Οι Ιρλανδοί ανέκαθεν γνώριζαν το «παιχνίδι» των διαπραγματεύσεων.
Δείτε πως χειρίζονται τα θέματα. Ο Ιρλανδός πρωθυπουργός Enda Kenny μετά το πέρας της Συνόδου δήλωσε ότι θα ζητήσει από το υπουργικό συμβούλιο να εγκρίνει το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως μεταδίδει το Dow Jones Newswires.
Συμπληρώνοντας όμως ότι … «Αν χρειαστεί να γίνει δημοψήφισμα τότε αυτό θα γίνει» . Και άφησε τους υπόλοιπους Ευρωπαίους να τρέχουν….
Όχι σαν τον Γιώργο Παπανδρέου που θέλησε να θέσει δημοψήφισμα με την μορφή «Ναι ή Όχι της συμμετοχής μας στην ΕΕ» , αλλά δημοψήφισμα «Ναι ή Όχι στο νέο δημοσιονομικό σύμφωνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης» . Ξεκάθαρα πράγματα .
Δεν τον κάλεσε κανείς για να του βάλει τις φωνές. Αντίθετα , όπως συνέβη και με την υπογραφή της Συνθήκης της Νίκαιας το 2001, όπως συνέβη με την υπογραφή του Συμφώνου της Λισσαβόνας το 2008, οι Ευρωπαίοι είναι αυτοί που θα προστρέξουν στο Δουβλίνο , κομίζοντας προτάσεις.
Και όπως συνέβη τελικά και με τα δύο ψηφίσματα των ως άνω Συνθηκών, η Ιρλανδία τελικά ΚΑΙ θα ψηφίσει θετικά ΚΑΙ θα βγει κερδισμένη από την διαδικασία της διαπραγμάτευσης.
Το «Ναι σε όλα» και το «δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές» οι Ιρλανδοί δεν το γνωρίζουν στις διαπραγματεύσεις τους.
Τα διαπραγματευτικά του χαρτιά δεν τα χαρίζουν άνευ ανταλλάγματος. Το διαπραγματευτικό δόγμα τους είναι τόσο απλό , όσο και σοφό συγχρόνως. «Αντί να με στριμώξεις στην γωνιά πρώτα εσύ, θα σε στριμώξω πρώτος εγώ» .
Φανταστείτε να το είχε εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου όταν άρχισε η κρίση και οι Γαλλικές και Γερμανικές Τράπεζες ήταν οι κύριοι κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων. ……
Ακόμη και οι όροι των δύο Μνημονίων, του Ιρλανδικού και του Ελληνικού αποδεικνύουν την τραγική για τη χώρα μας έλλειψη διαπραγμάτευσης.
Το Ιρλανδικό Μνημόνιο είναι μια γενικόλογη σύμβαση, σε αντίθεση με την λεπτομερή ελληνική. Η πρωταρχική διαφορά τους είναι η αυτονομία για την λήψη των αποφάσεων από την Ιρλανδική κυβέρνηση, σε αντίθεση με το δικό μας που οι αποφάσεις … επιβάλλονται!
Οι Ιρλανδοί πολιτικοί δεν αποδέχθηκαν την συγκυβέρνηση με την τρόικα .
Το Δουβλίνο ΑΠΑΙΤΗΣΕ να μην αυξηθούν οι φορολογικοί συντελεστές . Στην Ελλάδα ο ένας φόρος διαδέχεται τον άλλο….
Στο ιρλανδικό μνημόνιο δεν υπάρχει πουθενά στο κείμενο ο μειωτικός και αντεθνικός όρος που συνυπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βάσει του οποίου αν η χώρα μας δεν μπορεί να αποπληρώσει το δάνειο, οι δανειστές μπορούν να κατάσχουν τμήματα από την κρατική περιουσία.
Η παραίτηση από την ασυλία άλλωστε δεν έχει υπογραφεί ποτέ από δυτικό κράτος. Εκτός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ , που δεν είχε καμιά δυσκολία να αποδεχθεί και να συνυπογράψει….
Αποδείχθηκε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ήταν εντελώς ακατάλληλη να αντιληφθεί μια τόσο σύνθετη κρίση, με συνέπεια να μην είναι σε θέση ούτε καν να διαπραγματευτεί με τους εταίρους μας.
«Δεν θα πρέπει να διαπραγματευόμαστε από φόβο. Αλλά να μη φοβόμαστε να διαπραγματευόμαστε» είχε πει ο χαρισματικός και ξεχωριστός Τζων Κέννεντυ.
Αν και αμερικανο-θρεμμένος και αμερικανο-σπουδασμένος ο κ. Γ.Παπανδρέου δεν το γνώριζε.
Το ίδιο γίνεται και με τον κ. Παπαδήμο, ο οποίος αν και πολυδιαφημισμένος τεχνοκράτης, αποδεικνύεται ότι υστερεί σοβαρά στον τομέα των διαπραγματεύσεων, απεμπολώντας ακόμα και το χαρτί της ευρείας υποστήριξης του από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, σε ότι αφορά τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα για την νέα δανειακή σύμβαση……
Κάποιος λοιπόν θα πρέπει να πληροφορήσει τον κ. Παπαδήμο, καθώς δεν έχουμε την απαίτηση να το γνωρίζει, ότι το δόγμα της αλεπούς των διαπραγματεύσεων Χένρι Κίσσιγκερ , αποτελείτο από, όλες και όλες, δύο προτάσεις: «Η πρώτη σου κουβέντα σε μια διαπραγμάτευση να είναι το ΟΧΙ. Μετά ….συνέχισε τις διαπραγματεύσεις» .
Ας τον πληροφορήσει κάποιος τέλος πάντων….
