Μέσα σ’ ελάχιστες μέρες από τους πανηγυρισμούς του πρωθυπουργού για την περίφημη Σύνοδο Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών, με την οποία υποτίθεται ότι λύθηκε το πρόβλημα της χώρας, εκδηλώθηκε η πρώτη σοβαρή παρενέργεια που σχετίζεται με τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Είχαμε επισημάνει ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει εκχωρήσει στους ξένους σημαντικό μέρος της εθνικής κυριαρχίας.
Αποκαλύψαμε τις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις της κυβέρνησης με τους Γερμανούς, που βρίσκονταν σε εξέλιξη εδώ και ένα χρόνο.
Ωστόσο, η χθεσινή, προκλητικά κυνική -δημόσια αυτή τη φορά- απαίτηση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών για τον περιορισμό της κυριαρχίας μας έρχεται να επιβεβαιώσει με τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι τα ανταλλάγματα για τη βοήθεια είναι ιδιαίτερα οδυνηρά για τη χώρα και τους πολίτες της.
Το χειρότερο όμως, είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου, αντί να ασχοληθεί με το σοβαρό αυτό θέμα, επιδίδεται σε επικοινωνιακά παιχνίδια για εσωτερική κατανάλωση, μήπως και καταφέρει να συγκρατήσει την ελεύθερη πτώση που σημειώνουν ο ίδιος και η κυβέρνησή του στις δημοσκοπήσεις.
Αντιλαμβανόμαστε την απεγνωσμένη προσπάθεια του πρωθυπουργού να διατηρήσει τη συνοχή της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας και τους ψηφοφόρους που του απέμειναν. Ετσι μπορεί να εξηγηθεί και η χθεσινή επίθεση, παραληρηματικής διάστασης, κατά του προέδρου της Ν.Δ. στη Βουλή.
Είναι αδιανόητο, όμως, να φθάνει στο σημείο να κατηγορεί τον πρόεδρο της Ν.Δ. γιατί δεν συναίνεσε σε αυτή την πολιτική που μετατρέπει, ουσιαστικά, τη χώρα σε αποικία ξένων ισχυρών δυνάμεων. Και είναι πέραν πάσης λογικής ο πρωθυπουργός που οδήγησε την Ελλάδα στην καταστροφή από τη μία να παραμένει απλός παρατηρητής όταν περιορίζεται η εθνική κυριαρχία της χώρας του και από την άλλη να υβρίζει τον Α. Σαμαρά, μήπως και διασωθεί ο ίδιος από την κατάρρευση.
ΕΤ
