Γιατί γράφουν αυτοβιογραφίες ;

Ανέκαθεν , όσο θυμάμαι τουλάχιστον τον εαυτό μου , αναρωτιόμουν γιατί ορισμένοι γράφουν και δημοσιεύουν την αυτοβιογραφία τους.

Μου φαινόταν εντελώς παράλογο να θέλει κάποιος να γράψει την ιστορία της ζωής του, και να δημοσιοποιήσει τις πράξεις του, τις σκέψεις του, τις αδυναμίες του, τα πάθη του, τα μίση του, τις αγάπες του κλπ.

Κάποια στιγμή , στα μαθητικά μου χρόνια κάποιος ευρυμαθής καθηγητής μου ( τέτοιο « είδος» σας διαβεβαιώ ότι κάποτε ….υπήρχε ) μου απήντησε να αναζητήσω την αλήθεια μέσα από την ευρύτερη έννοια « Σύγκρουση περί όνου σκιάς» ή μέσα από την φράση του Αριστοφάνη στις Σφήκες «περί μικρότητος όλως ανωφελούς».

Ως νεαρός τότε επαληθεύοντας την φυσική αντιδραστικότητα της ηλικίας θέλησα να διαβώ τον αντίθετο δρόμο πνευματικής και νοητικής αναζήτησης.

Έτσι άρχισα να διαβάζω αυτοβιογραφίες και κυρίως εκείνων των ανθρώπων που θεωρούσα σπουδαίους ,θεωρώντας τους, ταπεινούς αναζητητές της Αλήθειας στην προσπάθεια τους να λυτρωθούν πνευματικά από την ύπαρξη τους.

Θεωρούσα ότι στις σελίδες τους περνούν αληθινές ιδιωτικές ή δημόσιες στιγμές, προσωπικά πάθη και παγκόσμιες εντάσεις.

Περνούν γεγονότα άλλων εποχών και αποκαλύπτεται η πορεία ανθρώπων που σφράγισαν με την παρουσία τους -θετικά ή αρνητικά- την ιστορία της χώρας μας ή της ανθρωπότητας.

Με την πάροδο όμως πολλών χρόνων , κατάλαβα ότι κάθε αυτοβιογραφούμενος έχει ένα συγκεκριμένο στόχο, την επίτευξη του οποίου επιμελώς επιδιώκει.

Η αυτοβιογραφία γίνεται μια εμμονή ψυχοπαθολογικού φαινομένου.

Στην αυτοβιογραφία του ο καθένας γράφει αυτά που θέλει, κρύβει όσα δεν εξυπηρετούν τους σκοπούς του, εκδικείται εκείνους που κατά την κρίση του τον αδίκησαν, διαστρεβλώνει κατά το δοκούν τα γεγονότα κλπ.

Τα κίνητρα τους ποικίλουν. Υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν για τους εαυτούς τους πιεζόμενοι από κίνητρα, όπως π.χ. η υστεροφημία, η ματαιοδοξία, η ανάγκη αναγνώρισης, η επιθυμία να αφήσουν ένα ίχνος της ύπαρξής τους έστω και πλαστό.

Για άλλους το κίνητρο είναι το χρήμα ή τουλάχιστον η προσδοκία απόκτησης χρήματος.

Θεωρούν ότι υπάρχουν αρκετοί ανόητοι (και δυστυχώς έχουν δίκαιο) που θα πληρώσουν τα ωραία τους λεφτά για να αγοράσουν την αυτοβιογραφία τους.

Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που μέσα από την αυτοβιογραφία τους -παραποιώντας γεγονότα και καταστάσεις, αποκρύβοντας επιμελώς τα εγκληματικά τους λάθη και τα αποτελέσματα αυτών - καταβάλουν προσπάθεια…. «εξάγνισης» του οικογενειακού τους ονόματος, που ως πανωφόρι θα το κουβαλούν και τα παιδιά τους , τα εγγόνια τους κλπ.

Αυτοί είναι και οι πιο επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο.

Εμπεδώνουν στα παιδιά τους ότι για οτιδήποτε κακό ,υπάρχει και ένα ψέμα που θα το …εξαγνίσει.

Υπάρχει ένα ψέμα που το μαύρο θα το καταστήσει εάν όχι άσπρο ,τουλάχιστον …. «ανοιχτό γκρι»

Και έτσι η ιστορία επαναλαμβάνεται από γενιά σε γενιά.

Τώρα δάσκαλε ξέρω. Μαγική εικόνα χωρίς ….εικόνα !