Οι Ιρλανδοί έτσι αναστατώνουν για δεύτερη φορά την ΕΕ, αφού είχαν απορρίψει με δημοψήφισμα και τη Συνθήκη της Νίκαιας, το 2001.
Για να καμφθεί τότε η αντίστασή τους χρειάστηκε δεύτερο δημοψήφισμα.
Το παράδοξο με τους Ιρλανδούς είναι ότι εντάχθηκαν ενθουσιωδώς πριν από 36 χρόνια στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα ,αφού το 84% εξ αυτών ψήφισε υπέρ της προσχώρησης στην τότε ΕΟΚ.
Από εκείνη την στιγμή και έκτοτε, χάρη πάντα στα κοινοτικά κονδύλια, άρχισαν αφενός μεν να αυξάνουν με υψηλούς ρυθμούς το βιοτικό τους επίπεδο, αφετέρου δε να …..αμφισβητούν την ….αξία της ….συμμετοχής τους στην Ενωμένη Ευρώπη.
Το μέσο εισόδημα των Ιρλανδών το 1972 αναλογούσε στο 58% του μέσου κοινοτικού, ενώ σήμερα το εισόδημά τους αναλογεί στο 130% του μέσου κοινοτικού..
Βέβαια το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία για τους ιθύνοντες της ΕΕ αφού έβλεπαν ότι η πολιτική ηγεσία της Ιρλανδίας, αδυνατούσε ή ….δεν ήθελε …..να αναμετρηθεί με τις δυνάμεις του λαϊκισμού.
Οι πολίτες παραπλανήθηκαν από το στρατόπεδο του «όχι»», ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός Μπράιαν Κάουεν.
«Πίστεψαν ότι ψήφιζαν για άσχετα θέματα, όπως η κατάργηση της απαγόρευσης των αμβλώσεων, η... υποχρεωτική στράτευση των γυναικών ,ο περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας και ότι η ΕΕ προτιμά τα …..λατινοαμερικανικά κρέατα έναντι των ιρλανδικών»
Οι κάτοικοι του «μικρού Γαλατικού χωριού» στο βορειοδυτικό άκρο της Ευρώπης , το κόλπο το έχουν ξανακάνει με την Συνθήκη της Νίκαιας, το 2001.
Αρνήθηκαν στην αρχή και αφού πίεσαν μέσω αυτού την ΕΕ, έλαβαν κάποια ….αντισταθμιστικά οφέλη.
Το ότι, στο προ ημερών δημοψήφισμα ….μας έκαναν την τιμή να προσέλθουν στις κάλπες το 50% περίπου ,δείχνει ότι οι πονηροί… «Γαλάτες» επιθυμούν πάλι να υπάρξει ένας προνομιακός για την Ιρλανδία συμβιβασμός .
Βέβαια επειδή κάθε ημέρα δεν είναι του … «Αϊ-Γιαννιού» ,έτσι -προς το παρόν -κάτι τέτοιο το απορρίπτουν τα υπόλοιπα κράτη - μέλη.
Ήδη οι αντιδράσεις στην ΕΕ είναι έντονες και την ερχόμενη Πέμπτη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ο Ιρλανδός Πρωθυπουργός θα κληθεί να απαντήσει σε πολύ …..ενοχλητικές για τον ίδιο ερωτήσεις.
Θεωρείται απίθανο, το «όχι» της Ιρλανδίας -μιας χώρας που εκπροσωπεί το 1% του πληθυσμού της Ένωσης- να οδηγήσει σε ανατροπή της συνθήκης, η οποία έχει ήδη εγκριθεί από 18 χώρες, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα.
Το πιθανότερο είναι οι 26 χώρες μέλη της ΕΕ με επικεφαλής τη Γαλλία και τη Γερμανία, θα συνεχίσουν τη διαδικασία επικύρωσης της Συνταγματικής Συνθήκης εξαιρώντας την Ιρλανδία και αφού ολοκληρώσουν τη διαδικασία, να ξανα-εξετάσουν την υπαγωγή της στα νέα δεδομένα.
Αν και η προσωπική μου άποψη είναι ότι μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων, με δύο ομόκεντρους κύκλους ίσως είναι προτιμότερο στην παρούσα φάση και ο καθείς ας επωμιστεί την ευθύνη σε ποιον από αυτούς τους κύκλους θα ανήκει.
Βέβαια ότι και να αποφασιστεί ,είναι φανερό πως η ΕΕ έχει έλλειμμα επικοινωνίας με τους πολίτες της , καθότι οι Bρυξέλλες αποφασίζουν μεν, αλλά οι λαοί δεν γνωρίζουν και δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση και επικοινωνία, για να προκύπτει πολιτική και νομική εν συνεχεία νομιμοποίηση των αποφάσεων και δη των Συνθηκών.
Πρέπει να γίνει πιο κατανοητή και πιο προσιτή προς τον απλό πολίτη.
Επίσης οι ευρωπαίοι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ,θα πρέπει κάποτε να σταματήσουν να καρπώνονται οι ….ίδιοι ..τις όποιες επιτυχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και τα οφέλη των πολιτών που προέρχονται από αυτή και ……
…….ταυτόχρονα να της χρεώνουν τα όποια προβλήματα που εκ φύσεως βαρύνουν τους ίδιους.
"Θεωρείται απίθανο, το «όχι» της Ιρλανδίας -μιας χώρας που εκπροσωπεί το 1% του πληθυσμού της Ένωσης- να οδηγήσει σε ανατροπή της συνθήκης, η οποία έχει ήδη εγκριθεί από 18 χώρες, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα."
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτίμησή μου είναι το ποσοστό που τάσεται υπέρ του ΟΧΙ είναι η πλειοψηφία! Απλά αυτό θα προέκυπτε αν γινόταν δημοψήφισμα στην κάθε χώρα όπως έγινε εκεί. Έχουμε λοιπόν μία μοναδική χώρα που έκανε δημοψήφισμα και είχαμε αποτέλεσμα 1 στα 1 !!! Αν και αυτοί δεν έκαναν δημοψήφισμα πιθανόν η απόφαση θα ήταν ΝΑΙ. Το ίδιο πάνω κάτω θα ήταν το αποτέλεσμα με τις άλλες ευρωπαικές χώρες. Με λίγα λόγια εμμέσως η μειοψηφία επιβάλει τις αποφάσεις τις στην πλειοψηφία του λαού... Αυτή είναι η "δημοκρατία" στην οποία ζουμε όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες δυστηχώς!
@ Liondani
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα φίλε συμφωνείς εμμέσως και με την προσωπική μου άποψη περί μιας Ευρώπης δύο ταχυτήτων, με δύο ομόκεντρους κύκλους, ΚΑΙ ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του!!!!
Ωραία τα λες ρε πολίτη! Δηλαδή να μην γίνονται δημοψηφίσματα, γιατί οι πολιτικοί ξέρουν! Ποια Ευρώπη δύο ταχυτήτων; Σε καμία χώρα δεν θα γινόταν αποδεκτή η συνθήκη της Λισσαβώνας, αν γινόταν δημοψήφισμα! Αυτά που γράφεις μου κάνουν λίγο σε Ντόρα, και αδικείσαι!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ 4.0
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε την άποψη μου περί της Συνθήκης της Λισσαβόνας την έχω εκφράσει από τις 19 Απριλίου στο άρθρο μου "To Σύνταγμα απεβίωσε, ζήτω το …. Σύνταγμα !"
Επαναλαμβάνω είναι η άποψη μου , όπως δεκτή είναι και η δική σου.
Αυτά τα περί πολιτικών και να αποφασίζουν από που τα ...εξάγεις;
Τις τρεις τελευταίες προτάσεις του άρθρου μου δεν τις διάβασες;
όσο αφορά πάντως την "ανάπτυξη" που αναφέρεις δεν είναι ορατή ούτε στην πλειοψηφία των Ιρλανδών που , βιώνει συνθήκες μεγάλης ανεργείας ,χαμηλούς μισθούς , και εξαθλίωση . Λες να βλέπαν να τριπλασιαζόταν τα εισοδηματά τους και να ψηφιζαν , οχι !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαυρίλα είδαν οι άνθρωποι και αντέδρασαν .
Όχι όπως εδώ που ο Γιωργάκης (αν και το ψήφισε στη Βουλή ) , ειπε δεν ρίχνουμε και κανα δημοψήφισμα , να δουμε τι θα πεί ο κοντός ;;;
Αυτά τα κράτη έχουν πολίτες , πολίτη και όχι υπηκόους !
Φίλε μου νομίζω ότι κάπου κάνεις λάθος σχετικά με τους αριθμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείς να μπείς στην στατιστική υπηρεσία της ΕΕ και να τα δείς.
Έγω μόνο να σου αναφέρω ότι Η Ιρλανδία καταγράφει αυτήν την περίοδο την ισχυρότερη αύξηση στη Δυτική Ευρώπη. Από το 2003, η αγοραστική της δύναμη έχει αυξηθεί κατά περίπου 30%. Ενώ κατά τη διάρκεια της ίδιας χρονικής περιόδου, η γερμανική αγοραστική δύναμη έχει αυξηθεί κατά περίπου 9%, αύξηση που επιτεύχθηκε στην Ιρλανδία κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους μόνο.
Στη κατάταξη αγοραστικής δύναμης, η Ιρλανδία έχει ανέβει από στην έκτη θέση πέρσι στην τέταρτη θέση φέτος(2007), καταγράφοντας το κατά κεφαλήν εισόδημα στα 22.207 ευρώ.
Η συνθήκη περιλαμβάνει ένα ...λάιτ σύνταγμα και δεν έχει σχέση βέβαια με λογιστικά και εισοδηματικά κριτήρια .
Απλώς τα αναφέρω προς ενημέρωση!
Το έλλειμμα επικοινωνίας με τους πολίτες είναι το βασικότερο για να ψηφίσει κάποιος ΟΧΙ. Να πάω να ψηφίσω κάτι για το οποίο δεν μου γνωστοποίησαν τι είναι, τι θα αλλάξει, τι θα κερδίσουμε, πότε κλπ. γιατί? Πόσες φορές κάποιος από εσάς έχει υπογράψει κάτι εν λευκό? Γιατί να το κάνουν οι πολίτες της ΕΕ? Αν είναι για το συνολικό καλό των πολιτών της ΕΕ γιατί δεν έχουν βγει να το χιλιοδιαφημίσουν ενώ για την οποίαδήποτε σάχλα την κάνουν βούκινο? Τι πάει να πει 2 ταχύτητες Πολίτη? Βάζεις σε 2η ταχύτητα την χώρα που όπως αναφαίρεις έχει καταπληκτικά δημοσιονομικα? Γιατί έως τώρα αυτά έπεζαν τον κύριο ρόλο εισόδου και ιδιαίτερα στην ΟΝΕ. Όποιο κράτος δεν συμφωνεί στην απέξω? Γιατί δεν κάνουν δημοψηφισμα σε όλα να δουμε μήπως και όλα τα κράτη θα αποτελέσουν την μία ταχύτητα άφήνοντας την άλλη μόνη και τότε δεν θα μιλάμε υποτιμητικά για το 1% του πληθυσμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι το οποίο όπως πολύ σωστά λες δεν είναι κατανοητό και προσιτό στον πολίτη δεν πρέπει να επισφραγίζεται από τους ¨λίγους της βουλής¨όταν αφορά την πορεία της ζωής πολλών γενεών. Μόνο και μόνο ο περίεργος κρυψηνισμός από τα ΜΜΕ και τους βουλευτές είναι λόγος να είμαστε επιφυλακτικοί έως αρνητικοί και ας -ισως- αποτελεί ότι καλύτερο για όλους τους πολίτες της ΕΕ. Έτσι λοιπόν κάτι το οποίο αφορά εμένα αλλά δεν το καταλαβαίνω ή το μαθαίνω τις τελευταίες μέρες απορρίπτεται μέχρι νεωτέρας και καλής αγωγής της Βουλής και των Ευρωβουλευτών μου να με ενημερώσουν και να μου το κάνει λιανά,νομίζω είναι στο job description τους και άρα πληρώνονται για αυτό οι πραναφερθέντες δεν ζητάω εξτρατζίδικη και απλήρωτη εργασία...:)
Ελεάνα
Συμφωνώ απόλυτα φίλη μου μαζί σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυρώπη δύο ταχυτήτων δεν σημαίνει, στην παρούσα φάση, τίποτα σχετικά με χρηματοοικονομικά κριτήρια, άλλα αναφέρομαι στην Συνθήκη της Λισσαβόνας.
Αυτοί που συμφωνούν προχωρούν και οι άλλοι που δεν συμφωνούν περιέχονται στον άλλο κύκλο, ΠΟΥ όμως είναι ομόκεντρος. Δηλαδή δεν χάνουν κάτι από τα δικαιώματα τους.
Διάβασε σε παρακαλώ το σχετικό μου άρθρο με την Συνθήκη (19 Απριλίου "To Σύνταγμα απεβίωσε, ζήτω το …. Σύνταγμα !" ).
Eπαναλαμβάνω ότι συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου ως προς την ενημέρωση!!
Φιλικά
politis-gr
Γι` άλλη μια φορά (μετά το 2005) η Ε.Ε. την πάτησε, επειδή δεν εφάρμοσε ό,τι υποσχέθηκε μετά το διπλό «όχι» των Γάλλων και των Ολλανδών για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Δηλαδή, δεν προχώρησε στην επαρκή ενημέρωση και στην επικοινωνία με τους Ευρωπαίους πολίτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως αυτό καταδεικνύει και ένα δημοκρατικό έλλειμμα που όντως επικρατεί στις Bρυξέλλες .
Φαντάζεται κανείς όμως την Ελλάδα εκτός της Ευρώπης;
Το ερώτημα ρητορικό βεβαίως, γιατί οι εμφανιζόμενοι σήμερα ως αντιευρωπαϊστές, έχουν άλλους στόχους!!
Συμφωνώ απόλυτα ότι:
ΑπάντησηΔιαγραφή¨η ΕΕ έχει έλλειμμα επικοινωνίας με τους πολίτες της¨
Και ότι:
¨Πρέπει να γίνει πιο κατανοητή και πιο προσιτή προς τον απλό πολίτη¨
Αν κρίνω από τα δικά μου μαύρα μεσάνυχτα η μόνη ενημέρωση που είχα ήταν από την ανάρτηση σου του Απριλίου που αναφέρεις, και το συμπέρασμα μου ότι πρόκειται για κάτι ¨φυσιολογικό¨ και αναμενόμενο.
Την ίδια ενημέρωση πιστεύω ότι πρέπει να είχε και το 90% των ευρωπαίων πολιτών.
Δεν μπορεί να γίνει έτσι δημοψήφισμα…
Μόνο που αυτό περί περιορισμού της Εθνικής Κυριαρχίας είναι αλήθεια. Άλλωστε τι νομίζετε εννοούσε η Ψαρούδα-Μπενάκη όταν μίλαγε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας περί "περιορισμού Εθνικής Κυριαρχίας";
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως επίσης το ότι οι Βρετανικές Βάσεις στη Κύπρο θεωρούνται Βρετανικό έδαφος, ενώ απαγορεύεται κράτος-μέλος να έχει στρατιωτικές βάσεις σε άλλο κράτος-μέλος.
Και η Συνθήκη προβλέπει ότι οι βάσεις της Κύπρου... μένουν ως έχουν.
Οι Financial Times πριν λίγες ημέρες υποστήριζαν ότι είναι παράλογο να τεθεί η Συνθήκη της Λισσαβώνας σε δημοψήφισμα, γιατί εάν νικήσει το όχι, αυτό θα αποτελεί κλασσική απόδειξη ότι τα δημοψηφίσματα συνιστούν επικίνδυνο τρόπο λήψης απόφασης σε σύνθετα συνταγματικά ζητήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό βεβαιώνει το ρηθέν, ότι εάν οι εκλογές έλυναν το πρόβλημα της εξουσίας, οι ιμπεριαλιστές και η αστική τάξη θα τις καταργούσε.
Αυτή είναι η δημοκρατία, ο λεγόμενος «ευρωπαϊκός πολιτισμός», το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Ποιος είναι αυτός ο πολιτισμός; Υπάρχει κάτι το ενιαίο στην Ευρώπη ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Ποιο είναι το παρελθόν των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Δεν είναι οι απόγονοι των σκληρών αποικιοκρατών που έχουν σφαγιάσει λαούς στην Ασία, στην Αφρική, στην Αμερικάνικη Ήπειρο; Και αυτό δεν έγινε μόνο πριν από μερικές εκατοντάδες χρόνια. Μέχρι τη δεκαετία του ’60 σφαγιαζόταν ο αλγερινός λαός από τους Γάλλους αποικιοκράτες. Και σήμερα, λαοί ολόκληροι καταδικάζονται σε αφανισμό από την πείνα, τη δυστυχία και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Υπέρ του «όχι» τάχθηκε επίσης η Καθολική Εκκλησία «ελέω αμβλώσεων».
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μου θυμίζει, τι;
kala re pedia afou aperifti i sinthiki apo tous Irlandous ti tin thelete avti tin hazontoroula ke stirizete ta psevtoepihirimata tis .Avti to makedoniko den kseri na hiristi tha hiristi tora to evropaiko
ΑπάντησηΔιαγραφήmin kseftelizeste alo .
Nikos
min gineste kafriles tis Ntoroulas pedia bgazete ta matia sas
ΑπάντησηΔιαγραφή@ τον "ανώνυμο ιμπεριαλιστοφάγο"
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικώς αναμενόμενο ήταν να εκμεταλλευτούν κάποιοι τις αδυναμίες του πλειοψηφικού συστήματος δημοκρατικής εκπροσώπησης (πράγμα που γίνεται ειδικά όταν πρόκειται για ανενημέρωτους πολίτες που τελικά τους βγάζουν και θύματα (!)) και να πουν για άλλη μια φορά τις "αντιιμπεριαλιστικές" τους ασυναρτησίες.
Ο Ευρωπαικός πολιτισμός δεν είναι καμία ομόρρυθμη ιδεολογία ή ένα καλούπι πολιτιστικών αξιών αλλά αντιθέτως ένα σύνολο αξιών (πολυμορφία αξιών και όχι ιμπεριαλισμός όπως ισχυρίζεσαι) και ως εκ τούτου η δημοκρατική νοοτροπία μεταφέρεται ως πολιτιστικό αποκύημα και στις απλούστερες μεθόδους που έχουν να κάνουν πχ με την λαϊκή επικύρωση κρατικών αποφάσεων ή την θέσπιση ενιαίων δικαιωμάτων.
Όσον αφορά τους επεκτατισμούς η Ε.Ε. είναι αντιδιαμετρικά κάθετη με κάθε είδους εθνικό σωβινισμό για τον απλούστατο λόγο ότι μια από τις ιδρυτικές της αρχές είναι και ειρηνική συμβίωση σε συνδυασμό με την (καθαρά και μόνο) κοινωνική ανάπτυξη πάνω στα ερείπια των ιμπεριαλιστικών πολέμων (που λες) και ειδικά του β' παγκοσμίου.
Ίσως να σε πείραξε και η Πτώση του Τείχους της Ντροπής και για αυτό να επικαλείσαι τον "φιλειρηνισμό" και διάφορα άλλα δημαγωγικά τρικς (με τα οποία ως κριτήρια μάλλον θα ψήφισαν και οι Ιρλανδοί) αλλά πρέπει να παραδεχτείς και την κατακόρυφη αύξηση του βιοτικού επιπέδου, του μέσου όρου διαβίωσης , της κατανάλωσης, της παραγωγής, της προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων κ.δ.α. που δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν ουδέποτε χωρίς την απελευθέρωση των αγορών και τις εμπορικές συμπράξεις πάντα υπό μια γραμμή κοινοτικής καθοδήγησης, των χωρών της Ευρώπης. Με λίγα λόγια αυτό που μας συμφέρει διαχρονικά είναι και αυτό που προωθεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση, μια Ευρώπη ενωμένη οικονομικά, δομικά, οργανωτικά.
Και άλλωστε πως εννοείς τον ιμπεριαλισμό με μια Ε.Ε. που εξ ορισμού καταπολεμά τις εκάστοτε κρατικές αυθαιρεσίες και επιβάλλει την λογοδοσία?
ίσως κάτι που θα έπρεπε να μας απασχολήσει είναι η ανισότητα δυνατότητας αξιοποίησης των πόρων και των θετικών της Ε.Ε. γιατί μερικές χώρες από ότι φαίνεται τα καταφέρνουν καλύτερα....
Ιδού το άρθρο του Κωνσταντίνιου Χολέβα απ' την ιστοσελίδα του Αντίβαρου, χωρίς άλλο σχολιο από μένα (προς το παρόν):
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://neo.antibaro.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=206:europe&catid=93:europe&Itemid=176
Στίς 13 Ἰουνίου ἀνακοινώθηκαν τά ἀποτελέσματα τοῦ ἰρλανδικοῦ δημοψηφίσματος ὡς πρός τήν Μεταρρυθμιστική Συνθήκη τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ἕνα κείμενο νομικῆς καί πολιτικῆς σημασίας, τό ὁποῖο ἀντικατέστησε τό ἀτυχῆσαν Εὐρωσύνταγμα. Τό 53,4% τῶν Ἰρλανδῶν εἶπε ΟΧΙ παρά τήν προπαγάνδα τῶν περισσοτέρων κομμάτων τῆς χώρας ὑπέρ τοῦ ΝΑΙ. Ἡ Εὐρώπη ἀντιμετωπίζει τό θέμα μέ ψυχραιμία, ἀλλά τό πρόβλημα εἶναι ὑπαρκτό. Οἱ αἰσιόδοξοι λένε ὅτι δέν μπορεῖ νά ἐμποδισθεῖ ἡ πορεία τῆς Εὐρώπης ἀπό ἕνα μικρό κράτος, τήν στιγμή πού οἱ περισσότερες εὐρωπαϊκές χῶρες ἔχουν ἐπικυρώσει τήν Συνθήκη μέσῳ τῶν Κοινοβουλίων τους. Οἱ ἀπαισιόδοξοι ἰσχυρίζονται ὅτι κινδυνεύει νά ναυαγήσει καί πάλι ἠ θέσπιση ἑνός Καταστατικοῦ Χάρτη, ὅπως ἔγινε καί μέ τό ΟΧΙ τῶν Γάλλων καί τῶν Ὁλλανδῶν κατά τοῦ Εὐρωσυντάγματος.
Τίς νομικές πτυχές τοῦ ζητήματος θά τίς ἀναλύσουν ἄλλοι πιό εἰδικοί. Θά ἤθελα νά σταθῶ στούς παράγοντες πού ὁδήγησαν στό ΟΧΙ τῶν Ἰρλανδῶν καί νά τούς συγκρίνω μέ τά ἀντίστοιχα αἴτια τοῦ ΟΧΙ τῶν Γάλλων καί Ὁλλανδῶν. Στήν ἰρλανδική πρερίπτωση ὄλοι οἱ ἀναλυτές ἐντοπίζουν τρία αἴτια κυρίως: Α) Τήν ἀνησυχία τῶν Ἰρλανδῶν μήπως χάσουν τήν παραδοσιακή στρατιωτική οὐδετερότητα τῆς χώρας τους. Β) Τήν ἀνησυχία τους μήπως ἡ Εὐρώπη ἐπιβάλει τή νομομοποίηση τῶν ἀμβλώσεων, πρᾶγμα πού προσκρούει στήν φανατική προσήλωση τῶν Ἰρλανδῶν πρός τήν Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία. Γ) Τήν ἀνησυχία μήπως ἐπιβληθοῦν ἀπό τήν Εὐρ. Ἔνωση αὐστηρότεροι φόροι. Βλέπουμε , λοιπόν, ὅτι οἰ παράγοντες τῆς ἀρνήσεως πρός ἕνα σημαντικό βῆμα τῆς εὐρωπαϊκῆς ἑνοπιήσεως συνοψίζονται σέ τρία σημεῖα: Διαφύλαξη Ἐθνικῆς Κυριαρχίας, προστασία θρησκευτικῆς –πολιτιστικῆς ταυτότητος, ἀντίθεση στήν οἰκονομική πολιτική τῆς Ἕνωσης.
Παρεμφερῆ ἦσαν τά αἴτια τοῦ γαλλικοῦ καί ὁλλανδικοῦ ΟΧΙ. Ὑπῆρχε ἡ ἀντίδραση στήν Εὐρώπη -ὑπερκράτος, ἐξεφράσθη ἡ ἀνησυχία γιά τήν οἰκονομική πολιτική πού καθιέρωνε τό Εὐρωσύνταγμα, ἐνυπῆρχε, ὅμως, καί τό θρησκευτικό –πολιτιστικό στοιχεῖο, διότι πολλοί Γάλλοι καί Ὁλλανδοί φοβοῦνται τήν ἔνταξη τῆς Τουρκίας , ἑνός μουσουλμανικοῦ κράτους, στήν Ε.Ε. Φυσικά στίς δημοσκοπήσεις ἐντοπίσθηκαν καί ἄλλα αἴτια, διόλου ἀμελητέα, ὅπως λ.χ. ἡ ἀντίδραση πολλῶν ψηφοφόρων στά ἐσωτερικά προβλήματα τῶν χωρῶν τους καί στήν πολιτική τῶν κυβερνήσεών τους. Σέ γενικές γραμμές, πάντως, παρατηροῦμε ὅτι καί στά τρία ἀρνητικά δημοψηφίσματα, πέραν τῶν κοινωνικῶν –οἰκονομικῶν λόγων, ὑπάρχει καί ὁ δεδηλωμένη εὐασθησία μεγάλου ποσοστοῦ εὐρωπαίων πολιτῶν σέ θέματα ἐθνικῆς κυριαρχίας καί θρησκευτικῆς –πολιτιστικῆς ταυτότητος. Ὅσο κι ἄν ὁρισμένοι ἀρθρογράφοι ἐπιμένουν νά ὑπερτονίζουν τήν οἰκονομική πτυχή τῆς ἀντιδράσεως, εἶναι ἀντικειμενικά παραδεκτό ὅτι ἡ αξία τοῦ ἔθνους καί τοῦ ἐθνικοῦ κράτους, καθώς καί ἡ ἐπιθυμία διαφυλάξεως θρησκευτικῶν καί πολιτιστικῶν χαρακτηριστικῶν κάθε λαοῦ ἀποτελοῦν ἀπαραίτητες παραμέτρους γιά τήν κατανόηση τῶν τριῶν ΟΧΙ. Εἰδικά δέ στήν ἰρλανδική περίπτωση ὁ ρόλος τοῦ θρησκευτικοῦ παράγοντος φαίνετι ὅτι διεδραμάτισε καίριο ρόλο. Οἱ Ἰρλανδοί προτιμοῦν νά ρίξουν στά Τάρταρα τό νέο καταστατικό Χάρτη τῆς Ε.Ε. παρά νά δοῦν μία ἔξωθεν παρέμβαση στή νομοθεσία τους περί ἀμβλώσεων. Ἡ χριστιανική παράδοσή τους τούς ἔχει καταστήσει τή μοναδική χώρα τῆς Εὐρ. Ἑνώσεως πού σέβεται αὐστηρά τήν ζωή τοῦ κυοφορουμένου ἐμβρύου καί βλέπει μέ μεγάλη ἐπιφυλακτικότητα τήν ἀνεκτική νομοθεσία ἄλλων χωρῶν στό ὄνομα τῶν παρεξηγημένων «Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων».
Ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς συντάξεως τῆς Συνταγματικῆς Συνθήκης, τοῦ γνωστοῦ μας Εὐρωσυντάγματος, εἴδαμε τήν ἄρνηση τῶν περισσοτέρων εὐρωπαϊκῶν κυβερνήσεων -ὄχι ὅλων- νά τεθεῖ στό Προοίμιο ἠ ρητή ἀναφορά στίς Χριστιανικές ρίζες τῆς Εὐρώπης. Ἀκόμη καί ἡ φράση τοῦ Θουκυδίδη ἀπό τόν Ἐπιτάφιο τοῦ Περικλέους περί δημοκρατίας ἀπαλείφθηκε καταδεικνύοντας μία τάση περιφρονήσεως τῶν στοιχείων τῆς πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς. Κι ὅμως ἡ θρησκεία καί ἡ πολιτιστική ταυτότητα ἐπανέρχονται ἀπό τό παράθυρο ἔστω και ἄν οἱ Εὐρωπαῖοι ἡγέτες ἐπιχειροῦν νά τά διώξουν ἀπό τήν πόρτα. Ἡ Εὐρ. Ἕνωση ἔδωσε ὑπερβολική ἔμφαση στήν οἰκονομική συνεργασία , ἀλλά ξέχασε τήν φράση ἑνός ἐκ τῶν πρωτεργατῶν τῆς ΕΟΚ τοῦ 1957. Ὁ Ζάν Μοννέ εἶχε πεῖ: «Ἀρχίσαμε λανθασμένα. Ἔπρεπε νά ἀρχίσουμε ἀπό τόν Πολιτισμό καί ὄχι ἀπό τή Οἰκονομία».
Ἡ Εὐρώπη θά ἔχει μέλλον ἄν, ἔστω καί τώρα, ἀποφασίσει νά ἀναγνωρίσει τίς θρησκευτικές καί πολιτιστικές της ρίζες. Τήν Ἀρχαία Ἑλληνική Γραμματεία, τό Βυζαντινο-ρωμαϊκό Δίκαιο καί τήν Χριστιανική Πίστη. Διότι ἄν ἀποκοπεῖς ἀπό τίς ρίζες σου, δέν πρόκειται νά βγάλεις κλαδιά καί χυμούς.
Κωνσταντῖνος Χολέβας
Πολιτικός Ἐπιστήμων 14-6-2008
Διαβάστε ολόκληρη τη συνθήκη της Λισσαβόνας στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://neoinileias.blogspot.com/