Εξωτερική πολιτική: Υπευθυνότητα ή Ανευθυνότητα

Θα πρέπει αρκετοί εκ των πολιτικών μας να αναθεωρήσουν την άποψη τους ότι το «βαθύ» πρόσωπο της Τουρκίας προέρχεται ΜΟΝΟ από το στρατιωτικό κατεστημένο , και να καταλάβουν ότι επί των εξωτερικών θεμάτων της Τουρκία υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει αγαστή σύμπνοια στρατιωτικών – πολιτικών.

Απόψεις λοιπόν που διατυπώνουν ότι η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο οφείλετε στην εσωτερική πολιτική κατάσταση στη γείτονα χώρα , δεν ανταποκρίνονται και δεν εδράζονται σε πραγματιστικούς λογισμούς.

Η Τουρκία έχει σχέδιο στην εξωτερική της πολιτική σε βάθος 15ετιας το οποίο εφαρμόζει απαρέγκλιτα και ασχέτως πολιτικών ή άλλων εσωτερικών διεργασιών.

Η απόφαση π.χ της κυβέρνηση Ερντογάν να δώσει την Πέμπτη το «πράσινο φως» στην τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου (ΤΡΑΟ) να πραγματοποιήσει έρευνες εντοπισμού πετρελαίου και φυσικού αερίου σε περιοχή και εκτός των τουρκικών χωρικών υδάτων, σε δύο περιοχές στην Ανατολική Μεσόγειο, κοντά σε Κύπρο και Καστελόριζο, είχε παρθεί πολύ πριν αυτή ανακοινωθεί.

Απλά τώρα έκριναν ότι οι συνθήκες τους ευνοούν και την ενεργοποίησαν.Οι γεωπολιτικές μεταβολές των προτεραιοτήτων των ΗΠΑ , για τις οποίες έχω γράψει εδώ και αρκετούς μήνες (εδώ),τους δίδουν αυτή την πεποίθηση .
Μόλις προχθές άλλωστε μιλώντας στο Κογκρέσο, η κυρία Χίλαρι Κλίντον χαρακτήρισε την Τουρκία «αναδυόμενη παγκόσμια δύναμη».

Το ζήτημα λοιπόν των σχέσεών μας με την Τουρκία και των μεταξύ μας διαφορών δεν θα πρέπει να το εξετάζουμε από την πλευρά της Τουρκίας, όσο πρωτίστως από την δική μας πλευρά.
Γιατί δυστυχώς αυτό που παρατηρείται σε βάθος χρόνου είναι μια ΑΝΕΥΘΥΝΗ αντιμετώπιση των θεμάτων που άπτονται της εξωτερικής μας πολιτικής.

Παραδείγματα πολλά. Ο κ. Γ. Παπανδρέου ως υπουργός εξωτερικών (εδώ) έχει δηλώσει ότι: «ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ότι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας».

Ας μη ξεχνάμε ότι ο κ. Γ.Παπανδρέου ως υπουργός των Εξωτερικών, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ και αντίθετα από την γνωμοδότηση των αρμόδιων διπλωματών , δέχθηκε τη μετονομασία των Στενών (Δαρδανέλια, Βόσπορος, Θάλασσα του Γαλατά) σε…τουρκικά Στενά για… να μη ματαιωθεί άσκηση του ΝΑΤΟ! Δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι επρόκειτο για… «γεωγραφική αποσαφήνιση»!

Ας μη ξεχνάμε ότι το Μάιο του 2002 πάλι ο κ. Γ.Παπανδρέου, ως υπουργός των Εξωτερικών, απουσίασε από την κυβερνητική επιτροπή για την.... εξωτερική πολιτική. Για λόγους υγείας είχε πει τότε , αλλά .....αποκαλύφθηκε πως την ίδια ώρα βρισκόταν... στο γυμναστήριο!

Εάν παρόμοιες ενέργειες αποτελούν ΥΠΕΥΘΥΝΗ εξωτερική πολιτική ,ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ πολιτικών ανδρών , τότε πολύ φοβάμαι ότι δεν έχουμε απολέσει μοναχά την μνήμη μας ως πρώτο σύμπτωμα της νόσου Αλτσχάϊμερ (όπως έγραφα εχθές), αλλά η νόσος έχει προχωρήσει στα βαθύτερα στάδια της, όπου ...επικρατεί η άνοια!


ΥΓ. Στα χαρακτηριστικά παραδείγματα αναφέρω τον κ. Γ.Παπανδρέου γιατί ευρισκόμενος στις ετήσιες ...διακοπές του συμποσίου της Σύμης, αναφέρθηκε περί... ΥΠΕΥΘΥΝΗΣ εξωτερικής πολιτικής.