Ιταλικό «πείραμα» με μορφή νομοθετικού διατάγματος !

Εικόνες πρωτόγνωρες για τους -νεότερους τουλάχιστον- Ιταλούς θα αποκαλυφθούν σε λίγες ημέρες.

Από την προσεχή Δευτέρα στους δρόμους των μεγάλων πόλεων κατεβαίνει ο ιταλικός στρατός, αναλαμβάνοντας αποστολές οι οποίες έως τώρα αποτελούσαν αποκλειστική αρμοδιότητα της αστυνομίας.

Η μοναδική φορά στο παρελθόν που αναπτύχθηκαν στρατιώτες σε ιταλικές πόλεις ήταν το 1992, μετά τις μαφιόζικες δολοφονίες δύο δικαστών. Η κυβέρνηση είχε στείλει τότε στρατό στα μεγάλα κέντρα της Σικελίας.

Το νέο μέτρο βάσει του νέου «νομοθετικού διατάγματος για την ασφάλεια», που επικυρώθηκε πρόσφατα από τα υπουργεία Εσωτερικών και Άμυνας θα αφορά σε πρώτη φάση τη Ρώμη, το Μιλάνο, τη Νάπολη, την Πάδοβα και τη Βερόνα.

Το … «πείραμα» θα απασχολήσει 3.000 στρατιωτικούς οι οποίοι θα κληθούν να ενισχύσουν τη φύλαξη των λεγόμενων «ευαίσθητων ζωνών» και στρατηγικών τοποθεσιών.

Μεταξύ αυτών μνημεία, προξενεία και πρεσβείες, κυβερνητικά κτίρια, καθώς και τα κέντρα προσωρινής κράτησης μεταναστών.

Οι στρατιώτες-αστυνομικοί θα είναι εφοδιασμένοι με το δικαίωμα σύλληψης, αλλά μόνο όταν οι αξιόποινες πράξεις συμβαίνουν όταν οι ίδιοι είναι παρόντες.

Προσπαθώντας να κατευνάσει τις διάφορες ανησυχίες αλλά και τις κατηγορίες για δημαγωγία και στρατιωτικοποίηση , η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι απαντά δια στόματος του εκ των εμπνευστών του διατάγματος, Υπουργού Άμυνας Ινιάτσιο Λα Ρούσο, ότι: «Πρόκειται για ένα πείραμα που θα διαρκέσει έξι μήνες, με τη δυνατότητα παράτασης για ένα μόνο εξάμηνο».

Σε επικίνδυνα μονοπάτια βαδίζετε φίλοι και γείτονες Ιταλοί. Δεν έχει πάρει το ..αυτί σας τίποτα περί της ελληνικής λαϊκής ρήσεως «Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»;

Προηγήθηκαν κάποιες ….περίεργες ιδέες και μέτρα για να καταλήξουμε στο τωρινό … «πείραμα».Την ανάπτυξη Ενόπλων Δυνάμεων για τον έλεγχο πόλεων τη συναντάμε μόνο σε απολυταρχικά καθεστώτα ή σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης.

Πως φθάσαμε όμως μέχρι εδώ;

Η Ιταλία των 62 κυβερνήσεων (μπορεί και παραπάνω αφού έχασα πλέον τον λογαριασμό) από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου έχει μία μοναδική παγκόσμια ιδιαιτερότητα: Τα «Καθαρά Χέρια» του εισαγγελέα Ντι Πιέτρο.

Μετά από αυτό υπήρξε η κατάρρευση του συνόλου της πολιτικής ζωής λόγω διαφθοράς -με εξαίρεση την ακροδεξιά του Φίνι επειδή ήταν μέχρι τότε στο πολιτικό περιθώριο.

Ο μόνος καινούργιος πολιτικός μηχανισμός που δημιουργήθηκε είναι το Forza Italia του «καβαλιέρη» Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Όποιος έχει διαβάσει το «Μεταδημοκρατία» του Κόλιν Κράουτς θα βρει όχι μόνο κοινά στοιχεία αλλά μια «φωτογραφική» απεικόνιση του τωρινού πολιτικού ιταλικού συστήματος.

Ο Κόλιν Κράουτς αναφέρεται στην μετατροπή της δημόσιας πολιτικής ζωής σε ένα στενά ελεγχόμενο θέαμα.

Οι ομάδες των επαγγελματιών επικοινωνιολόγων, δημοσκόπων και άλλων ειδικών συμβούλων πολιτικής τακτικής και χειραγώγησης παίζουν το κυρίαρχο ρόλο.

Τα πάντα κινούνται και οργανώνονται στη βάση αυστηρών επιχειρηματικών πλαισίων.

Οι ωραίες εικόνες και οι διαφημιστικές εκστρατείες περνούν σε πρώτο πλάνο.

Οι μεγάλες επιχειρήσεις των ΜΜΕ ασκούν εξέχουσα επιρροή στους πολίτες, μέσα από τον έλεγχο της πληροφόρησης .

Στην άλλη όχθη της μεταδημοκρατικής εξίσωσης βρίσκεται…..

………. το αδρανοποιημένο και κυνικό πλήθος.