Δύο μέτρα και δύο σταθμά !

Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας καταδίκασε την ενέργεια του κ. Βγενόπουλου να καταθέσει αγωγή κατά του κ. Τσίπρα με βάση τις διατάξεις περί συκοφαντικής δυσφήμησης δια του Τύπου.

Ως πολίτης φορολογούμενος, αλλά και επειδή η δράση και οι αρμοδιότητες των πολιτικών επηρεάζουν άμεσα τη ζωή μας, δικαιούμαι να διατυπώσω την απορία πώς αντιλαμβάνονται την έννοια της δικαιοσύνης οι ….νομοθέτες και αν θεωρούν τους εαυτούς τους ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο.

Ήδη στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Αθηνών έχουν σταλεί 22 δικογραφίες και εκκρεμούν άλλες 100 κατά διαφόρων blogs με προεξέχουσα αυτή κατά του Press-gr.

Πως είναι δυνατόν διάφοροι bloggers να απειλούνται με δυσβάσταχτες διώξεις και για αντίστοιχες περιπτώσεις όπου το ….αδίκημα (?) προέρχεται από πλευράς πολιτικών προσώπων άπαντες να ποιούν την …νήσσαν;

Είναι η πλέον χαρακτηριστική περίπτωση στην οποία μεροληπτικά εφαρμόζεται ευνοϊκότερη ή δυσμενέστερη μεταχείριση σε σχέση με άλλους.

Εάν ανοίξετε ένα Ελληνικό ερμηνευτικό λεξικό , η ανωτέρω πρόταση περιγράφει τον ορισμό της ρήσεως …. «Δύο μέτρα και δύο σταθμά».

Στο νομικό πολιτισμό της Ευρώπης κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο.

Το βασικό επιχείρημα που αντιπαρέθεσαν οι πολιτικοί μας είναι αυτό της ελευθερία έκφρασης και το δικαίωμα στην κριτική και απορρίπτουν την ποινικοποίηση του πολιτικού λόγου!

Και ποιος άραγε είναι κατά των αρχών αυτών; Κανείς !!!!

Εγώ πρώτος, μέσα από αυτό εδώ το blog, έχω εκφράσει την έντονη διαφωνία μου για τις μηνύσεις που υπεβλήθησαν σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ από ιδιώτες λέγοντας ότι: «Δεν μπορεί σε μια Δημοκρατία να νοείται δίωξη βουλευτή για ενέργεια που έγινε στο πλαίσιο –και μόνο– των αρμοδιοτήτων του .»

Άλλο όμως αυτό και άλλο να θεωρούν αδιανόητο να καταφεύγει στη Δικαιοσύνη όποιος νομίζει ότι θίγεται από πολιτικό εκτός του Κοινοβουλευτικού Σώματος ( που και εκεί θα πρέπει να αποσαφηνισθεί το «άρθρο 61» για το ακαταδίωκτο των βουλευτών)

Απλά πράγματα. Τα δικαιώματα που απορρέουν από το νομικό σύστημα δεν κατανέμονται επιλεκτικά στην κοινωνία, ανάλογα με τις ιδιότητες του καθενός.

Όλοι έναντι του νόμου είμαστε ίσοι, μηδενός εξαιρουμένου.

Οι πολιτικοί φέρουν το βάρος των αποδείξεων των όσων λένε ενάντια προς το πρόσωπο ή την ιδιότητα του οποιουδήποτε πολίτη.

Ο πολιτικός λόγος πρέπει να είναι θεμελιωμένος με συγκεκριμένα στοιχεία και όχι “λαϊκίστικες κορώνες”, όπως αυτές που συνήθως εκστομίζονται από πολιτικά χείλη, κρυμμένα πίσω από την ασπίδα της ασυλίας τους.

Για θέματα που εμπίπτουν στα πλαίσια του νόμου, κύριοι ….πολιτικοί ,οι ΠΑΝΤΕΣ λογοδοτούν στην Δικαιοσύνη ανεξαρτήτως του ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ και ποιο αξίωμα κατέχουν.

"Όλοι και κατά πάντων" έχουν το δικαίωμα της προσφυγής στην Δικαιοσύνη , εφ όσον πιστεύουν ότι καθ` οιονδήποτε τρόπο θίγονται τύποις ή ουσία ,από τον οποιονδήποτε.

Και αυτό δεν συνιστά ουδόλως ποινικοποίηση του πολιτικού λόγου ,αλλά φραγμό στην λεκτική δημαγωγία και ασυδοσία. Φραγμό στον λαϊκισμό!

Κύριοι πολιτικοί , ο δημόσιος άνδρας λειτουργεί στην κοινωνία με το ζωντανό του παράδειγμα, διδάσκοντας ισονομία και ισοπολιτεία. Δεν τίθενται υπεράνω του νόμου.

Ο πολιτικός που δεν λειτουργεί υπό αυτές τις προϋποθέσεις ,θέτει εαυτόν εκτός των ορίων της Δημοκρατίας .

Είναι καιρός πλέον να μας απαντήσετε πώς αντιλαμβάνεστε ως δημόσιοι άνδρες τη θέση σας στην κοινωνία.

Ως…… προνόμιο ή ως καθήκον ;

Ως ……ασπίδα ή ως παράδειγμα ;