Είναι δεδομένο ότι οι αποφάσεις των ηγετών της ευρωζώνης για την παροχή οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα, προκειμένου να αντιμετωπίσει την κρίση χρέους, έφεραν στο επίκεντρο το ενδιαφέρον των ξένων για το «φιλέτο» των αποκρατικοποιήσεων.
Δεν είναι καθόλου παράξενο ότι τα ελληνικά «ασημικά» φέρνουν πιο κοντά στη χώρα μας τους ξένους επενδυτές. Αυτό που αποκαλύπτεται και είναι εξόχως σοβαρό είναι ότι οι προεργασίες για την επιχειρηματική «εισβολή» των Γερμανών -και προφανώς και άλλων «μνηστήρων»- έχουν ξεκινήσει εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο. Λίγο καιρό μετά την προσφυγή της κυβέρνησης Παπανδρέου στο Μηχανισμό Στήριξης και την υπογραφή του Μνημονίου δηλαδή.
Ο εσπευσμένος τρόπος με τον οποίο επιχειρεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να προωθήσει την υπόθεση των ιδιωτικοποιήσεων, σε συνδυασμό με τα ασαφή κριτήρια που θα επικρατήσουν στην εφαρμογή του προγράμματος, εγείρει πολλά ερωτήματα σχετικά με τη διαφάνεια και τη διαύγεια που χαρακτηρίζουν τον τρόπο λειτουργίας της νέας διακυβέρνησης.
Οταν, μάλιστα, επιβεβαιώνεται ότι τον τελευταίο χρόνο πραγματοποιούνταν πολλαπλές επαφές «επενδυτικού» χαρακτήρα μεταξύ αντιπροσώπων των δύο χωρών, με εντολές της ίδιας της Μέρκελ, γίνεται αντιληπτό ότι… κάτι παραπάνω γνώριζαν οι Γερμανοί για το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων πριν λάβουν τις κρίσιμες αποφάσεις.
Μπορεί οι Γερμανοί -και άλλοι ξένοι- βιομήχανοι να προσβλέπουν σε επικερδείς συμφωνίες με την Ελλάδα, ωστόσο το ζήτημα που τίθεται αφορά στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, η οποία θα πρέπει να προστατεύσει τα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου με διαφανείς διαδικασίες, που θα οδηγήσουν στην ουσιαστική αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, προς όφελος της οικονομίας και των πολιτών, και όχι στο ξεπούλημα των «φιλέτων», όπου οδηγούν οι αδιαφανείς διαδικασίες τύπου fast track που ακολουθούνται.
ΕΤ
