Το σάπιο πολιτικό-μιντιακό καθεστώς.

Είναι απορίας άξιο το πόσο αρμονικά μερίδα πολιτικού κόσμου και ΜΜΕ υπόκεινται στην ίδια λογική της ευκολίας , της δημαγωγίας και του λαϊκισμού.
Αποδεικνύουν καθημερινά ότι ανήκουν στο ίδιο παρασιτικό και παθογόνο μοντέλο με τα τεράστια ελλείμματα ποιότητας, που απευθύνεται στην ίδια παθητική και χειραγωγημένη «μάζα» πολιτών.

Κάποια δελτία ...«ειδήσεων» βρήκαν στη υπόθεση Βλαστού ....το βραζιλιάνικo alter ego τους, και κάποιοι πολιτικοί τις εκφυλιστικές ροπές τους.

Όπως στις μεταγλωττισμένες βραζιλιάνικές σαπουνόπερες , έτσι και εδώ χρησιμοποιήθηκαν μέχρι και ηθοποιοί . Ξεπερνώντας το οξύμωρο της συγκεκριμένης υπόθεσης όπου οι... ηθοποιοί (των ΜΜΕ) χρησιμοποιούν ...ηθοποιούς, συνεχίζω.

Καθημερινά μας βομβαρδίζουν με επιλεγμένα αποσπάσματα από τις μαγνητοφωνημένες συνομιλίες που κατέγραψε ο «υπερκοριός» της ΕΥΠ.
Οι ηθοποιοί λοιπόν διαβάζουν ή μάλλον ερμηνεύουν τους διαλόγους των περίπου 90 CD που έφτασαν στα χέρια των ΜΜΕ προτού καν οι συνήγοροι υπεράσπισης παραλάβουν την ογκώδη δικογραφία.

H Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών έγινε- χωρίς φυσικά να το επιδιώξει ως υπηρεσία αφού οι διαρροές προήλθαν από το πράσινο υπόγειο εσωτερικό της-, ο ....χορηγός επικοινωνίας αυτής της χαμηλού κόστους τηλεοπτικής παραγωγής και πολιτικού τυχοδιωκτισμού.

Έτσι σιγά αλλά σταθερά μας εμπεδώνουν την νοοτροπία τηλενουβέλας. Η μεγάλη του Φώσκολου σχολή αλώνει δελτία ειδήσεων και πολιτικές συνειδήσεις.

Αντί για δημοσιογραφική έρευνα σε βάθος όπου ,όλως τυχαίως, θα ανακάλυπταν πράματα και θάματα και θα έβλεπαν πως ..βλάστησε ο Βλαστός από το 1994 και με τις πλάτες ποιων πολιτικών , μεγαλοεπιχειρηματιών, μεγαλοκαναλαρχών και μεγαλοεργολάβων δημοσίων έργων( olympia.gr) ,το σύνολο των ΜΜΕ και σημαντική μερίδα του πολιτικού κόσμου πρασινίζουσας διάθεσης και κατάστασης, προτιμούν να μας τροφοδοτούν με σκουπίδια παραπληροφόρησης.

Το πράσινο πολιτικό-μιντιακό καρτέλ προσφέρει με επένδυση σαπουνόπερας εύκολες και ανέξοδες εκτονώσεις, αποσυμπιέσεις και εξιλαστήρια θύματα. Παρέχουν στο φιλοθεάμον κοινό σενάρια και ταινίες που έχουμε ξαναδεί με ...διαφορετικούς πρωταγωνιστές.

Πικρό αναδύεται το ερώτημα: «Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν;».Τα στοιχεία αυτά της απογοήτευσης και της εμφραγματικής δυσφορίας οδηγούν το κοινωνικό σύνολο στον μηδενισμό.

Σε αυτό το αμάλγαμα λοιπόν του πολιτικού λαθρεμπορίου, μιντιακού παρωπιδισμού και μιας κοινωνίας απογοητευμένης αλλά και στρεβλωμένης σε σημείο αλληλοενοχής και αλληλοαποδοχής, εγώ θα επιμένω να τραγουδώ Νιόνιο :«Μέρες καλύτερες θα 'ρθούν, το λέει το ένστικτό μου, αυτό το κάτι μέσα μου, το εντελώς δικό μου».