Αυτόν τον ….. πρόλογο χρησιμοποιεί το επίσημο site του ΠαΣοΚ για να παρουσιάσει το λόγο του κ. Παπανδρέου στην Κρήτη.
Συμφωνώ απόλυτα ότι ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ζητάμε και εμείς οι πολίτες , ειδικά σε αυτή την δύσκολη διεθνή στιγμή της ακροβασίας μεταξύ του χειρότερου σεναρίου , αυτού του διεθνούς οικονομικού κράχ - με όλα τα δεινά που συνεπάγεται αυτό -, και του καλύτερου σεναρίου , αυτό της ύφεσης για τα επόμενα 2-3 χρόνια.
Από την άλλη όμως δεν είμαι καθόλου σίγουρος εάν ΑΥΤΟ το έχει καταλάβει ο κ. Παπανδρέου και οι …παρατρεχάμενοι της Χαριλάου Τρικούπη.
Δεν ξέρω σε ποιο κοινό απευθύνεται ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Στο κομματικό κοινό ; Σίγουρα όχι , αφού αυτό το κοινό το έχει .. «καπαρωμένο» με ότι και να έλεγε. Ακόμη και το .. The Star-Spangled Banner που λέει ο λόγος!
Στο αριστερό κοινό του ΣΥΡΙΖΑ ; Σίγουρα όχι , αφού ….ότι αλίευσε από αυτή την δεξαμενή ψήφων , αλίευσε ! Οι πόρτες έκλεισαν ερμητικά από τα εναπομείναντα ελιτίστικα κομμάτια του και τις πιο ακραίες συνιστώσες του.
Άρα αυτό που λέει η λογική , αλλά και οι ειδικοί εκλογολόγοι , είναι ότι απευθυνόταν στο Μεσαίο χώρο που αντιπροσωπεύεται από τους λεγόμενους συντηρητικούς ψηφοφόρους.
Το πως συμπεριφέρεται και ενεργεί αυτό το κομμάτι του εκλογικού σώματος το έχω επανειλημμένα αναλύσει. Σίγουρα όμως δεν το έχουν αναλύσει στη Χαριλάου Τρικούπη.
Εάν το είχαν αναλύσει σοβαρά και με επιστημονικό τρόπο δεν θα …άφηναν τον κ. Παπανδρέου να πορεύεται σε μια ακατάσχετη «υποσχεσιολογία», με πανηγυριώτικη λαϊκή μεταμφίεση και ανευθυνότητα μπροστά στο φάσμα του διεθνούς οικονομικού κραχ ή της ύφεσης.
Τι υποσχέθηκε από την Κρήτη -μαζί με την συνέντευξη του στα ΝΕΑ - ο κ. Παπανδρέου; Τα πάντα ! …θυμίζοντας τους τσαρλατάνους του μεσοπολέμου και το γνωστό τους μαντζούνι , το …. «φάρμακο δια πάσαν νόσον».
Υποσχέθηκε ότι … «αύριο, ως πρωθυπουργός» και με ….« χρηστή διαχείρηση», θα προχωρήσει στη …χορήγηση εκτάκτου επιδόματος αλληλεγγύης -ύψους 500 έως 1.300 ευρώ- σε όσους έχουν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα έως 10.500 ευρώ,…. Στη θεσμοθέτηση επιδόματος θέρμανσης -ύψους 300 έως 500 ευρώ- σε όλους τους συνταξιούχους του ΟΓΑ, τους συνταξιούχους που παίρνουν ΕΚΑΣ, τους μακροχρόνια άνεργους και τους μισθωτούς που αμείβονται με τον κατώτερο μισθό ή ημερομίσθιο,(σ.σ όλοι αυτοί μας κάνουν το …70% των πολιτών !)……. Την αύξηση της επιστροφής του ΦΠΑ στους αγρότες από 7% σε 11% , …….Την επέκταση του ΕΚΑΣ σε 300.000 επιπλέον συνταξιούχους, …….Την αύξηση του επίδοματος ανεργίας στο 70% του βασικού μισθού, …… Την αύξηση της χρηματοδότησης για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ - με ένα δισ. ευρώ παραπάνω από τον πρώτο προϋπολογισμό……. Την πραγματοποίηση περίπου 3.000 προσλήψεων ετησίως, έτσι ώστε να καλυφθούν σταδιακά οι σημερινές ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό,…….Την μείωση στα κρατικά τιμολόγια των ΔΕΚΟ,……. Την χρηματοδότηση στις ασφαλιστικές εισφορές των νέων μέχρι τα τέσσερα πρώτα χρόνια της εργασίας τους.,…… Την κατάργηση στο «μπλοκάκι» του Δημόσιου…..Την κατάργηση του ασφαλιστικού νόμου…… Τέλος στα ανασφάλιστα stage, …..και μαζί με όλα αυτά και ένα Εθνικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης, για τις .. μελλοντικές γενιές !
Θα αναρωτηθείτε που θα βρεθούν όλα αυτά τα χρήματα και εάν υπάρχει κυβέρνηση σε όλο τον κόσμο που ενώ έχει «περισσευούμενα» χρήματα, δεν τα δίνει στους πολίτες και επιμένει …στο «βίτσιο της» για …. να βρεθεί στην Αντιπολίτευση ;
Οι πηγές χρηματοδότησης που προσδιόρισε ο κ. Παπανδρέου, δηλαδή τα αυξημένα έσοδα του Δημοσίου από τον ΦΠΑ στα καύσιμα και μια έκτακτη φορολόγηση των μεγάλων κερδοφόρων επιχειρήσεων θα πρέπει να το εκλάβουμε μόνο ως …ανέκδοτο.
Γιατί οι ανωτέρω παροχές είναι στην πλειονότητά τους σταθερά έξοδα για το κράτος ,… ενώ οι αντίστοιχες πηγές χρηματοδότησής τους που αναφέρει είναι μη σταθερές , αλλά και έτσι να ήταν δεν θα επαρκούσαν στο ελάχιστο για να καλύψουν τις .. «παροχές» που υπόσχεται ο κ. Παπανδρέου.
Αν κρίνουμε δε από την διαχείριση των οικονομικών του κόμματος του , όπου το ταμείο είναι…. μείον και έχουν ΠΡΟΕΞΟΦΛΗΘΕΙ οι κρατικές επιχορηγήσεις μέχρι και το .....2012- 2013 ,μάλλον το αντίστοιχο οικονομικό μοντέλο εννοεί και για την χρηματοδότηση των …..παροχών.
Όμως …. ,συγνώμη κ. Παπανδρέου, αλλά ο μεσαίος χώρος με κάτι τέτοια βγάζει «καντίλες». Έπαθε και ….έμαθε ! Δεν τον έχετε μελετήσει αρκετά (ή τον έχετε υποτιμήσει) και καλό θα ήταν να τον μελετήσετε !
Θα κάνω τον πρόλογο του ΠαΣοΚ, …επίλογο δικό μου.
«Οι πολίτες απαιτούν μια υπεύθυνη ηγεσία, η οποία θα βάζει το συμφέρον της χώρας πάνω από το μικροκομματικό όφελος και θα μπορεί να την οδηγήσει σε μια δύσκολη συγκυρία».
Α politis σε έπιασα μια φορά ¨αδιάβαστο¨
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το έχεις μάθει ακόμα για αυτό θα στο πω εγώ.
Φίλε μου μας υιοθέτησε η Σαουδική Αραβία....αλλά η πράξη θα εκτελεσθεί μόνο αν έλθει στην κυβέρνηση το Πασόκ.
-Γιώργο.... αυτά λες και με στεναχωρείς....και σου έχω και συμπάθεια....το έχω ξαναπεί.
Καλό βράδυ.
Αλλαγή πορείας χρειαζόμαστε σίγουρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπεύθυνη ηγεσία ακόμη πιο σίγουρα!
Τώρα αν το ΠαΣοΚ τα διαθέτει αυτά είναι μία άλλη πικρή ιστορία!...
Πάντως δεν πάμε καλά, και ελπίζω να το βλέπεις και εσύ!
Οι εξελίξεις στη Δικαιοσύνη είναι πλέον οι αποδείξεις και όχι οι ενδείξεις ότι χάσαμε κάθε μέτρο!!
Αφού δεν γνωρίζεις πρόσθεση και αφαίρεση γιατί καταπιάνεσαι με πολλαπλασιασμό και διαίρεση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜούσκεμα τα έκανες πάλι.
Αγαπητέ πολίτη, και εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τα υπόσχεται ο Γ. Παπανδρέου όλα αυτά ,όταν δεν έχει πάρει απάντηση και ακόμα αναμένει τις προτάσεις της επιτροπής οικονομολόγων που συνέστησε στους κόλπους του ΙΣΤΑΜΕ και της αντίστοιχης του καθηγητή Τζ. Στίγκλιτζ, που λειτουργεί υπό την αιγίδα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή εάν αυτοί του πουν ότι δεν μπορεί να τα εφαρμόσει ή μπορεί να εφαρμόσει κάποια από αυτά, τότε τι θα γίνει;
Αυτά που υπόσχεται θα τα πάρει πίσω με ένα ....Συγνώμη ! ..Λάθος;
Τέτοιες συμπεριφορές πλανόδιων μικροπολιτικών δεν είναι γνώρισμα αρχηγού και προπαντός ..Ηγέτη!
Εύχομαι καλό απόγευμα !
Και η κρίση κρίνεται…
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Υπουργός Παιδείας, Ε. Στυλιανίδης, εφηύρε το «Καραμανλής ή χάος», παραφράζοντας το «Καραμανλής ή τανκς» της μεταπολίτευσης του άξιου συνθέτη, αλλά οπορτουνιστή πολιτικού, Μίκη Θεοδωράκη. Το δίλημμα των καιρών συνοψίστηκε, όμως, στο «Καραμανλής και Banks (=χάος)». Διότι η χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε από την κατάρρευση της Λήμαν Μπράδερς στις ΗΠΑ (ενεργητικό 639 δις), φτάνει με την αρχή του ντόμινο στη χώρα μας και ο Πρωθυπουργός φροντίζει από τώρα να μας θυμίσει ότι πρέπει να… πληρώσουμε.
Τι όμως; Τη γιγάντωση της πλασματικής, παρασιτικής και αεριτζίδικης οικονομίας με οικονομικές πομφόλυγες (φούσκες);
Όταν τα χρηματοοικονομικά παράγωγα (φούσκες) ήσαν το 2007, 596 τρις δολάρια, το πραγματικό ΑΕΠ όλου του κόσμου μόλις έφτανε στα 54,3 τρις.
Όταν τα τοξικά παράγωγα-απόβλητα τα τελευταία χρόνια αυξήθηκαν 30 φορές, το 70% των κατοίκων του πλανήτη απέχει 2 ώρες από πηγή πόσιμου νερού.
Όταν οι τράπεζες πουλούσαν αέρα κοπανιστό, η Μέση Ανατολή μακελευόταν από τους χασάπηδες στ’ όνομα της δημοκρατίας. ΄Οταν η Τράπεζα Κύπρου έχει 2,5 φορές τζίρο πάνω από το ΑΕΠ της Κύπρου, τότε κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της αγοράς και πώλησης χρήματος, δηλαδή στο βασίλειο του καπιταλισμού.
Αγαπητέ τηλεαναγνώστη,
Το σύστημα έφτιαξε ένα χρηματοοικονομικό τέρας που γιγάντωσε, φούντωσε και τον παρασύρει στον ΄Αδη.
Όμως οι εργαζόμενοι δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από τις τονωτικές ενέσεις στα παράσιτα, όπως δεν είχε τίποτα να κερδίσει ο δουλοπάροικος από τη συνέχιση της φεουδαρχίας και της μοναρχίας.
Οι μύθοι της ελεύθερης αγοράς κατέρρευσαν. Η παγκοσμιοποίηση αποδείχτηκε αντιλαϊκή και αντικοινωνική. Οι μεταρρυθμίσεις τους, δηλαδή η πρακτική να πληρώσουμε για τις ζημιές τους, απορρίπτονται.
Ας απαντήσουμε δυναμικά.
Ραντεβού στην απεργία της 21 Οκτώβρη.
Η ομορφιά και η ελπίδα είναι στον αγώνα μας!
Ότι θα βλέπαμε σ’ αυτό το μάταιο κόσμο κεφαλαιοκράτες μπολσεβίκους, δεν μπορούσαμε ούτε να το υποψιαστούμε. Να όμως που συνέβη. Μ’ αυτήν ακριβώς την επιχειρηματολογία απέρριψαν κάποιοι στο αμερικάνικο κογκρέσο την πρόταση για στοργικό αγκάλιασμα των υπό πτώχευση τραπεζών από το κράτος. «Δεν θα γίνουν οι τραπεζίτες μας μπολσεβίκοι!» Σε δεύτερη βέβαια σκέψη, προσμετρήθηκαν τα θετικά και η ρετσινιά του μπολσεβίκου πήγε σε δεύτερη μοίρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι, «ο σοσιαλισμός των πλουσίων», όπως λένε και κάποιοι άλλοι, είναι πια γεγονός, δεν αποτελεί ουτοπία, όπως ο σοσιαλισμός των φτωχών και αναπτερώνει τις ελπίδες ημών των μελωδούντων. Το στοργικό αγκάλιασμα της κρατικής παρέμβασης, που απεμπολούσαν μετά βδελυγμίας, ως αναστολέα του ελεύθερου ανταγωνισμού, αναγορεύτηκε στη συνέχεια – επιλεκτικά βέβαια – σε πανάκεια. Και ενώ οι κρατικοί προϋπολογισμοί κόβονται φέτες για να ταΐσουν εγχώριους και διεθνείς τυχοδιώκτες, την ίδια στιγμή συνεχίζουν να ξεπουλιούνται επιχειρήσεις δημόσιου συμφέροντος, όπως η Ολυμπιακή.
Αντίθετα με τον ΓΑΠ , ο Μπένι στην συνέντευξη του στην Ημερησία ,έδειξε τι σημαίνει σωστός πολιτικός , μετρημένος που βάζει πάντα το συμφέρον της χώρας πάνω από τα παραπολιτικά και μικροκομματικά συμφέροντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ημέρα με την νύχτα σε σχέση με τον ΓΑΠ.
Αλλά τι να το κάνεις που οι Αμερικάνοι θέλουν το μοσχαναθρεμμένο τους!!!!!
Σε μας απομένει να κάνουμε αυτή την κρίση αποκλειστικά δική τους υπόθεση, τα πλάνα τους, κουρελόχαρτα και να πραγματοποιήσουμε αυτό που σχηματικά είπε ο Γκαλμπρέιθ, λίγο πριν πεθάνει, στο ετήσιο μνημόσυνο του Φρίντμαν, «δεν ήρθα για να τον μνημονέψω, αλλά για να τον θάψω».
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν ήμουν ομοφυλόφιλος ή εάν ήμουν χρήστης κάποιων ναρκωτικών, θα προτιμούσα το ΠΑΣΟΚ ή το ΣΥΡΙΖΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζουν τους ομοφυλόφιλους και δέχονται τη νομιμοποίηση κάποιων ναρκωτικών.
Αγαπητέ sik ,
ΑπάντησηΔιαγραφήμπορείς να μου υποδείξεις έναν αρχηγό και ηγέτη σε παρακαλώ που να μην λέει μπαρούφες προεκλογικά ?
Οχι φιλε μου.Κανενας πολιτικος δεν διαφερει σ αυτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ιδια δεν ελεγε και ο ΚΚ απο το 2000 και μετα;Και οταν τον ρωταγανε,ελεγε οτι θα βρει τα λεφτα, απο την παταξη της σπαταλης;
Για κλωτσες ειναι και οι δυο.Και πως να μην ειναι, αφου δεν εχουν δουλεψει ποτε.
Εκτος και αν θεωρειτε δουλεια,που να δινει εμπειριες για πρωθυπουργο, το οτι καθαριζε αυλες και εργοστασια ο Γιωργος.
Οσον αφορα σ αυτον ου λεει για ντιντηδες και πρεζακηδες, τι να πω εγω ο ελαχιστος;
Φαινεται οτι προτιμαει να βλεπει αυτα που γινονται καθε μερα στην Αθηνα σε διαφορες πλατειες και δρομους.
Εκτος και αν διαμενει στα βορεια προαστια, που το "πραμα", παει με κουριερ.
Απο τη στιγμη που καποιοι ανθρωποι, για δικους τους λογους, θελουν να πεθανουν, κανεις δεν μπορει να τους εμποδισει.
Το μονο που καταφερνουμε με την καταστολη, ειναι απλως να ανεβαινει η τιμη και να κονομανε πιο πολλα οι διαφοροι εμπλεκομενοι, καθως και οι δικηγοροι βεβαια.
@ ανωνυμο παραπανω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδη εχω διαβασει και λιγη ιστορια, αλλα ειχα και δυο θειαδες, που δουλευαν στην Αμερικη τη 10ετια του 20 απ οπου εφυγαν, οταν βαρεσε διαλυση το μαγαζι το 29, μεχρι που ο μακαριτης ο Ρουσβελτ τους ξελασπωσε, σου λεω, οτι δεν εχεις ιδεα, το τι σημαινει η κριση του 29.
Τα συσσιτια στους δρομους και οι ανθρωποι στα χαρτοκουτα.
Αυτο ηθελες να γινει και τωρα, για να μη φαλιρησουν οι μαλακες οι τραπεζιτες;
Δηλαδη, αποθανετω η ψυχη μου, μετα των αλλοφυλλων;
Για μπαστα ρε φιλε και ρωτα και κανεναν απο τους μελλοντικους απολυμενους, αν αυτο θελουν.
Για οπα ρε theodore .
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια πες μας , που ειναι ανακολουθος ο ΚΚ. Εκτος απο το ποσοστο για την παιδεια και για το οποιο εχει δωσει τις εξηγησεις του, σχετικα με τα πλαστα στοιχεια της οικονομιας που βρηκε.
Οτι υποσχεθηκε προεκλογικα το 2004 το εκανε μεχρι το 2007.
Οσο για τα ναρκωτικα και τα αλλα, πολυ προχω σε βλεπω. Ας ειχες μικρο παιδι και θα ηθελα να δω αν ησουν τοσο προχω.
Έτσι είναι Μάκη μου , έτσι ακριβώς
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΚΚ ότι υποσχέθηκε το έκανε !
(δε το είπα εγώ ο Μάκης το πε...)
Thodore ,
δεν είμαι σίγουρος αλλά εσύ δεν είχες γράψει ότι πάλι καλά που οι τράπεζες έχουν κέρδη και ότι η αριστερά που φώναζε για τις χρεώσεις είναι για τα πανηγύρια ?
Φίλε μου , δυστυχώς κι από Πασόκ κι από ΝΔ (μας) τα φάγαμ(ν)ε τα λεφτά μας . Δε θέλουμε άλλο φτάνει .
Ο Παπανδρέου χρησιμοποιεί συνθήματα προεκλογικά του Καραμανλή και μπορώ να πω σε λιγότερη ένταση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ Αγαπητέ Πολίτη μετά τα σημερινά τύπου Ζιμπάμπουε στη δικαιοσύνη θα περιμένουμε εναγωνίως τη βαθυστόχαστη ανάλυση σου.
Εγω, δεν καιγομαι για τους τραπεζιτες.Απλως, μας εχουν βαλει στο λουκι και αν πεσουν αυτοι, θα παρουν μαζι τους και τις καταθεσεις πολλων χιλιαδων, η εκατομμυριων Ελληνων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πιστευω να κοπτεσθε μονο για τους ληπτες δανειων μονο,γιατι κι αυτοι απ τα δικα μας λεφτα, που τα δουλεψαμε εννοειται, παιρνουν.(Οπως ξερετε, οι Τραπεζες, δεν κινουν μονο τα δικα τους λεφτα, αλλα και των καταθετων).
Τωρα για τα ναρκωτικα, ας μην το βγαλουμε εξω το θεμα.Αν μπει ξανα σκετο για ναρκωτικα, απο τον πολιτη, τοτε να γραψω τα δικα μου.
Οσον αφορα στο παιδι σου, αν περιμενεις απο τις απαγορευσεις, που τυχον υπαρχουν, να το σωσεις, ...σωθηκε.
@greekpoliticalreview
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροεκλογικά? Πως είχα την εντύπωση ότι εκλογές έγιναν πριν ένα μόλις χρόνο?
Και για την ουσία του ερωτήματος σου προς τον gnik, ξεχνάς μια τεράστια διαφορά.
Ο Παπανδρέου ΔΕΝ τις λέει μόνο (τις μπαρούφες)αλλά τις κάνει κιόλας.
Τα αποτελέσματα από την διαχείριση των οικονομικών του κόμματος του ΟΡΑΤΑ προς τον οιοδήποτε.
Ο χρεοκοπημένος θα μας βάλει σειρά στα οικονομικά του Κράτους;
Είναι σαν να λέμε να βάλουμε ένα αλκοολικό να διαχειρίζεται το μπαρ μας.
Alex
@greekpoliticalreview
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμπληρωματικό. Ξέρεις το πολίτευμα μας είναι η Δημοκρατία.
Εκλογές; Λαός; Ψήφος; Προγράμματα κομμάτων; 4ετης θητεία; Δεν γνωρίζω εάν σου θυμίζουν τίποτα.
Γιατί κάτι απάντησες με ...χιούμορ στο Μάκη πιο πάνω!
Αυτά είπε ο Καραμανλής , για αυτά τον ψηφίσαμε , αυτά έκανε!
Alex
@Alex
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιόρθωση
Το ερώτημα ήτο προς sik
αλλά η δική μου απάντηση είναι
Όχι δεν γνώρισα κανέναν.
Ούτε είπε κανένας ότι θα καταστρέψει τους μικροεπιχειρηματίες.
Και όμως το κάνουν όλοι.
Φίλε μου ,
ΑπάντησηΔιαγραφήεμένα που μου τα λες δεν σημαίνουν και κάτι γιατί εγώ λίγο πολύ τα μανατζάρω και τα οικονομικά μου και τη ζωή μου χωρίς να έχω ανάγκη τον ΚΚ ή τον κάθε ΚΚ .
Αυτά που λες σ εμένα θα είχαν αξία αν τα έλεγες στους συμβασιούχους (ότι έκανε το είπε) , στους τρίτεκνους , στους αγρότες , στους κάτω των 20.000 ευρώ το χρόνο (για να μην αναφέρω τους G700) και αρκετές άλλες κοινωνικές ομάδες όπως το 20% των συμπολιτών σου/μας .
Να αναφερθώ στους στόχους που είχε βάλει για μείωση κρατικών εξόδων ?
Να αναφερθώ στους στόχους που είχε βάλει για καταπολέμηση φοροδιαφυγής ?
Να αναφερθώ στο επίπεδο που έχει φέρει Ένοπλες Δυνάμεις και Υγεία ?
Ασφαλιστικά Ταμεία ? Καποδίστρια ?
Αλήθεια σε ποιους στόχους αναφέρεστε ως επιτυχημένους ?
Υπενθυμίζω ότι κρίνω τον πρωθυπουργό μου/σας κι όχι τον ΓΑΠ .
Μου λες για το ταμείο του Πασόκ . Ξέρεις ότι το ταμείο της ΝΔ ξεχειλίζει από πλεονάσματα , φαντάζομαι , για να τα λες αυτά .
Ξεκολλήστε λοιπόν από την λογική μια σου και μια μου και αρχίστε να σκέφτεστε τι θα έπρεπε να γίνει για να κρίνετε σωστά ανθρώπους που επηρεάζουν εκατομμύρια ζωές .
Ζωές αδελφέ , είναι άνθρωποι (πολλοί) με μυαλό και καρδιά . Όχι εικονικοί σχολιαστές σα κι εμάς .
Ξέχασα ,
ΑπάντησηΔιαγραφήπροεκλογική περίοδος για την αντιπολίτευση ξεκινάει αμέσως μετά τις εκλογές .
Αν θυμηθείς λίγο εποχές 2000 και παλιότερα θα το συνειδητοποιήσεις .
Όσο για το πολίτευμα τι νόημα έχει από τη στιγμή που εκτελεστική και νομοθετική εξουσία πάνε χέρι χέρι .
Στα ονόματα κι εγώ καλός είμαι . Στην πράξη δυσκολεύομαι .
politis-gr
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως γίνεται ένα κόμμα να έχει ΠΡΟΕΞΟΦΛΗΘΕΙ τις κρατικές επιχορηγήσεις μέχρι και το .....2012- 2013. Οι επιχορηγήσεις δεν γίνοντα βάση τα ποσοστά που πήρε το κόμμα στις εκλογές; Αν όχι με ποιον τρόπο επιχορηγούνται τα κόμματα;
Είναι αλήθεια ότι η τ.Πειραιώς έφτασε ένα βήμα πριν το λουκέτο;
ΚΡΑΧ – ΜΠΟΥΜ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΥΑΛΑ
Ότι θα βλέπαμε σ’ αυτό το μάταιο κόσμο κεφαλαιοκράτες μπολσεβίκους, δεν μπορούσαμε ούτε να το υποψιαστούμε. Να όμως που συνέβη. Μ’ αυτήν ακριβώς την επιχειρηματολογία απέρριψαν κάποιοι στο αμερικάνικο κογκρέσο την πρόταση για στοργικό αγκάλιασμα των υπό πτώχευση τραπεζών από το κράτος. «Δεν θα γίνουν οι τραπεζίτες μας μπολσεβίκοι!» Σε δεύτερη βέβαια σκέψη, προσμετρήθηκαν τα θετικά και η ρετσινιά του μπολσεβίκου πήγε σε δεύτερη μοίρα.
Έτσι, «ο σοσιαλισμός των πλουσίων», όπως λένε και κάποιοι άλλοι, είναι πια γεγονός, δεν αποτελεί ουτοπία, όπως ο σοσιαλισμός των φτωχών και αναπτερώνει τις ελπίδες ημών των μελωδούντων. Το στοργικό αγκάλιασμα της κρατικής παρέμβασης, που απεμπολούσαν μετά βδελυγμίας, ως αναστολέα του ελεύθερου ανταγωνισμού, αναγορεύτηκε στη συνέχεια – επιλεκτικά βέβαια – σε πανάκεια. Και ενώ οι κρατικοί προϋπολογισμοί κόβονται φέτες για να ταΐσουν εγχώριους και διεθνείς τυχοδιώκτες, την ίδια στιγμή συνεχίζουν να ξεπουλιούνται επιχειρήσεις δημόσιου συμφέροντος, όπως η Ολυμπιακή.
Ας δούμε όμως αυτό το μιράκολο λίγο πιο αναλυτικά.
Όσο το κεφάλαιο έπλεε ανενόχλητο στην πλατιά θάλασσα της κερδοσκοπίας, σωρεύοντας αμύθητα πλούτη που φούσκωναν τις σομόν επιφυλλίδες και ακόμη περισσότερο τις προνομιούχες τσέπες, δεν ακουγόταν πουθενά η λέξη κρίση. Όσο οι εργαζόμενοι στενάζαμε κάτω από το βάρος της πιο άγριας εκμετάλλευσης στη σύγχρονη ιστορία του ανθρώπου, τίποτα δεν συνιστούσε κρίση. Όσο τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων τιναζόντουσαν στον αέρα μέσα σε μια μέρα, αυτό δεν αποτελούσε κρίση.
Τι συνιστά λοιπόν σήμερα κρίση που αγγίζει τα όρια του κραχ της δεκαετίας του ’30;
Οι χρηματιστηριακές φούσκες, μετοχές δηλαδή με αφύσικα ψηλές τιμές, που δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικές αξίες, είναι η πρώτη κοινή ένδειξη, και πάντως όχι σημερινή υπόθεση. Από το 17ο αιώνα η οικονομία της φούσκας έχει οδηγήσει στη χρεοκοπία, όχι μόνο νοικοκυριά, αλλά ολόκληρες χώρες. Είναι η οικονομία που, στην κυριολεξία, πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Η ευημερούσα Ολλανδία τσακίστηκε πάνω στα πέταλα του «Αιώνιου Αύγουστου», της μαύρης τουλίπας, που ένας της βολβός κόστιζε όσο ένα σπίτι στο Άμστερνταμ. Το Φλεβάρη του 1647 το χρηματιστήριο της τουλίπας κατέρρευσε. Μπουμ! Και το κακόμοιρο σπάνιο λουλούδι έγινε σύμβολο της κερδοσκοπίας και του τυχοδιωκτισμού.
Για δέκα ολόκληρα χρόνια πριν ξημερώσει η ‘μαύρη Δευτέρα’ τον Οκτώβρη του ΄29 στη Wall Sτreet, οι μετοχές ακολουθούσαν ραγδαίες αυξήσεις. Η καταπονημένη από τον πόλεμο Ευρώπη, όλο αυτό το χρονικό διάστημα έκανε μαζικές εισαγωγές αγροτικών και βιομηχανικών προϊόντων από την Αμερική, χωρίς να συνυπολογίσει κανείς της εισαγωγές πολεμικού υλικού. Όταν τα εργατικά χέρια στην Ευρώπη άφησαν τα όπλα και επέστρεψαν της μηχανές και τα χωράφια, η παραγωγή εξομαλύνθηκε, οι εισαγωγές μειώθηκαν, το αμερικάνικο προϊόν έμεινε αδιάθετο. Οι αμερικάνικες επιχειρήσεις που είχαν δανειστεί από της τράπεζες, για διεύρυνση των δραστηριοτήτων τους, αδυνατούσαν να αποπληρώσουν, έκλεισαν, οι τράπεζες έμειναν χωρίς ρευστό και χρεοκόπησαν, οι μετοχές κατρακύλησαν στον πάτο, το εργατικό δυναμικό οδηγήθηκε στην απόλυση, την ανεργία, την ανέχεια.
Κραχ!
Τα σύννεφα της κρίσης του ΄30 εξαπλώθηκαν και στην Ευρώπη και βασική πολιτική συνέπεια, η άνοδος του ναζισμού, με ό,τι συνεπαγόταν.
Για να ξεπεραστεί η κρίση, που εγκυμονούσε – μετά το τέλος του 2ου παγκόσμιου και τη συντριβή του φασισμού – κοινωνικές αναταράξεις, απρόβλεπτες μάλιστα, κάτω από την επιρροή της νεαρής τότε και ελκυστικής Σοβιετικής Ένωσης, υιοθετήθηκε, πρώτα στην Αμερική και στη συνέχεια στην Ευρώπη ο Κεϋνσιανισμός (J.M. Keynes). Το μοντέλο που έδινε βαρύτητα, όχι μόνο στην προσφορά, αλλά και στη δυνατότητα ζήτησης. Η παρέμβαση του κράτους στοχεύει τώρα στη διασφάλιση αξιοπρεπούς σχετικά εισοδήματος διαβίωσης για τους εργαζόμενους, μαζί με την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική μέριμνα της βασικούς τομείς υγείας, παιδείας, ασφάλισης κλπ. Ήταν, ο οξύμωρος «καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο» που όχι μόνο δεν προκάλεσε ζημιές στους ισολογισμούς των επιχειρήσεων, αλλά αντίθετα αβγάτισε τα κέρδη τους, ανεβάζοντας την παραγωγικότητα. Οι βαριά εργαζόμενοι ονομάστηκαν τότε ψευδεπίγραφα εταίροι, συναρτώντας την καταναλωτική τους ευμάρεια με την προκοπή της επιχείρησης.
Το μοντέλο αυτό άντεξε μέχρι τη δεκαετία του ΄80, οπότε και διαπιστώθηκε ότι όλα τα παραπάνω – συλλογικές συμβάσεις, κοινωνική πρόνοια, έλεγχος των τιμών κλπ – για την άπληστη διεθνή τάξη των κερδοσκόπων και τυχοδιωκτών, αποτελούσαν διαφυγόντα κέρδη. Εγκαινιάζεται έτσι ο άκρατος φιλελευθερισμός. Ο κρατικός παρεμβατισμός κατηγορείται για στασιμότητα της αγοράς και ενοχοποιείται για της πληθωριστικές τάσεις, παράγεται για ευρεία κατανάλωση το παραμύθι της απόλυτα ελεύθερης, αυτορρυθμιζόμενης αγοράς και παίζεται με επαναλήψεις για εμπέδωση.
Τα κόκαλα του Άνταμ Σμιθ χορεύουν χαρούμενα στον τάφο τους.
Ο φιλελευθερισμός επανέρχεται και στο πρόσωπο του Μίλτος Φρίντμαν βρίσκει τη νέα του έκφραση.
Ο αλήστου μνήμης οικονομικός σύμβουλος του Πινοσέτ και της Χιλιανής χούντας, προτείνει τα νέα εργαλεία της απόλυτης και χωρίς φραγμούς εκμετάλλευσης που εγκαινιάστηκαν τη δεκαετία του ΄80 στην Αμερική του Ρήγκαν και τη Θατσερική Βρετανία και στη συνέχεια υιοθετήθηκαν διεθνώς.
Χιλιάδες εργάτες απολύονται με το ξεκίνημα της θητείας του Ρήγκαν, ενώ η Θάτσερ εγκαινιάζει το νέο μοντέλο με μια επίδειξη πυγμής απέναντι της απεργούς ανθρακωρύχους.
Το μοντέλο Φρίντμαν – ή αλλιώς πια νεοφιλελευθερισμός – σέρνει στην απόλυτη δυστυχία εκατοντάδες χιλιάδες Μεξικάνους όταν οι μισθοί μειώθηκαν κατά 40-50%, το κόστος ζωής αυξήθηκε κατά 80%, πάνω από 20.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις χρεοκόπησαν και 1.000 κρατικές επιχειρήσεις ιδιωτικοποιήθηκαν. Το φαινόμενο «τεκίλα» εξαπλώνεται από το Μεξικό στην Αργεντινή, όπου το 57% των Αργεντινών ζει στην απόλυτη φτώχεια και η επίσημη ανεργία φτάνει στο 30%.
Και από κει σ΄ολόκληρο τον κόσμο.
Βασικές αρχές του νεοφιλελεύθερου μοντέλου Φρίντμαν:
1) Διάλυση των εργασιακών σχέσεων και των συνδικάτων.
Η αρχή αυτή θεμελίωσε την ελαστική εργασία, την απεμπόληση του σταθερού ωραρίου, τη δραματική μείωση στην τιμή της εργατικής δύναμης, την ανατροπή της κοινωνικής ασφάλισης – με ένα λόγο μετέτρεψε τον εργαζόμενο σε απασχολήσιμο – ενώ με μεθοδευμένες κινήσεις εμπέδωσε την αφερεγγυότητα των συνδικάτων, οδηγώντας σε δραματική αποσυλλογικοποίηση και επιπρόσθετη, αναπόφευκτα, επιδείνωση των εργασιακών όρων.
2) Σαρωτική διεύρυνση των ιδιωτικοποίησεων.
Επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, νοσοκομεία, λιμάνια, αυτοκινητόδρομοι, διόδια, τηλεπικοινωνίες, κλπ βγήκαν στο μεγάλο παζάρι για ένα κομμάτι ψωμί. Τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα εξαναγκάζονται να αναζητήσουν σε ατομικό επίπεδο λύσεις για την υγειονομική τους περίθαλψη και την εκπαίδευση .
Οι επιμέρους κρίσεις που προκάλεσε παγκόσμια αυτό το μοντέλο του ανεξέλεγκτου αγοραίου κυνισμού επενδύθηκαν με διάφορα προσχήματα.
Η βιομηχανική παραγωγή και ο χρηματιστηριακός πολλαπλασιασμός των κεφαλαίων διογκώνονται απέναντι στη γεωργική παραγωγή και ακολουθεί η επισιτιστική κρίση, για την οποία ενοχοποιήθηκαν τα βιοκαύσιμα, ενώ για την πετρελαϊκή κρίση κατηγορήθηκαν διάφοροι, από τους φονταμενταλιστές ως τους βενζινοπώλες.
Είναι η χρονική στιγμή που η σταδιακή εξαθλίωση, που προέβλεπε ο Μαρξ για την εργατική τάξη στον καπιταλισμό, καραδοκεί. Για να υπάρξει όμως μια σχετικά «ομαλή» μετάβαση από την κοινωνία της ικανοποιητικής κατανάλωσης, σ΄ αυτή της απόλυτης ανέχειας, μεσολαβεί η περίοδος της «δανεικής ευημερίας».
Το πλαστικό χρήμα, τα καταναλωτικά δάνεια, οι ενυπόθηκες κατοικίες συντηρούν για λίγο ακόμα τα όνειρα του μικροϊδιοκτήτη, έως ότου παγιωθεί η μαύρη αγριότητα της απόλυτης ανέχειας και της άνευ όρων εκμετάλλευσης.
Στα χρηματοκιβώτια των τραπεζών, για κάμποσο χρονικό διάστημα, αβγατίζει το χρήμα από τους τοκισμούς, υπερτοκισμούς, ενώ αυξάνεται από τις πρώτες κατασχέσεις μια ακίνητη περιουσία που ακόμη διατηρεί την αξία της.
Το μεγαλύτερο κομμάτι της παραγωγικής διαδικασίας στρέφεται στην οικοδομή, με υψηλά μάλιστα κέρδη, αν συνυπολογίσει κανείς και την απομύζηση εξαιρετικής υπεραξίας από τους μετανάστες εργάτες, που δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί και δίχως ασφάλεια. Το δάνειο, σύμφωνα με τον επικρατούντα νεολογισμό, ονομάζεται τώρα «προϊόν», υποκαθιστώντας έτσι και εννοιολογικά, την παραγωγική διαδικασία.
Όμως, μαζί με το χρήμα αβγατίζει και η απληστία των τραπεζών, τα «προϊόντα» χορηγούνται χωρίς κανένα εχέγγυο και όταν φτάνει η στιγμή που η ανεργία, η φτώχεια, η έλλειψη κρατικής μέριμνας οδηγούν στην αδυναμία αποπληρωμής, τα χρηματοκιβώτια αδειάζουν. Τα πακέτα κατοικίας μετοχοποιούνται – σε φούσκες – συμπαρασύροντας στην καταστροφή τυχοδιώκτες μικροκαταθέτες ή γίνονται δομημένα ομόλογα προς δόξαν των ασφαλιστικών ταμείων, η οικοδομική δραστηριότητα εκπίπτει δραματικά, η ανεργία φουντώνει, η υπόλοιπη παραγωγική δραστηριότητα δε βρίσκει αντίκρισμα σε κατανάλωση, οι μικρομεσαίοι τσακίζονται, επιχειρήσεις χρεοκοπούν, τράπεζες βρίσκονται στα πρόθυρα της πτώχευσης, οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι πολλοί φτωχοί, περισσότεροι και φτωχότεροι, αφού εκτός από την εργατιά, τώρα προλεταριοποιείται και ένα μεγάλο κομμάτι της μικροαστικής τάξης.
Κραχ!
Στο σημείο αυτό επανερχόμαστε στον πρόλογο. Το σύστημα έπαθε ακράτεια. Η αυτορρυθμιζόμενη αγορά ξεκουρδίστηκε και δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί. Οι κυβερνήσεις - υπάλληλοι των πιστωτικών ιδρυμάτων - υιοθετούν συνολικά το σχέδιο Πόλσον, για το στοργικό αγκάλιασμα των αναξιοπαθούντων τραπεζιτών από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Έτσι, αυτούς που πληρώσαμε με την υποτιμολόγηση της εργατικής μας δύναμης, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και της κοινωνικής ασφάλισης, την ανεργία, τη βαριά και οπωσδήποτε άνιση φορολόγηση, την καλπάζουσα ακρίβεια, την υπερτοκισμένη, υποθηκευμένη κατοικία και το κατασχεμένο αυτοκίνητο, τώρα θα τους ξαναπληρώσουμε αδρά μέσα από το κομμάτιασμα του κρατικού προϋπολογισμού, που θα αφήσει στα αζήτητα την υγεία, την παιδεία κλπ για να «ανακουφίσει» τα ληστρικά ευαγή πιστωτικά ιδρύματα. Θριαμβεύει ο σοσιαλισμός των πλουσίων, με κοινωνικοποίηση των ζημιών και ιδιωτικοποίηση των κερδών.
Ακολουθούν οι πολιτικές συνέπειες αυτής της κρίσης. Η λαϊκή αγανάχτηση είναι δεδομένη και δεν μπορούν να την αποτρέψουν οι διαβεβαιώσεις των παχουλών της Μαξίμου για θωράκιση της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού νοικοκυριού και μπλα–μπλα–μπλα, δημοκρατία και μπλα–μπλα–μπλα με εκλέξανε ( καθώς έλεγε και ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια).
Το ζήτημα είναι αν αυτή η λαϊκή αγανάχτηση θα πάρει χαρακτηριστικά οργανωμένης πάλης για την ανατροπή της αλητείας και τη διασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αν αυτό δεν γίνει, καραδοκεί ο κίνδυνος της ακροδεξιάς στροφής που από πείρα ξέρει πώς να εγκολπώνεται «τους εξανδραποδισμένους».
Ένα από τα σίγουρα θύματα αυτής της υπόθεσης θα είναι πάντως και η Δημόσια (;), Δωρεάν (;;) Εκπαίδευση (!). Ήδη στο φετινό προϋπολογισμό παγώνουν οι δαπάνες για Παιδεία και Υγεία, ενώ προβλέπεται 1 δις λιγότερο για έργα.
Ούτε καν μέσα από τα κατάπτυστα ΣΔΙΤ υπάρχει περίπτωση να δούμε μια νέα σχολική αίθουσα, αφού οι φερέλπιδες των συμπράξεων ποντάριζαν στη χορήγηση δανείων, τα οποία μας τελείωσαν.
Σ΄αυτή τη φάση και γι αυτούς ακριβώς τους λόγους, η σεναριολογία για την αποκέντρωση-απονέκρωση επανέρχεται δριμύτερη, παίρνοντας όλο και περισσότερο τα χαρακτηριστικά της βάσιμης πιθανότητας, που θα μετακυλύει την υποχρέωση του κράτους για εκπαίδευση, στους προεστούς και στο φορομπηχτισμό τους. Οι μικρομέγαλοι της τοπικής αυτοδιοίκησης περιμένουν στη γωνία να αυξήσουν τις μετοχές τους, που θα είναι, χωρίς καμιά αμφιβολία, φούσκες.
Οι αρχές του χρεοκοπημένου νεοφιλελευθερισμού για την παιδεία, παραμένουν στα πλάνα των θιασωτών του:
1. Η παροχή της εκπαίδευσης θα πρέπει να λειτουργεί με βάση την ανταποδοτικότητα και με θετικούς ισολογισμούς
2. Τα πανεπιστήμια, σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης θα πρέπει να γίνουν ανταγωνιστικά και να συνδεθούν με επιχειρήσεις για την εξεύρεση πόρων
3. Η εκπαίδευση είναι ένα οποιοδήποτε προϊόν με ανταλλακτική αξία
4. Η εκπαίδευση δεν αποτελεί Δημόσιο Αγαθό
5. Ο έλεγχος της απόδοσης να γίνεται με τυποποιημένους μηχανισμούς και με μετρήσιμες ποσότητες
6. Η εκπαίδευση να προσανατολίζεται σε δεξιότητες που υπαγορεύονται από την αγορά και τις επιχειρήσεις
7. Το σύστημα να πριμοδοτεί και να επιβραβεύει τους νικητές και να αφήνει πίσω τους χαμένους και τους ‘απροσάρμοστους’.
Οι τελευταίες δηλώσεις του Στυλιανίδη για τα «έξυπνα σχολεία» που θα κατηγοριοποιούν με τεστ αυτογνωσίας (!!) αυτούς «που μπορούν, από αυτούς που δεν μπορούν να σπουδάσουν», είναι μέρος του πλάνου τους.
Σε μας απομένει να κάνουμε αυτή την κρίση αποκλειστικά δική τους υπόθεση, τα πλάνα τους, κουρελόχαρτα και να πραγματοποιήσουμε αυτό που σχηματικά είπε ο Γκαλμπρέιθ, λίγο πριν πεθάνει, στο ετήσιο μνημόσυνο του Φρίντμαν, «δεν ήρθα για να τον μνημονέψω, αλλά για να τον θάψω».
@ newton
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα γίνονται φίλε μου . Όλα!
Για την Πειραιώς , όχι δεν ευσταθεί.
Αντίθετα εξαγόρασε το 27% του μετοχικού κεφαλαίου της PROTON ΒΑΝΚ, που κινδύνευε .
Εν μερει θα συμφωνησω μαζι σου και θα πω οτι θα ψηφιζα χωρις δευτερη σκεψη αυτον που θα βγει να πει αληθειες. Οτι δηλαδη το ταμειο ειναι μειον, οτι δεν θα δωσει παροχες, οτι θα υπαρξουν κι αλλοι φοροι, αλλα τουλαχιστον οι φοροι θα ειναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ κοινωνικα δικαιοι. Αλλα πες μου εσυ, ποσους ψηφους εκτος απο την δικη μου θα παιρνε;;;; Την καλησπερα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα ετσι ειναι ρε συ Ασημωνη.Ετσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλοι αυτοι, που σκουζουν τωρα και λενε διαφορες παρλαπιπες,μολις γινουν οι εκλογες, θα πανε να ψηφισουν παλι, τους ιδιους αθλιους ανθρωπους και την ιδια στιγμη, θα το μετανοιωσουν και θα συνεχισουν να βριζουν.
Νομιζω οτι μονο κανας καλος ψυχιατρος, που να κανει ΚΑΙ λοβοτομες, χρειαζεται πια στην Ελλαδα.
Εχει διαλυσει το μαγαζι.
Προφανως και δε φταινε οι πολιτικοι ,η οχι μονο αυτοι.
Οι ανθρωποι που τους ψηφιζουν, αλλα και τους ανεχονται μετα, φταινε κυριως.
Πλησιαζουν τον καθε τριχα πολιτικο, για να του ζητησουν κατι, που κατα 99%, ειναι παρανομο, για να βολεψουν το σαρκιο τους, και μολις δουν οτι το ιδιο γινεται σε αλλον, σκουζουν αμεσως, οτι και καλα κατι εγινε.
Ασε, εχουμε σαπισει τελειως.Δε νομιζω οτι υπαρχει γιατρειά.
Τωρα,θα πρεπει ο πολιτης να απαντησει στο σεντονι του ανωνυμου,για να συνεχισουμε και μεις, μπας και βγει κατι.
ΑπάντησηΔιαγραφή