Πολιτική ιδιότητα = Υψηλός δείκτης ευφυΐας ή ....καμία σχέση !

H πολιτική ιδιότητα μπορεί να είναι άσχετη με τον δείκτη ευφυΐας;
Χρησιμοποιώντας μια παράφραση του Χ.Γιανναρα θα προσπαθήσουμε να το εξετάσουμε.
Ερώτημα καθαρά θεωρητικό και οποιοσδήποτε συνειρμός που συνδέει το ερώτημα με πρόσωπα του σημερινού πολιτικού γίγνεσθαι θα πρέπει να θεωρηθεί τυχαίος.

Λογικά για να φτάσει ένας απλός πολίτης στην εξέχουσα ιδιότητα του πολιτικού θα πρέπει να περάσει από καίριες δοκιμασίες.

Θα πρέπει καταρχάς να τον εκτιμήσει ο στενός πολιτικοκοινωνικός κύκλος του , να τον αποδεχτούν θετικά οι ομότεχνοί του , να διακριθεί σε συνέδρια κομματικά και….. φυσικά να κερδίσει την ψήφο του λαού.

Μπορεί όμως να συμβούν όλα αυτά, συμπωματικά ή …από άλλους παράγοντες και μόνο, σε κάποιον με περιορισμένη ευφυΐα και φυσικά ….. ατάλαντο;

Για να καταλήξουμε σε κάποιο ασφαλές συμπέρασμα σχετικά με το ερώτημα μας, θα πρέπει να εξετάσουμε τον πολιτικό με ματιά παρατηρητή και έξω από οποιαδήποτε πολιτική , ιδεολογική ή κομματική επιρροή.

Ας τον εξετάσουμε λοιπόν .

Καταρχάς έχουμε τον πολιτικό τύπο του…. ρήτορα, του οποίου το χάρισμα παγιδεύει τον φορέα του στην ψευδαισθητική αυτάρκεια της ωραιολογίας.

Χαϊδεύει…. αυτιά , λέει αυτά τα οποία θέλει να ακούσει ο πολίτης ,κάνει πειστικό το ψευδολόγημα, δίνει την εντύπωση ότι απαντάει σε ερωτήματα ενώ στην ουσία απλώς τα παρακάμπτει με επιδεξιότητα.

Όσο εύκολα παραπλανά τον πολίτη, άλλο τόσο εύκολα διολισθαίνει σε φασιστική συμπεριφορά.

Στην αγόρευση του είναι καταιγιστικός ,στερώντας σκόπιμα από τον συνομιλητή του κάθε δυνατότητα απάντησης, ένστασης, ή διαμαρτυρίας.

Σίγουρα σε αυτόν τον τύπο του πολιτικού, το μόνο..... που δεν του λείπει είναι η ..ευφυΐα

Ο σχετικός δείκτης είναι σε τέτοιο βαθμό υψηλός , όσο και ο βαθμός ….επικινδυνότητας του για το κοινωνικό σύνολο.

Ο αντι-ρήτορας πολιτικός από την άλλη πλευρά ,δίνει την εικόνα ενός ανθρώπου που εκφράζεται προσεκτικά διαλέγοντας με μεγάλη σκεπτικότητα τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσει , προσπαθεί να κυριολεκτεί, να πείθει με τα επιχειρήματα του και τη λιτότητα των λεγομένων του.

Μεταγγίζει δια μέσου του λόγου του ,την άνεση να τον εμπιστευθείς, εμπνέει μια σιγουριά, τον νιώθεις ειλικρινή και αξιόπιστο.
Σίγουρα η πραγμάτωση μιας τέτοιας συμπεριφοράς χρειάζεται υψηλό δείκτη ευφυΐας.

Από τον αντι-ρήτορα διαφέρει ριζικά ο απλώς….ατάλαντος πολιτικός.

Στην εικόνα του κυριαρχεί η αδεξιότητα και η αμηχανία. Την ομιλία του την διακρίνει μια συχνότητα σε… σαρδάμ και εκφραστικά λάθη.

Είναι φανερά ανασφαλής και τα χάνει μπροστά σε ανθρώπους έστω και ελάχιστα ευφυείς ή κάτω από συνθήκες αυξημένης πίεσης.
Κύριο χαρακτηριστικό της ανασφάλειας του το ότι παντού …..βλέπει εχθρούς και είναι ικανός ακόμη και εκεί που δεν υπάρχουν τέτοιοι ,…..να τους κατασκευάσει μέσα από την ……αρρωστημένη φαντασία του.

Άλλα τον ρωτούν και ….. άλλα απαντάει, προσπαθεί μέσα από «μπροσούρες» -που του έχουν ετοιμάσει άλλοι, -να εκφέρει απόψεις και τις επισείει ως απαντήσεις σε ερωτήματα που δεν του ετέθησαν, αλλά …..θα ήθελε αυτά να του είχαν τεθεί.

Συχνά μέσα από το ιδιότυπο δικό του πρίσμα της …προοδευτικότητας και της αυτοβεβαίωσης του πολιτικού του «εγώ», εκφέρει απόψεις που ως …Ερινύες τον κυνηγούν για όλο τον πολιτικό του βίο.

Συμπερασματικά είναι ο τύπος του πολιτικού, που με χαρά τον θέλουν απέναντι τους , οι άλλοι δύο προαναφερόμενοι πολιτικοί τύποι.

Σίγουρα θα συμφωνήσουμε όλοι ,ότι αυτό το είδος του πολιτικού είναι απλά ..…περιορισμένης ευφυΐας.

Αφού αναλύσαμε τους πιθανούς πολιτικούς τύπους καλείτε ο καθένας μας να βγάλει και τα δικά του συμπεράσματα ως προς την ερώτηση:

«H πολιτική ιδιότητα μπορεί να είναι άσχετη με τον δείκτη ευφυΐας;»