Τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται η απαρχή μιας οργανωμένης προπαγάνδας από τα γνωστά κέντρα κατασκευαστών της χειραγώγησης, ώστε να χωρίσουν κατά το δοκούν τους πολιτικούς σχηματισμούς της χώρας μας σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς.
Δυστυχώς στον οργανωμένο αυτό «μυστικοφανερό δείπνο» μετέχουν και επώνυμοι του προσκηνίου και ανώνυμοι του παρασκηνίου.
Μερικοί εξ ‘ αυτών κινούμενοι από ιδιοτέλεια, άλλοι ως θύματα της ίδιας της παρορμητικής σκέψης τους και άλλοι γιατί στην ουσία υπάρχουν και λειτουργούν ως πολιτικοί γύλοι ( για όσους δεν γνωρίζουν , ο γύλος είναι ένα μικρό ψαράκι ,που παρουσιάζει διμορφισμό και διαδοχικό ερμαφροδισμό)
Είναι πασιφανές ότι στόχος αυτής της προπαγάνδας είναι το κόμμα της ΝΔ και ειδικότερα ο Αντώνης Σαμαράς . Οι κατασκευαστές της χειραγώγησης γνωρίζουν πολύ καλά από τις εσωτερικές δημοσκοπήσεις τους, αυτές δηλαδή που δεν δημοσιεύονται ποτέ στα ΜΜΕ που ελέγχουν, ότι στη περίπτωση εκλογών χθες, ο Αντώνης Σαμαράς θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα ο σημερινός πρωθυπουργός. Και αυτό είναι, επίσης πασιφανές, ότι δεν το επιθυμούν.
Άρχισαν λοιπόν ένα αγώνα δρόμου (γιατί η χρονική διαδρομή είναι στενά προκαθορισμένη) αποδόμησης του Αντώνη Σαμαρά στα μάτια της κοινής γνώμης.
Ξεκίνησαν μια οργανωμένη προπαγάνδα ισχυριζόμενοι ότι ο Α. Σαμαράς απογοήτευσε μεγάλο τμήμα της κομματικής και εκλογικής βάσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διότι αίφνης μετακινήθηκε στους υποστηρικτές του μνημονίου….(!).
Λες και οι απόψεις – όπως σωστά επεσήμανε ο Αντ. Σαμαράς – είναι πουκάμισα και τις αλλάζει!
Μάλιστα παρατηρείται το φαινόμενο αρκετοί σοβαροφανείς πολιτικοί αναλυτές (που αν κάποιος σηκώσει τη μάσκα της σοβαροφάνειας θα διαπιστώσει έντρομος ότι πρόκειται για δεσμοφύλακες των ελεύθερων και έλλογων σκέψεων και για γρεναδιέρους* που υπηρετούν τους διαπλεκόμενους) να ισχυρίζονται ότι «εκεί που για πρώτη φορά στη ζωή τους οι δεξιοί ψηφοφόροι αισθάνονταν ότι υπερέχουν των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ σε πατριωτισμό, τώρα που η ηγεσία τους προσχώρησε στο μνημονιακό στρατόπεδο, πρέπει να αντιμετωπίσουν τη χλεύη τους για το ότι καθυστερημένα συντάσσονται στη γραμμή Παπανδρέου που μέχρι τώρα λοιδορούσαν» .
Η κωμικοτραγωδία είναι ότι αυτό το γράφουν άνθρωποι που δεν υπήρξαν ΠΟΤΕ «δεξιοί» , άρα δεν θα μπορούσαν ΠΟΤΕ να γνωρίζουν πως αισθάνονταν/αι αυτοί οι πολίτες. Πολύ περισσότερο να … μετρούν τον πατριωτισμό τους!
Στην καλύτερη των περιπτώσεων υποθέτουν ( με τα τεράστια περιθώρια εσφαλμένου συμπεράσματος που εμπεριέχει η «υπόθεση»). Στην χειρότερη… απλώς κάνουν την δουλειά τους ως ειδικοί «ποντικοί της απαίτησης των πόλεων και αρουραίοι της θέλησης των χωραφιών».
Ξεκάθαρη λοιπόν η προπαγανδιστική τακτική τους. Μπερδεύουν τη δανειακή σύμβαση,που εκ των πραγμάτων είναι αναγκαία (τοις πάσι γνωστόν ΠΟΙΟΙ και ΠΩΣ την κατέστησαν αναγκαία) , με τους όρους του μνημονίου που την συνοδεύουν.
Χωρίζουν δολίως τους πολιτικούς σχηματισμούς και τους ηγέτες τους σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, όχι από την θέλησή τους να φέρουν το ΔΝΤ στη χώρα μας και την αποδοχή και την υπεράσπιση του μνημονίου, αλλά από την αναγκαιότητα να εκταμιευτεί η έκτη δόση, να γίνει η διαπραγμάτευση στους τεχνικούς όρους των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου(ο διάβολος, ως γνωστόν, κρύβεται στις λεπτομέρειες και στα «ψιλά» γράμματα) και να οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές, δίνοντας την δυνατότητα στον ελληνικό λαό να εκφραστεί.
Η γελοιότητα της προπαγάνδας των γνωστών κατασκευαστών της χειραγώγησης, είναι ότι οι ίδιοι άνθρωποι που δολίως προχωρούν στον ανωτέρω παραπλανητικό διαχωρισμό, συγχρόνως φοβούνται όπως ο «διάβολος το λιβάνι» τις εκλογές και την λαϊκή βούληση και ήδη έχουν αρχίσει να περιφέρουν μέσα από πένες, μικρόφωνα και τηλεοπτικές κάμερες την …. αναγκαιότητα να καθυστερήσουν οι εκλογές για κάποιο διάστημα, προκειμένου να …«μας σώσουν» (!)
Προσπαθούν να περάσουν ως ιδανική γενική εικόνα την παθητική και προβατοειδή εγκαρτέρηση ,υποβαθμίζοντας την αναγκαιότητα της λαϊκής βούλησης.
Αποκρύβουν ότι οι ίδιοι οι προπαγανδιστές ήταν οι μόνιμοι συνομιλητές της τρόικας και αυτοί που τους μετέφεραν την «αναγκαιότητα» λήψης των επαχθών μέτρων ως μοναδική οδό προς την δημοσιονομική εξυγίανση.
Αυτοί λοιπόν οι μνημονιακοί προπαγανδίζουν προσπαθώντας να βάλουν στο μνημονιακό κάδρο και αυτούς που έχουν διαλέξει διαφορετικούς τρόπους επίτευξης των όρων της δανειακής σύμβασης.
Γιατί στην πραγματικότητα «μνημονιακός» δεν είναι κάποιος που δέχεται μεν το στόχο της δημοσιονομικής εξυγίανσης, λειτουργώντας όμως μέσα από μονοπάτια που δεν θα επιφέρουν την καταστροφή της κοινωνίας, αλλά αυτός που μέσω του μνημονίου λειτουργεί προς ίδιον όφελος επιφέροντας τέτοια χτυπήματα στην κοινωνία , που υπό διαφορετικές συνθήκες θα ήταν αδιανόητα.
«Τι έτι λοιπόν χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων;»
*Γρεναδιέρος – (παλαιο. στη Γαλλία) στρατιώτης επίλεκτων σωμάτων του πεζικού, ειδικά εκπαιδευμένος στη ρίψη χειροβομβίδων.
Δυστυχώς στον οργανωμένο αυτό «μυστικοφανερό δείπνο» μετέχουν και επώνυμοι του προσκηνίου και ανώνυμοι του παρασκηνίου.
Μερικοί εξ ‘ αυτών κινούμενοι από ιδιοτέλεια, άλλοι ως θύματα της ίδιας της παρορμητικής σκέψης τους και άλλοι γιατί στην ουσία υπάρχουν και λειτουργούν ως πολιτικοί γύλοι ( για όσους δεν γνωρίζουν , ο γύλος είναι ένα μικρό ψαράκι ,που παρουσιάζει διμορφισμό και διαδοχικό ερμαφροδισμό)
Είναι πασιφανές ότι στόχος αυτής της προπαγάνδας είναι το κόμμα της ΝΔ και ειδικότερα ο Αντώνης Σαμαράς . Οι κατασκευαστές της χειραγώγησης γνωρίζουν πολύ καλά από τις εσωτερικές δημοσκοπήσεις τους, αυτές δηλαδή που δεν δημοσιεύονται ποτέ στα ΜΜΕ που ελέγχουν, ότι στη περίπτωση εκλογών χθες, ο Αντώνης Σαμαράς θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα ο σημερινός πρωθυπουργός. Και αυτό είναι, επίσης πασιφανές, ότι δεν το επιθυμούν.
Άρχισαν λοιπόν ένα αγώνα δρόμου (γιατί η χρονική διαδρομή είναι στενά προκαθορισμένη) αποδόμησης του Αντώνη Σαμαρά στα μάτια της κοινής γνώμης.
Ξεκίνησαν μια οργανωμένη προπαγάνδα ισχυριζόμενοι ότι ο Α. Σαμαράς απογοήτευσε μεγάλο τμήμα της κομματικής και εκλογικής βάσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διότι αίφνης μετακινήθηκε στους υποστηρικτές του μνημονίου….(!).
Λες και οι απόψεις – όπως σωστά επεσήμανε ο Αντ. Σαμαράς – είναι πουκάμισα και τις αλλάζει!
Μάλιστα παρατηρείται το φαινόμενο αρκετοί σοβαροφανείς πολιτικοί αναλυτές (που αν κάποιος σηκώσει τη μάσκα της σοβαροφάνειας θα διαπιστώσει έντρομος ότι πρόκειται για δεσμοφύλακες των ελεύθερων και έλλογων σκέψεων και για γρεναδιέρους* που υπηρετούν τους διαπλεκόμενους) να ισχυρίζονται ότι «εκεί που για πρώτη φορά στη ζωή τους οι δεξιοί ψηφοφόροι αισθάνονταν ότι υπερέχουν των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ σε πατριωτισμό, τώρα που η ηγεσία τους προσχώρησε στο μνημονιακό στρατόπεδο, πρέπει να αντιμετωπίσουν τη χλεύη τους για το ότι καθυστερημένα συντάσσονται στη γραμμή Παπανδρέου που μέχρι τώρα λοιδορούσαν» .
Η κωμικοτραγωδία είναι ότι αυτό το γράφουν άνθρωποι που δεν υπήρξαν ΠΟΤΕ «δεξιοί» , άρα δεν θα μπορούσαν ΠΟΤΕ να γνωρίζουν πως αισθάνονταν/αι αυτοί οι πολίτες. Πολύ περισσότερο να … μετρούν τον πατριωτισμό τους!
Στην καλύτερη των περιπτώσεων υποθέτουν ( με τα τεράστια περιθώρια εσφαλμένου συμπεράσματος που εμπεριέχει η «υπόθεση»). Στην χειρότερη… απλώς κάνουν την δουλειά τους ως ειδικοί «ποντικοί της απαίτησης των πόλεων και αρουραίοι της θέλησης των χωραφιών».
Ξεκάθαρη λοιπόν η προπαγανδιστική τακτική τους. Μπερδεύουν τη δανειακή σύμβαση,που εκ των πραγμάτων είναι αναγκαία (τοις πάσι γνωστόν ΠΟΙΟΙ και ΠΩΣ την κατέστησαν αναγκαία) , με τους όρους του μνημονίου που την συνοδεύουν.
Χωρίζουν δολίως τους πολιτικούς σχηματισμούς και τους ηγέτες τους σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, όχι από την θέλησή τους να φέρουν το ΔΝΤ στη χώρα μας και την αποδοχή και την υπεράσπιση του μνημονίου, αλλά από την αναγκαιότητα να εκταμιευτεί η έκτη δόση, να γίνει η διαπραγμάτευση στους τεχνικούς όρους των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου(ο διάβολος, ως γνωστόν, κρύβεται στις λεπτομέρειες και στα «ψιλά» γράμματα) και να οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές, δίνοντας την δυνατότητα στον ελληνικό λαό να εκφραστεί.
Η γελοιότητα της προπαγάνδας των γνωστών κατασκευαστών της χειραγώγησης, είναι ότι οι ίδιοι άνθρωποι που δολίως προχωρούν στον ανωτέρω παραπλανητικό διαχωρισμό, συγχρόνως φοβούνται όπως ο «διάβολος το λιβάνι» τις εκλογές και την λαϊκή βούληση και ήδη έχουν αρχίσει να περιφέρουν μέσα από πένες, μικρόφωνα και τηλεοπτικές κάμερες την …. αναγκαιότητα να καθυστερήσουν οι εκλογές για κάποιο διάστημα, προκειμένου να …«μας σώσουν» (!)
Προσπαθούν να περάσουν ως ιδανική γενική εικόνα την παθητική και προβατοειδή εγκαρτέρηση ,υποβαθμίζοντας την αναγκαιότητα της λαϊκής βούλησης.
Αποκρύβουν ότι οι ίδιοι οι προπαγανδιστές ήταν οι μόνιμοι συνομιλητές της τρόικας και αυτοί που τους μετέφεραν την «αναγκαιότητα» λήψης των επαχθών μέτρων ως μοναδική οδό προς την δημοσιονομική εξυγίανση.
Αυτοί λοιπόν οι μνημονιακοί προπαγανδίζουν προσπαθώντας να βάλουν στο μνημονιακό κάδρο και αυτούς που έχουν διαλέξει διαφορετικούς τρόπους επίτευξης των όρων της δανειακής σύμβασης.
Γιατί στην πραγματικότητα «μνημονιακός» δεν είναι κάποιος που δέχεται μεν το στόχο της δημοσιονομικής εξυγίανσης, λειτουργώντας όμως μέσα από μονοπάτια που δεν θα επιφέρουν την καταστροφή της κοινωνίας, αλλά αυτός που μέσω του μνημονίου λειτουργεί προς ίδιον όφελος επιφέροντας τέτοια χτυπήματα στην κοινωνία , που υπό διαφορετικές συνθήκες θα ήταν αδιανόητα.
«Τι έτι λοιπόν χρείαν έχομεν άλλων μαρτύρων;»
*Γρεναδιέρος – (παλαιο. στη Γαλλία) στρατιώτης επίλεκτων σωμάτων του πεζικού, ειδικά εκπαιδευμένος στη ρίψη χειροβομβίδων.
