Από το βήμα της ΔΕΘ.

Η πληρέστερη απάντηση που έχω λάβει στο διαχρονικό ερώτημα μου « τι τους πιάνει κάθε χρόνο όλους και σωρεύονται μετά μανίας στην ΔΕΘ», την έλαβα πριν αρκετά χρόνια από ένα νεαρό υπάλληλο στην ρεσεψιόν του ξενοδοχείου της συμπρωτεύουσας όπου είχα καταλύσει ανήμερα των εγκαινίων: «Τους αρέσει η Θεσσαλονίκη γιατί τρώνε μύδια στην Αρετσού και δοκιμάζουν τρίγωνα Πανοράματος».

Ανέκαθεν η ΔΕΘ ήταν ένα πανεθνικό πανηγύρι, που συγκέντρωνε στη συμπρωτεύουσα την «ελίτ» της επικράτειας και έχει καθιερωθεί ως θεσμός διατύπωσης της οικονομικής πολιτικής τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης.

Από το βήμα της ΔΕΘ ξεκίνησαν πολιτικές που σηματοδότησαν την πορεία της χώρας μας προς τον εκσυγχρονισμό αλλά και πολιτικές οπισθοδρόμησης, πολλές από τις οποίες ,ως εύκολες λύσεις στα χέρια …εμπόρων λαϊκισμού, εξακολουθούμε να πληρώνουμε επί πολλά έτη.

Από την ΔΕΘ εξαγγέλθηκαν και υλοποιήθηκαν τα μεταπολιτευτικά καρκινώματα των κρατικοποιήσεων ζημιογόνων επιχειρήσεων, που το «εμπνευσμένο σοσιαλιστικό ιδεολόγημα» θέλησε τις ζημιές τους να τις καλύψει ο αναιμικός κρατικός προϋπολογισμός.

Από την ΔΕΘ εξαγγέλθηκαν και εν συνεχεία υλοποιήθηκαν κρατικές σπατάλες στην προσπάθεια να διεγείρουν κοινωνικά αντανακλαστικά και να τα εκμεταλλευτούν ψηφοθηρικά , άσχετα αν το μέγεθος της σπατάλης οπισθοδρόμησαν τη χώρα μας για δεκαετίες σε υποδομές, κοινωνική μέριμνα και παιδεία.
Το βήμα της ΔΕΘ έφτασε στο σημείο να μεταμορφωθεί σε βήμα πλειστηριασμού θολών ψευδαισθήσεων ευημερίας και παρασιτισμού.

Αυτού του είδους η παραγωγή ερμαφρόδιτης πολιτικής οικονομίας κάποια στιγμή θα πρέπει να τεθεί στο περιθώριο.

Είναι ευκαιρία το βήμα της ΔΕΘ να χρησιμεύσει όχι για προσπάθειες «χαϊδέματος των αυτιών μας», αλλά για να ενεργήσει ως εθνική κοινωνική αφύπνιση με σκοπό το νέο ραντεβού με την ιστορία.

Γιατί επί πολλά χρόνια φτιάχναμε και απολαμβάναμε μια ψεύτικη υπανάπτυξη που μας την ονόμαζαν ..ευημερία.

Δήθεν κοινωνικό κράτος «made in Greece», χωρίς πραγματικές κοινωνικές υπηρεσίες, χρηματοδοτούμενο όχι από το παραγωγικό πλεόνασμα ,αλλά από κοινοτικά κονδύλια και ανενδοίαστο διεθνή δανεισμό , που οδήγησε σε ασύστολο δημόσιο χρέος.

Αυτό το σάπιο κράτος ,που και οι ίδιοι οι συνειδητοί σοσιαλιστές στον τόπο μας το έχουν αποκηρύξει,…. δεν το χρειαζόμαστε πια.

Θέλουμε νέο κράτος, σύγχρονο, ευέλικτο και αποτελεσματικό .Δεν θέλουμε πλέον νοσοκομεία χωρίς υγεία, πανεπιστήμια χωρίς επιστήμη, δημόσιες υπηρεσίες κατ`όνομα μόνο και χωρίς την παροχή πραγματικών υπηρεσιών και … δημοσίους υπαλλήλους να μας κοιτάνε στα χέρια για το σχετικό … «γρηγορόσημο».

Χρειαζόμαστε μεταρρυθμιστική φυγή προς τα εμπρός και όχι φοβική αναδίπλωση μπροστά στην διεθνή οικονομική κρίση.

Θα θέλαμε να αισθανθούμε ότι πραγματικά σε τούτο τον τόπο υπάρχουν κάποιοι που προβληματίζονται , ερευνούν τα νέα δεδομένα , προσπαθούν να προβλέψουν , να σχεδιάσουν το μέλλον μας σε έναν δυσοίωνο και δύσκολο κόσμο.

Η σύγχρονη πολιτική οικονομία επιτάσσει την ανάπτυξη της οικονομίας μας με την εφαρμογή ενός καλοσχεδιασμένου προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, την εξάλειψη του τέρατος της γραφειοκρατίας, την απλοποίηση και την μείωση της φορολογίας, αδιακρίτως ως προς την πηγή ή τον φορέα του εισοδήματος.

Η ΔΕΘ σήμερα προσφέρεται για την διατύπωση και εφαρμογή μιας άλλης σύγχρονης πολιτικής οικονομίας .

Μιας πολιτικής που δεν θα επιτρέπει να παρουσιάζεται το κράτος σαν σανίδα σωτηρίας για την ελάχιστη επιβίωση των πολιτών του.

Ας γίνει το βήμα της ΔΕΘ αφετηρία για αιχμηρές αλλά στην ουσία φιλολαϊκές αλλαγές, με την πραγματική σημασία του όρου και όχι με την πλασματική λαϊκίστικη μορφή του.

Το απαιτούν οι καιροί και η ανάγκη επιβίωσης του τόπου !