Η ανικανότητα αυτής της κυβέρνησης είναι εμφανής σε κάθε πτυχή του «βίου» της. Απόρροια αυτής της ανικανότητας είναι οι κυβερνώντες να έχουν μπερδέψει τους ρόλους τους.
Παρακολουθώντας τις δηλώσεις τους διαπιστώνει κανείς ότι λειτουργούν ως …. δημοσιογράφοι , παρά ως υπουργοί. Πάρτε παράδειγμα τη χθεσινή συνέντευξη του υπουργού Εργασίας, Γιώργου Κουτρουμάνη στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» .
Αν και η κυβέρνηση διαβεβαίωνε ότι δεν θα θιγούν ξανά οι συνταξιούχοι, ανακοινώθηκαν νέες γενναίες περικοπές και τώρα στην συνέντευξη του ο υπουργός προαναγγέλλει περικοπή 30% στο τμήμα των επικουρικών συντάξεων άνω των 150 ευρώ.
Κατόπιν αυτών στην κρίσιμη ερώτηση που υποστηρίζουν όλο και περισσότεροι «Γιατί να ασφαλιστώ, εάν κάθε τρεις μήνες μειώνεται η σύνταξη ή αυξάνονται τα όρια;», με αποτέλεσμα να ακυρώνεται και το τελευταίο ψήγμα ασφαλιστικής συνείδησης των Ελλήνων πολιτών, ο κ. Κουτρουμάνης ….δεν έδωσε απάντηση !
Περιορίστηκε να δηλώσει ότι «τα ασφαλιστικά ταμεία χορηγούν 2.762.000 συντάξεις, δηλαδή ένας στους τέσσερις Ελληνες έχει ως κύριο ή και μοναδικό εισόδημα τη σύνταξή του» .
«Οταν ένας στους τρεις ασφαλισμένους δεν καταβάλλει εισφορές, υπάρχει πρόβλημα» είπε ο κ. Κουτρουμάνης.
Έκανε δηλαδή διαπίστωση και διατύπωση του προβλήματος (που ορίζεται ως βασική διαδικασία λειτουργίας των δημοσιογράφων ) και δεν πρόβαλε καμία προοπτική τρόπων λύσης του προβλήματος (που είναι η κατ’ εξοχή εργασία των υπουργών).
Το κύριο γνώρισμα αυτής της κυβέρνησης είναι ότι οι λύσεις των προβλημάτων αντιμετωπίζονται με την…. ρητορική τους σημασία . Όπως κάποια ερωτήματα που τα χαρακτηρίζουμε ρητορικά επειδή δεν περιμένουμε απάντηση.
Αποτέλεσμα οι πολίτες να νιώθουν ανασφαλείς, να έχουν χάσει βεβαιότητες κι αντοχές, καθώς δεν μπορούν να προγραμματίσουν, ούτε να σχεδιάσουν. Βαδίζουν και -θολωμένοι- μονολογούν!
Η κυβέρνηση αυτή ήρθε αποδεδειγμένα με τρόπο απατεώνα. Δεν θα προβώ σε περισσότερη ανάλυση επ΄αυτού, όταν πλέον διατυπώνεται επίσημα από στελέχη του ΠΑΣΟΚ , αλλά και από κυβερνητικά χείλη (έστω και συγκαλυμμένα).
Κυβέρνα αποδεδειγμένα με τρόπο δημοσιογράφου ή αν θέλετε υπαλλήλου της Στατιστικής υπηρεσίας, διαπιστώνοντας και διατυπώνοντας προβλήματα, απέχουσα από τον κατ’ εξοχήν ρόλο της να αναζητεί και να εφαρμόζει λύσεις.
Περιορίζεται σε οριζόντιες περικοπές με παντελή απουσία προοπτικής και ελπίδας.
Μάλιστα το τελευταίο διάστημα παρουσιάζει φαινόμενα …. δικτατορίας! Στην αρχή της θητείας της όλο και κάποιο κυβερνητικό στέλεχος έβγαινε να ανακοινώσει τα μέτρα που λαμβάνονταν και να προσπαθήσει –έστω- να προβάλει κάποιες δικαιολογίες για την εφαρμογή και την προοπτική τους ( φως στο τούνελ το 2010, το 2011 κλπ). Κάθε ανακοίνωση νέων μέτρων βάσει των αναθεωρήσεων του Μνημονίου, συνοδευόταν από κάποια στρογγυλά -έστω- λόγια για θυσίες που ΘΑ έχουν αντίκρισμα.
Σήμερα πλέον τα σκληρά μέτρα δεν ανακοινώνονται καν από τα χείλη κάποιου κυβερνητικού στελέχους. Δίδονται από τα διάφορα υπουργεία με τη μορφή μιας απλής γραπτής ανακοίνωσης. Αποφασίζουμε και …. διατάζουμε! Και η τρομοκρατία συνεχίζεται…. Δυστυχώς…!
Η κυβέρνηση αυτή λοιπόν θα φύγει ως δικτάτορας που δεν ένιωσε ποτέ κάτι να τη δένει με αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του.
Ως Κυβέρνηση ΕΠΕ (Εθνικής Περιορισμένης Ευθύνης) …..
