Είναι γεγονός ότι οι συνταξιούχοι και οι ευπαθείς ομάδες αποτέλεσαν εξ αρχής, τα εύκολα, πλην τραγικά θύματα μιας ακραίας και κοινωνικά άδικης οικονομικής πολιτικής που επέβαλαν στη χώρα η κυβέρνηση του Πασοκ και η Τρόικα.
Δυστυχώς και σήμερα, οι ίδιοι άνθρωποι εξακολουθούν να δέχονται το ένα πλήγμα μετά το άλλο.
Είναι κοινωνικά και ηθικά ανεπίτρεπτο να φτάνει στο σημείο το κράτος να αφήνει τους συνταξιούχους του Δημοσίου και τις ικογένειές τους χωρίς γιατρούς και φάρμακα.Και να τους υποχρεώνει να πληρώνουν από την τσέπη τους, χωρίς να τους ρωτήσει αν έχουν αυτή τη δυνατότητα προκειμένου να καλύψουν τις δαπάνες για εξετάσεις, επισκέψεις σε γιατρούς και για φάρμακα.
Είναι πραγματικά απίστευτο ότι στην Ελλάδα του 2012 το κράτος στερεί από τους συνταξιούχους την υγειονομική τους περίθαλψη , για την οποία όμως τους ζητείται να καταβάλουν κανονικά κάθε μήνα τις εισφορές τους.
Οι συναρμόδιοι υπουργοί οι οποίοι διαγκωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει ευνοϊκότερη θέση στην κούρσα της διαδοχής του Γιώργου Παπανδρέου στο Πασοκ, την ίδια ώρα αποδεικνύουν το χειρότερο πρόσωπο κοινωνικής αναλγησίας απέναντι σε φορολογούμενους πολίτες αυτής της χώρας που έχουν ανάγκη.
Δεν έχει τόση σημασία εάν τα ποσά που παρακρατούνται από τις συντάξεις ως εισφορές για υγειονομική περίθαλψη χρησιμοποιούνται από την κυβέρνηση για να καλύψουν «τρύπες» στα άδεια κρατικά ταμεία λοσο η πραγματικότητα ότι 250.000 συνταξιούχοι και οι οικογένειές τους μένουν χωρίς περίθαλψη.
Είναι προφανές ότι τα βάσανα για τους απόμαχους της εργασίας και τις άλλες ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες δεν έχουν λοιπόν τέλος. Αυτό που οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο τέλος είναι το λεγόμενο κοινωνικό κράτος εξαιτίας της κυνικής, στα όρια του απάνθρωπου, μνημονιακής πολιτικής που εφαρμόζεται στη χώρα μας τα τελευταία δύο χρόνια.
ΕΤ
