Φιλανθρωπία των αγωγών. Έτσι ή …αλλιώς!

Με αφορμή την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του επιτίμου προέδρου της ΝΔ κ. Μητσοτάκη, σχετικά με τη διάθεση του ποσού που του κατέβαλε ο κ. Λαλιώτης ως χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης για συκοφαντική δυσφήμηση, είχα εχθές το βράδυ μια συζήτηση με έναν από τους καλύτερους φίλους μου.

Ισχυριζόταν (μεταξύ σοβαρού και αστείου) ότι η διαδικασία των αγωγών μεταξύ πολιτικών προσώπων τελικά αποβαίνει προς όφελος της κοινωνίας, με την προϋπόθεση ότι τα χρήματα που επιδικάζονται διατίθενται προς τις ευπαθείς ομάδες του κοινωνικού συνόλου.
Μάλιστα εξέφραζε την άποψη ότι οι δικαστές σ` αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να είναι πιο αυστηροί ως προς το επιδικαζόμενο ποσό , εξαντλώντας τα όρια του Αστικού Κώδικα.

Μου ανέπτυξε δε ολόκληρο τον …. «Φιλανθρωπικό προϋπολογισμό» που θα μπορούσαμε να αναμένουμε ως μπόνους προς την κοινωνία, αφού ως γνωστόν εκκρεμούν πλήθος αγωγών.
Μόνο εναντίον του βουλευτή του ΠαΣοΚ κ. Καρχιμάκη εκκρεμούν αγωγές της τάξεως των …2.5 εκατομμυρίων ευρώ..

Με ένα πρόχειρο υπολογισμό του συνόλου των αγωγών, μου ανέπτυξε το …..Φιλανθρωπικό έργο των αγωγών, ομιλώντας μου περί σχολείων, πλατειών και άλλα τέτοια … όμορφα , αλλά …. παραμυθένια !
Αυτό που αγνοούσε βλέπετε ο φίλος μου ήταν ότι το ποσό των 155.000 ευρώ που επιδικάστηκε στην προκειμένη περίπτωση υπέρ του κ. Μητσοτάκη, δεν το πλήρωσε ο κ. Λαλιώτης , αλλά το … (χρεοκοπημένο και δανεισμένο στα όρια της τρέλας και της … ανομίας) ταμείο του ΠαΣοΚ..

Βλέπετε η ηγεσία του, έκρινε ότι ….. η συκοφαντική δυσφήμηση εντάσσεται στα πλαίσια του ….πολιτικού λόγου του κόμματος και ως εκ τούτου ο κ. Λαλιώτης που ενεργούσε ως εκπρόσωπος του δεν όφειλε να αποδώσει αυτά τα χρήματα από τον προσωπικό του τραπεζικό λογαριασμό.

Εδώ ακριβώς είναι που διαφώνησα (εν μέρει) με την άποψη του φίλου μου. Μπορεί (εδώ) τον περασμένο χρόνο να εξέφραζα τον προβληματισμό μου σχετικά με το θέμα λέγοντας ότι : To θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό .Μπορεί να αντιδρώ με την «λασπολογική» πολιτική τύπου Καρχιμάκη μέσα στο ιερό χώρο του κοινοβουλίου , αλλά συγχρόνως δεν μπορώ να δεχτώ ούτε ως σκέψη τις παραπάνω αγωγές.
Γιατί δεν μπορεί σε μια Δημοκρατία να νοείται δίωξη βουλευτή για ενέργεια που έγινε στο πλαίσιο –και μόνο– των αρμοδιοτήτων του.
Αρκεί όμως ....τα κόμματα ( στην προκειμένη περίπτωση το ΠαΣοΚ ) να αναλάβουν τις ευθύνες τους μη αποδεχόμενα πολιτικές τύπου «Κλουζό» -Καρχιμάκη με κύριο γνώρισμα την βιομηχανία ψευδών επερωτήσεων με σκοπό την λασπολογία και την συκοφαντία. Είναι μείζον θέμα του Δημοκρατικού πολιτεύματος απ` όποια πλευρά και εάν το δει κανείς».

Αυτός ο προβληματισμός όμως , όπως αποδεικνύεται, δεν … άγγιξε τον κ. Παπανδρέου, τουναντίον προχώρησε επαίσχυντα προς την αντίθετη πλευρά της όχθης. Αυτής, της πληρωμής επιδικασμένης συκοφαντικής δυσφήμησης με την ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ δικαιολογία ότι ήταν στα ...πλαίσια του πολιτικού λόγου του κόμματος του.

Βέβαια ο κ. Παπανδρέου ατύχησε ως προς την μόρφωση του , αφού στερήθηκε βασικά στοιχεία της Ελληνικής παιδείας. Δεν γνωρίζει π.χ ότι κατά τον Πλάτωνα «Η κύρια αποστολή και ο ορισμός της πολιτικής είναι η ηθική».

Ίσως είναι λοιπόν καιρός , οι βασικές συνταγματικές αρχές να βρουν την εφαρμογή τους ΚΑΙ στον χώρο των πολιτικών. Από την στιγμή που έχουμε μπει σε μια φάση συνεχούς και επιταχυνόμενης πορείας προς τον φασισμό, εξισώνοντας τον πολιτικό λόγο με τη συκοφαντία, την πολιτική επιχειρηματολογία με τον «γκαιμπελισμό» και την ζύμωση ιδεολογικών ροπών με την ψευδολογία, τότε δεν διαφαίνεται άλλος δρόμος απ` αυτόν που οδηγεί στις Αστικές αγωγές.

Αρκεί αυτές να πληρώνονται από τους καταδικασθέντες και όχι από κομματικά ταμεία, τα οποία συντηρούμε …εμείς μέσω του κρατικού προϋπολογισμού.
Βλέπεται τι κύκλους κάνει …..η φιλανθρωπία ; Από εμάς ξεκινά για να καταλήξει ξανά …σ` εμάς !