Κουταβάκι ή ….Κουτσαβάκι ;

Ζωντανή τη διαδικασία διαπραγμάτευσης- έως ότου ολοκληρωθεί η προεκλογική περίοδος την 1η Ιουνίου στα Σκόπια- ισχυρίζεται ότι επιχειρεί να κρατήσει ο μεσολαβητής του ΟΗΕ Μ. Νίμιτς.

Την ίδια στιγμή στα Σκόπια έχουν μοιράσει ρόλους «διαλλακτικού» και «αδιάλλακτου», προωθώντας ένα παιχνίδι που το έχουνε …..ξαναπαίξει με επιτυχία κατά το παρελθόν.

Η σκλήρυνση της στάσης του σημερινού πρωθυπουργού Νίκολα Γκρουέφσκι, δεν είναι μόνο αποτέλεσμα βαθειάς προσωπικής υπόθεσης, καθώς έχει προσωπική σχέση με τους αποκαλούμενους δίγλωσσους της περιοχής Φλώρινας(ο πατέρας του είχε γεννηθεί στην Ελλάδα), ούτε πυροτέχνημα της προεκλογικής περιόδου.

Είναι αποτέλεσμα ενός ενορχηστρωμένου και κατευθυνόμενου από την Ουάσιγκτον σχεδίου , που σκοπό έχει να προσπαθήσει να ρίξει στο καναβάτσο την ελληνική διπλωματία.

Πλέον ο εκνευρισμός αλλά και η οργή τους προς τον κ. Καραμανλή και την Ελλάδα δεν κρύβονται , με αποτέλεσμα να μην κρατάνε πλέον ούτε τα ….προσχήματα.

Ο Αμερικανοθρεμμένος πολιτικά ,κ.Γκρουέφσκι που θεωρείται και ο πιθανότερος νικητής των εκλογών στην ΠΓΔΜ, διεκδικεί την ψήφο των συμπολιτών του προτάσσοντας τρία ηχηρά «όχι»:

Όχι στην τροποποίηση του Συντάγματος που θα αποσκοπεί στην αλλαγή του ονόματος της χώρας του.

Όχι σε ιδέες και προτάσεις οι οποίες θα πλήξουν τη «μακεδονική» εθνική ταυτότητα, το «μακεδονικό» έθνος και τη «μακεδονική» γλώσσα.

Και τέλος, όχι σε οποιαδήποτε λύση δεν θα είχε την επικύρωση της πλειοψηφίας του λαού με δημοψήφισμα.

Στο πρόγραμμα του επαναλαμβάνονται οι γνωστοί ισχυρισμοί για «μακεδονικές» μειονότητες στις... γειτονικές χώρες και σε ειδικό κεφάλαιο με τίτλο «Μακεδόνες που ζουν εκτός Μακεδονίας», το κόμμα του κ. Γκρουέφσκι ( VMRO ) δεσμεύεται ότι θα υπερασπιστεί «τα μειονοτικά και εθνικά δικαιώματα των Μακεδόνων στις γειτονικές χώρες...».

Στην ουσία δηλαδή ο κ. Γκρουέφσκι με αυτές τις τοποθετήσεις απορρίπτει απριόρι οποιοδήποτε συμβιβασμό για το θέμα του ονόματος.

Ουσιαστικά με τη δέσμευση αυτή ο κ. Γκρούεφσκι, ανατρέπει όλο το πλαίσιο της διαπραγματευτικής διαδικασίας και διαμορφώνει νέα δεδομένα.

Συγκεκριμένα, πρέπει κανείς να γνωρίζει σε ποια βάση γίνεται η διαπραγμάτευση και δεν μπορεί οι κανόνες να μεταβάλλονται συνεχώς.

Αν μέχρι τώρα η ελληνική πλευρά θεωρούσε ότι, μέχρι τη διενέργεια εκλογών στη γειτονική χώρα δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος στη διαπραγμάτευση, τώρα εκφράζονται αμφιβολίες, με δεδομένη τη δέσμευση Γκρούεφσκι για δημοψήφισμα, κατά πόσο μπορεί να υπάρξει πρόοδος και μετά τις εκλογές.

Δεν υπάρχει καμιά εγγύηση ακόμα κι αν συμφωνηθεί σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας συγκεκριμένο πλαίσιο λύσης, ότι αυτό θα εγκριθεί και από τους πολίτες στο δημοψήφισμα..

Επί της ουσίας αναιρεί οποιαδήποτε προσπάθεια της Αθήνας να διαπραγματευτεί, αφού μόνο αυτή θα δεσμεύεται πρωτογενώς από τη συμβιβαστική συμφωνία.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί αφού αποτελεί πάγια αρχή της διπλωματίας τους.

Όταν στριμώχνονται αντί να υποχωρήσουν σε κάποια σημεία , εξαπολύουν νέα διπλωματικά δεδομένα που στην πορεία- δείχνοντας δήθεν διαλλακτικότητα και δήθεν θετικά βήματα προς την επίλυση του προβλήματος -τα ξαναπαίρνουν πίσω.

Συγχρόνως βέβαια απαιτούν και εσύ να κάνεις τα αντίστοιχα …..διαλλακτικά βήματα.

Με αυτόν τον τρόπο βγαίνουν κερδισμένοι ως προς την αρχική τοποθέτηση.

Βέβαια αυτό που δεν κατανοούν πλήρως -ούτε αυτοί ,ούτε οι Αμερικανοί , αλλά ούτε και τα εδώ αμερικανόφιλα αυτιά και μάτια – είναι ότι η αντίδραση της Ελλάδας δεν πρόκειται να καμφθεί.

Τα πράγματα …άλλαξαν.