Ρασοφόρα αθύρματα σε …ύποπτους καιρούς !

Για τους αδαείς η σύγκρουση μεταξύ του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Πατριάρχη Μόσχας και Πάσης Ρωσίας είναι θρησκευτικού χαρακτήρα.

Έχουν την εντύπωση ότι τσακώνονται γύρω από ζητήματα που αφορούν την ορθόδοξη εκκλησία της Ουκρανίας.

Για τους έμπειρους όμως παρατηρητές η εκκλησιαστική διαμάχη εντάσσεται στη γεωπολιτική τιτανομαχία ΗΠΑ – Ρωσίας.

Γνωρίζουν πολύ καλά ότι καταβάλεται μια διαρκής προσπάθεια από την Ουάσιγκτον όχι μόνο να εντάξει την Ουκρανία στην σφαίρα επιρροής της, αλλά στην ουσία να την καταστήσει υποτελή της.

Αν ποτέ οι Αμερικανοί το κατορθώσουν, τότε θα έχουν καταφέρει συντριπτικό πλήγμα κατά της Ρωσίας.

Πάνω σε αυτή την γεωπολιτική σκακιέρα χρησιμοποιείται σε σημαντικό ρόλο και η Εκκλησία.

Με αλλεπάλληλα, πολιτικά καθοδηγούμενα, εκκλησιαστικά σχίσματα στους κόλπους της ουκρανικής εκκλησίας επιχειρείται η αποδυνάμωση της ρωσικής επιρροής στον εκκλησιαστικό τομέα.

Με όχημα την απίθανη προσχηματική επέτειο των …..1.020 ετών από τον εκχριστιανισμό των Ρως το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί σε αυτό το βρώμικο γεωπολιτικό παιχνίδι .

Δεν αποτελεί πολιτικό μυστικό ότι ο εκάστοτε Οικουμενικός Πατριάρχης είναι άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης των Αμερικανών.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο εκλεκτός της Ουάσινγκτον, όταν βομβαρδιζόταν η Σερβία, δεν άρθρωσε ούτε μια κουβέντα υπέρ των ομόδοξων αδερφών του.

Βλέπετε όλα αυτά τα χρόνια στο Φανάρι έχουν …..κρίνει, (και το προτάσσουν ..ανεπίσημα ως δικαιολογία) πως μόνο με την ισχυρή προστασία των ΗΠΑ μπορεί να επιβιώσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, χωρίς να το ξεριζώσουν και να το πετάξουν έξω από την Κωνσταντινούπολη οι Τούρκοι.

Βέβαια οι ιστορικές αποδείξεις και εξελίξεις στο θέμα ,κάθε άλλο παρά επιβεβαίωσαν τους …ανεπίσημους ισχυρισμούς τους.

Η θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου συνεχώς πιεζόταν προς όφελος των Τούρκων χωρίς οι …δήθεν προστάτες τους Αμερικανοί να αντιδρούν, μέχρι πρόσφατα όπου κάποια ίχνη αντίδρασης φανήκαν στον ορίζοντα .

Μόνο που αυτά δεν προήλθαν από τους δήθεν προστάτες τους , αλλά από την Ε.Ε με σημαντική συμβολή της Ελλάδας και της Κύπρου.

Είναι τρομερό λάθος του Οικουμενικού Πατριαρχείου που θέλησε να λάβει μέρος –ως πιόνι- σε αυτό το γεωπολιτικό παιχνίδι.

Για να καταλάβετε το παιχνίδι που παίζεται , για πρώτη φορά ο τουρκικός Τύπος αναφέρεται τόσο εκτεταμένα σε δραστηριότητες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τις οποίες παρακολουθεί με ενδιαφέρον.

Πολλοί Τούρκοι δημοσιογράφοι και τηλεοπτικά συνεργεία έχουν ταξιδέψει στο Κίεβο για να καλύψουν την επίσκεψή του.

Όμως η κρίσιμη για εμάς απόφαση προέρχεται από την ελληνική εκκλησιά καθώς αποφασίστηκε και μετέβη στο Κίεβο ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος παίρνοντας το μέρος του αθύρματος Φαναρίου.

Δεν θέλησαν να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Αρχιεπίσκοπου Κύπρου Χρυσόστομου ο οποίος όχι μόνο αρνήθηκε να πάει στο Κίεβο, αλλά έσπευσε και στη Μόσχα, καθώς η Ρωσία αποτελεί το κύριο στήριγμα της Λευκωσίας στο Κυπριακό.

Η απόφαση της ελληνικής εκκλησιάς μόνο με υπονομευτική ενέργεια στις προσπάθειες του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή για σύσφιξη των ελληνορωσικών σχέσεων μπορεί να χαρακτηριστεί.

Βλέπετε ο άνθρωπος που πάνω από όλα τα παιχνίδια (θρησκευτικά και γεωπολιτικά) θα έβαζε το καλό του ποιμνίου του , ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ,δεν υπάρχει ποια για να θέσει φραγμούς στα σχέδια τους.

Ο Χριστόδουλος είχε άλλα μυαλά, η ψυχή του ανέδιδε Ελλάδα και ουχί δουλοπρέπεια στους συνοδοιπόρους του Φαναρίου.

Σε ένα κόσμο που αλλάζει , σε μια ελλαδική κοινωνία και πολιτεία που προσπαθεί να μην σύρετε από τα υπερατλαντικά συμφέροντα τρίτων, θα περιμέναμε να συνακολουθεί και η εκκλησία.

Αν ζούσε ο Μακαριστός θα ομιλούσε για … «γραικύλους» ιεράρχες.