Σιώπα εσύ να ….κρίνω εγώ!

Όλοι ή σχεδόν όλοι, περηφανευόμαστε για το επίπεδο της δημοκρατίας μας, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η “λογοκρισία“, με τη μορφή της άμεσης η έμμεσης παρέμβασης από το ….σύστημα, χωρίς να το καταλάβουμε, το «διαφωνώ με την άποψή σου, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να την εκφράζεις» το .....στρέβλωσε σε τέτοιο βαθμό που το μετέτρεψε στο «Σιωπά εσύ να κρίνω εγώ»

Φυσικά δεν εννοώ ότι γίνεται συστηματική καταδίωξη δημοσιογράφων στην χώρα μας.

Αντίθετα οι πλειονότητα των δημοσιογράφων συγκυβερνούν , με όποιο πολιτικό κόμμα και αν έρθει στην εξουσία.

Στην περίπτωση όμως που το σύστημα ενοχληθεί από ένα συγκεκριμένο δημοσιογράφο ή συγκεκριμένο ΜΜΕ , τότε μαύρο φίδι που τον έφαγε……

Ο σεβασμός στην ελευθερία λόγου και στην ελευθεροτυπία δεν έχει καμία σχέση με την ελευθερία που έχει ένα μέσο ενημέρωσης και ένας δημοσιογράφος να γράφει για κάποιον «ανώνυμο».

Η ελευθερία του Τύπου δοκιμάζεται όταν ένας δημοσιογράφος γράψει κάτι που ως …..κακό σπυρί ενοχλήσει το …. σύστημα.

Σύμφωνα με το σύστημα λοιπόν, δεν αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση ο χαρακτηρισμός ”πορνεία” από μέρους της ιεραρχίας για τα ζευγάρια των συμπολιτών μας που μοιράζονται τη ζωή τους χωρίς την “ευλογία“ της εκκλησίας.

Αν όμως κάποιος δημοσιογράφος τολμήσει να γράψει ότι στην υπόθεση της εξαφάνισης του μικρού Άλεξ , τα περί εξαφάνισης του από μια μικρή ομάδα ανηλίκων είναι .....παραμύθια της Χαλιμάς και οδηγήσει την έρευνα του προς την παιδεραστία ή τα κυκλώματα εμπορίας οργάνων , τότε…….θα υποστεί τα πάνδημα.

Είναι γνωστές άλλωστε οι διώξεις που υπέστη και η καθηγήτρια και ψυχολόγος κα. Αντωνοπούλου που ως τεχνική σύμβουλος της οικογένειας του παιδιού , εξέφρασε με επιστημονική τεκμηρίωση τις απόψεις της.

Αν τολμήσει κάποιος να γράψει περί κλινικής στην Β.Ελλάδα και φέρει στην επιφάνεια τους διαφόρους ψιθύρους που την περιτριγυρίζουν και αναφέρονται σε παράνομο εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων τότε …..θα τον καταπιεί η γη.

Όποιος τόλμησε δε μέχρι τώρα να γράψει την ΑΛΗΘΕΙΑ για το εμπόριο των ναρκωτικών απλά…….εξαφανίστηκε (μεταφορικά ΚΑΙ ...κυριολεκτικά).

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα αντίμετρα …. από το σύστημα έρχονται με ταχύτητα.... πολυβόλου.

Ένα σύστημα που μοιάζει «τσιμεντοποιημένο» στον βασικό κορμό του και έχει απλώσει τα πλοκάμια του σε όλα τα επίπεδα του κοινωνικού μας ιστού.

Κάθε φορά δε, που βρίσκονται κάποιοι γενναίοι άνθρωποι και καταφέρνουν να κόψουν κάποιο πλοκάμι του, αυτό αντιδρά ταχύτατα και σαν να παίζει μαζί μας αυτόματα εμφανίζει ένα νέο, ακόμα πιο "διμορφικό" πλοκάμι.

Και εμείς οι απλοί πολίτες σε αυτήν την «κοινωνικο-ανθρωπιστική φαρσοτραγωδία» παίζουμε την …κολοκυθιά.

Αυτός ήξερε, εκείνοι ήξεραν , εμείς ξέραμε……………