Βγήκαν στα «κεραμίδια» πλέον οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που απειλούν ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα εφόσον προηγουμένως δεν συγκληθούν τα κοινοβουλευτικά και κομματικά όργανα και δεν λάβουν ξεκάθαρες απαντήσεις για ζητήματα όπως οι αποκρατικοποιήσεις.
Επί της ουσίας, είναι σαφές ότι η ανοικτή επιστολή των 16 βουλευτών προς τον πρωθυπουργό θέτει κατ’ αρχάς ζήτημα Δημοκρατίας αλλά και Μνημονίου.
Ομως, στην πραγματικότητα, υπογραμμίζει, με τον πλέον εμφατικό τρόπο το γεγονός ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι σε θέση να επιβληθεί ούτε στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα.
Οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος αρνούνται να υπακούσουν, την ώρα που ακόμη και οι περισσότεροι υπουργοί της κυβέρνησης δεν πειθαρχούν στην αδιέξοδη πολιτική του Μνημονίου, είτε με «λευκή» απεργία είτε και με απειλή παραίτησης, ακολουθώντας το δικό τους δρόμο.
Είναι ξεκάθαρο πια ότι το πρόβλημα της κυβέρνησης είναι πολιτικό. Και ως τέτοιο απαιτεί τη λύση του.
Μέσα σε ενάμιση μόλις χρόνο θητείας, η κυβέρνηση εμφανίζει σημεία προχωρημένης αποσύνθεσης. Ο πρωθυπουργός έχει απολέσει τον έλεγχο του κόμματος και της κυβέρνησής του και είναι δεδομένο ότι δεν έχει πλέον την πρωτοβουλία των εξελίξεων.
Δεν μπορεί να προχωρήσει σε εφαρμογή ενός νέου πακέτου σκληρών μέτρων, όπως έχει ήδη συναποφασίσει με την Τρόικα. Οχι μόνο επειδή η συγκεκριμένη πολιτική έχει αποδειχθεί καταστροφική για τη χώρα και τους πολίτες της. Αλλά και επειδή είναι προφανές ότι δεν διαθέτει τη δημοκρατική νομιμοποίηση γι’ αυτό και κινδυνεύει να καταψηφιστεί από τους ίδιους τους βουλευτές του.
Είναι βέβαιο, λοιπόν, ότι ο Γ. Παπανδρέου θα υποχρεωθεί, αργά ή γρήγορα, να συρθεί σε εκλογές. Το πρόβλημα της οικονομίας δεν μπορεί παρά να λυθεί με πολιτικούς όρους και με αλλαγή σκηνικού.
ΕΤ
Επί της ουσίας, είναι σαφές ότι η ανοικτή επιστολή των 16 βουλευτών προς τον πρωθυπουργό θέτει κατ’ αρχάς ζήτημα Δημοκρατίας αλλά και Μνημονίου.
Ομως, στην πραγματικότητα, υπογραμμίζει, με τον πλέον εμφατικό τρόπο το γεγονός ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι σε θέση να επιβληθεί ούτε στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα.
Οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος αρνούνται να υπακούσουν, την ώρα που ακόμη και οι περισσότεροι υπουργοί της κυβέρνησης δεν πειθαρχούν στην αδιέξοδη πολιτική του Μνημονίου, είτε με «λευκή» απεργία είτε και με απειλή παραίτησης, ακολουθώντας το δικό τους δρόμο.
Είναι ξεκάθαρο πια ότι το πρόβλημα της κυβέρνησης είναι πολιτικό. Και ως τέτοιο απαιτεί τη λύση του.
Μέσα σε ενάμιση μόλις χρόνο θητείας, η κυβέρνηση εμφανίζει σημεία προχωρημένης αποσύνθεσης. Ο πρωθυπουργός έχει απολέσει τον έλεγχο του κόμματος και της κυβέρνησής του και είναι δεδομένο ότι δεν έχει πλέον την πρωτοβουλία των εξελίξεων.
Δεν μπορεί να προχωρήσει σε εφαρμογή ενός νέου πακέτου σκληρών μέτρων, όπως έχει ήδη συναποφασίσει με την Τρόικα. Οχι μόνο επειδή η συγκεκριμένη πολιτική έχει αποδειχθεί καταστροφική για τη χώρα και τους πολίτες της. Αλλά και επειδή είναι προφανές ότι δεν διαθέτει τη δημοκρατική νομιμοποίηση γι’ αυτό και κινδυνεύει να καταψηφιστεί από τους ίδιους τους βουλευτές του.
Είναι βέβαιο, λοιπόν, ότι ο Γ. Παπανδρέου θα υποχρεωθεί, αργά ή γρήγορα, να συρθεί σε εκλογές. Το πρόβλημα της οικονομίας δεν μπορεί παρά να λυθεί με πολιτικούς όρους και με αλλαγή σκηνικού.
ΕΤ
