Λάβρος ήταν ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον κατά των κρατών-μελών της ΕΕ που χρησιμοποιούν ως κοινό τους νόμισμα το ευρώ, μιλώντας προχθές στην τηλεόραση του BBC. «Η Ευρωζώνη είναι απειλή όχι απλώς για τον εαυτό της. Συνιστά απειλή για τη βρετανική οικονομία και απειλή για την παγκόσμια οικονομία» δήλωσε χωρίς περιστροφές. Η δήλωση του Βρετανού πρωθυπουργού δεν είναι τυχαία, αναφέρει σε άρθρο του ο Γ.Δελαστικ.
Εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο δυσφορίας που αισθάνεται όχι μόνο το Λονδίνο, αλλά και όλες οι υπόλοιπες πρωτεύουσες χωρών-μελών της ΕΕ που δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη και οι οποίες σταδιακά συνειδητοποιούν ότι περιθωριοποιούνται από τις διαδικασίες διαμόρφωσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ιδίως από τότε που ξέσπασε η κρίση, κορυφαίας σημασίας αποφάσεις σοβαρότατων αλλαγών στην πορεία ενοποίησης της ΕΕ λαμβάνονται στο πλαίσιο αποκλειστικά των κρατών της Ευρωζώνης και στην πραγματικότητα με διμερείς συμφωνίες μεταξύ των Γερμανών και των Γάλλων.
«Οι εκτός νομίσματος φοβούνται ότι θα αφεθούν στα κρύα του λουτρού» ανέφεραν χαρακτηριστικά σε πεντάστηλο τίτλο σχετικής ανάλυσής τους στη δεύτερη σελίδα τους οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. «Η πορεία προς βαθύτερη ολοκλήρωση στην Ευρωζώνη προκαλεί αντιδράσεις από τα κράτη-μέλη της ΕΕ που βρίσκονται εκτός του κλαμπ του ενιαίου νομίσματος» τόνιζε η βρετανική εφημερίδα και συνέχιζε: «Στο Λονδίνο υπάρχει ένας αυξανόμενος πανικός ότι ένα πιο σφικτά διασυνδεδεμένο κλαμπ της Ευρωζώνης, κυριαρχούμενο από τη Γαλλία και τη Γερμανία, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το βάρος του για να επηρεάσει ρυθμίσεις για τις τράπεζες και άλλη νομοθεσία που θα ίσχυε και στα 27 κράτη-μέλη».
Η δυσαρέσκεια για την κατάσταση αυτή δεν περιορίζεται στη Βρετανία. Ο ίδιος εκνευρισμός για τις εξελίξεις επικρατεί και στην Πολωνία. Μάλιστα ο Γιάτσεκ Ροστόφσκι, ο Πολωνός υπουργός Οικονομικών, αποπειράθηκε φέτος κατά τη διάρκεια της πολωνικής προεδρίας στην ΕΕ να συμμετάσχει ως παρατηρητής στις συνεδριάσεις της ευρωομάδας. Το αίτημά του όμως αποκρούστηκε από τη Γαλλία, πράγμα που εκλήφθηκε ως «εθνική ταπείνωση» στην Πολωνία.
«Οι Πολωνοί πολιτικοί που ασχολούνται με την Ευρώπη θέλουν επειγόντως να αποτρέψουν τη λήψη σοβαρών αποφάσεων μόνο στο κλαμπ των κρατών του ευρώ» έγραφε προ δύο εβδομάδων η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Ο ίδιος ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ μάλιστα εξέφρασε δημοσίως την άποψη ότι «νέες συνθήκες για τη διάσωση του ευρώ θα είχαν νόημα όταν αφορούν ολόκληρη την Ευρώπη και όχι όταν χαρακτηρίζονται από την προσπάθεια να απομονώσουν ένα οποιοδήποτε αποκλειστικό κλαμπ, το οποίο θα χωρίσει και πάλι την Ευρώπη πολιτικά και οικονομικά».
Ενα πολύ πιο συγκροτημένο, βαρύγδουπο άρθρο δημοσίευσαν στην «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» ο υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας Καρλ Μπιλντ και ο επί των Οικονομικών ομόλογός του Αντερς Μποργκ, πάνω στο ίδιο θέμα.
«Ανησυχούμε γιατί στην Ευρώπη ανοίγει καινούργιο χάσμα – ένα χάσμα που μακροπρόθεσμα θα υποσκάψει την ισχύ της ΕΕ και θα αδυνατίσει την Ευρώπη» τονίζουν ευθέως και αναλύουν γιατί: «Οι δράσεις προκαλούν αντιδράσεις. Οταν η Ευρωζώνη αρχίζει να αποκόπτεται, θα ήταν ανίκανη να υπερκεράσει αποτελεσματικά τα προβλήματά της. Η Ευρωζώνη θα απέκλειε τότε τη μισή ΕΕ. Αυτό θα είχε βαρύνουσες επιπτώσεις στην ευρύτερη ευρωπαϊκή συνεργασία» προειδοποιούν απειλητικά.
«Ευθύς ως χωριστές δομές υπονομεύσουν τη συνοχή της πολιτικής της ενιαίας εσωτερικής αγοράς, εμείς οι Ευρωπαίοι θα υποφέρουμε» υπογραμμίζουν οι υπουργοί Εξωτερικών και Οικονομικών της Σουηδίας. «Προκαλεί γι’ αυτό ανησυχίες το γεγονός ότι ολοένα και περισσότερο υποθέσεις που αφορούν και τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ συζητούνται και αποφασίζονται στην ευρωομάδα ή διμερώς από τα μεγάλα κράτη-μέλη… Αν αυτό συνεχιστεί και γίνει κανόνας, θα ζήσουμε τη διάσπαση της ΕΕ… Τα ηγετικά κράτη της Ευρωζώνης φέρουν μεγάλη ευθύνη για την Ευρωζώνη και για το μέλλον του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού σχεδίου» καταλήγουν, εμφανώς οργισμένοι με τη στάση της Γερμανίας.
Εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο δυσφορίας που αισθάνεται όχι μόνο το Λονδίνο, αλλά και όλες οι υπόλοιπες πρωτεύουσες χωρών-μελών της ΕΕ που δεν ανήκουν στην Ευρωζώνη και οι οποίες σταδιακά συνειδητοποιούν ότι περιθωριοποιούνται από τις διαδικασίες διαμόρφωσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Ιδίως από τότε που ξέσπασε η κρίση, κορυφαίας σημασίας αποφάσεις σοβαρότατων αλλαγών στην πορεία ενοποίησης της ΕΕ λαμβάνονται στο πλαίσιο αποκλειστικά των κρατών της Ευρωζώνης και στην πραγματικότητα με διμερείς συμφωνίες μεταξύ των Γερμανών και των Γάλλων.
«Οι εκτός νομίσματος φοβούνται ότι θα αφεθούν στα κρύα του λουτρού» ανέφεραν χαρακτηριστικά σε πεντάστηλο τίτλο σχετικής ανάλυσής τους στη δεύτερη σελίδα τους οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. «Η πορεία προς βαθύτερη ολοκλήρωση στην Ευρωζώνη προκαλεί αντιδράσεις από τα κράτη-μέλη της ΕΕ που βρίσκονται εκτός του κλαμπ του ενιαίου νομίσματος» τόνιζε η βρετανική εφημερίδα και συνέχιζε: «Στο Λονδίνο υπάρχει ένας αυξανόμενος πανικός ότι ένα πιο σφικτά διασυνδεδεμένο κλαμπ της Ευρωζώνης, κυριαρχούμενο από τη Γαλλία και τη Γερμανία, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το βάρος του για να επηρεάσει ρυθμίσεις για τις τράπεζες και άλλη νομοθεσία που θα ίσχυε και στα 27 κράτη-μέλη».
Η δυσαρέσκεια για την κατάσταση αυτή δεν περιορίζεται στη Βρετανία. Ο ίδιος εκνευρισμός για τις εξελίξεις επικρατεί και στην Πολωνία. Μάλιστα ο Γιάτσεκ Ροστόφσκι, ο Πολωνός υπουργός Οικονομικών, αποπειράθηκε φέτος κατά τη διάρκεια της πολωνικής προεδρίας στην ΕΕ να συμμετάσχει ως παρατηρητής στις συνεδριάσεις της ευρωομάδας. Το αίτημά του όμως αποκρούστηκε από τη Γαλλία, πράγμα που εκλήφθηκε ως «εθνική ταπείνωση» στην Πολωνία.
«Οι Πολωνοί πολιτικοί που ασχολούνται με την Ευρώπη θέλουν επειγόντως να αποτρέψουν τη λήψη σοβαρών αποφάσεων μόνο στο κλαμπ των κρατών του ευρώ» έγραφε προ δύο εβδομάδων η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Ο ίδιος ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ μάλιστα εξέφρασε δημοσίως την άποψη ότι «νέες συνθήκες για τη διάσωση του ευρώ θα είχαν νόημα όταν αφορούν ολόκληρη την Ευρώπη και όχι όταν χαρακτηρίζονται από την προσπάθεια να απομονώσουν ένα οποιοδήποτε αποκλειστικό κλαμπ, το οποίο θα χωρίσει και πάλι την Ευρώπη πολιτικά και οικονομικά».
Ενα πολύ πιο συγκροτημένο, βαρύγδουπο άρθρο δημοσίευσαν στην «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» ο υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας Καρλ Μπιλντ και ο επί των Οικονομικών ομόλογός του Αντερς Μποργκ, πάνω στο ίδιο θέμα.
«Ανησυχούμε γιατί στην Ευρώπη ανοίγει καινούργιο χάσμα – ένα χάσμα που μακροπρόθεσμα θα υποσκάψει την ισχύ της ΕΕ και θα αδυνατίσει την Ευρώπη» τονίζουν ευθέως και αναλύουν γιατί: «Οι δράσεις προκαλούν αντιδράσεις. Οταν η Ευρωζώνη αρχίζει να αποκόπτεται, θα ήταν ανίκανη να υπερκεράσει αποτελεσματικά τα προβλήματά της. Η Ευρωζώνη θα απέκλειε τότε τη μισή ΕΕ. Αυτό θα είχε βαρύνουσες επιπτώσεις στην ευρύτερη ευρωπαϊκή συνεργασία» προειδοποιούν απειλητικά.
«Ευθύς ως χωριστές δομές υπονομεύσουν τη συνοχή της πολιτικής της ενιαίας εσωτερικής αγοράς, εμείς οι Ευρωπαίοι θα υποφέρουμε» υπογραμμίζουν οι υπουργοί Εξωτερικών και Οικονομικών της Σουηδίας. «Προκαλεί γι’ αυτό ανησυχίες το γεγονός ότι ολοένα και περισσότερο υποθέσεις που αφορούν και τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ συζητούνται και αποφασίζονται στην ευρωομάδα ή διμερώς από τα μεγάλα κράτη-μέλη… Αν αυτό συνεχιστεί και γίνει κανόνας, θα ζήσουμε τη διάσπαση της ΕΕ… Τα ηγετικά κράτη της Ευρωζώνης φέρουν μεγάλη ευθύνη για την Ευρωζώνη και για το μέλλον του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού σχεδίου» καταλήγουν, εμφανώς οργισμένοι με τη στάση της Γερμανίας.
