Σιγά –Σιγά θα μας πείτε και ………

Πολλές προσπάθειες γίνονται τα τελευταία χρόνια από διαφόρους κύκλους, για να ξαναγραφτούν τα σχολικά βιβλία της ιστορίας .

Τα αποτέλεσμα των προσπαθειών του είναι σε όλους μας γνωστά.

Αυτό που δεν είναι γνωστό σε όλους , είναι ότι γίνεται και μία συστηματική προσπάθεια κάποιων να παραποιήσουν και την σύγχρονη πολιτική ιστορία μέσω διαφόρων δηλώσεων που ….ως ντοκουμέντα θα τα παρουσιάσουν στο μέλλον με σκοπό να παρουσιάσουν το ….άσπρο …μαύρο και το αντίθετο.

Τι εννοώ; Ας πάρουμε για παράδειγμα το πρόβλημα με το γειτονικό κράτος των Σκοπίων .

Το τελευταίο χρόνο έχουν ενταθεί οι δηλώσεις παραπληροφόρησης με σκοπό την ……αποποίηση των ευθυνών του κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη .

Διάφορες δηλώσεις τόσο του ιδίου ( π.χ περί Κωνσταντίνου Καραμανλή) όσο και της οικογένειας του αλλά και διαφόρων κύκλων προσκείμενων σε αυτή , κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση από τα πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα την κρίσιμη περίοδο 92΄-93΄.

Καλό θα είναι λοιπόν για την ενημέρωση των νεότερων αλλά και για το φρεσκάρισμα της μνήμης των παλαιότερων να κάνουμε μια σύντομη ιστορική ανασκόπηση της επίμαχης περιόδου.

Στις 13 Απριλίου 1992, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής κάλεσε σε σύσκεψη το Συμβούλιο των Ελλήνων Πολιτικών Αρχηγών να πάρει θέση για την ονομασία και την αναγνώριση των Σκοπίων.

Η απόφαση :«Η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον εάν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η Ε.Ε(ΕΟΚ) στις 16 Δεκεμβρίου '91 με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη «Μακεδονία».

Στις 27 Ιουνίου 1992 οι ηγέτες της Ε.Ε ψήφισαν ομόφωνα και συμφώνησαν με την Ελληνική θέση ότι θα αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως ανεξάρτητο κράτος «μόνον εάν η ονομασία δεν περιέχει τη λέξη "Μακεδονία"».

Στις 2 Οκτωβρίου 1992 ο τότε υποψήφιος για την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής Κυβερνήτης Μπιλ Κλίντον έκανε επίσημη γραπτή δήλωση με την οποία στήριζε τις θέσεις της Ελλάδας και των ηγετών της Ε.Ε και τελείωνε ως εξής:…….. «Περί τα τέλη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η χρήση αυτού του ονόματος για το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας χαρακτηρίστηκε από τον τότε υπουργό Εξωτερικών της χώρας μας «ως προκάλυμμα για επιθετικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδας» ενώ θα μπορούσε, επίσης, να αποτελέσει και πάλι πηγή αποσταθεροποίησης και διαμάχης».

Την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου του 1992 ο Μπιλ Κλίντον εκλέχτηκε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής κερδίζοντας τις εκλογές από τον Πρόεδρο Τζορτζ Μπούς τον πρεσβύτερο.

Λίγες μέρες μετά άρχισε ένας μαραθώνιος αγώνας της απερχόμενης κυβέρνησης Τζόρτζ Μπους να αναγνωριστούν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Έστειλε τον Υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ Lawrence Eagleburger στην Ευρώπη προκειμένου να πείσει τις Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις να αλλάξουν θέση που ομόφωνα είχαν πάρει στις 27 Ιουνίου 1992.

Βλέπετε η οικογένεια Μπούς ήθελε να εκπληρώσει την υπόσχεση στους Σκοπιανούς των ΗΠΑ, οι οποίοι συνέβαλαν σημαντικά στις προεκλογικές προσπάθειες του πρεσβύτερου και οι οποίοι λίγα χρόνια μετά θα συμβάλανε και στον προεκλογικό αγώνα του Μπούς του νεότερου.

Η ομογένεια των ΗΠΑ αντιδρά έντονα.

Ο πρωθυπουργός μας κ. Μητσοτάκης όμως ,παρασκηνιακά συζητούσε ένα σύνθετο όνομα που θα ήταν κάπως παραδεκτό και θα είχε λιγότερο πολιτικό κόστος.

Γιατί και για …ποιο λόγο; Η απόφαση της ΕΕ δεδομένη: «ΟΧΙ στη λέξη Μακεδονία».

Η δημόσια γραπτή δήλωση του Μπιλ Κλίντον (που ως νικητής των εκλογών θα αναλάμβανε σε λίγο διάστημα) το ίδιο δεδομένη:«ΟΧΙ στη λέξη Μακεδονία».

Παραθέτω δήλωση του τότε υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος Αντώνη Σαμαρά, στην εκπομπή «Οι φάκελοι» του Αλέξη Παπαχελά στο τηλεοπτικό κανάλι "MEGA" στις 16/11/2004 :«Εκείνη την στιγμή στη σύσκεψη αυτή (6 Μαρτίου) ενόψει του γεγονότος ότι εγώ έπρεπε σε τρεις ημέρες να πάω στις Βρυξέλες να συζητήσω με Μπέικερ και Υπουργούς των Εξωτερικών, ο Μητσοτάκης λέει ,παρουσία των άλλων, ότι το θέμα του ονόματος δεν το θεωρεί σημαντικό………Εγώ αντιδρώ….

Πηγαίνω στο εξωτερικό και ποτέ δεν έχω αισθανθεί τόσο άσχημα . Δεν θα ήθελα ποτέ άλλος Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών να αισθανθεί το ίδιο άσχημα. Έγινα περίγελος.(……….)

Με ρωτούσε ο κύριος Ντελόρ με υπονοούμενα, με ρωτούσε ο κύριος Πόστ του Λουξεμβούργου, με ρωτούσε ο Γκένσερ, με ρωτούσε ο κύριος Κόλλινς της Ιρλανδίας και μου λέγανε, καλά Αντώνη, εδώ μας λές άλλα και μαθαίνουμε από το …κέντρο …ότι άλλη είναι η γραμμή. Είχανε ήδη αρχίσει οι διαρροές ότι μην ακούτε τον Σαμαρά, αυτός έχει την θέση όνομα, ........εμάς δεν μας νοιάζει».

Στις 22 Ιανουαρίου 1993, δύο μέρες μετά την ορκωμοσία του Μπίλ Κλίντον η κυβέρνηση των Σκοπίων έκανε επίσημη αίτηση στα Ηνωμένα Έθνη να αναγνωριστεί η χώρα τους ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Δύο μέρες αργότερα στις 24 Ιανουαρίου 1993 τρεις χώρες της Ε.Ε η Αγγλία, η Γαλλία και η Ισπανία με τη σύμφωνη γνώμη της Ελληνικής κυβέρνησης πρότειναν αναγνώριση των Σκοπίων από τα Ηνωμένα Έθνη με την δήθεν συμβιβαστική ονομασία. «Πρώην-Γιουγκοσλαβική-Δημοκρατία-της Μακεδονίας» FYROM.

Αυτό που παρέμεινε σε εκκρεμότητα ήταν η θέση του Μπιλ Κλίντον ο οποίος είχε δεσμευτεί επίσημα και γραπτώς στους Ελληνοαμερικανούς υποστηρικτές του : «ΟΧΙ στη λέξη Μακεδονία».

Μέσω των μισθωτών αντιπροσώπων της Ελλάδος (paid lobbyists) στην Ουάσιγκτον κ.κ. « Manatos & Manatos» δημιουργείται μια «προσωρινή ειδική» επιτροπή με την ονομασία «Ad hoc American Hellenic Leadership Committee».

Ποιοι μετείχαν στην επιτροπή ;…….Άγνωστο !!… , αλλά ζήτησαν από εκλεγμένους πολιτικούς, επιχειρηματίες και Δημοτικούς άρχοντες όλους επιφανείς Ελληνοαμερικανούς να συνυπογράψουν μια επιστολή που απευθυνόταν στον Πρόεδρο Κλίντον και του ζητούσε να υποστηρίξει την… «νέα θέση» της Ελληνικής Κυβέρνησης.

Οι ομογενείς σαστισμένοι και δεχόμενοι πιέσεις από την Αθήνα τελικά υπογράφουν και κατ`αυτόν τον τρόπο ο Μπίλ Κλίντον δέχεται να συμφωνήσει με την ονομασία FYROM.

Mε δεδομένα «ΟΧΙ στη λέξη Μακεδονία» απ`όλους, (Έλληνες και ξένους) ο κ. Μητσοτάκης κατέληξε στο ………«Πρώην-Γιουγκοσλαβική-Δημοκρατία-.......της Μακεδονίας» !!!!!!

Και αυτή την ……επιλογή του (…..) την πληρώνουμε μέχρι σήμερα.

Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια και κανείς δεν μπορεί να την παραχαράζει.