Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Πως φτάσαμε ως εδώ...


Στην αλυσίδα της κοινωνιολογικής δέσμης,επακολούθημα του άκρατου κυνισμού είναι κοινωνική κρίση. Οι επόμενοι κρίκοι της αλυσίδας είναι η οικονομική κρίση και η ανασφάλεια ..
Η αλληλουχία αυτών των κρίκων από μόνη της αποτελεί ένα εκρηκτικό μείγμα για όλες τις κοινωνίες. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή .

Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ είναι φανερό πλέον πως έχει, παγκοσμίως, δραματικές επιπτώσεις έγραφε πριν λίγες ημέρες στον ΕΤ ο κ. Γ. Λούλης. Ο οικονομικός κλονισμός της υπερδύναμης έρχεται σε συνέχεια ενός παγκόσμιου αξιακού κλυδωνισμού.

Έτσι κλείνει ένας κύκλος, ο οποίος άνοιξε μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Η περίοδος αυτή ξεκίνησε με πομπώδεις ισχυρισμούς ότι φθάνουμε στο «τέλος της Ιστορίας» (όπως έγραψε ο Fukuyama).
Υποτίθεται λοιπόν πως οδηγούμασταν στην παγκόσμια κυριαρχία του δίπτυχου: Επέλαση της οικονομίας της αγοράς καθώς και της Δημοκρατίας. Που θα επιβεβαίωνε την απόλυτη κυριαρχία του «αμερικανικού μοντέλου» σε έναν κόσμο ευμάρειας, ελευθεριών και παγκόσμιας ευνομίας.

Τριάντα περίπου χρόνια αργότερα, οι εκτιμήσεις αυτές έχουν γίνει στάχτη. Η σχετική κατάληξη κατέστη εν τέλει αναπόφευκτη.
Όλα ξεκίνησαν από την αλαζονεία και το μεσσιανισμό της υπερδύναμης, «το απόλυτα αναγκαίο έθνος», όπως θα το ονόμαζε (στη διάσημη πλέον αποστροφή της) η Μαντλίν Ολμπράιτ, επί προεδρίας Κλίντον.

Όμως τα χειρότερα θα εμφανίζονταν με τον Μπους, για να οδηγηθούμε σε έναν κόσμο ανομίας και αυθαιρεσίας. Υιοθετήθηκε το δόγμα του «προληπτικού» πολέμου.
Έγινε η εισβολή στο Ιράκ, με ψεύτικες δικαιολογίες. Ευτελίσθηκε ο ΟΗΕ. Νομιμοποιήθηκαν οι βασανισμοί. Φθάσαμε στο Αμπού Γκρέιμπ. Στις φυλακές-«μαύρες τρύπες» ανά τον κόσμο, όπου εξαφανίζονται απαχθέντες «ύποπτοι» που βασανίζονται από αυταρχικά καθεστώτα, «πελάτες» των ΗΠΑ.

Το Ισραήλ, ο πιο χαϊδεμένος σύμμαχος των ΗΠΑ, είχε το πράσινο φως για τυφλή βία στη γειτονιά του. Η έννοια της «δημοκρατίας» ευτελίσθηκε και μαζί της ο υποτιθέμενος «φάρος» της, δηλαδή οι ΗΠΑ.

Η Αμερική, δημοκρατική στο εσωτερικό της, έγινε στυλοβάτης στυγνών δικτατοριών από την Αίγυπτο έως τη Σαουδική Αραβία, καθώς και υποκινητής των χειρότερων αυθαιρεσιών άλλων κρατών (Ισραήλ).
Μια από τις ελάχιστες εκλεγμένες κυβερνήσεις( με τα όποια λάθη της) στη Μέση Ανατολή, η παλαιστινιακή Χαμάς, επιδιώκεται συστηματικά να εξοντωθεί.

Στην πορεία αυτή, η Ευρώπη σύρεται, με ελάχιστες αντιστάσεις, ως θλιβερός κομπάρσος της υπερδύναμης, από τη Γάζα, το Ιράκ έως το Αφγανιστάν.
Όμως στην απαξίωση των δημοκρατικών δυτικών κοινωνιών προστέθηκε και η κατάρρευση του «πούρου» καπιταλισμού της Αμερικής, με μηχανοδηγούς τους Γκρίνσπαν, Κλίντον και τον ακραίο φιλελεύθερο Τζορτζ Μπους.

Έτσι η κατάρρευση του σοσιαλιστικού κρατισμού και τα αδιέξοδα της σοσιαλδημοκρατίας συνοδεύθηκαν και από την απαξίωση των θιασωτών ακραίων μορφών της οικονομίας της αγοράς.
Οι ιδέες των «φονταμενταλιστών της αγοράς» (όπως τους ονομάζει ο φιλελεύθερος φιλόσοφος John Gray) έχουν πλέον πανηγυρικά χρεοκοπήσει. Και ήταν καιρός.

Φυσικά, όλα αυτά έχουν αφήσει πίσω τους ένα τεράστιο κενό, καθώς οι κοινωνίες βλέπουν ιδεολογήματα να καταρρέουν χωρίς να αντικαθίστανται από κάποια άλλα. Αξίες αμφισβητούνται. Πρακτικές δεν πείθουν. .

Έτσι προκαλούνται έντονα συναισθήματα ανασφάλειας . Οι πραγματιστικές προσεγγίσεις, μπορεί να είναι πιο ευπρόσδεκτες από τις ιδεολογικές στην οικονομία, όμως επειδή κρίνονται μέσα από τη δίνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, δεν καθησυχάζουν.

Το άθροισμα λοιπόν κυνισμού , οικονομικής κρίσης και ανασφάλειας αποτελεί εύφλεκτο υλικό.Ένα επικίνδυνο μείγμα για όλες τις κοινωνίες. Και.... η έκρηξη παραμονεύει.

9 σχόλια:

  1. Αγαπητέ πολίτη, μέσα στο επικίνδυνο μείγμα που αναφέρεις θα πρέπει να τοποθετήσουμε και ένα άλλο συστατικό που συνιστά το μείγμα αυτό όχι απλά επικίνδυνο , αλλά εκρηκτικό. Την ... πολυπολιτισμικότητα .
    Εύχομαι Καλό Μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. H ωμή πραγματικότητα. Τα σαθρά ιδεολογήματα και οι ιδεοληψίες καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι. Έτσι, είδαμε αλαζόνες καπιταλιστές , προπαγανδιστές της παγκοσμιοποίησης και της πολυπολιτισμικότητας να συμπορεύονται χέρι-χέρι με σαγηνευμένους «προοδευτικούς» της λάιτ Αριστεράς.
    Ένας μυστήριος ιδεολογικός αχταρμάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η έκρηξη ήδη έγινε. Απλά το οστικό κύμα δεν έχει φθάσει αυτούσιο στην χώρα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οποιος είχε κρίση καταλάβαινε πώς κάτι κακό ερχόταν,καί νά πού έρχεται.
    Γιά τόν πολυπολιτισμό(αυτή ή λέξι πάντα θά μου θυμίζει τόν Σημίτη),θά τόν πληρώσουμε ακριβά.Ας προσέχαμε.Ο Σημίτης πάντως, κάπου θά κρυφτή.
    Τό τεράστιο κενό στό οποίο αναφέρεσαι,από τί θά καλυφθή άρα γε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και μετά από το μπουμ τι ακολουθεί ρε παιδιά;
    Η πρόσφατη κρίση παρουσιάζει πολλές αναλογίες με εκείνη της κατάρρευσης του φεουδαλικού συστήματος στην Ευρώπη, η οποία συνέβη μεταξύ του 15ου και του 16ου αιώνα.
    Αυτή βέβαια οδήγησε στην ανάδυση του καπιταλιστικού συστήματος.
    Όμως τώρα ΤΙ επακολουθεί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Zizanio
    Κανείς δεν ξέρει.Οι περισσότερες αντιδράσεις που αφορούν στην εύρεση νέων διεξόδων είναι σκόρπιες και χαοτικές, και δεν γνωρίζουμε ποιο σύστημα θα ανακύψει απ’ αυτές τις αναζητήσεις.
    Μάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Oι πολιτικές συνέπειες της παρούσας κρίσης θα είναι τεράστιες.
    Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα αφεντικά του συστήματος στις ΗΠΑ θα προσπαθήσουν να βρουν εξιλαστήρια θύματα για την κατάρρευση της ηγεμονίας τους.
    Θα έχουμε εσωτερικές συγκρούσεις στις ΗΠΑ, οι οποίες θα εξελιχθούν στην πολιτικά πιο ασταθή χώρα του κόσμου.
    Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι οι ΗΠΑ είναι η χώρα όπου όλοι είναι οπλισμένοι.
    Και όταν η απελπισία κυριαρχεί , παύει να δουλεύει ο εγκέφαλος στην λογική του ακολουθία και δίνει ανεξέλεγκτες εντολές στα χέρια!

    Ξεχάστε την ηγεμονία των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή. Τα νέα αναδυόμενα κέντρα της ισχύος θα είναι , η Δυτική Ευρώπη, η Κίνα, η Ρωσία και η Ινδία.
    Σ.Σ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τώρα που οι Ολυμπιακοί αγώνες θα γίνουν στο Λονδίνο το 2012 είναι μία καλή ευκαιρία να μας επιστρέψουν οι φίλοι μας οι Άγγλοι τα μάρμαρα του Παρθενώνα. Η κάθε χώρα που αναλαμβάνει τους αγώνες πρέπει να επιδείξει και μία πολιτισμική δραστηριότητα κατά την τετραετία που προηγείται της έναρξης των αγώνων. Τι καλύτερο μπορούν να επιδείξουν, ακολουθώντας τα αρχαιοελληνικά ιδεώδη, από το να μας επιστρέψουν τα κλεμμένα; Έτσι, θα δείξουν ότι σέβονται την ιστορική μας κληρονομία.

    Γι’ αυτό προτείνουμε να μην δοθεί η Ολυμπιακή Φλόγα στο Λονδίνο το 2012, αν δεν έχουν επιστρέψει τα γλυπτά. Μπορούμε να συνδυάσουμε την επιστροφή των γλυπτών με την ολυμπιακή λαμπαδηδρομία.

    NO MARBLES, NO FLAME!

    συμφωνείτε με την ιδέα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μήπως αυτό που έγραφαν οι Νόαμ Τσόμσκι και ο Εντουαρντ Χέρμαν στο βιβλίο «Η κατασκευή της συναίνεσης» και το «μοντέλο προπαγάνδας», ότι η εστίαση στον αντι-κομμουνισμό ως ιδεολογικό φίλτρο ήταν πάρα πολύ περιορισμένη και έπρεπε να αντικατασταθεί από άλλα εργαλεία για την κινητοποίηση του κοινού και την ώθηση του σε υπακοή, όπως "ο πόλεμος στα ναρκωτικά", "η τρομοκρατία", οι "ψευδαισθήσεις για την ελεύθερη αγορά", απλά έκαναν τον κύκλο τους και πρέπει να εφευρεθεί ένας νέος αποχαυνωτικός κορεσμός των προβάτων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή