Η δημοσιονομική κρίση που πλήττει τη χώρα επιβάλλει να γίνουν περικοπές δαπανών παντού. Χωρίς εξαιρέσεις. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν προτεραιότητες. Και ουδείς μπορεί να αρνηθεί ότι ο χώρος της υγείας πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή αυτών των προτεραιοτήτων.
Το έχει διακηρύξει ο πρωθυπουργός, το επαναλαμβάνουν οι υπουργοί. Ομως, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία επιδεινώνεται μέρα με την ημέρα.
Οι καταγγελίες για ελλείψεις υλικών έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας. Αλλού τελειώνουν τα χρήματα και δεν πληρώνονται εργαζόμενοι. Ενα επικίνδυνο αδιέξοδο πάει να δημιουργηθεί.
Πως αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την κατάσταση αυτή; Σχεδόν πάντα πυροσβεστικά και ποτέ προληπτικά. Δύο πανεπιστημιακά νοσοκομεία -το «Αρεταίειο» και το «Αιγινήτειο»- βρέθηκαν τις προάλλες ένα βήμα πριν από το κλείσιμο των εφημεριών, επειδή τα δύο συναρμόδια υπουργεία -Παιδείας και Υγείας- δεν χορήγησαν τις προβλεπόμενες πιστώσεις. Χρειάστηκε ειδική υπουργική σύσκεψη για να βρεθεί μια επείγουσα λύση και να λειτουργήσουν ομαλά τα νοσοκομεία…
Ηδη οι φαρμακοποιοί της Αττικής απειλούν εκ νέου ότι θα σταματήσουν την παροχή φαρμάκων στους ασφαλισμένους του Δημοσίου, επειδή ακόμη δεν έχουν πληρωθεί, παρά τις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις που είχαν δώσει οι αρμόδιοι υπουργοί πριν από λίγες ημέρες, όταν το θέμα είχε και πάλι φτάσει στην κορύφωσή του.
Η εικόνα αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση πορεύεται με τη μέθοδο «βλέποντας και κάνοντας» και επιχειρεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα μόλις οξυνθούν στο έπακρο.
Επίσης, με επικοινωνιακούς αντιπερισπασμούς επιχειρεί να διαψεύσει ότι υπάρχουν συγκεκριμένα προβλήματα, όπως είναι ακόμη και η έλλειψη αναλώσιμων υλικών, που είναι απαραίτητα για την καθημερινή λειτουργία τους (την αντιμετώπιση χειρουργικών περιστατικών κ.λπ.).
Οι διαψεύσεις σκοπιμότητας μπορεί να διαρκούν μία ημέρα, αλλά το πρόβλημα είναι διαρκές. Ας διαβάσει ο κ. Λοβέρδος πώς περιγράφει αυτό το πρόβλημα μια διευθύντρια κλινικής του ΚΑΤ. Η οποία θέτει το ερώτημα αν θα ήθελε κάποιος κυβερνητικός παράγοντας να του ράψουν οι γιατροί το τραύμα του με ράμμα διαφορετικό από το κανονικό, λόγω έλλειψης. Θα ήταν, όντως, μια αξέχαστη εμπειρία και τότε ίσως συνειδητοποιούσε την οξύτητα του προβλήματος.
Η κυβέρνηση υποσχέθηκε να πατάξει τη σπατάλη και τη διαφθορά στα δημόσια νοσοκομεία. Οχι να κάνει γενικές περικοπές παντού, που δυσκολεύουν την καθημερινή λειτουργία τους. Ο αρμόδιος υπουργός ας προγραμματίσει καλύτερα και ας είναι περισσότερο φειδωλός στις διαψεύσεις. Για να μην τον διαψεύδει η πραγματικότητα.
Το έχει διακηρύξει ο πρωθυπουργός, το επαναλαμβάνουν οι υπουργοί. Ομως, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία επιδεινώνεται μέρα με την ημέρα.
Οι καταγγελίες για ελλείψεις υλικών έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας. Αλλού τελειώνουν τα χρήματα και δεν πληρώνονται εργαζόμενοι. Ενα επικίνδυνο αδιέξοδο πάει να δημιουργηθεί.
Πως αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την κατάσταση αυτή; Σχεδόν πάντα πυροσβεστικά και ποτέ προληπτικά. Δύο πανεπιστημιακά νοσοκομεία -το «Αρεταίειο» και το «Αιγινήτειο»- βρέθηκαν τις προάλλες ένα βήμα πριν από το κλείσιμο των εφημεριών, επειδή τα δύο συναρμόδια υπουργεία -Παιδείας και Υγείας- δεν χορήγησαν τις προβλεπόμενες πιστώσεις. Χρειάστηκε ειδική υπουργική σύσκεψη για να βρεθεί μια επείγουσα λύση και να λειτουργήσουν ομαλά τα νοσοκομεία…
Ηδη οι φαρμακοποιοί της Αττικής απειλούν εκ νέου ότι θα σταματήσουν την παροχή φαρμάκων στους ασφαλισμένους του Δημοσίου, επειδή ακόμη δεν έχουν πληρωθεί, παρά τις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις που είχαν δώσει οι αρμόδιοι υπουργοί πριν από λίγες ημέρες, όταν το θέμα είχε και πάλι φτάσει στην κορύφωσή του.
Η εικόνα αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση πορεύεται με τη μέθοδο «βλέποντας και κάνοντας» και επιχειρεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα μόλις οξυνθούν στο έπακρο.
Επίσης, με επικοινωνιακούς αντιπερισπασμούς επιχειρεί να διαψεύσει ότι υπάρχουν συγκεκριμένα προβλήματα, όπως είναι ακόμη και η έλλειψη αναλώσιμων υλικών, που είναι απαραίτητα για την καθημερινή λειτουργία τους (την αντιμετώπιση χειρουργικών περιστατικών κ.λπ.).
Οι διαψεύσεις σκοπιμότητας μπορεί να διαρκούν μία ημέρα, αλλά το πρόβλημα είναι διαρκές. Ας διαβάσει ο κ. Λοβέρδος πώς περιγράφει αυτό το πρόβλημα μια διευθύντρια κλινικής του ΚΑΤ. Η οποία θέτει το ερώτημα αν θα ήθελε κάποιος κυβερνητικός παράγοντας να του ράψουν οι γιατροί το τραύμα του με ράμμα διαφορετικό από το κανονικό, λόγω έλλειψης. Θα ήταν, όντως, μια αξέχαστη εμπειρία και τότε ίσως συνειδητοποιούσε την οξύτητα του προβλήματος.
Η κυβέρνηση υποσχέθηκε να πατάξει τη σπατάλη και τη διαφθορά στα δημόσια νοσοκομεία. Οχι να κάνει γενικές περικοπές παντού, που δυσκολεύουν την καθημερινή λειτουργία τους. Ο αρμόδιος υπουργός ας προγραμματίσει καλύτερα και ας είναι περισσότερο φειδωλός στις διαψεύσεις. Για να μην τον διαψεύδει η πραγματικότητα.
Ε
