Τα έξι σημεία

1. Η Ελλάδα είναι χώρα μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης και οι προσπάθειες για σταθερότητα στην οικονομία και για αντιμετώπιση των δυσκολιών λόγω της κρίσης, πρέπει να γίνονται με την τήρηση των κανόνων που ισχύουν στην ΕΕ, κάτι που αποδείχθηκε και στη έκτακτη Σύνοδο Κορυφής.

2. Το υψηλό δημόσιο χρέος είναι διαχρονικό, τεράστιο θέμα που μας βαραίνει ιδιαίτερα και πρέπει να το πολεμήσουμε με συντονισμένες δράσεις ώστε οι προσπάθειές μας να έχουν αποτελεσματικότητα.

3. Η σταδιακή μείωση των ελλειμμάτων πρέπει να αποτελεί κύρια προτεραιότητα και κεντρικό εργαλείο, επ' αυτού είναι η αποτελεσματική μείωση των δημοσίων δαπανών, ο περιορισμός της σπατάλης και όχι νέα φορολογικά μέτρα.

4. Το δημόσιο χρέος και η μείωση των ελλειμμάτων ορίζουν τις πραγματικές αντοχές της ελληνικής κοινωνίας σε σχέση με την ανάπτυξη και την κοινωνική πολιτική και αν ξεφύγουμε, η κατάσταση θα γίνει ανεξέλεγκτη και ενδεχομένως επικίνδυνη.

5. Σε ορισμένους κρίσιμους τομείς της χώρας, όπως π.χ. ο τουρισμός, είναι απαραίτητες ειδικές αναπτυξιακές δράσεις και βέβαια πάντα με τήρηση των κανόνων της ΕΕ.

6. Όλοι μας, ειδικά σε αυτές τις δύσκολες περιστάσεις, έχουμε χρέος να μην ενθαρρύνουμε τη διατύπωση υπερβολικών διεκδικήσεων αφού η κατάσταση δεν επιτρέπει πλειοδοσία παροχών.

Έξι σημεία ! Έξι Αυτονόητα για τον κάθε υπεύθυνο και λογικό πολίτη αυτής της χώρας. Όχι όμως για ορισμένους πολιτικούς μας.

Θα αρχίσω ανάποδα αυτή την φορά. Ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Καρατζαφέρης αν και έχει ανέκαθεν μια ροπή προς τον λαϊκισμό και την πολιτική της ... ατάκας, συναισθανόμενος τις βαριές ευθύνες του έναντι των πολιτών αυτής της ταλαιπωρημένης χώρας, ανέβασε τον πολιτικό του λόγο σε υψηλά επίπεδα δηλώνοντας ότι : «Ναι στη συναίνεση. Αν μελετήσει κανείς το πλαίσιο της συναίνεσης νομίζω ότι πολύ δύσκολα μπορεί να κινηθεί έξω από αυτό. Από ένα μεγάλο άλμα στο κενό, προτιμώ ένα σταθερό βήμα στη λογική».

Από την πλευρά του ΚΚΕ ο λόγος του μπορεί να είναι απαρχαιωμένος και οι απόψεις τους άκαμπτες , μουχλιασμένες και σε πολλά ζητήματα «τσιμεντοποιημένες», αλλά είναι καθαρές , σταθερές χωρίς λαϊκισμούς και πολιτικές σερπαντίνες.
Η απάντηση του λοιπόν στην πρόσκληση και την παραίνεση του κ. Καραμανλή για συναίνεση ήταν αναμενόμενη. Θα μπορούσε να ήταν λίγο πιο εύκαμπτη, αλλά τι να κάνουμε, αυτό είναι το ΚΚΕ. Πολιτικά καθαρό αλλά με κολλημένη στο «πολιτικό σασμάν του» μονίμως την πρώτη ταχύτητα.
Ευχή όλων είναι κάποια στιγμή να μπορέσει να αλλάξει ταχύτητα , επιταχύνοντας στην πολιτική πίστα. Κρατάμε προ στιγμήν στα πλεονεκτήματα την καθαρότητα των λόγων και των πράξεων του στα χρόνια της μεταπολίτευσης!

Ο κ. Αλαβάνος «ήλθε, είδε και απήλθε». Κατέθεσε μεν 25 προτάσεις , αλλά στα αυτονόητα έξι βασικά σημεία , απλά επιβεβαίωσε τον εαυτό του.Πολιτικό πνεύμα αντίδρασης με έντονη την επικινδυνότητα του , αφού έχει την τάση να επικεντρώνει την ματιά του σε οτιδήποτε άλλο μέσα στο δάσος εκτός του ... δένδρου που βρίσκεται μπροστά του. Αποτέλεσμα ; Επώδυνες και επικίνδυνες μετωπικές συγκρούσεις!

Τέλος ο κ. Παπανδρέου .... ζήτησε εκλογές ! Τίποτα άλλο! Ούτε προτάσεις , ούτε αποδοχή των έξι αυτονόητων σημείων. Απλά ζήτησε εκλογές εδώ και τώρα. Βέβαια αυτό κάνει συνεχώς από το 2005 μέχρι σήμερα. Μέσα σε 4 χρόνια έχει ζητήσει 28 φορές εκλογές.

Έννοια του είναι «πρώτα να γίνω Πρωθυπουργός» και ύστερα ....«να σωθούμε». Ο κόσμος ζητά εθνικές λύσεις κι αυτός εκλιπαρεί «δώστε μου κομματική ψήφο». Τώρα, αν μέχρι να συμβεί αυτό έχουμε βουλιάξει ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, αυτό μάλλον θεωρείται λεπτομέρεια μπρος στο όνειρο του αρχηγού της αντιπολίτευσης να ορκιστεί κάποτε πρωθυπουργός.