Το Κυπριακό στη σουηδική Βουλή.

Μια ενφιαφέρουσα συζήτηση στη σουηδική βουλή μας δίνει την ευκαιρία να διαπιστώσουμε πως αντιλαμβάνονται το πρόβλημα του Κυπριακού οι διάφοροι πολιτικο-ιδεολογικοί χώροι της Ευρώπης.
Υπενθυμίζω ότι η Σουηδία είναι η χώρα που θα αναλάβει την προεδρία της ΕΕ για το επόμενο εξάμηνο.

Στο πλαίσιο συζήτησης λοιπόν που είχε θέμα την εξωτερική πολιτική τέθηκε και το θέμα της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας και φυσικά το Κυπριακό.
Αξίζει να προσέξουμε την ιδιαίτερη προσέγγιση που έχουν επί του προβλήματος οι δύο μεγαλύτεροι ιδεολογικοί χώροι.

Ο Σουηδός Χριστιανοδημοκράτης Βουλευτής Λέναρντ Σακρεντέους (από τον κυβερνητικό συνασπισμό των κεντρώων και Συντηρητικών), δήλωσε πως η πιο «κτυπητή» απόδειξη για τη μη βούληση της Τουρκίας να συνεργαστεί προκειμένου να υπάρξει λύση, σύμφωνη με τα Ηνωμένα Έθνη ήλθε στις 15 Νοεμβρίου 1983 με την ανακήρυξη του ψευδοκράτους.

«Παρόλο που η πράξη αυτή έχει καταδικαστεί από τα ΗΕ και παρόλο που καμία άλλη χώρα εκτός της Τουρκίας δεν έχει αναγνωρίσει αυτό το παράνομο αποσχιστικό κράτος, η στρατιωτική κατοχή της βόρειας Κύπρου από την Τουρκία συνεχίζεται. Αυτό σημαίνει ότι 36% του εδάφους του νησιού και της Δημοκρατίας είναι κατεχόμενο», επεσήμανε.

Ο Σουηδός Βουλευτής αναφέρθηκε επίσης στο θέμα της Αμμοχώστου, εκφράζοντας υποστήριξη στην εκστρατεία του Δήμου για απόδοση της πόλης στους νόμιμους κατοίκους της και σημειώνοντας πως είναι απαράδεκτο οι κάτοικοι της πόλης να ζουν ως πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα.
Ακόμη χαρακτήρισε ως έγκλημα κατά της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσμου την κατοχή της πόλης της Αμμοχώστου και την περίφραξη μέρους της πόλης που είχε ως αποτέλεσμά της οι κάτοικοι να στερηθούν την ίδια την πόλη τους.

Η ΕΕ, της οποίας η Κύπρος είναι κράτος μέλος και της οποίας η Τουρκία επιθυμεί να γίνει μέλος, πρέπει να εκφράσει την απαραίτητη επίγνωση για τα εγκλήματα που διαπράττονται εναντίον μιας ευρωπαϊκής πόλης, ανέφερε.

Πρόσθεσε πως η συνεχιζόμενη κατοχή της πόλης της Αμμοχώστου αποτελεί μια ξεκάθαρη παραβίαση όχι μόνο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά επίσης και του ψηφίσματος 550 των ΗΕ, που είναι δεσμευτικό για όλους.

Η Σουηδή Σοσιαλδημοκράτης Βουλευτής Αν Λούντβιγκσον αναφέρθηκε στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και στις προσπάθειες για μεταρρυθμίσεις στη χώρα, σημειώνοντας πως τα τελευταία χρόνια αυτές οι μεταρρυθμίσεις έχουν σχεδόν σταματήσει.
Σημείωσε επίσης πως το κυβερνών κόμμα στην Τουρκία φαίνεται ακόμη να επιλέγει να έχει καλές σχέσεις με το στρατό παρά με την κοινωνία και τους πολίτες και πρόσθεσε πως η θέληση για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα φαίνεται να έχει εξασθενίσει.

Σε σχέση με την Κύπρο όμως , οι Σοσιαλδημοκράτες (δια στόματος της κας Αν Λούντβιγκσον ) είχαν μια εντελώς διαφορετική άποψη από αυτή των Χριστιανοδημοκρατών και όπως είπε πρόσφατα επισκέφθηκε τα κατεχόμενα και «η κατάσταση των ανθρώπων εκεί είναι αρκετά δύσκολη».
Προέβη δε και στην εξής εκπληκτική διαπίστωση που φανερώνει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο την αντιμετώπιση του κυπριακού προβλήματος από την πλευρά των Σοσιαλδημοκρατών και την ...ιδεολογική λογική τους.

Είπε λοιπόν ότι : «Το βόρειο μέρος, που ψήφισε ναι στην επανένωση της Κύπρου, τώρα τιμωρείται με απομόνωση και έχει αφεθεί έξω από την ΕΕ. Η ΕΕ δεν μπορεί πλέον να κλείνει τα μάτια της σε αυτή την κατάσταση και να ακούει μόνο στο μέρος της Κύπρου που έχει γίνει μέρος της ΕΕ, το οποίο έχει κερδίσει μια σειρά πλεονεκτημάτων και στο οποίο έχει δοθεί το δικαίωμα για βέτο στις προσπάθειες της ΕΕ.
Η απομόνωση της βόρειας Κύπρου πρέπει να τερματιστεί...(????) H απομόνωση είναι πλήρως παράλογη, όπως είναι και οι συνέπειες για τον κόσμο που ζει στη βόρεια Κύπρο».

Απαντώντας οι Χριστιανοδημοκράτες διερωτήθηκαν εάν οι Σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες θέλουν η Σουηδία να ταχθεί κατά όλων των ψηφισμάτων των ΗΕ.
Σημείωσαν ακόμη πως μετά από 35 χρόνια πολλοί άνθρωποι στην Κύπρο ζουν «σε εξορία στο ίδιο τους το νησί». Όσο για τους ισχυρισμούς των Σοσιαλδημοκρατών περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ...«απομόνωση του πληθυσμού της βόρειας Κύπρου» τους παρέπεμψαν στην στρατιωτική κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία και στον μεγάλο αριθμός Τούρκων από την Ανατολία που έχουν μεταφερθεί στο νησί, μετατρέποντας τους Τουρκοκύπριους σε μειονότητα.

Χαρακτηριστική συζήτηση της ιδεολογικής αντιμετώπισης αυτού του μεγάλου προβλήματος μεταξύ των δύο διαφορετικών σχολών. Της «συντήρησης» και της ... «προόδου» (?)