Είναι γεγονός ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας βρίσκεται στο σημείο μηδέν και τα πάντα κρέμονται από μια λεπτή κλωστή.
Η εφαρμογή μιας ανερμάτιστης, όσο και αδιέξοδης πολιτικής έχει καταδικάσει την κοινωνία στη φτώχεια και έχει νεκρώσει την αγορά, βυθίζοντας την οικονομία στην ύφεση, χωρίς να διαφαίνεται από πουθενά προοπτική για ανάκαμψη.
Η ίδια η τρόικα αναγνωρίζει τώρα ότι η συνταγή που επέβαλε στην Ελλάδα απέτυχε παταγωδώς.
Και η ΕΕ διαπιστώνει πλέον ότι το πρόβλημα, που έχει ως πηγή την αναταραχή στις αγορές, αφορά συνολικά στην ευρωζώνη και, για αυτό το λόγο, αναζητά τρόπους αντιμετώπισης του με τη λήψη δραστικών αποφάσεων σε σχέση με την Ελλάδα, η οποία κινδυνεύει να μετατραπεί από «πειραματόζωο» της Ευρώπης σε «αποδιοπομπαίο τράγο» της ευρωζώνης.
Όλα τα δεδομένα οδηγούν σε ένα μεγαλύτερο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, που ενδέχεται να φτάσει ακόμα και το 50%, αλλά το χειρότερο είναι πως αυτό δεν θα είναι εθελοντικό, αφού οι ιδιώτες επενδυτές δεν συναινούν.
Θα πρέπει ωστόσο να γνωρίζουμε ότι μια βίαιη, μη εθελοντική αναδιάρθρωση του χρέους θα αφήσει την Ελλάδα εκτός αγορών για πάρα πολλά χρόνια.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι η περιβόητη συμφωνία της 21ης Ιουλίου δεν μπορεί να ισχύει, καθώς αποδείχθηκε ότι δεν είναι επαρκής για να καταστήσει διαχειρίσιμο το δημόσιο χρέος.
Από την πλευρά της η ελληνική κυβέρνηση περιορίζεται απλώς στο να παρακολουθεί τις εξελίξεις.
Αδύναμη ούσα να διαπραγματευτεί αποτελεσματικά με τους ξένους και να προτείνει ρεαλιστικές λύσεις, εμφανίζεται παραδομένη στις βουλήσεις των ισχυρών της Ευρώπης.
Είναι ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση των κκ Παπανδρέου και Βενιζέλου βαδίζει χωρίς σχέδιο και το μόνο που είναι σε θέση να κάνει είναι να απομυζά τα πενιχρά εισοδήματα των μισθωτών και συνταξιούχων.
Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει και η λύση δεν είναι το σενάριο μιας συγκυβέρνησης που προωθούν κάποιοι στο Πασοκ, αλλά η άμεση προσφυγή στην κάλπη για την πλήρη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και την έξοδο από την κρίση.
ΕΤ