Πλεόνασμα ή … πλεονεξία;

Η συμφωνία της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών ενώ καθορίζει το μέλλον της χώρας μας για τα επόμενα τουλάχιστον 20 χρόνια, δεν έτυχε της ανάλογης πολιτικής και κοινωνικής ζύμωσης, και φυσικά της ενημέρωσης του ελληνικού λαού.

Δεν εξηγήθηκε από τον πρωθυπουργό κ. Παπαδήμο και τον υπουργό Οικονομικών κ. Βενιζέλο, τι σημαίνει π.χ «Ο ορισμός του κριτηρίου του χρέους σε όρους αριθμητικής τιμής αναφοράς για τη μείωση του χρέους (κανόνας του 1/20) για τα κράτη μέλη με δημόσιο χρέος άνω του 60% θα πρέπει να κατοχυρωθεί στις νέες διατάξεις«, που εμπεριέχεται στο κείμενο των αποφάσεων της Συνόδου.

Δεν έτυχε της αρμόζουσας επεξήγησης προς τον ελληνικό λαό πως η συμφωνία προβλέπει (όπως είχε συμφωνηθεί στο ecofin του Μαρτίου και υπογράφηκε τότε από τον κ. Παπακωνσταντίνου) ότι οι χώρες με δημόσιο χρέος άνω του 60% του ΑΕΠ θα πρέπει να το μειώνουν κατά 5 εκατοστιαίες μονάδες ετησίως, προκειμένου να υποχωρήσει κάτω από το συγκεκριμένο επίπεδο αναφοράς,και αυτό θα πρέπει να είναι νομοθετικά κατοχυρωμένο.

Δεν πληροφόρησαν τον ελληνικό λαό ότι για τουλάχιστον 17 έτη ο ετήσιος προϋπολογισμός του κράτους θα πρέπει να είναι πλεονασματικός κατά περίπου …11 δισ. ευρώ !

Από αυτό το πλεόνασμα θα προκύπτει η μείωση του χρέους κατά 5% ετησίως, με δεδομένο ότι το ελληνικό χρέος, ακόμη και μετά το «κούρεμα» που προγραμματίζεται να γίνει στις αρχές του 2012, θα διαμορφωθεί στο 145% του ΑΕΠ.

11 δισ. ευρώ λοιπόν ετησίως πλεόνασμα!

Από που θα βρεθεί αυτό το τεράστιο πλεόνασμα;

Για να γίνει κατανοητό τι ακριβώς αντιπροσωπεύει αυτό το νούμερο, αξίζει να αναφέρω ότι με όλα αυτά τα χαράτσια και τα πρωτοφανή μέτρα λιτότητας που επεβλήθησαν, για το 2012 το πρωτογενές πλεόνασμα έχει προϋπολογιστεί στα… 2,2 δισ. ευρώ! Μάλιστα και αυτό είναι αμφίβολο ότι θα επιτευχθεί χωρίς τη λήψη ΚΑΙ ΝΕΩΝ μέτρων το 2012.

Δεν εξήγησαν, ούτε ο τεχνοκράτης Παπαδήμος, ούτε ο «πολιτικός παλαιάς κοπής» Βενιζέλος (όπως δεν είχαν εξηγήσει και οι έτεροι «Καππαδόκες» Γ. Παπανδρέου – Γ.Παπακωνσταντίνου), τι πραγματικά θα σημάνει για τον ελληνικό λαό η προσπάθεια επίτευξης ενός τόσο μεγάλου πρωτογενούς πλεονάσματος.

Δεν πληροφόρησαν τον ελληνικό λαό αν υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι επίτευξης αυτής της προσπάθειας, πέραν των οποιονδήποτε εκποιήσεως του πλούτου αυτής της χώρας, αλλά και της εξοντωτικής αφαίμαξης των εισοδημάτων του και της λιτότητας σε επίπεδα μεταπολεμικά, αν όχι κατοχικά.

Υπάρχει φυσικά η πρόταση της ΝΔ και του Αντώνη Σαμαρά, που εδώ και δύο χρόνια φωνάζει ότι η ΜΟΝΗ έξοδος από το εφιαλτικό τούνελ είναι η Ανάπτυξη. Δικαιώθηκε πλήρως μεν, αφού αυτό πλέον το δέχονται( από τις δηλώσεις τους μέχρι τα πορίσματά τους), όσοι μέχρι χθες τον αμφισβητούσαν.

Εξακολουθεί όμως να παραμένει η παραδοξότητα των αποφάσεων του Γαλλογερμανικού άξονα, που οδηγούν όλη την Ευρώπη σε μακροχρόνια ύφεση.

Κάτω υπ’ αυτές τις συνθήκες , λοιπόν, διαρκούς και άγριας λιτότητας,ο μεταβατικός πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος και ο υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος, καθώς επίσης και οι κύριοι Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου οι οποίοι είχαν θέσει «τα θεμέλια» γι’ αυτό το τερατούργημα, θα πρέπει να εξηγήσουν λεπτομερώς (καθώς δεσμεύουν όχι μόνο την επόμενη κυβέρνηση, αλλά μια ολόκληρη γενιά) ΑΠΟ ΠΟΥ θα βρεθούν αυτά τα τεράστια πλεονάσματα στους προϋπολογισμούς της επόμενης εικοσαετίας;

Από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας; Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να καλύψει τέτοια ποσά, ιδιαίτερα υπό συνθήκες «ασφυκτικής υποτίμησης» της αξίας της!

Από την οικονομική ισοπέδωση της ελληνικής κοινωνίας; Άτοπο από ένα σημείο και μετά , αφού… «Ουκ αν λάβεις από του μη έχοντος» !

Ή μήπως, τέλος, από την εκποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας (υφισταμένων και …μελλοντικών!) και θα πούμε και ευχαριστώ;