Ιρλανδία – Ελλάδα: Αβυσσαλέες οι διαφορές στη διαπραγμάτευση

Οι Ιρλανδοί ανέκαθεν γνώριζαν το «παιχνίδι» των διαπραγματεύσεων.

Δείτε πως χειρίζονται τα θέματα. Ο Ιρλανδός πρωθυπουργός Enda Kenny μετά το πέρας της Συνόδου δήλωσε ότι θα ζητήσει από το υπουργικό συμβούλιο να εγκρίνει το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως μεταδίδει το Dow Jones Newswires.

Συμπληρώνοντας όμως ότι … «Αν χρειαστεί να γίνει δημοψήφισμα τότε αυτό θα γίνει» . Και άφησε τους υπόλοιπους Ευρωπαίους να τρέχουν….

Όχι σαν τον Γιώργο Παπανδρέου που θέλησε να θέσει δημοψήφισμα με την μορφή «Ναι ή Όχι της συμμετοχής μας στην ΕΕ» , αλλά δημοψήφισμα «Ναι ή Όχι στο νέο δημοσιονομικό σύμφωνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης» . Ξεκάθαρα πράγματα .

Δεν τον κάλεσε κανείς για να του βάλει τις φωνές. Αντίθετα , όπως συνέβη και με την υπογραφή της Συνθήκης της Νίκαιας το 2001, όπως συνέβη με την υπογραφή του Συμφώνου της Λισσαβόνας το 2008, οι Ευρωπαίοι είναι αυτοί που θα προστρέξουν στο Δουβλίνο , κομίζοντας προτάσεις.

Και όπως συνέβη τελικά και με τα δύο ψηφίσματα των ως άνω Συνθηκών, η Ιρλανδία τελικά ΚΑΙ θα ψηφίσει θετικά ΚΑΙ θα βγει κερδισμένη από την διαδικασία της διαπραγμάτευσης.
Το «Ναι σε όλα» και το «δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές» οι Ιρλανδοί δεν το γνωρίζουν στις διαπραγματεύσεις τους.

Τα διαπραγματευτικά του χαρτιά δεν τα χαρίζουν άνευ ανταλλάγματος. Το διαπραγματευτικό δόγμα τους είναι τόσο απλό , όσο και σοφό συγχρόνως. «Αντί να με στριμώξεις στην γωνιά πρώτα εσύ, θα σε στριμώξω πρώτος εγώ» .

Φανταστείτε να το είχε εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου όταν άρχισε η κρίση και οι Γαλλικές και Γερμανικές Τράπεζες ήταν οι κύριοι κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων. ……

Ακόμη και οι όροι των δύο Μνημονίων, του Ιρλανδικού και του Ελληνικού αποδεικνύουν την τραγική για τη χώρα μας έλλειψη διαπραγμάτευσης.

Το Ιρλανδικό Μνημόνιο είναι μια γενικόλογη σύμβαση, σε αντίθεση με την λεπτομερή ελληνική. Η πρωταρχική διαφορά τους είναι η αυτονομία για την λήψη των αποφάσεων από την Ιρλανδική κυβέρνηση, σε αντίθεση με το δικό μας που οι αποφάσεις … επιβάλλονται!

Οι Ιρλανδοί πολιτικοί δεν αποδέχθηκαν την συγκυβέρνηση με την τρόικα .
Το Δουβλίνο ΑΠΑΙΤΗΣΕ να μην αυξηθούν οι φορολογικοί συντελεστές . Στην Ελλάδα ο ένας φόρος διαδέχεται τον άλλο….

Στο ιρλανδικό μνημόνιο δεν υπάρχει πουθενά στο κείμενο ο μειωτικός και αντεθνικός όρος που συνυπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βάσει του οποίου αν η χώρα μας δεν μπορεί να αποπληρώσει το δάνειο, οι δανειστές μπορούν να κατάσχουν τμήματα από την κρατική περιουσία.

Η παραίτηση από την ασυλία άλλωστε δεν έχει υπογραφεί ποτέ από δυτικό κράτος. Εκτός της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ , που δεν είχε καμιά δυσκολία να αποδεχθεί και να συνυπογράψει….

Αποδείχθηκε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ήταν εντελώς ακατάλληλη να αντιληφθεί μια τόσο σύνθετη κρίση, με συνέπεια να μην είναι σε θέση ούτε καν να διαπραγματευτεί με τους εταίρους μας.

«Δεν θα πρέπει να διαπραγματευόμαστε από φόβο. Αλλά να μη φοβόμαστε να διαπραγματευόμαστε» είχε πει ο χαρισματικός και ξεχωριστός Τζων Κέννεντυ.
Αν και αμερικανο-θρεμμένος και αμερικανο-σπουδασμένος ο κ. Γ.Παπανδρέου δεν το γνώριζε.

Το ίδιο γίνεται και με τον κ. Παπαδήμο, ο οποίος αν και πολυδιαφημισμένος τεχνοκράτης, αποδεικνύεται ότι υστερεί σοβαρά στον τομέα των διαπραγματεύσεων, απεμπολώντας ακόμα και το χαρτί της ευρείας υποστήριξης του από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, σε ότι αφορά τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα για την νέα δανειακή σύμβαση……

Κάποιος λοιπόν θα πρέπει να πληροφορήσει τον κ. Παπαδήμο, καθώς δεν έχουμε την απαίτηση να το γνωρίζει, ότι το δόγμα της αλεπούς των διαπραγματεύσεων Χένρι Κίσσιγκερ , αποτελείτο από, όλες και όλες, δύο προτάσεις: «Η πρώτη σου κουβέντα σε μια διαπραγμάτευση να είναι το ΟΧΙ. Μετά ….συνέχισε τις διαπραγματεύσεις» .

Ας τον πληροφορήσει κάποιος τέλος πάντων….

«Αν βγάλω αυτά τα βίντεο, θα εξαφανιστεί η Βουλή»

«Μεγάλη ροπή, μάλλον δε (το) όλον η τύχη εστί προς άπαντα τα των ανθρώπων πράγματα« έλεγε ο Δημοσθένης. Δηλαδή «Μεγάλη επιρροή έχει η τύχη, ή για να το πω καλύτερα η τύχη σε όλα τα πράγματα των ανθρώπων ασκεί τη δύναμή της« .

Την ρήση του Δημοσθένη θυμήθηκα πριν δύο μήνες περίπου , όταν διαπίστωσα ότι μέχρι και εντός των τειχών του Κοινοβουλίου υπάρχουν τυχεροί από λαχεία, τζόκερ, λόττο κλπ ! Ο συνδυασμός της τύχης με την δύναμη.

Ο τυχερότερος εξ αυτών, είναι ο Βουλευτής του ΛΑΟΣ και αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Βαΐτσης Αποστολάτος . Ένας ιδιαίτερα ευγενής άνθρωπος. Στο πόθεν έσχες που κατέθεσε δικαιολογεί τις ύψους 1.200.000 ευρώ καταθέσεις του, λόγω λαχείου που κέρδισε, όπως δήλωσε, και του απέφερε 1.000.000 ευρώ. Τυχερός ο άνθρωπος…!

Η τύχη άλλωστε είναι γνωστό ότι δεν «περιχαρακώνεται» . Δεν πτοείται από τείχη κάθε ειδών . Τα υπερπηδά , αν όχι τα γκρεμίζει. Έτσι είναι η τύχη …Είναι η εκλαϊκευμένη μορφή του θαύματος!

Βέβαια «Η τύχη του καθενός εξαρτάται από την δική του ενεργητικότητα» έλεγε ο Αδ. Κοραής. Προφανώς αυτά τα λόγια επέχουν διαφόρων ερμηνειών καθ’ όλη την έκταση τους , έως και παρερμηνειών. Έτσι τα τελευταία χρόνια δεν είναι λίγοι αυτοί που την τύχη την «αντιλαμβάνονται» ως το μέσον για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Δεν το λέω αυτό εγώ και φυσικά δεν υπονοώ τίποτα. Μακριά απ’ εμού το ποτήριον της βλασφημίας ή της συκοφαντίας, προς οποιονδήποτε.

«Μέσω υπαλλήλων του ΟΠΑΠ, ιδιοκτητών πρακτορείων ΠΡΟΠΟ και με τη βοήθεια διάφορων μεσαζόντων, αγοράζονται από τους πραγματικούς τυχερούς κερδισμένα δελτία του Τζόκερ, του Λόττο και του Στοιχήματος, τα οποία δικαιολογούν έσοδα από διακίνηση ναρκωτικών, σωματεμπορίας, τοκογλυφίας και φοροδιαφυγής« . Αυτό αναφέρει από το 2009 η έκθεση της Επιτροπής καταπολέμησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, που έχει κατατεθεί στη Βουλή.

Το φαινόμενο αυτό, λοιπόν, είναι εν γνώσει της επίσημης πολιτείας εδώ και χρόνια. Και δείχνει να μη απασχολεί σοβαρά κανέναν στο Κοινοβούλιο, όταν σε πολλές συλλήψεις που γίνονται το τελευταίο διάστημα, εμπλέκεται και ο παράγοντας της «τύχης» , ως μέσον ξεπλύματος μαύρου χρήματος από διακίνηση φοροδιαφυγής ή τοκογλυφίας .

Πρόσφατο παράδειγμα η εξάρθρωση του πολυπλόκαμου εγκληματικού κυκλώματος στην Θεσσαλονίκη, το οποίο χρησιμοποιούσε κατά κόρον την μέθοδο των λαχείων, τζόκερ κλπ, προκειμένου να «ξεπλύνει» τα χρήματα που αποκόμιζε από τις εκτός νόμου δραστηριότητες του.

Ο φερόμενος μάλιστα ως εγκέφαλος του κυκλώματος είχε και πολιτικές βλέψεις και είχε κατέβει υποψήφιος στις περιφερειακές εκλογές με το ΛΑΟΣ.
Μάλιστα ήταν προσωπική επιλογή του κ. Καρατζαφέρη, αν κρίνω από μια επιστολή που δημοσιεύτηκε σε Κυριακάτικη εφημερίδα, όπου ένα επώνυμο στέλεχος του ΛΑΟΣ απευθυνόμενο προσωπικά προς τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ κ. Καρατζαφέρη,τονίζει για το θέμα του κυκλώματος στη συμπρωτεύουσα: «Σου επισημαίνω ότι παρακολουθώ με ιδιαίτερη προσοχή τις εξελίξεις από την εξάρθρωση στη Θεσσαλονίκη της εγκληματικής οργάνωσης τοκογλυφίας, καθότι ο φερόμενος ως εγκέφαλος αυτής, ήταν προσωπική σου επιλογή για τη θέση του αντιπεριφερειάρχη στην Κ. Μακεδονία στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές και περιφερειακές εκλογές και θα αναμένω την επίσημη τοποθέτησή σου»….

Προ ημερών δημοσίευμα του Βήματος ανέφερε ότι, σύμφωνα με υψηλόβαθμους αξιωματικούς της ΕΛΑΣ , στην κατοικία ενός εκ των κατηγορουμένων ,ανακάλυψαν μια φωτογραφία όπου εικονίζονται οι δύο από τους φερόμενους ως αρχηγούς των τεσσάρων διασυνδεομένων εγκληματικών οργανώσεων που εξαρθρώθηκαν (ο υποψήφιος με τον ΛΑΟΣ και άλλος ένας), να συντρώγουν με τον Βουλευτή του ΛΑΟΣ κ. Βελόπουλο, αλλά και τον κ. Καρατζαφέρη. Νομίζω μάλιστα ότι η φωτογραφία δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο .

Το ίδιο δημοσίευμα ανέφερε ότι «Παράλληλα εξετάζονται αναφορές σύμφωνα με τις οποίες ο …(σ.σ ο φερόμενος ως αρχηγός του κυκλώματος και υποψήφιος με τον ΛΑΟΣ) είχε μέχρι και προ ολίγων ημερών επαφές με κορυφαία στελέχη του ΛΑΟΣ, τα οποία του παρείχαν διαβεβαιώσεις ότι θα τοποθετηθεί σε εκλόγιμη θέση, στο ψηφοδέλτιο του κόμματος, στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές «ο …(σ.σ ο φερόμενος ως αρχηγός του κυκλώματος και υποψήφιος με τον ΛΑΟΣ) έδειχνε τεράστιο ενδιαφέρον για αυτήν την υποψηφιότητα όχι από κάποια πολιτική φιλοδοξία αλλά γιατί πίστευε ότι λόγω βουλευτικής ασυλίας θα απέφευγε τις ποινικές διώξεις για την υπόθεση τοκογλυφίας. Είχε πληροφορηθεί προ πολλών μηνών ότι πραγματοποιείται αστυνομική έρευνα για την δραστηριότητα του και έψαχνε τον τρόπο να αποφύγει τις συνέπειες»…
Όπως προκύπτει από την ίδια πηγή πληροφοριών κορυφαίο στέλεχος του ΛΑΟΣ τον ειδοποίησε «να είναι σε κατάσταση ετοιμότητας καθ’ ότι οι εκλογές επισπεύδονται και λόγω «προβλήματος υγείας του προέδρου της Δημοκρατίας»».
Παράλληλα εξετάζεται το ενδεχόμενο ο κύκλος των ύποπτων διασυνδέσεων των τοκογλύφων με πολιτικούς σχηματισμούς να σχετίζεται και με παράνομες χρηματοδοτήσεις. Άλλωστε σύμφωνα με αξιωματικούς της ΕΛΑΣ «έχουμε σαφείς ενδείξεις ότι κάποιοι πολιτικοί, και όχι μόνο, είχαν προσφερθεί να παρέχουν προστασία σε εμπλεκόμενους στο κύκλωμα»!

Χθες ο φερόμενος ως αρχηγός του κυκλώματος και υποψήφιος με τον ΛΑΟΣ, μέσω συνεργάτη του, απειλεί με Βίντεο στα οποία καταγράφονται συναντήσεις και οικονομικές συναλλαγές του φερόμενου «αρχιτοκογλύφου» με πολιτικούς...

«Αν βγάλω αυτά τα βίντεο, θα εξαφανιστεί η Βουλή» φέρεται να εκμυστηρεύθηκε ο ίδιος ο κατηγορούμενος , σε στενό συνεργάτη του. ..

Είπαμε να φοβόμαστε τους παγκόσμιους τοκογλύφους. Αλλά και τους εγχώριους;

Τι κάνει αλήθεια η κυβέρνηση μπροστά σ’ όλα αυτά;

Φοβάται ο κ.Παπαδήμος ότι σε περίπτωση που εξερευνήσει όλα αυτά με την αρμόζουσα σοβαρότητα, ο κ. Καρατζαφέρης θα άρει την στήριξή του στην κυβέρνηση ;
Μα ο κ. Καρατζαφέρης θα αποχωρήσει έτσι κι αλλιώς …

Ανταγωνιστικότητα: Μύθοι και πραγματικότητα

Οι συνεχείς πιέσεις για μειώσεις στους κατώτατους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, στο όνομα της (δήθεν και θα το εξηγήσουμε) αύξησης της ανταγωνιστικότητας και της εξισορρόπησης των δημοσιονομικών μεγεθών, έχει αποκτήσει ψυχασθενικές διαστάσεις.

Καταρχήν να ξεκινήσουμε από το δεύτερο, δηλαδή από την εξισορρόπηση των δημοσιονομικών μεγεθών σε συνάρτηση των συνεχών μειώσεων των μισθών. Αυτοί που θα ανακαλύψουν την μέθοδο κατά την οποία «όσα λιγότερα λαμβάνεις τόσα περισσότερα θα μπορείς να αποπληρώνεις» , σίγουρα θα έχουν εσαεί εξασφαλισμένο το Νόμπελ Οικονομίας.

Προς το παρόν όμως ένα άλλο Νόμπελ είναι «καπαρωμένο» την τελευταία διετία. Το Νόμπελ Ανοησίας, το οποίο έχει απονεμηθεί δικαίως στην τρόικα και τους εγχώριους συμβουλάτορες της.

Η θεωρία τους ότι οι συνεχείς μειώσεις μισθών υποβοηθούν την εξισορρόπηση των δημοσιονομικών μεγεθών είναι μια ουτοπία και αυτό αποδεικνύεται καθημερινά σε όλα τα αριθμητικά δεδομένα των επιταχυνόμενων καταβαραθρωμένων δημοσιονομικών μεγεθών και τα αντίστοιχα της καταρρέουσας ελληνικής οικονομίας γενικότερα.

Δεν νομίζω λοιπόν ότι θα πρέπει να ασχοληθούμε περισσότερο μ’ αυτή τη συνάρτηση, καθώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χρειαστούμε και εμείς επίσκεψη στον ψυχίατρο.

Όσο αφορά τώρα την πρώτη συνάρτηση, αυτή της ανταγωνιστικότητας σε σχέση με τους χαμηλούς μισθούς, θα πρέπει να ξεκινούμε την οποιαδήποτε οικονομική αναζήτηση – έρευνα με κανόνες και βάσεις της λογικής.
Αν, λοιπόν, η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας οφειλόταν στους μισθούς, ανάλογο πρόβλημα θα αντιμετώπιζαν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες με σχεδόν διπλάσιους μισθούς απ’ ότι στην Ελλάδα, οι οποίες ΟΜΩΣ ….είναι συνήθως χώρες ανταγωνιστικές (Ολλανδία, Γερμανία κλπ) !!!

Αντίθετα χώρες της Ε.Ε. όπως η Πορτογαλία, με μικρότερους μισθούς σε σχέση με τους δικούς μας, δεν έχουν καλύτερες επιδόσεις στην οικονομία της και μαστίζονται από παρόμοια προβλήματα με τη χώρα μας. Για να μην αναφερθούμε στην Βουλγαρία ή την Ρουμανία , όπου εκεί το αυταπόδεικτο «βγάζει μάτια» .

Βάσει λοιπόν της λογικής η συνάρτηση χαμηλού εργατικού κόστους με υψηλή ανταγωνιστικότητα είναι ουτοπία.

Η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, της μείωσης δηλαδή των πραγματικών μισθών, κατά 11,5% στην Ελλάδα (μεταξύ2010-2011) κατόρθωσε, μεταξύ των άλλων, να μειώσει το μοναδιαίο κόστος εργασίας κατά την διετία 2010-2011, μόνο κατά 1,2% .

Έτσι παρά τη μείωση των αποδοχών και τη συρρίκνωση του κόστους εργασίας η Ελλάδα το 2011 σε ότι αφορά την ανταγωνιστικότητα , σύμφωνα με το World Economic Forum, έπεσε στην 90ή θέση ανάμεσα σε 142 χώρες από την 83η θέση που κατείχε το 2010 και την 71η το 2009.

Αποδεικνύεται λοιπόν όχι μόνο θεωρητικά αλλά και πρακτικά, ότι η μείωση των μισθών στην Ελλάδα δεν οδηγεί σε ανάλογη αύξηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας καθώς επιδρά αυξητικά μόνο κατά το 1/10 περίπου της μείωσης των μισθών.

Παράλληλα , σύμφωνα με έκθεση του ΙΝΕ, σε σύγκριση με τις 35 πλέον ανταγωνίστριες οικονομίες το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στην Ελλάδα μειώθηκε την ίδια περίοδο (2010-2011) κατά 3,7%, χωρίς παράλληλα να έχει βελτιωθεί το επίπεδο ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας , γιατί τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα είναι κυρίως διαρθρωτικά και ποιοτικά και δεν αφορούν , όπως λανθασμένα υποστηρίζεται , το κόστος εργασίας.

Ας ρίξουμε μια ματιά στα παρακάτω διαγράμματα για να το καταλάβουμε καλύτερα μέσα από την τεκμηρίωση.

Το αριστερό διάγραμμα (πηγή OECD) απεικονίζει τον δείκτη ανταγωνιστικότητας σύμφωνα με τον σχετικό δείκτη μοναδιαίου εργατικού κόστους, (έτος βάσης 2005=100) και το δεξί διάγραμμα την κατάταξη των χωρών με βάση το συνολικό δείκτη ανταγωνιστικότητας του IMD, σε επίπεδο Ε.Ε.(πηγή ΙΜD)

Ο σχετικός δείκτης μοναδιαίου εργατικού κόστους μετρά το μέσο εργατικό κόστος ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος. Τι παρατηρούμε λοιπόν στο αριστερό διάγραμμα που απεικονίζει την εξέλιξη του από το 1995 έως το 2009 ;

Παρατηρούμε μια μεγάλη επιδείνωση του επιπέδου ανταγωνιστικότητας για τις Μεσογειακές χώρες (γκρι γραμμή) -όταν αυτή εκφράζεται και υπολογίζεται βάσει του μέσου εργατικού κόστους, όπως υπολογίζεται από την τρόικα και εγχώρια κρατικοδίαιτα συμφέροντα- καθώς ο δείκτης είναι σταθερά αυξανόμενος, ενώ για τις Βορειοευρωπαϊκές χώρες (μαύρη γραμμή), παρατηρείται αύξηση της ανταγωνιστικότητάς τους μέχρι το 2001, μείωσή της μέχρι το 2004, άλλη μια αυξομείωση μέχρι το 2009 και γενικά μια σχετικά σταθερή κατάσταση.

Για την Ελληνική οικονομία (διακεκομμένη γραμμή), παρατηρούμε μια μεγάλη αύξηση της ανταγωνιστικότητας μέχρι το 2001, ακολουθεί μια περίοδος μείωσης μέχρι το 2004, και γενικά παρατηρείται ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια σταθερότητα παρόμοια με Βορειοευρωπαϊκές χώρες.

Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό ότι την περίοδο 2007 – 2008 παρατηρήθηκε και πάλι σημαντική αύξησή της ανταγωνιστικότητας (είπαμε, πάντα σε συνάρτηση του μοναδιαίου εργατικού κόστους).

Σκοντάφτουμε λοιπόν σε μια παραδοξότητα. Προκύπτει μια κατάρρευση του μύθου περί χαμηλής ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, όταν αυτή συναρτάται ως προς το μέσο εργατικό κόστος ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος.

Καταρρέει λοιπόν και το επιχείρημα της τρόικας. Η Ελλάδα την τελευταία δεκαετία κινείται κοντά στα επίπεδα των Βορειοευρωπαϊκών χώρων και σαφώς πολύ καλύτερα από τον Μ.Ο των υπολοίπων Μεσογειακών χωρών.

Όμως η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας στην πραγματικότητα δεν συμβαδίζει με αυτήν των Βορειοευρωπαϊκών χώρων.

Γιατί; Διότι πολύ απλά η ανταγωνιστικότητα επηρεάζεται σε πολύ μικρό ποσοστό από το μοναδιαίο εργατικό κόστος.

Την ολική εικόνα της ανταγωνιστικότητας μπορούμε να δούμε στο δεξί διάγραμμα. Εκεί το διεθνές ινστιτούτο IMD (International Institute for ManagementDevelopment) με έδρα την Λωζάνη της Ελβετίας, αποτιμά την συνολική ανταγωνιστικότητα μέσα από 4 δείκτες ανταγωνιστικότητας (οικονομικής, κρατικής, επιχειρηματικής και γενικής ανταγωνιστικότητας) που συντελούν ισόποσα στη δημιουργία του συνολικού δείκτη ανταγωνιστικότητας.

Τι παρατηρούμε; Από την πρώτη ματιά παρατηρούμε ότι αυτός ο δείκτης είναι πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα της ανταγωνιστικότητας που όλοι αντιλαμβανόμαστε στην ελεύθερη αγορά. Δηλαδή οι Βορειοευρωπαϊκές χώρες είναι άκρως ανταγωνιστικές, αφού βρίσκονται σταθερά στις πρώτες θέσεις της κατάταξης, σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης(2007- 2009).

Αντιθέτως, οι Μεσογειακές χώρες βρίσκονται αρκετά χαμηλά στην κατάταξη, ενώ η Ελλάδα είναι πιο χαμηλά απ’ όλες. Παρατηρούμε μάλιστα ότι το 2007-2008 , όπου είδαμε στο προηγούμενο διάγραμμα να παρουσιάζεται μια σημαντική αύξηση της ανταγωνιστικότητας σε συνάρτηση πάντα του μοναδιαίου εργατικού κόστους, στην συνολική εικόνα της ανταγωνιστικότητας είναι το αντίστροφο.

Μια ακόμη κατάρρευση του μύθου ότι η ανταγωνιστικότητα εξαρτάται από το επίπεδο του εργατικού κόστους. Μια ακόμη κατάρρευση του μύθου που καλλιεργεί η τρόικα .

Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε όλοι και ειδικά αυτοί που έχουν αναλάβει να μας βγάλουν από το τούνελ , ότι η μειωμένη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας είναι αποτέλεσμα μιας σειράς δομικών αδυναμιών.

Αυτές ξεκινούν από το κράτος ( γραφειοκρατία, υπέρμετρη και στρεβλή φορολόγηση, διαφθορά, μη χωροθέτηση γης, απουσία αναπτυξιακής στρατηγικής, μη επαρκείς υποδομές) και φτάνουν στην λανθασμένη φιλοσοφία του σημερινού κρατικοδίαιτου επιχειρείν στη Ελλάδα.

Κάπου μεταξύ τους βρίσκονται οι εργαζόμενοι. Με μερίδιο ευθυνών και αυτοί, το οποίο όμως είναι απειροελάχιστο ως προς το μερίδιο ευθυνών των άλλων δύο παραγόντων (ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια όπου επικράτησε σχετική εργασιακή ειρήνη στον ιδιωτικό τομέα) .

Σκάνδαλο η εσπευσμένη πώληση του Ελληνικού

Η Ελλάδα προχωρά στη πώληση ποσοστού 66%-70% της «Ελληνικόν ΑΕ», μαζί με τα δικαιώματα διαχείρισης και ανάπτυξης της περιοχής του παλαιού αεροδρομίου.

Αυτό δήλωσε στο πρακτορείο Bloomberg ο κ. Ανδρέας Ταπραντζής, Εκτελεστικός Διευθυντής του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου.

Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατη ρύθμιση που περιέχεται στο πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών καταργεί την «Ελληνικόν ΑΕ»,την εταιρεία δηλαδή που είχε που είχε ιδρυθεί πριν από …. επτά μήνες με στόχο την αξιοποίηση του Ελληνικού.

Συγκεκριμένα το άρθρο 7 παραγρ.9 του πολυνομοσχεδίου που ψηφίστηκε την Τρίτη (24/1) αναφέρει: «Η θητεία των Διοικητικών Συμβουλίων εταιριών στις οποίες το Ελληνικό Δημόσιο είναι μοναδικός μέτοχος (σ.σ όπως στην «Ελληνικόν ΑΕ»), εφόσον στην Γενική τους Συνέλευση αυτός εκπροσωπείται από την εταιρεία ‘Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.’, λήγει από την δημοσίευση του παρόντος νόμου και σε κάθε περίπτωση δεκαπέντε (15) ημέρες από την δημοσίευση της απόφασης της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, με βάση την οποία το Ελληνικό Δημόσιο ως μοναδικός μέτοχος θα εκπροσωπείται στην Γενική Συνέλευση της εταιρείας από το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.»

Σύμφωνα με το Bloomberg, που επικοινώνησε τόσο με τον Εκτελεστικό Διευθυντή του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ο κ. Ανδρέα Ταπραντζή, όσο και με τον Διευθύνων Σύμβουλος του Ταμείου κ. Κώστα Μητρόπουλο , «το Ταμείο ξεκίνησε τον προηγούμενο μήνα διαδικασία δημόσιου διαγωνισμού για τη διάθεση πλειοψηφικού ποσοστού της ‘Ελληνικόν ΑΕ«, η οποία έχει τα δικαιώματα ανάπτυξης της περιοχής μέσω μακροχρόνιου lease.

Ερώτημα: Πως είναι δυνατόν το Ταμείο να έχει ξεκινήσει από τον ….προηγούμενο μήνα διαδικασία δημόσιου διαγωνισμού για τη διάθεση πλειοψηφικού ποσοστού της «Ελληνικόν ΑΕ», όταν το πολυνομοσχέδιο που περιλαμβάνει την ανωτέρω διάταξη, με την οποία το Ταμείο αναλαμβάνει τον ρόλο Δ.Σ της «Ελληνικόν ΑΕ», ψηφίστηκε μόλις πριν 4 ημέρες ;

Το αιφνίδιο αυτό «ξήλωμα» του Δ.Σ. της «Ελληνικόν ΑΕ», όσο και το γεγονός ότι το Ταμείο έχει ξεκινήσει από τον προηγούμενο μήνα τις διαδικασίες για τη διάθεση του πλειοψηφικού ποσοστού της εταιρείας ( εν αγνοία του ΔΣ;), καταδεικνύει όχι μόνο την ανυπαρξία στρατηγικού σχεδιασμού αναφορικά με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, αλλά αρχίζει και έχει οσμή σκανδάλου εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Εξηγούμε, ξεκινώντας από το ερώτημα: Πως το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, έχει ξεκινήσει την διαδικασία πώλησης του Ελληνικού, από την στιγμή που υπάρχει η απόφαση του ΣτΕ, με την οποία θεωρεί ότι στην έκταση των 5.500 στρεμμάτων μπορεί να χωροθετηθεί μόνον μητροπολιτικό πάρκο και εγκαταστάσεις αεροδρομίου;

Αν θεωρήσουμε ότι δια κάποιου νέου νομοθετήματος (έχουν δει πολλά τα μάτια μας επί Μνημονίου) θα θελήσει να ξεπεράσει την χωροθέτηση του ως μητροπολιτικού πάρκου, γιατί κλείνει τα μάτια στην παράμετρο των εγκαταστάσεων αεροδρομίου ;
Στην σχετική ανάρτηση του Μαΐου 2011, αναφέραμε ότι το ΣτΕ με την υπ’ αριθμ. 1938/2010 απόφαση του Δ’ τμήματος του (προσφυγή των κ.κ Κώστα Καββαθά και Πέτρου Σακελλαρίου), ακύρωσε ως εσφαλμένη την απόφαση του Φεβρουαρίου του 2008 του τότε υπουργού Μεταφορών, σύμφωνα με την οποία καταργήθηκε και τυπικά ο Κρατικός Αερολιμένας Αθηνών, αφού έμπαινε στην ουσία του θέματος και επικαλείτο το άρθρο 9.3 της σύμβασης του 1995 (νόμος 2330/1995) για το νέο αεροδρόμιο στα Σπάτα, που ορίζει ότι για λόγους εμπορικής ανταγωνιστικότητας το Δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να κλείσει τις εγκαταστάσεις στο Ελληνικό, σημειώνοντας όμως ότι αφορά τη «χρήση αεροσκαφών σταθερών πτερυγίων».

Το δικαστήριο κατ’ αρχή παρατηρούσε ότι δεν αποκλείεται η χρήση των εγκαταστάσεων για άλλου τύπου αεροσκάφη.

Τόνιζε ότι η ίδια σύμβαση «δεν επέβαλε ως υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου την κατάργηση του Κρατικού Αερολιμένα Αθηνών ως αεροπορικής εγκαταστάσεως».

Σημείωνε μάλιστα ότι το ίδιο άρθρο της σύμβασης αποδέχεται την πιθανότητα να ανοίξει και πάλι ο αερολιμένας και μάλιστα για αεροσκάφη σταθερών πτερύγων «μετά την εκπνοή της συμβατικής περιόδου, η οποία στο άρθρο 4 της συμβάσεως έχει οριστεί τριακονταετής, με δυνατότητα παρατάσεως» .

Τέλος, η απόφαση του ΣτΕ, επισήμαινε ότι η σύμβαση του 1995 προβλέπει το Ελληνικό να παραμένει ανοιχτό για ορισμένα αεροσκάφη , αλλά και το ενδεχόμενο επαναλειτουργίας του, πιθανότατα ως ‘όπλο’ στα χέρια της κυβέρνησης για την επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης για το ‘Ελ. Βενιζέλος’» .

Η επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης για το «Ελ. Βενιζέλος» δεν έχει γίνει ακόμα. Καθυστερεί με χαρακτηριστικό τρόπο!

Γιατί λοιπόν το Ταμείο απεμπολεί ένα τόσο σπουδαίο διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια του ελληνικού δημοσίου ;

Γιατί δεν προηγείται η επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης για το «Ελ. Βενιζέλος» – όπως ορίζει η λογική και οι κανόνες διαφάνειας στον χειρισμό της περιουσίας του δημοσίου- και κατόπιν να ξεκινήσει η οποιαδήποτε αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού;

Ποιοι δεν σέβονται όχι μόνο την περιουσία του ελληνικού λαού,αλλά ούτε και αυτές τις αποφάσεις των ανώτατων Δικαστηρίων;

Ποια συμφέροντα κρύβονται πίσω από αυτή την απόφαση;

Ποιοι βιάζονται και γιατί άραγε;

Πόσες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ , συγκεντρωτικά, θα χάσει το ελληνικό δημόσιο από αυτή τη … βιασύνη;

Λανθασμένη η a priori θεώρηση ως θέσφατο της απελευθέρωσης των αγορών

Η εξέλιξη της υπόθεσης με το φιάσκο της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρισμού, φανερώνει ένα ουσιαστικό και δομικό πρόβλημα.

Είναι γνωστό ότι η σημερινή ΕΕ επιμένει ότι το κράτος δεν είναι επιχειρηματίας και πρέπει να περιοριστεί στα απολύτως απαραίτητα. Ο ρόλος του κράτους θα πρέπει να περιορίζεται , σύμφωνα πάντα με τις επιταγές της σημερινής ΕΕ, σε ένα είδος διαιτητή, που στη γλώσσα των αγορών ονομάζεται «ρυθμιστής» .

Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκαν διάφορες επιτροπές και ανεξάρτητες αρχές που σκοπό έχουν την εποπτεία των αγορών που απελευθερώνονται.

Συγχρόνως είναι έντονο το φαινόμενο -και η πρόθεση- διάφορα έσοδα του κράτους να εισπράττονται από ιδιωτικές εταιρείες , για να τα αποδώσουν εν συνεχεία στο κράτος. Παράδειγμα το χαράτσι μέσω του λογαριασμού του ηλεκτρικού ρεύματος.

Ετσι λοιπόν οι εταιρείες Energa και Hellas Power (με περίπου 200.000 πελάτες) που μετείχαν στην απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας στην χώρα μας, εισέπρατταν μαζί με τους λογαριασμούς ΚΑΙ το χαράτσι. Υπενθυμίζεται ότι οι συμβάσεις των δύο εταιριών με τον Διαχειριστή του Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας καταγγέλθηκαν την Τρίτη και από τα εκείνη την ημέρα οι πελάτες τους μεταφέρθηκαν ξανά στη ΔΕΗ.

Η αρμόδια αρχή υπό τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Νικολούδη, με πόρισμά της υποστηρίζει πως πάνω από 120 εκατομμύρια ευρώ έχουν κάνει «φτερά» . Φέρεται ότι τα λεφτά που εισέπραξαν τα φυγάδευσαν στο εξωτερικό! Οι έρευνες των εισαγγελέων στρέφονται προς την Ελβετία!
Οι εταιρείες Energa και Hellas Power σε ανακοίνωσή τους διαβεβαιώνουν τους καταναλωτές που έχουν πληρώσει το Ειδικό Τέλος Ακινήτων ότι η καταβολή του ποσού προς το Δημόσιο «θα γίνει κανονικά και δε συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας για τους πελάτες που το έχουν εξοφλήσει»…

Δεν αμφισβητώ την καλή πρόθεση των δύο εταιρειών. Όμως το ουσιαστικό πρόβλημα απ’ αυτή την εξέλιξη είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού.

Τι γίνεται όταν κάποια εταιρεία που έχει εξουσιοδοτηθεί από το κράτος να εισπράττει τα έσοδά του (λόγω όπως είπαμε της φιλοσοφίας της ΕΕ περί μικρότερου κράτους), «βαρέσει κανόνι» (πραγματικό ή … πλασματικό) ;

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτά τα έσοδα θα είναι βεβαιωμένα από το κράτος ότι έχουν αποδοθεί από τους πολίτες (άσχετα αν το ίδιο το κράτος δεν τα έχει εισπράξει) , ώστε να μη κληθούν να τα πληρώσουν δύο φορές. Οι υπέρμαχοι αυτής της άποψης προφανώς θεωρούν τη νοημοσύνη των πολιτών ως … είδος προς εξαφάνιση!
Μα τι είναι το κράτος; Κάποιος εξωτερικός παράγοντας; Όταν τα έσοδα του κράτους δεν αποδοθούν -με τον ένα ή άλλο τρόπο- από τις ιδιωτικές εταιρείες που τα εισπράττουν , ΠΟΙΟΣ θα κληθεί να το πληρώσει τελικά;

Μα ο Έλληνας πολίτης μέσω νέων χαρατσιών ή φόρων, προκειμένου να κλείσει η τρύπα στον προϋπολογισμό! Τόσο απλά και τόσο ξεδιάντροπα!

Η εξέλιξη λοιπόν της απελευθέρωσης των αγορών στην Ελλάδα μοιάζει με το γνωστό ….ελβετικό τυρί.… Emmentaler (κίτρινο, ημίσκληρο με πολύ …. μεγάλες τρύπες).

Είναι ολοφάνερο ότι ο εκάστοτε «ρυθμιστής» (επιτροπή , ανεξάρτητη αρχή κλπ) που έχει τοποθετηθεί από το κράτος προκειμένου να έχει την εποπτεία των αγορών, δεν έχει σαφή εικόνα για το τι πραγματικά συμβαίνει και υπάρχουν σοβαρά δομικά προβλήματά του.

Και λέω «ο εκάστοτε ρυθμιστής» γιατί το πρόβλημα δεν παρουσιάστηκε στην περίπτωση της απελευθέρωσης της ηλεκτρικής ενέργειας, όπως θα νόμιζε κανείς επιφανειακά σκεπτόμενος. Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, όταν η χώρα πάσχιζε να απελευθερώσει την αγορά τηλεπικοινωνιών, ο αντίστοιχος «ρυθμιστής» είχε αποτύχει να ελέγξει τη φερεγγυότητα των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνταν στην αγορά.

Τότε την ζημία την επωμίστηκε ο ΟΤΕ και το πρόβλημα -όσο αφορά τα μάτια των πολιτών- «κουκουλώθηκε». Κανείς δεν είπε ότι αυτή την ανεπάρκεια του «ρυθμιστή» την πλήρωσε τελικά ο Έλληνας πολίτης, αφού ως μέτοχος , τότε, του ΟΤΕ, επωμίστηκε και τις ζημιές.

Αν θέλουμε λοιπόν να προσφέρουμε πραγματικά στην Πατρίδα μας θα πρέπει να δούμε το πρόβλημα ΚΑΤΑΜΑΤΑ και όχι επιφανειακά. Θα πρέπει το όλο πλαίσιο περί «ρυθμιστή» των αγορών να επανεξεταστεί από μηδενική βάση.

Σε αυτή την περίπτωση δεν μας εμποδίζει κανείς να ξανα-υιοθετήσουμε τα όποια θετικά έχουν προκύψει από την εμπειρία μιας τουλάχιστον δεκαετίας, αλλά και να πετάξουμε στο «κάλαθο των αχρήστων» αυτά τα οποία αποδεδειγμένα όχι μόνο δεν λειτούργησαν προς την σωστή κατεύθυνση,παρουσιάζοντας δομικά προβλήματα, αλλά οπισθοδρόμησαν την όλη προσπάθεια απελευθέρωσης των αγορών, την οποία παρεμπιπτόντως δεν πρέπει να θεωρούμε a priori ως θέσφατο.

Να υπενθυμίσω , σε όσους πιθανόν το έχουν ξεχάσει , ότι η ΝΔ έχει ιδρυτική διακήρυξη. Εκεί είναι τα όσα οραματίστηκε ο ιδρυτής της Κωνσταντίνος Καραμανλής. Εκεί βρίσκεται και η ολοκληρωτική θεώρηση αυτού του κόμματος επάνω σε όλα τα θέματα.

Εκεί θα βρουν και την θεώρησή της περί ελεύθερης οικονομίας, διατυπωμένη από τον ίδιο τον Κωνσταντίνο Καραμανλή σε τρεις σοφά διατυπωμένες προτάσεις.

Για όσους λοιπόν, λίγους , τις έχουν ξεχάσει: «Η ελεύθερη οικονομία στην οποία πιστεύει η Νέα Δημοκρατία δεν ημπορεί να αποκλείσει την διεύρυνση του οικονομικού τομέως τον οποίο ελέγχει το κράτος.
Και η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν ημπορεί να βρει την δικαίωσή της χωρίς παράλληλη συμμετοχή των ευρυτέρων λαϊκών τάξεων στην κατανομή του εθνικού προϊόντος.
Κάθε πολίτης της χώρας αυτής πρέπει να γίνει εργάτης μαζί και νομεύς της οικονομικής ευημερίας˙ και να αισθάνεται ήσυχος για το μέλλον του και για το μέλλον των παιδιών του» .

Η a priori ως θέσφατο γενική απελευθέρωση των αγορών στο όνομα της ελεύθερης οικονομίας, λοιπόν, όχι μόνο δεν συνάδει με την ιδρυτική διακήρυξη αυτού του κόμματος , αλλά προσκρούει σφόδρα στις ιδρυτικές αρχές του.

Ξανατονίζω τα λόγια του Κωνσταντίνου Καραμανλή «Η ελεύθερη οικονομία στην οποία πιστεύει η Νέα Δημοκρατία δεν ημπορεί να αποκλείσει την διεύρυνση του οικονομικού τομέως τον οποίο ελέγχει το κράτος" και «η Νέα Δημοκρατία είναι η κίνηση που επιλέγει και συντηρεί από την παράδοση μόνον όσα ο χρόνος απέδειξε σωστά και χρήσιμα» .


ΥΓ. Να τονίσω- ως άσχετο αλλά… πάντα κυρίαρχα σχετικό- ότι α) «Η Νέα Δημοκρατία είναι το σύστημα με το οποίο οι ολιγώτεροι και οι επώνυμοι καθοδηγούν αντί να καταδημαγωγούν, εκπροσωπούν αντί να καταδυναστεύουν – και σε τελική ανάλυση υπηρετούν – και περισσότερους και ανωνύμους»
β)Η πρώτη θεώρηση- υπόσχεση της ιδρυτικής διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας και του Κωνσταντίνου Καραμανλή- που ζητούσε για την πραγματοποίηση των σκοπών της την συνεργασία του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα της νέας γενιάς- είναι «ότι υπηρετεί πάντα και μόνο τα αληθινά συμφέροντα του Έθνους, που βρίσκονται πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς» .

Αυτές λοιπόν τις κρίσιμες στιγμές για το μέλλον της Πατρίδας μας απαιτείται η συστράτευση όλων των πολιτών, μέσα από καθαρές κουβέντες, με βασικούς γνώμονες την ταύτιση του Έθνους με τον Λαό, της Πατρίδας με τους Ανθρώπους της, της Πολιτείας με τους Πολίτες της, της Εθνικής Ανεξαρτησίας με την Λαϊκή Κυριαρχία, της Προόδου με το Κοινό Αγαθό και της Πολιτικής Ελευθερίας με την Έννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Ούτε ίχνος αυτοκριτικής από τον κ. Σημίτη

Ούτε ίχνος αυτοκριτικής για τη δική του οκταετία δεν επέδειξε ο Κώστας Σημίτης στο πλαίσιο συζήτησης για την Ελλάδα που έγινε στο Βερολίνο.

Στις κατηγορίες από Ελληνες που παρέστησαν στην εκδήλωση , ότι ο ίδιος είναι συνυπεύθυνος για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα και ότι κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, η διαφθορά «έφτασε σε νέο, υψηλότερο επίπεδο» και στην ερώτηση της συντονίστρια της συζήτησης Κριστιάνε Σλέτσερ, αν θέλει να απαντήσει, ο κ. Σημίτη περιορίστηκε σε ένα ξερό …. «Όχι» !

Κατά τα άλλα ο κ. Σημίτης επέλεξε τον δρόμο που έχουν διαλέξει και πολλοί άλλοι πρώην συντροφοί του. Δηλαδή να επισημάνει πράγματα για τα οποία η Αξιωματική Αντιπολίτευση «φώναζε» έδω και δύο χρόνια και να τονίσει – με μια καθυστέρηση δύο ετών και κατόπιν εορτής- ότι το μνημόνιο με την τρόικα «συντάχθηκε χωρίς ικανοποιητική προετοιμασία και λειτούργησε με τρόπο που επιδείνωσε την κατάσταση» στην Ελλάδα.

Συγκεκριμένα ο κ. Σημίτης υποστήριξε ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου θα έπρεπε να είχε υποβάλει δικές της προτάσεις και να το υπόγραφε μόνο εφόσον θα είχε διασφαλίσει προηγουμένως την ανάπτυξη.

Η διαπραγμάτευση, είπε, έγινε από δύο άνισους εταίρους, από την Ελλάδα, που ήταν το αδύναμο μέλος και δεν διέθετε τους «κατάλληλους διαπραγματευτές» και από τους πανίσχυρους εταίρους της, ιδιαίτερα τους Γερμανούς, που επέλεξαν τη μέθοδο της «τιμωρίας» για να συνετίσουν τους «απείθαρχους» Ελληνες με μέσο την υπερβολική ύψωση των επιτοκίων στα πακέτα βοήθειας.

«Πρόκειται για μαύρη παιδαγωγική, που έχει εξαφανιστεί από καιρό από τα σχολεία και δεν θα έπρεπε φυσικά να μπαίνει τώρα από την πίσω πόρτα στις διακρατικές σχέσεις» , ήταν το σχόλιο του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας των Πράσινων στην Ευρωβουλή, Ντανιέλ Κον Μπέντιτ, ο οποίος ήταν και ο κύριος συνομιλητής του.

Επίσης ο κ. Σημίτης τόνισε ότι οι συντάκτες του μνημονίου έκαναν το «μοιραίο πολιτικό λάθος» να μη συναρτήσουν τους στόχους τους με τις πραγματικές εξελίξεις, με αποτέλεσμα το εφαρμοζόμενο σκληρό πρόγραμμα λιτότητας, αντί να φρενάρει, «να επιτείνει την ύφεση». Αυτά δηλαδή που «φωνάζει η ΝΔ και ο Αντώνης Σαμαράς από το 2010 και όσοι είχαν ψηφίσει το αρχικό Μνημόνιο, καθώς και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, τον κατηγορούσαν για … λαϊκιστή!

Το γεγονός λοιπόν είναι ότι η κριτική τού κ. Σημίτη απέναντι στο Μνημόνιο άργησε δύο ολόκληρα χρόνια και έρχεται κατόπιν εορτής, αφού η ζημία για την χώρα μας έχει επέλθει και όλα αυτά έχουν γίνει παραδεχτά ακόμα και από τα στελέχη του ΔΝΤ.

Ο κ. Σημίτης θα πρέπει αφενός να γνωρίζει ότι «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω» , αφετέρου δε ότι όπως η φιλανθρωπία δεν είναι θεραπεία για τη φτώχεια , έτσι και η «κατόπιν εορτής κριτική» δεν είναι θεραπεία για τα δεινά που έχει επιφέρει ένας καταστροφικός μνημονιακός λοιμός….

Βασιλικότεροι του Μνημονίου

Είναι γεγονός (παραδεκτό απ΄όλους, πλην ελληνικής κυβέρνησης πρώην και νυν) ότι στο πλαίσιο του «Μνημονίου» έχει υπάρξει ριζική επιδείνωση των συνθηκών εργασίας.

Oι αλλαγές που συντελούνται στην ελληνική αγορά εργασίας είναι αποτέλεσμα του συντονισμού διεθνών (ΔΝΤ και κυρίως Ευρωπαϊκής Ένωσης) και εθνικών (κυρίως του ΣΕΒ) ισχυρών οικονομικών συμφερόντων, υπό την αποδοχή των κυβερνώντων που τις υιοθετούν.

Η μνημονιακή πολιτική στόχευσε εξ αρχής την καταπάτηση των στοιχειωδών εργασιακών συνθηκών και του εργασιακού δικαίου και την παραποίηση της εργασίας, όπως αυτή μέσα από σειρά δεκαετιών έχει διαμορφωθεί.

Μέσα στα πλαίσια αυτών των ανίερων «διεργασιών» αποδείχθηκε ότι το υπουργείο Εργασίας υπήρξε «Βασιλικότερο του Μνημονίου» …
Ενα φαινόμενο κατά το οποίο πολιτικοί υιοθέτησαν μια πολιτική κουλτούρα άκρατου νεοφιλελευθερισμού – έως ιδιότυπου νεοφασισμού- αδιαφορώντας για Συνθήκες, νομικούς περιορισμούς, θεσμούς και διεθνείς οργανισμούς.

Παρακολουθώντας δε χθες την κοινοβουλευτική διαδικασία , έμεινα κυριολεκτικά έκπληκτος όταν ο υφυπουργός Εργασίας κ. Κουτσούκος απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση σχετικά με ασφαλιστικά θέματα , είπε (αντιγραφή από τα επίσημα πρακτικά της Βουλής):
«Ο κ. Κουτρουμάνης πολύ θα ήθελε να είναι εδώ να σας απαντήσει, αλλά σήμερα απουσιάζει και βρίσκεται στη Γενεύη, στην Έδρα του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, όπου έχει συνάντηση με τον επικεφαλής για τα γνωστά θέματα που «τρέχουν» εδώ στην Ελλάδα, μια που ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας, το ILO, μας έχει βάλει στο μικροσκόπιο και αυτός, γιατί υποτίθεται ότι πρέπει να υποστηρίξει τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας» ….

Τι είπε ο υφυπουργός Εργασίας; Ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας …. υποτίθεται (?) ότι πρέπει να υποστηρίξει τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας;

Ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας, (ΔΟΕ), (International Labour Organization), γνωστός και με το διεθνές αρκτικόλεξο ILO, αυτός ο αυτόνομος διεθνής διακρατικός οργανισμός που συνδέεται με τον ΟΗΕ, του οποίου και αποτελεί εξειδικευμένη οργάνωση,για τον κ. Κουτσούκο …. υποτίθεται (?) ότι πρέπει να υποστηρίξει τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας;….

Ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας, η ίδρυση του οποίου έγινε δεκάδες χρόνια πριν γεννηθεί ο κ. Κουτσούκος και υπήρξε στην ουσία αποτέλεσμα μακρών και επίμονων προσπαθειών ιδεολόγων και ανθρωπιστών της διεθνούς κοινωνίας των αρχών του 19ου αιώνα που επιζητούσαν την προστασία της εργασίας μέσα από διακανονισμούς, καθώς και την άρση των αδικιών και στερήσεων των εργαζομένων, για τον κ. Κουτσούκο… υποτίθεται (?) ότι πρέπει να υποστηρίξει τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας;….

Αυτός ο Οργανισμός που έπεισε πολλές χώρες να υιοθετήσουν την οκτάωρη εργασία ανά ημέρα και την εργασία σαράντα οκτώ ωρών την εβδομάδα, που εργάστηκε για τον τερματισμό της παιδικής εργασίας, την αύξηση των εργασιακών δικαιωμάτων των γυναικών κ.α, για τον κ. Κουτσούκο …..υποτίθεται (?) ότι πρέπει να υποστηρίξει τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας;….

Ο Οργανισμός για τον οποίο η επίσημη Δικτυακή Πύλη της ΕΕ αναφέρει ότι : «Προάγει την κοινωνική δικαιοσύνη και διεθνώς αναγνωρισμένα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα» , για τον κ. Κουτσούκο…. υποτίθεται (?) ότι πρέπει να υποστηρίξει τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας;…

Ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας τον οποίο ο ίδιος ο κ. Κουτσούκος επικαλείτο κατά την μακρόχρονη θητεία του ως πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, τώρα που είναι μνημονιακός υπουργός ξαφνικά …. υποτίθεται (?) ότι πρέπει να υποστηρίξει τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας; ….

Γιατί λοιπόν αυτή η οβιδιακή μεταμόρφωση του κ. Κουτσούκου; Γιατί τώρα ξαφνικά με το «υποτίθεται» στρεβλώνει και λοιδορεί τις ενέργειες του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας;

Γιατί πολύ απλά, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας με πόρισμα – καταπέλτη παρεμβαίνει στην τρόικα και τις Βρυξέλλες για το εργασιακό καθεστώς που διαμορφώνεται στην Ελλάδα με την εφαρμογή των σκληρών μέτρων του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου και για την παραβίαση διεθνών συμβάσεων εργασίας, τόσο στον τομέα της αμοιβής, όσο και στον τομέα των όρων εργασίας

Είναι ανεπίτρεπτο Έλληνας υπουργός (έστω και …Μνημονιακός) να εκφέρεται κατ’ αυτόν τον αλμπάνικο και συκοφαντικό τρόπο, για ένα Διεθνή Οργανισμό που υπάγεται στον ΟΗΕ και ο οποίος έχει προσφέρει πραγματικά στην εξέλιξη των κοινωνιών.

Είπαμε, «Βασιλικότεροι του Μνημονίου», αλλά όχι και έτσι……

Τι δεν βλέπουμε πέραν των ενδογαμιών και των ετερογαμιών ;

«Περίεργες» διεργασίες ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μας, δημιουργώντας ένα σκηνικό που παραπέμπει σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών.

Οι πρωταγωνιστές αυτού του πράσινου θιάσου είναι οι ίδιοι που στην αρχή κακοφόρμισαν και κατόπιν δολοφόνησαν την Ελλάδα και συνεχίζουν «εκτελωνίζοντας» κομμάτι – κομμάτι το πτώμα της.

Η παράσταση ξεκινά από τις καταγγελίες μιας υπαλλήλου της ΕΛΣΤΑΤ , της κας Γεωργαντά, και στη συνέχεια και άλλων υπαλλήλων του οργανισμού , ότι το έλλειμμα του 2009 διογκώθηκε τεχνηέντως , ώστε να οδηγηθούμε στην αγκαλιά του ΔΝΤ (Το γεγονός το είχαμε επισημάνει από την πρώτη δήλωση του κ. Παπακωνσταντίνου τον Οκτώβριο του 2009, παραθέτοντας τόσο τον σχεδιασμό, όσο και το τελικό νούμερο το οποίο θα διόγκωναν το έλλειμμα εκείνης της χρονιάς. Στην πορεία δικαιωθήκαμε πλήρως….)

Οι οικονομικοί εισαγγελείς αρχίζουν και ερευνούν την υπόθεση. Μετά από λίγο ο Γιώργος Παπανδρέου προχωρά στην διατύπωση περί δημοψηφίσματος, γεγονός που ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου τόσο στο εσωτερικό της χώρας μας ,όσο και στο εξωτερικό.

Οι συσχετισμοί και οι σχεδιασμοί δεν τον συμπεριλαμβάνουν για την επόμενη ημέρα και το γνωρίζει…

Όμως ένας Παπανδρέου δεν αποχωρίζεται πότε το ΠΑΣΟΚ. Όχι μόνο γιατί το θεωρεί ιδιοκτησιακό αντικείμενο, αλλά γιατί όπως και ο πατέρας του , σκοπεύει να το χρησιμοποιήσει ως ανάχωμα στο Ειδικό Δικαστήριο που εμφανίζεται στον ορίζοντα.

Γνωρίζει πολύ καλά ότι εάν δεν ηγείται του ΠΑΣΟΚ η καταδίκη του είναι δεδομένη. Γνωρίζει τους (φανερούς και υπόγειους) μηχανισμούς του κόμματος μέσα στο οποίο μεγάλωσε και ελπίζει ότι ενεργοποιώντας τους θα διαφύγει από μια καταδικαστική απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου.

Τραβά τις διαδικασίες εκλογής ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ προσπαθώντας να κερδίσει πολύτιμο πολιτικό χρόνο.

Έτσι ξαφνικά ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παπαϊωάννου και ο υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος προσπαθούν δια νόμου να «καπελώσουν» τους δύο οικονομικούς εισαγγελείς που διερευνούν όχι μόνο την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ, αλλά και την υπόθεση των CDS…

Η ενέργεια του Ε. Βενιζέλου μπορεί να προκαλεί μεν επιφανειακά ερωτήματα, καθώς στην κούρσα διαδοχής μια πιθανή παραπομπή του Γ. Παπανδρέου θα τον εξυπηρετούσε, αλλά για πολλούς ο Ε. Βενιζέλος για μια ακόμη φορά έχει πέσει θύμα της λανθασμένης εκτίμησής του και των υποσχέσεων του Γ. Παπανδρέου για «μεταβίβαση» του δακτυλιδιού , με αντάλλαγμα την προστασία του από Εξεταστικές Επιτροπές και Ειδικά Δικαστήρια.

Εγώ πέραν αυτών να υπογραμμίσω ότι ο Ε. Βενιζέλος , για κάποιο περίεργο, για πολλούς, λόγο, αλλά όχι για όσους …γνωρίζουν, συμβιβάζεται με την δεύτερη θέση στο κόμμα. Ισως κάποια φορά εξηγήσω το ΓΙΑΤΙ. Σίγουρα δεν είναι επί του παρόντος.

Η έντονη όμως κοινωνική αντίδραση που εκδηλώθηκε μετά την απειλή παραίτησης των δύο εισαγγελέων και οι σχετικές δηλώσεις τους στον Τύπο, αναγκάζουν τους δύο υπουργούς να αποσύρουν το νομοσχέδιο και τον σχεδιασμό τους.

Κατά τη διάρκεια όμως των διήμερων εργασιών του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, ενός οργάνου που όπως αποδείχθηκε εξακολουθεί να ελέγχει πλήρως ο Γ. Παπανδρέου, οι αγωνιούντες δελφίνοι δεν κατόρθωσαν να αποσπάσουν ούτε καν μια ασήμαντη επανάληψη της υπόσχεσης Παπανδρέου ότι δεν θα είναι και πάλι υποψήφιος.

Αυτό ανάγκασε τον κ. Βενιζέλο να δημοσιοποιήσει την απαίτηση του να εγγραφεί στα πρακτικά της συνεδρίασης των πολιτικών αρχηγών, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ότι αυτός είναι ο εκπρόσωπος και εντολοδόχος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ-πράγμα που πιθανολογείται ότι έγινε- και να παραδεχθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο ότι αν και διαπρεπής Συνταγματολόγος….. κατέλυσε τις επιταγές του Συντάγματος.

Όμως εξαιτίας αυτής της χρόνιας λανθασμένης αντίληψης του για τις πολιτικές διεργασίες που λαμβάνουν μέρος στο πλαίσιο φανερής και υπόγειας στρατηγικής, ο Ε. Βενιζέλος θα περιοριστεί για ακόμη μια φορά στην δεύτερη θέση του ΠΑΣΟΚ.

Ο Γ. Παπανδρέου τους αποτρέλανε, βάζοντας τον… παραλίγο πρωθυπουργό Φίλιππο Πετσάλνικο να κάνει δηλώσεις στον ραδιοφωνικό σταθμό Βήμα FM. «Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι θέμα τι θέλει ή δεν θέλει ο ίδιος ο ενδιαφερόμενος, αλλά των γενικότερων συνθηκών που διαμορφώνονται κάθε φορά» είπε ο πρόεδρος της Βουλής, αφήνοντας ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο όχι μόνο να διεκδικήσει ο Γ. Παπανδρέου επανεκλογή του ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ, αλλά και να το πράξει ως… «σωτήρας» που δήθεν θα τον αναγκάζουν «οι γενικότερες συνθήκες»…..

Μάλιστα ο Γ. Παπανδρέου έκανε ένα ακόμη βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση , καθώς στην πρόσφατη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών με τον κ. Παπαδήμο ζήτησε από τον κ. Σαμαρά τη σύμφωνη γνώμη του για αλλαγή του εκλογικού νόμου με λίστα.

Μπορεί η πρόταση του να μη έγινε αποδεκτή από τον αρχηγό της αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά ήταν ένα ακόμη σημάδι ότι δεν θέλει να φύγει από το κόμμα και προσπαθεί να «κτίσει» κατά το δοκούν την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ που θα προέλθει μετά τις εκλογές. Θα την χρειαστεί άλλωστε στις διεργασίες του κοινοβουλίου για την εξέταση της διόγκωσης του ελλείμματος και όχι μόνο…

Ενώ λοιπόν ο Γ. Παπανδρέου ξεκινά για την Κόστα Ρίκα και την συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, με απώτερο σκοπό να όχι απλώς να διεκδικήσει και πάλι την Προεδρία της στα τέλη του Ιουνίου, αλλά να προτείνει την επίσπευση των εκλογών, στήνοντας…πρόωρες κάλπες το επόμενο διάστημα, στην Ελλάδα εμφανίζεται ξαφνικά και σηματοδοτεί την φανερή πλέον εμπλοκή του ο Κώστας Σημίτης.

Την ίδια ημέρα που ανακοινώνεται η απόφαση του εισαγγελέα για αποστολή – σύμφωνα με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών-της δικογραφίας στη Βουλή , εμφανίζονται στον Τύπο τα όσα ΘΑ ΠΕΙ ο Κώστας Σημίτης μετά από 4 ημέρες στο Συνέδριο που διοργανώνει το Ιδρυμα Heinrich Boll και το Freie Universitat του Βερολίνου. Πρωτότυπος τρόπος ειλικρινά. Η ομιλία …. προ-δημοσιεύεται! Δεν θυμάμαι να έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν.

Ο πρώην πρωθυπουργός αφήνει πολιτικές αιχμές προς τους συντάκτες του μνημονίου και τον Γ. Παπανδρέου για μη ικανοποιητική προετοιμασία και παραλείψεις κυρίως σε ό,τι αφορά τη συνάρτηση των στόχων με τις πραγματικές εξελίξεις.

Είναι φανερό ότι έχει ενεργοποιηθεί η επόμενη φάση του σχεδιασμού!

Οι εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ είναι αρκετός καιρός που πνίγονταν μέσα στο ίδιο το κόμμα τους. Πολλοί εξ αυτών γνώριζαν ότι δεν ήταν μακρυά η ημέρα που θα ξαναεμφανίζονταν, διεκδικώντας τα ηνία του χώρου. Εντός και εκτός Ελλάδας. Εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε οι περισσότεροι δελφίνοι του ΠΑΣΟΚ (Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος, Χρυσοχοϊδης) προέρχονται από το εκσυγχρονιστικό μπλοκ.

Η ενέργεια του Κώστα Σημίτη με την …. προ-δημοσίευση της ομιλίας του και τα όσα λέει, κινείται σε τρεις άξονες: α) Παίρνει την εκδίκησή του για τον τρόπο που του συμπεριφέρθηκε ο Γ. Παπανδρέου (αλλά και το δικό του παιδί ο Γ. Παπακωνσταντίνου που τον πούλησε εν μια νυκτί)

β) Αν και είναι πολύς ο χρόνος για τις επόμενες εκλογές της Προεδρίας της Δημοκρατίας, προετοιμάζει το έδαφος, καλλιεργώντας το προφίλ του.

γ) Αρχίζει και στρώνει το χαλί του νέου κόμματος. Ετοιμάζεται ένα κόμμα υπό τον κ. Παπαδήμο (εάν δεν καεί και εάν εξακολουθήσει να έχει πολιτικές βλέψεις) . Πάνω σ’ αυτή την πλατφόρμα σχεδιασμού εργάζονται πλειάδα ΜΜΕ, καθώς τα έχουν «βρει» τόσο με τους ανθρώπους αυτού του χώρου, όσο και με τους εξωτερικούς υποστηρικτές τους.

Τι βλέπουμε λοιπόν σήμερα επιγραμματικά;

Βλέπουμε μια προσπάθεια του Γ. Παπανδρέου να γαντζωθεί στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ (τους λόγους τους έχουμε εξηγήσει πιο πάνω), άσχετα με το σημερινό «εξ καταπόντισης» μέγεθος του .

Βλέπουμε μια προσπάθεια καθιέρωσης ενός νέου κόμματος.Το κόμμα των … «επιχειρηματιών» , με την υποστήριξη εξωθεσμικών (αλλά και εξωελλαδικών) παραγόντων.

Βλέπουμε μια συγκρουσιακή εκδίκηση , από την πλευρά των εκσυγχρονιστών προς τους Παπανδρεϊκούς.

Τι δεν βλέπουμε;

Κάποιον απ΄ όλους αυτούς να ενδιαφέρεται για την Ελλάδα και τον λαό της….

«Ξεκολλήστε, πάρτε μέτρα» VS «λεφτά υπάρχουν»

Ήταν 1η Φεβρουαρίου 2010, όταν ο Αντώνης Σαμαράς, κάνοντας όχι απλή «επίδειξη συναίνεσης», αλλά «εν τη πράξει συναίνεση» της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς την κυβέρνηση,από το βήμα της Βουλής έλεγε στο Γιώργο Παπανδρέου:
«Επιτέλους ξεκολλήστε, γιατί το σύστημα θα καταρρεύσει στα χέρια σας…. Καθυστερείτε, χάνετε χρόνο, χάνετε αξιοπιστία και τα ελλείμματα που καλείστε να αντιμετωπίσετε μεγαλώνουν… Αν πάρετε μέτρα επώδυνα, αλλά σωστά, εμείς και πάλι θα σας στηρίξουμε. Αλλά πάρτε τα! Επιτέλους ξεκολλήστε, πάρτε μέτρα!»,

Από το ίδιο βήμα , την ίδια ημέρα ο Γιώργος Παπανδρέου απαντούσε, με μια ακόμη παραλλαγή του «λεφτά υπάρχουν» : «Χρήματα υπήρχαν και πολλά…» .

Η προχθεσινή επισήμανση Προβόπουλου ότι «η κρίση δεν ήταν αναπόφευκτη και θα μπορούσε να είχε ανακοπεί αν τα προβλήματα είχαν αντιμετωπιστεί πριν αφεθούν να πάρουν εκρηκτικές διαστάσεις» , αλλά και η αναφορά Σημίτη στο Μνημόνιο, και ιδίως η επισήμανσή του ότι λειτούργησε με τρόπο που επιδείνωσε την κατάσταση και επέτεινε την ύφεση, δικαιώνει απόλυτα τον Αντώνη Σαμαρά και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Συγχρόνως εκθέτει όχι μόνο ατομικά τον Γιώργο Παπανδρέου , αλλά συλλογικά το «όλον» ΠΑΣΟΚ, το οποίο όχι μόνο συναινούσε , αλλά όρθιο τον χειροκροτούσε από τα έδρανα της Βουλής.

Στον μωρολόγο και στα μωρολογήματά του , «απαντούσαν» οι μωροί και οι μωρόσοφοι, με μωροφιλόδοξα χειροκροτήματα.

Αυτή η εικόνα δεν έχει αποτυπωθεί μόνο στα πρακτικά της Βουλής, αλλά και στα σχετικά βίντεο. Αδιάψευστος μάρτυρας του ναυαγίου της Ελλάδας.

Τα αίτια αυτού του ναυαγίου θα εξεταστούν λεπτομερώς . Οι «πραγματογνώμονες» αυτού του ναυαγίου ήδη έχουν πιάσει δουλεία. Η αρχή γίνεται από τους οικονομικούς εισαγγελείς Γρ. Πεπόνης και Σπ. Μουζακίτης που απέστειλαν την δικογραφία της ΕΛ. ΣΤΑΤ στη Βουλή , σύμφωνα με το νόμο περί ευθύνης υπουργών, διαπιστώνοντας ότι από σειρά μαρτυρικών καταθέσεων προέκυψαν ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες του τέως πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, μελών της προηγούμενης κυβέρνησης και των τότε υπουργών Οικονομικών (Γ.Παπακωνσταντίνου), σχετικά με πιθανή τεχνητή διόγκωση και αυθαίρετο προσδιορισμό του ελλείμματος του 2009.

Η συνέχεια σε λίγους μήνες. Ως γνωστόν ο Αντώνης Σαμαράς έχει αποφασίσει να κάνει πολιτική με όρους Εθνικούς και κοινωνίας και όχι με όρους κομματικών συμμαχιών ή «έξωθεν κατευθύνσεων».

Πριν λίγους μήνες στην ΔΕΘ το επαναβεβαίωσε υποσχόμενος Εξεταστική για το πώς φθάσαμε στο μνημόνιο και στην προσφυγή στο ΔΝΤ.

Μια Εξεταστική Επιτροπή που θα γίνει επί κυβερνήσεως Σαμαρά θα διερευνήσει, πως φτάσαμε στο μνημόνιο, πως τα spreads εκτινάχτηκαν μέχρι και 18 φορές επάνω, πότε αποφασίστηκε η εμπλοκή του ΔΝΤ στον Μηχανισμό Στήριξης και τι ακριβώς έγινε με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία , ποιος ο ρόλος των CDS και πολλά άλλα….

Μεγάλες θυσίες χωρίς όφελος

Είναι προφανές ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει με την πολιτική των συνεχών θυσιών οι οποίες έχουν οδηγήσει στην καταβαράθρωση της εσωτερικής ζήτησης και σε ισχυρή μείωση της οικονομικής δραστηριότητας.

Αυτό που η ελληνική κοινωνία φωνάζει όλη αυτή τη διετία του Μνημονίου, επειδή δεν αντέχει την οικονομική αφαίμαξη που υφίσταται από τα πρωτοφανή, ακραία μέτρα λιτότητας, αναγνωρίζεται πλέον με τον πιο εμφαντικό τρόπο και από τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, όπως ο επικεφαλής της Ομάδας Δράσης της Κομισιόν για την Ελλάδα, Χορστ Ραιχενμπαχ.

Ο άνθρωπος που βιώνει το τελευταίο διάστημα εκ του σύνεγγυς τη δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ελληνικός λαός, και έχει επιπλέον τη δυνατότητα να διαπιστώνει την αποτυχία της συνταγής της ύφεσης, λέει, με άλλα λόγια, ότι τα μέτρα δεν μπορούν να συνεχιστούν άλλο και η πολιτική που ακολουθείται είναι αδιέξοδη.

Είναι πραγματικά αδιανόητο, τη στιγμή που όλοι, ακόμα και το ΔΝΤ και η ΕΕ, αναγνωρίζουν την ανάγκη για τη λήψη μέτρων προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης, η ελληνική κυβέρνηση να παραμένει προσκολλημένη σε ένα μείγμα πολιτικής ακραίας λιτότητας, που έχει αποτύχει παταγωδώς σε όλα τα επίπεδα.

Όταν μάλιστα σήμερα το βάρος που αναλογεί στο μέσο Έλληνα είναι τεράστιο και η μείωση του εισοδήματος του είναι διπλάσια σε σύγκριση με τις θυσίες του μέσου Πορτογάλου και τριπλάσια σε σχέση με τον μέσο Ισπανό, όπως ο ίδιος ο Ραινχενμπαχ παραδέχεται.

Μπορεί να διαφαίνεται κάποιο φως στο βάθος του τούνελ για το PSI, ωστόσο αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα είναι η ανάγκη πολιτικής για να ξεφύγει η χώρα από την ύφεση.

Και αυτό θα γίνει όχι με άλλες περικοπές μισθών και συντάξεων και άγρια φορολογία, αλλά με διαρθρωτικές αλλαγές, μεταρρυθμίσεις και μείωση της φορολογίας.
ΕΤ

Η Κιβωτός έγινε από ερασιτέχνες και ο… Τιτανικός από ειδικούς.

Είναι γνωστό ότι η φοροδιαφυγή στα υψηλά κλιμάκια, δηλαδή στις πολυεθνικές εταιρείες, γίνεται μέσω των ενδοομιλικών συναλλαγών.

Αυτές αφορούν τις συναλλαγές μιας επιχείρησης με συνδεδεμένες επιχειρήσεις για φυσικά αγαθά, άυλη περιουσία ή ακόμη και για την παροχή περιουσιών και συχνά χρησιμοποιούνται έτσι ώστε οι πολυεθνικές επιχειρήσεις να υπερτιμολογούν σε μια χώρα ένα προϊόν και να υποτιμολογούν σε μιαν άλλη, αποκομίζοντας έτσι φορολογικά οφέλη. Με διαφόρους επιδέξιους τρόπους καταβάλουν λιγότερους φόρους και φοροδιαφεύγουν.

Το πρόβλημα είχε προσπαθήσει να το λύσει η κυβέρνηση της ΝΔ με δύο νόμους. Έναν το 2008 και έναν ακόμη το 2009. Ο ένας ορίζει τις αρμοδιότητες του υπουργείου Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας για τη διαμόρφωση των τιμών και ο δεύτερος του υπουργείου Οικονομικών για την φοροαποφυγή.

Κάποιοι εξ ημών τότε είχαμε επισημάνει το πρόβλημα και τονίζαμε ότι χρειαζόταν μοναχά ένας νόμος, καθώς οι δύο νόμοι και με αφετηρία δύο διαφορετικά υπουργεία θα βραχυκύκλωνε τις προσπάθειες της τότε κυβέρνησης. Το γνωστό πρόβλημα της Ελλάδας.

Πράγματι οι νόμοι αυτοί δεν επέφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα , αφού οι αρμοδιότητες χάθηκαν ή μπερδεύτηκαν μεταξύ δύο υπουργείων, του Ανάπτυξης και του Οικονομικών.

Συγχρόνως παρατηρήθηκε ΚΑΙ αυτό που είχαμε επισημάνει εξ’ αρχής το 2008 με την ψήφιση του νομοσχεδίου . Δηλαδή την έλλειψη εκπαιδευμένων στελεχών για ένα τόσο πολύπλοκο ζήτημα και άγνωστο στην ελληνική δημόσια διοίκηση, όπως είναι οι ενδοομιλικές συναλλαγές.
Αποτέλεσμα ήταν στα τρία χρόνια ισχύος αυτών των νόμων, το αποτέλεσμα να είναι δραματικά μηδενικό.

Η μετέπειτα κυβέρνηση Παπανδρέου όχι μόνο αδιαφόρησε εντελώς για την μεγάλη φοροδιαφυγή που γινόταν και γίνεται μέσω των ενδοομιλικών συναλλαγών, αλλά η υπόθεση τώρα προσλαμβάνει οσμές (ενός ακόμη) σκανδάλου.

Συγκεκριμένα , ο οικονομικός εισαγγελέας ζήτησε να του μεταβιβαστούν οι φάκελοι με τα στοιχεία ενδοομιλικών συναλλαγών πολυεθνικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στη Ελλάδα.
Μετά από συνεχείς πιέσεις του μεταβιβάστηκαν συνολικά 41 φάκελοι. «Σε κάποιες περιπτώσεις, δεν αποκλείεται να επιβληθούν και πρόστιμα, λόγω μη έγκαιρης ενημέρωσης των στοιχείων«, παραδέχθηκαν προ μηνός κατά τη διάρκεια ενημέρωσης των δημοσιογράφων ο γενικός γραμματέα Εμπορίου του υπουργείου Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και ο ειδικός γραμματέας της Υπηρεσίας Εποπτείας της Αγοράς.

Η υπόθεση ήταν γνωστή εδώ και ένα χρόνο. Συγκεκριμένα οι φάκελοι είχαν ζητηθεί από τις εταιρίες τον Μάιο του 2010 ,για τη χρήση του 2009. Σημειώνεται ότι οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να υποβάλλουν τους λεγόμενους φακέλους τεκμηρίωσης των ενδοομιλικών συναλλαγών σε ετήσια βάση.

Πριν αποχωρήσει ο Γιώργος Παπανδρέου από την πρωθυπουργία, είχε ζητήσει να γίνει «κάτι» μ΄αυτή την υπόθεση. Τι ήταν αυτό το «κάτι»; Αυτό διευκρινίστηκε λίγο αργότερα, όταν ο ΣΕΒ σε υπόμνημά του προς το υπουργείο Οικονομικών ζήτησε μεταξύ των άλλων και την εκλογίκευση των ρυθμίσεων για τις ενδοομιλικές συναλλαγές. Ειδικότερα σημείωνε ότι ο ν. 3728/18.12.2008 (του ΥΠΑΝ) ήταν εξαρχής, βασισμένος σε στρεβλό σκεπτικό και στο υπόμνημά πρότεινε οι ποινές να είναι πιο …. επιεικείς σε σύγκριση με αυτές που προέβλεπε ο νόμος που καταργείται.

Το γιατί ανακάλυψε ο ΣΕΒ στο τέλος του 2011 την … στρεβλότητα του νόμου του 2008, αυτό είναι συνάρτηση των φακέλων που έχει τώρα στα χέρια του ο οικονομικός εισαγγελέας.

Έτσι λοιπόν ο κ. Βενιζέλος ενσωματώνει βιαστικά στο πολυνομοσχέδιο διάταξη που αφορά τις ενδοομιλικές συναλλαγές Δεν περιμένει να την ενσωματώσει εκεί που επιβάλει η λογική, δηλαδή στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο που θα έρθει στην Βουλή το επόμενο διάστημα, γιατί ο οικονομικός εισαγγελέας δεν είναι διατεθειμένος να «κάνει χάρες» και να περιμένει…..

Έτσι στο πολυνομοσχέδιο που αφορά εκκρεμείς υποθέσεις έναντι των δανειστών μας, δηλαδή του μεσοπρόθεσμου, εισχωρεί και μια ….βιαστική και άσχετη διάταξη περί ενδοομιλικών συναλλαγών.. Άλλωστε δεν είναι η μοναδική μέσα στο λεγόμενο πολυνομοσχέδιο. Υπάρχουν και άλλα «μπουμπούκια» άσχετες διατάξεις.

Με την διάταξη αυτή ο κ. Βενιζέλος , αφού πρώτα καθιστά αρμόδιο για την επιβολή προστίμων στις εταιρείες που δεν υποβάλλουν φακέλους τεκμηρίωσης ενδοομιλικών συναλλαγών, τον … Ειδικό Γραμματέα, ( υπό τον φόβο των … Ιουδαίων) προχωρά στην μείωση των προστίμων σε σχέση με αυτά του νόμου του 23008. Ότι είχε ζητήσει δηλαδή ο ΣΕΒ.

Συγχρόνως ο κ. Σαχινίδης φέρνει χθες τροπολογία και την ενσωματώνει στην διάταξη, σύμφωνα με την οποία οι εκκρεμείς υποθέσεις οι οποίες υπάρχουν με βάση το Ν.3728/2008 για τις οποίες δεν έχει επιβληθεί πρόστιμο μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, (και αφορά φυσικά τους 41 φακέλους που έχει στα χέρια του ο οικονομικός εισαγγελέας) θα ….εξετάζονται και θα αντιμετωπίζονται με βάση τις διατάξεις του νέου νόμου.

Η Κιβωτός έγινε από ερασιτέχνες και ο… Τιτανικός από ειδικούς!

Πάσχοντας από το σύνδρομο «Ντόρα Μπακογιάννη» , ο Βενιζέλος καταπάτησε το Σύνταγμα

Τους τελευταίους 7 μήνες όλοι ομιλούσαμε για την θολή διαρχία στο ΠΑΣΟΚ. Γιώργος Παπανδρέου – Ευάγγελος Βενιζέλος!

Θολή υπό την έννοια αφενός της μη επίσημης παραδοχής της από τους δύο πολιτικούς και αφετέρου της μη νομιμοποίησή της. Ήταν ένα σχήμα άκρατης υποκρισίας.

Όμως πέραν από το πολιτικό επίπεδο του τσαρλατανισμού , το ανωτέρω θολό σχήμα προχώρησε (όπως ομολογεί) και στην κατάλυση του Συντάγματος.

Και όσο αφορά τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου είναι γνωστό ότι δεν έχει τις νομικές γνώσεις, αλλά και γενικότερα δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις με το … Σύνταγμα.

Ο κ. Βενιζέλος όμως; Διαπρεπής Συνταγματολόγος και ένας εκ των «μαγείρων» (αν όχι αρχιμάγειρας) του ΠΑΣΟΚ σε κάθε συνταγματική αναθεώρηση και τροποποίηση κανονισμών του Κοινοβουλίου.

Παραθέτω απόσπασμα από την ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου στο Εθνικό Συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες: «Προτεραιότητά μου είναι οι εθνικές προτεραιότητες και ο ρόλος μου ως Υπουργού Οικονομικών και Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, προτεραιότητά μου είναι να στηρίξω το Λουκά Παπαδήμο, προτεραιότητά μου είναι να εκτελέσω την εντολή που μου έχετε δώσει(?)
Γιατί όταν σχηματίστηκε η Κυβέρνηση, είχα πει στο Γιώργο Παπανδρέου ότι εγώ θα παραμείνω ως Αντιπρόεδρος και Υπουργός Οικονομικών, μόνον εάν καταγραφεί στα πρακτικά της Προεδρίας της Δημοκρατίας στη σύσκεψη των Αρχηγών των Κομμάτων, ότι εγώ παραμένω ως εντολοδόχος και εκπρόσωπος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Και το ξέρουν αυτό και ο Πρωθυπουργός και οι Αρχηγοί των Κομμάτων»

Τι είναι αυτό; Δεν γνωρίζει ο κ. Βενιζέλος ότι ο κανονισμός της Βουλής ,βάσει των επιταγών του Συντάγματος, ως Πρόεδρο και εντολοδόχο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας κάθε κόμματος, αναγνωρίζει τον εκλεγμένο αρχηγό – Πρόεδρο του όποιου κόμματος;

Επ’ αυτού δεν έχει γίνει ουδεμία τροποποίηση. Πως λοιπόν ο κ. Βενιζέλος απαίτησε να καταγραφεί στα πρακτικά της Προεδρίας της Δημοκρατίας στη σύσκεψη των Αρχηγών των Κομμάτων, ως ….εντολοδόχος και εκπρόσωπος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ;

Έγιναν κάποιες εσωτερικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ και αναδείχθηκε αρχηγός; Φυσικά όχι. Αυτοανακηρύχθηκε από την βιασύνη του! («Σύνδρομο Ντόρα Μπακογιάννη» ονομάζεται αυτό στο πολιτικό μας λεξικό)

Εύλογα διερωτάται κανείς : Ο κ. Βενιζέλος ως καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου αυτά θα διδάσκει στους φοιτητές του; Τον βιασμό της νομιμότητας, των κανονισμών του Κοινοβουλίου και των επιταγών του Συντάγματος;

Τελικά κατεγράφη στα πρακτικά της συνάντησης που έγινε στο Προεδρικό Μέγαρο στις 10 Νοεμβρίου και οδήγησε στον σχηματισμό της κυβέρνησης του Λουκά Παπαδήμου, ο παράνομος αυτο-ορισμός του κ. Βενιζέλου … ως εντολοδόχου και εκπρόσωπου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ;

Αν κρίνουμε από το «εγώ θα παραμείνω ως Αντιπρόεδρος και Υπουργός Οικονομικών, μόνον εάν καταγραφεί στα πρακτικά» και σε συνάρτηση με το ότι ο κ. Βενιζέλος παρέμεινε τελικά ως Αντιπρόεδρος και Υπουργός Οικονομικών, υποθέτουμε πως κατεγράφη.

Και εάν κατεγράφη, πως δέχθηκε αυτή την βίαιη καταστρατήγηση των θεσμών και της δημοκρατικής νομιμότητας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ;

Επίσης εάν αυτή η καταστρατήγηση των θεσμών έχει καταγραφεί και ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει αυτοανακηρυχθεί ως εντολοδόχος και εκπρόσωπος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, τότε υπό ποια ιδιότητα ο κ. Παπανδρέου συναντάται με τον σημερινό πρωθυπουργό κ. Παπαδήμο ;

Απλά του πρώην πρωθυπουργού; Αν είναι έτσι, τότε γιατί ο κ. Παπαδήμος δεν ενημερώνει και τους υπολοίπους πρώην Πρωθυπουργούς κ.κ Κ.Μητσοτάκη, Κ.Σημίτη, και Κ. Καραμανλή;

Εν πάση περιπτώσει. Θα δοθούν τα πρακτικά στην δημοσιότητα; Το Προεδρικό Μέγαρο δείχνει τη… Βουλή, γιατί, όπως υποστηρίζει, οι πρακτικογράφοι είναι υπάλληλοι της Βουλής και έχουν παραδώσει τα πρακτικά στον …πρόεδρο της Βουλής. Δικαιολογίες!

Αλήθεια τι λέει επ΄αυτού ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Πετσάλνικος ;

Παρεμπιπτόντως , έχει καταλάβει κανείς εκ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ την πολιτική πλατφόρμα που ευαγγελίζεται….ο Ευάγγελος;

Είπε συγκεκριμένα ο κ. Βενιζέλος στην ομιλία του στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ: «Αυτά είναι μεγάλα ιστορικά καθήκοντα. Δεν είναι η ώρα τώρα να πω λεπτομέρειες. Άλλωστε μπορώ να παραπέμψω σ’ αυτά που κατά καιρούς έχω πει για το ανοιχτό Κόμμα, για την μετα-αντιπροσωπευτική δημοκρατία, για την ανάγκη ριζοσπαστικής αναδιανομής των πολιτικών επιρροών, για το τι ρόλο παίζει το κράτος, για το τι σημαίνει μεταπλειοψηφική λύση, ….» .

Οι πολίτες αδυνατούν να καταλάβουν αυτούς του δυσνόητους όρους και αυτή την ξύλινη γλώσσα . Το ίδιο νομίζω και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως φάνηκε από τα όσα είπαν οι μετά τον κ. Βενιζέλο ομιλητές.

Συνιστώ όμως να κρατήσουν όλοι μόνο αυτά από την ομιλία του, τα οποία σηματοδοτούν και την πολιτική πλατφόρμα που ευαγγελίζεται….ο Ευάγγελος : «Δεν υπάρχει τίποτα αυτονόητο. Τίθενται υπό αμφιβολία όλες οι ιστορικές κατακτήσεις του 20ου αιώνα…..» .

Πρωτοφανής αναλγησία

Είναι πραγματικά πρωτόγνωρη η κοινωνική αναλγησία που επιδεικνύει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών απειλώντας να αφήσει χωρίς θέρμανση και φως όσους δεν έχουν πληρώσει το χαράτσι της έκτακτης εισφοράς στα ακίνητα.

Οι ιθύνοντες δεν συγκινήθηκαν ούτε από το πολικό ψύχος που επικρατεί στη χώρα, ούτε από το γεγονός ότι κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς ρεύμα ακόμα και ευπαθείς ομάδες και μόνο μετά το σάλο που προκλήθηκε αναγκάστηκαν να εξαιρέσουν εκείνους που έχουν ήδη υποβάλει σχετικό αίτημα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά τις αντιθέτου διαβεβαιώσεις, έστειλαν ειδοποιητήρια, πως θα κόψουν το ρεύμα ακόμα και σε ασθενείς ή άτομα με αναπηρικές συντάξεις, χωρίς να περιμένουν να λήξει η προθεσμία που έχει δοθεί προκειμένου να υποβάλουν τις αντιρρήσεις τους όσοι αδυνατούν να πληρώσουν το χαράτσι.

Από τις ρητορικές κορώνες ότι η ΔΕΗ αποτελεί μια επιχείρηση κοινής ωφέλειας, η οποία δεν θα πρέπει να συνδέεται με κάθε μορφής χαράτσια, ο υπουργός Οικονομικών πέρασε με χαρακτηριστική άνεση στην επιβολή ενός δυσβάσταχτου φόρου στους ιδιοκτήτες ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.

Και από τις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις ότι δεν θα κόβεται το ρεύμα τουλάχιστον σε όλους όσοι αδυνατούν να το πληρώσουν γιατί αντιμετωπίζουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα, το υπουργείο προχωρά με κυνική ευκολία στη διακοπή της παροχής σε εκείνους που που δεν έχουν πληρώσει πάνω από δύο λογαριασμούς της ΔΕΗ, χωρίς να λάβει υπόψη του εάν πρόκειται για οικονομικά αδύνατους, ανάπηρους ή ασθενείς.

Το αν αγνοεί η κυβέρνηση μια ευρωπαϊκή οδηγία, όπως αυτή που υποχρεώνει τα κράτη μέλη να μην εξαρτούν το δικαίωμα προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας από τις φορολογικές υποχρεώσεις και τους επιβάλει να διασφαλίσουν την τήρηση των δικαιωμάτων των ευάλωτων καταναλωτών δεν είναι πρωτοφανές.

Η κοινωνική αναλγησία όμως δεν έχει προηγούμενο.
ΕΤ

Εως πότε θα κωφεύει η δικαιοσύνη;

Έχουν περάσει δέκα ημέρες και ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Αναφέρομαι στην υπόθεση των Μινωικών Αερογραμμών και στην πλήρη αφωνία από την πλευρά της κυβέρνησης, του ΛΑΟΣ, του υπουργού κ. Βορίδη,της ΥΠΑ, αλλά κυρίως από την δικαιοσύνη.

Υπενθυμίζω την υπόθεση, για όσους τυχόν δεν την γνωρίζουν. Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Καρατζαφέρης παρενέβη στον υπουργό Μεταφορών και βουλευτή του κόμματος του , Μάκη Βορίδη, για να …. «προωθήσει» τη συμμετοχή νεοσύστατης εταιρίας σε διαγωνισμό των άγονων αεροπορικών γραμμών.

Πρόκειται για τις Μινωικές Αερογραμμές, εταιρία η οποία , όπως αναφέρει δημοσίευμα, συστάθηκε μόλις μία ημέρα πριν καταθέσει την πρότασή της για να αναλάβει το αεροπορικό έργο 11 αγόνων γραμμών για τα επόμενα 4 χρόνια.

Μια εταιρεία αγνώστων λοιπών στοιχείων που φιλοδοξεί να εκτελεί τα δρομολόγια αυτά με 3 αεροσκάφη Fokker 50 των οποίων η παραγωγή έχει σταματήσει από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη συντήρηση και την ασφάλειά τους.

Συγκεκριμένα κ. Καρατζαφέρης μιλώντας στις 5 Ιανουαρίου στην τηλεοπτική του εκπομπή «Ελλάδα γειά σου» υποστήριξε ότι μετά την παρέμβασή του υπέρ της συγκεκριμένης εταιρείας στο …. «Και ένα, όχι παρά ένα» , όπως χαρακτηριστικά είπε ο ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, αυτή ανέλαβε τη δουλειά και το όφελος για το ελληνικό δημόσιο ήταν αρκετά εκατομμύρια ευρώ.

Είπε, μεταξύ άλλων: «Εμαθα ότι οι μηχανισμοί δεν έδιναν άδεια σε νέα αεροπορική εταιρία, η οποία ήθελε να λάβει μέρος στους διαγωνισμούς για τις άγονες γραμμές…. Το έμαθα και ένα , όχι παρά ένα, ΚΑΙ ΕΝΑ και ειδοποίησα τον υπουργό μας. Του λέω πρόσεξε. Θα γλυτώσει πολλά λεφτά η Ελλάδα εάν είναι τρεις τέσσερις, πέντε, ή 140 (οι εταιρίες) στον διαγωνισμό. Πράγματι έγινε μια γρήγορη διαδικασία, γρήγορη, γρήγορη… Αποτέλεσμα: Τους 11 διαγωνισμούς, τις 11 άγονες γραμμές τις πήρε αυτή η εταιρία, που πήρε το χαρτί πέντε λεπτά πριν. Για χτύπησε χαμηλά… Ξέρετε πόσα θα ωφεληθεί η Ελλάδα;….
Εκατομμύρια, εκατομμύρια. Δηλαδή αν δεν ήμασταν εμείς, θα είχε πάει ο διαγωνισμός στα μεγάλα παιδιά. Τον Βγενόπουλο και τον Βασιλάκη. Ποιος θα μάθαινε στην επικράτεια ότι δεν χτυπήθηκαν οι τιμές. Και η Ελλάδα θα βόγκαγε και η Τρόικα θα φώναζε. Εμείς είπαμε: έστω και τελευταία στιγμή, έστω και δια περιφοράς δώστε την άδεια».

Βέβαια, υπάρχουν ορισμένες μικρές λεπτομέρειες που προφανώς έχουν τη δική τους σημασία, τόσο από πολιτικής άποψης, όσο και ποινικής.

Η ομολογία του προέδρου του ΛΑΟΣ που συμμετέχει στο κυβερνητικό σχήμα του κ. Παπαδήμου ότι η άδεια δόθηκε κατόπιν παρεμβάσεώς του στο … «ΚΑΙ ΕΝΑ, όχι στο παρά ένα, στο ΚΑΙ ΕΝΑ» , όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Καρατζαφέρης , δεν επισύρει ποινικές διώξεις για όλους τους εμπλεκόμενους ;

Από τον κ. Καρατζαφέρη και τον κ. Βορίδη μέχρι και όσους υπηρεσιακούς ή όχι παράγοντες συμμετείχαν σ΄αυτή την καταστρατήγηση του νόμου.

Η «δια περιφοράς» έκδοση αδείας στο «ΚΑΙ ΕΝΑ» ,όπως ομολογεί ο ίδιος, είναι η άσκηση εξουσίας, όπως την αντιλαμβάνεται ο κ. Καρατζαφέρης και τα στελέχη του;

Επιπλέον πως ξέρει ο κ. Καρατζαφέρης ποιος θα αναλάβει το έργο , αφού ο διαγωνισμός …. δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα;

Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Ημερησία» τέσσερις ημέρες αργότερα από τα λεγόμενα του κ. Καρατζαφέρη(9/1) : «ο συγκεκριμένος διαγωνισμός εξακολουθεί να βρίσκεται σε εξέλιξη καθώς, σύμφωνα με την ΥΠΑ, οι οικονομικές προσφορές των εταιριών παραμένουν σφραγισμένες μέχρι να ολοκληρωθεί ο έλεγχος των φακέλων, διαδικασία που αναμένεται να διαρκέσει από 1,5 έως 2 μήνες. Η τεχνική αξιολόγηση των φακέλων περιλαμβάνει την εξέταση των δικαιολογητικών, των αεροπορικών πιστοποιητικών, των αδειών, του μετοχολογίου και του business plan που έχει καταθέσει η κάθε εταιρεία» .

Μετά από όλα αυτά πως οι αρμόδιες εισαγγελικές αρχές παραμένουν αδρανείς;

Τι έχει να πει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος για άλλα γνωρίζει να είναι λαλίστατος, αλλά για το συγκεκριμένο θέμα «ποιεί την νήσσαν» ;

Τέλος, πως είναι δυνατόν – μετά από αυτή την ΟΜΟΛΟΓΙΑ- να εξακολουθούν να συμμετάσχουν οι Μινωικές Αερογραμμές στο διαγωνισμό;

Μόνο τυχαία δεν ήταν η «κηδεία» της Ελλάδας στα Σκόπια

Μόνο τυχαία δεν ήταν η «κηδεία» της Ελλάδας, όπως αποκαλέστηκε από τους διοργανωτές και συμμετέχοντες, και η οποία αποτέλεσε το κεντρικό θέμα του φετινού καρναβαλικού εθίμου στην κωμόπολη Βέβτσανι της ΠΓΔ. ( πρόκειται για πρωτοχρονιάτικο έθιμο με το Ιουλιανό Ημερολόγιο).

Στη γιορτή η οποία έγινε παρουσία υπουργών, του προέδρου του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης και πολλών πρέσβεων ευρωπαϊκών και άλλων χωρών, παρουσιάστηκε ένα φέρετρο, τυλιγμένο με τη σημαία της Ελλάδας και ένα κηδειόχαρτο στο οποίο αναφερόταν μεταξύ άλλων:

«Καλά νέα. Απρόσμενα, μετά από μακροχρόνια ενόχληση, μας άφησε ο αγαπητός μας γείτονας, πρώην τουρκική επαρχία – Ελλάδα ή Γιουνανιστάν ή όπως αλλιώς μπορεί να ονομαστεί – στην ηλικία των 181 χρόνων.
1830 (Πρωτόκολλο του Λονδίνου) – 2011 (Χάγη). Η κηδεία θα λάβει χώρα στο κέντρο του Βέβτσανι στις 13 και 14 Ιανουαρίου. Οι πενθούντες: Ευρωπαϊκή Ένωση, ΗΠΑ, Ρωσία, Σερβία...»

Μάλιστα, μεταξύ των «πενθούντων» στο κηδειόχαρτο αναγράφονται ακόμη και ονόματα δημοσιογράφων των Σκοπίων οι οποίοι έχουν εκφράσει μετριοπαθείς θέσεις για το ζήτημα της ονομασίας.

Οι συμμετέχοντες στην προκλητική αυτή «παράσταση», προχώρησαν ακόμη περισσότερο καίγοντας την ελληνική σημαία με την οποία ήταν τυλιγμένο το φέρετρο.

Δεν πρόκειται λοιπόν για ….«πολιτική σάτιρα» που λαμβάνει χώρα συνήθως σε παρόμοιες εκδηλώσεις, αλλά για ένα ακόμη επεισόδιο της συστηματικής καλλιέργειας μίσους και επικίνδυνου εθνικισμού.

«Η μεγάλη δύναμη του ολοκληρωτικού κράτους είναι ότι αναγκάζει αυτούς που το φοβούνται να το μιμηθούν» έλεγε ο Αδόλφος Χίτλερ, ο άνθρωπος που ευθύνεται για εκατομμύρια θανάτους αθώων.
Αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα στην γειτονική χώρα των Σκοπίων. Καλλιεργείται από την ηγεσία της ένας παράλογος εθνικισμός , που υποκριτικά τον επενδύουν με τον μανδύα του πατριωτισμού, αποσκοπώντας να υποκρύψουν τα εσωτερικά τους προβλήματα δημοκρατίας, εθνικής ταυτότητας και συνοχής .

Μα πατριωτισμός είναι όταν η αγάπη για τους δικούς σου ανθρώπους έρχεται πρώτη, σε αντίθεση ,με τον εθνικισμό ο οποίος θέτει ως πρωταρχικό στοιχείο του το μίσος για τους άλλους.

Και το μίσος δεν έχει αυτόνομη ύπαρξη. Καλλιεργείται και θρέφεται καθημερινά. Φυσικά κάτω υπ΄ αυτές τις συνθήκες… θεριεύει και δύναται να χρησιμοποιηθεί «εν ευθέτω χρόνω» , εξυπηρετώντας πολυπλόκαμους σχεδιασμούς.

Ο Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχοφ ,ο μεγάλος αυτός δραματουργός που με την πένα του δεν δίσταζε να αναμετρηθεί ακόμη και με την τσαρική λογοκρισία, έγραφε : «Η αγάπη, η φιλία και ο σεβασμός δεν συνδέουν τους ανθρώπους τόσο, όσο το κοινό μίσος απέναντι σε κάτι» .

Αυτή είναι η «συνταγή ύπαρξης» που έχουν επιλέξει οι ηγεσίες της γειτονικής χώρας, όταν ο μισός πληθυσμός τους μιλά διαφορετικές γλώσσες, έχουν διαφορετικά ήθη και έθιμα και εθνολογικές ταυτότητες.

Δεν εξετάζω το ζήτημα και πολύ περισσότερο τα συμπεράσματά του μέσα από υποθετικά φιλοσοφικά, εθνοτικά, κοινωνικά ή γεωπολιτικά μονοπάτια.
Αν θέλει κάποιος να συμπερασματολογήσει θα πρέπει να αποτανθεί στην Μαθηματική επιστήμη. Την μοναδική η οποία βασίζεται εξ ολοκλήρου στην λογική.Τα Μαθηματικά είναι η επιστήμη που μελετά την ποσότητα, τη δομή, το διάστημα, τη μεταβολή και τις σχέσεις όλων των μετρήσιμων αντικειμένων της πραγματικότητας.

Οι μαθηματικοί προσπαθούν να εξακριβώνουν την αλήθεια , μέσω αυστηρών κανόνων συνεπαγωγής και έχοντας ως βάση ορισμένα αξιώματα και ορισμούς λογικής.
Υπ’ αυτό το πρίσμα έχουμε μια συνάρτηση f : A → B «επί»(με την έννοια: «το Α απεικονίζεται μέσω της f επί του Β, πάνω στο Β»), όπου δηλαδή δεν υπάρχει στοιχείο στο Β που να μην είναι η εικόνα κάποιου στοιχείου στο Α.

Το σύνολο Α το ορίζουμε με τα στοιχεία: απώτερο προβληματικό παρελθόν- πρόσφατο προβληματικό παρελθόν-προβληματικό παρόν και το σύνολο Β το ορίζουμε με τα στοιχεία εγγύτατο- εγγύς- απώτερο-μέλλον.

Αυτή η συνάρτηση ή απεικόνιση f «επί» , θα πάψει να υφίσταται μόνο όταν το Α δεν θα απεικονίζεται μέσω της f επί του Β, πάνω στο Β.
Με απλά λόγια θα πρέπει να εξαλειφθεί η προβληματικότητα ως στοιχείο του μέλλοντος.

Και σίγουρα ο δρόμος που έχει ακολουθήσει η ηγεσία της ΠΓΔΜ δεν τείνει προς αυτή την κατεύθυνση. Απεναντίας ….