Η «μαύρη» σελίδα της ελληνικής διπλωματίας .

.

Με οδυνηρό τρόπο επανέρχεται στην επικαιρότητα μια «μαύρη» σελίδα της ελληνικής διπλωματίας που, πέραν όλων των άλλων, πλήγωσε βαριά το ελληνικό φιλότιμο.

Πριν ένα δεκαπενθήμερο, ως γνωστόν, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, κατέθεσε αγωγή στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, και ζητά την συμβολική αποζημίωση από το ελληνικό κράτος για την παράδοσή του στην Τουρκία το 1999!

Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει στην αγωγή του, ήρθε στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 1998 και τον Γενάρη του 1999, αφού είχε πάρει έμμεσες παραπλανητικές διαβεβαιώσεις από την ελληνική κυβέρνηση ότι θα του δοθεί πολιτικό άσυλο.

Στη συνέχεια, αναφέρει, παραπλανήθηκε επανειλημμένα από τους εκπροσώπους της ότι δήθεν μεριμνούν για να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο σε άλλες χώρες και ότι εν τέλει, σε συνεργασία με ….άλλες χώρες…, τον παρέδωσε στην Τουρκία.

Επικαλείται ότι «η Ελλάδα παραβίασε το διεθνές και το εσωτερικό της δίκαιο, αρνούμενη να τηρήσει τη νομοθεσία για το πολιτικό άσυλο, να του επιτρέψει πρόσβαση σε δικαστήριο και κυρίως επειδή τον εξέθεσε σε άμεσο κίνδυνο για τη ζωή και την υγεία του, με την παράδοσή του στην Τουρκία, όπου στερήθηκε την ελευθερία του, καταδικάστηκε σε θάνατο και έκτοτε υφίσταται το βασανιστήριο της απομόνωσης».

Η νέα αυτή εξέλιξη δημιουργεί μείζον πολιτικό θέμα με σημαντικές διεθνείς προεκτάσεις και θέτει βέβαια κρίσιμα ερωτήματα που μας αφορούν όλους και όχι μόνο τον ιστορικό του μέλλοντος.

Ποιους εξυπηρετεί η αγωγή Οτσαλάν; Η απροσδόκητη αγωγή Οτσαλάν δεν μπορεί να έγινε τυχαία κι αυτό προβληματίζει, αφού φαίνεται ότι πίσω από αυτήν την ενέργεια υπάρχει βαθύ παρασκήνιο που προκαλεί πολλά ερωτήματα.

Για ποιους λόγους, άραγε, επέλεξε τούτη τη χρονική συγκυρία ο φυλακισμένος ηγέτης του ΡΚΚ να προχωρήσει στην κατάθεση μιας τέτοιας συμβολικής, βασικά, αγωγής;

Στην κατάσταση όπου βρίσκεται είναι άραγε αποκλειστικά δικής του εμπνεύσεως η πρωτοβουλία, ή μήπως πιέστηκε από τους «φύλακές» του και πού αποσκοπεί;

Τι επιδιώκουν, πού στοχεύουν και τι πραγματικά θέλουν όσοι βρίσκονται πίσω από τη συγκεκριμένη ενέργεια ;

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που διαφαίνεται είναι ότι οι μόνοι που τελικά βγαίνουν κερδισμένοι από όλη αυτή την ιστορία είναι οι Τούρκοι.

Ποιος αμφιβάλλει, άλλωστε, ότι ο έγκλειστος του Ίμραλι, και μάλιστα σε συνθήκες απάνθρωπης απομόνωσης και μεταχείρισης α λα «Εξπρές του μεσονυκτίου», αποτελεί έρμαιο και υπό προϋποθέσεις ενεργούμενο του τουρκικού καθεστώτος;

Όλοι θυμόμαστε τι δήλωνε υπό την επήρεια του... σωφρονισμού των κουκουλοφόρων τις πρώτες ώρες της σύλληψής του.

Είναι επομένως ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν σε θέση να αξιολογήσει τις συνέπειες της ενέργειάς του ευρισκόμενος στο μαύρο σκοτάδι από πλευράς επικοινωνίας και ενημέρωσης ;

Μια τέτοια κίνηση κάθε άλλο παρά διευκολύνει την αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Κούρδων και Ελλάδας, που διαταράχθηκαν από την παράδοση του Οτσαλάν ουσιαστικά στην Τουρκία.
Δεν πρέπει πάντως να ξεχνά κανείς ότι, πριν, η Ελλάδα αποτελούσε το μοναδικό σχεδόν στήριγμα και σημείο αναφοράς των Κούρδων στον εθνικοαπελευθερωτικό τους αγώνα.

Σημειώνω ότι πριν από λίγο καιρό είχε επισκεφθεί την Ελλάδα ομάδα Κούρδων δημάρχων από την ευρύτερη περιοχή του Ντιγιαρμπακίρ, οι οποίοι συναντήθηκαν με αρκετούς Έλληνες πολιτικούς, μεταξύ των οποίων και ο κ. Χρυσοχοΐδης από πλευράς ΠΑΣΟΚ.

Αυτή η συνάντηση έγινε σε βαρύ κλίμα λόγω των διαταραγμένων από τότε σχέσεων με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεδομένου ότι για τους χειρισμούς της δραματικής εκείνης περιόδου υπόλογο στα μάτια των Κούρδων είναι το ΠΑΣΟΚ.

Υπάρχει βέβαια και μια δεύτερη διαφορετική άποψη για την σκοπιμότητα της αγωγής.

Σύμφωνα με αυτή η δικαστική έκβαση της αγωγής, το πιθανότερο, είναι ότι θα απορριφθεί, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για τη νομική στοιχειοθέτηση της κατηγορίας.
Μια απόρριψη όμως που θα μπορούσε ενδεχομένως να ερμηνευθεί και ως συγχωροχάρτι για εκείνους που φέρουν αποδεδειγμένα τεράστιες ευθύνες για την παράδοση Οτσαλάν στους Τούρκους.

Τι από τα δύο συμβαίνει λοιπόν; Αποσκοπεί στη μη αποκατάσταση των σχέσεων μας με τους Κούρδους ή κάποιοι πέραν του Ατλαντικού επιδιώκουν το συγχωροχάρτι γι` αυτή την υπόθεση , ορισμένων πολιτικών ενόψει ....2009 και 2010.

Κατά τη γνώμη μου η παροιμία … «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια» απεικονίζει πλήρως την «κατευθυνόμενη» αγωγή !

Πηγή: «to paron»