Μανιφέστο νεοφασισμού...?

Η ομιλία του προέδρου του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρη στο 4ο συνέδριο του κόμματος του, υπήρξε από κάθε άποψη αποκαλυπτική.

Προσδιόρισε κατά τρόπο ξεκάθαρο και μη επιδεχόμενο παρερμηνείας, το ιδεολογικοπολιτικό στίγμα του κόμματος του, και καθόρισε πλέον ένα στέρεο πλαίσιο αναφοράς, πάνω στο οποίο μπορεί να διεξαχθεί ένας ανοικτός δημόσιος διάλογος αναφορικά με το «τι είναι» πράγματι και «τι θέλει» ο ΛΑΟΣ.

Με βάση , πια, τις επίσημες και δημόσια εκπεφρασμένες θέσεις του και όχι τις διάφορες κατά καιρούς ιδεολογικές οβιδιακές μεταμορφώσεις του και πολιτικές μεταμφιέσεις του, που υπόκεινταν στις σκοπιμότητες της στιγμής και στις διακυμάνσεις της συγκυρίας.

Μια προσεκτική ανάγνωση των όσων είπε ο κ. Γ. Καρατζαφέρης απευθυνόμενος προς το στελεχικό του ακροατήριο και με αποδέκτη την Ελληνική κοινωνία, επιτρέπει την κωδικοποίηση των κύριων χαρακτηριστικών της ιδεολογικοπολιτικής φυσιογνωμίας του ΛΑΟΣ και τον προσδιορισμό της ιδεολογικοπολιτικής του ταυτότητας.

Χωρίς καμιά διάθεση υπερβολής και οποιουδήποτε τύπου ιδιοτελούς παρανάγνωσης, η ομιλία αυτή συνιστά κατά πολλούς ένα απροκάλυπτο Μανιφέστο Νεοφασισμού και κατατάσσει αυτοδίκαια το κόμμα αυτό στη χορεία των πολιτικών δυνάμεων της άκρας δεξιάς.

Ας δούμε , αδρομερώς, και με βάση τα όσα ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος είπε στην ομιλία του αυτή , τους βασικούς τέσσερις άξονες του ιδεολογικοπολιτικού του στίγματος.
Για τους λόγους ότι η ανάρτηση δεν επιτρέπει την πλήρη ανάπτυξη και των τεσσάρων αξόνων σήμερα θα περιοριστώ μόνο στην ανάπτυξη του πρώτο άξονα και με επόμενες αναρτήσεις στους υπόλοιπους τρεις.
1. Κίνημα αντί κόμματος
Είπε ο κ. Καρατζαφέρης σε μια αποστροφή της ομιλίας του :« Με ρώτησε ένας δημοσιογράφος Κυριακάτικης εφημερίδας ποια είναι η διαφορά μεταξύ κόμματος και κινήματος και του είπα πολύ απλά. Κόμμα σημαίνει το όπλο παραπόδα, κίνημα σημαίνει εφ` όπλου λόγχη», και συνέχισε παρακάτω αναφερόμενος στο ίδιο θέμα :« Να ψηφίσετε με συνείδηση , για το καλό του κόμματος, με την σκέψη ότι κάνουμε κίνημα. Το κίνημα δεν μπορεί να επιτρέψει εκείνες τις ύποπτες εκφράσεις που από έξω από το κόμμα προσπαθούν να ελέγξουν το κόμμα και μέσα από τα blogs να αναστατώσουν την ζωή του κόμματος».

Μόνο που η υιοθέτηση αυτής της «κινηματικής» λογικής πολλοί ισχυρίζονται ότι αποτελεί μια αμιγώς ακροδεξιά θέση, που την ενστερνίζονται όλα τα νεοφασιστικά πολιτικά κινήματα παγκοσμίως. «Κίνημα» άλλωστε αυτοαποκαλούνταν και οι φασιστικές πολιτικές δυνάμεις του μεσοπολέμου στην Ισπανία και την Ιταλία.

Λέει χαρακτηριστικά στο περίφημο «Πρόγραμμα 26 σημείων» του 1934, ο Χοσέ Αντόνιο Πρίμο Ντε Ριβέρα , ιδρυτής της«Ισπανικής Φάλαγγας», στο άρθρο 25: « Το κίνημά μας θα ενσωματώσει στην εθνική ανοικοδόμηση το καθολικό συναίσθημα - που έχει ένδοξη παράδοση και κυριαρχεί στην Ισπανία».

Αυτή η κινηματική λογική , θέτει προφανώς το κόμμα του κ. Γ. Kαρατζαφέρη εκτός του χώρου της δημοκρατικής κεντροδεξιάς , στο πλαίσιο της οποίας οι πολιτικές δυνάμεις αυτοπροσδιορίζονται ως κόμματα, έχοντας την επίγνωση ότι εκφράζουν ένα μέρος της κοινωνίας και αποκρούοντας κάθε διάθεση να την καπελώσουν «κινηματικά».

Και φυσικά εκτός του χώρου της δημοκρατικής κεντροδεξιάς θέτουν το ΛΑΟΣ πρακτικές, όπως η ΔΙΑ ΒΟΗΣ επανεκλογή του προέδρου του, αμιγώς νεοφασιστική πρακτική και αυτή, αλλά και η υπόδειξη από τον ίδιο προς τους συνέδρους για το ΠΟΙΑ πρόσωπα ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να ψηφίσουν για την Κεντρική Επιτροπή, με την αναγκαία για κάθε τέτοιου τύπου «κίνημα» συνωμοσιολογική αναφορά σε κάποιους ( μη κατονομαζόμενους) που θέλουν να το ....«αναστατώσουν».