Απαιτούνται ...Ισραηλινά βήματα !

Υπάρχει μια σταθερή παράμετρος στην μεταπολίτευση που αποτελεί το «καρκίνωμα» για την οικονομία μας και την ευημερία αυτού του λαού. Αυτή η παράμετρος ονομάζεται στρατιωτικές δαπάνες.

Οι αιτίες είναι ποικιλόμορφες, αλλά εάν θέλουμε να τις εξετάσουμε με σοβαρότητα θα καταλήξουμε στις δύο κυριότερες που αποτελούν την θεμελιώδη δομή αυτού του «καρκινώματος» . Από την μια είναι ο κακός και δύστροπος γείτονας και από την άλλη ο ...κακός μας εαυτός.

Είναι απορίας άξιο πως όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης , με τον πακτωλό των χρημάτων από τα Κοινοτικά πλαίσια στήριξης της Ε.Ε , δεν προχωρήσαμε σε μακρόπνοη εθνική στρατηγική στην οικονομία μας εκμεταλλευόμενοι την ύπαρξη ακριβώς αυτού του .. «καρκινώματος».

Τι ακριβώς θέλω να πω; Ας πάρουμε την περίπτωση του Ισραήλ για να παραδειγματιστούμε (έστω υπό κλίμακα).Το Ισραήλ είναι σε μια κατάσταση παρόμοια με την δική μας. Δηλαδή ανάγκη συντήρησης δυσανάλογα μεγάλου στρατού και αμυντικών δαπανών (ως προς τους άλλους Ευρωπαίους)..

Όμως το Ισραήλ εκμεταλλευόμενο τον πανίσχυρο στρατό του έχει καταφέρει και η εξαγωγική του πλέον δύναμη βρίσκεται στην υψηλή τεχνολογία...Εξάγει από μικροεπεξεργαστές, νανοτεχνολογία και λογισμικό, έως τεχνολογία ηλιακής ενέργειας και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ).

Αντλεί συνεχώς ανθρώπινο δυναμικό και τεχνογνωσία από τον στρατό του, τη γνωστή ΙDF, και έχει αναπτύξει τεχνολογίες αιχμής για ειρηνικούς εμπορικούς σκοπούς. Συγχρόνως φροντίζει μέσα από τα διάφορα think tank της εβραϊκής διασποράς των ΗΠΑ και της Ευρώπης, να «επιστρατεύει» όσους επιστήμονες , νέα μυαλά, και αριστούχους φοιτητές διαθέτει κάθε γωνιά εκτός συνόρων του.

Εμείς αντιθέτως έχουμε φροντίσει όλες αυτές τις δεκαετίες να καλλιεργήσουμε την παντελή έλλειψη δημιουργικότητας, παραγωγικότητας και καινοτομίας. Οι ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Τα περίφημα «αντισταθμιστικά οφέλη», για τα οποία ακούμε συνεχώς μετά από κάθε πανάκριβη «αγορά του αιώνα», περιορίζονται στην κοντόφθαλμη αντίληψη του περιστασιακού ανοίγματος θέσεων εργασίας και πέραν τούτων ..ουδέν!

Κατασκευάζουμε μέρη τους εν Ελλάδι, εισάγοντας τεχνογνωσία, αλλά δεν υπάρχει μακρόπνοη εθνική στρατηγική για το πώς θα εξασφαλιστούν συνέργειες μεταξύ στρατιωτικών και εμπορικών έργων, με μεγάλη διάρκεια και αποδοτικότητα για την κοινωνία.

Η έρευνα και τεχνολογία των οπλικών συστημάτων είναι για να καταλάβετε κάτι σαν την Formoula 1, όπου μέσα από αυτή παράγεται όχι μόνο η αυριανή εξέλιξη των Ι.Χ αυτοκινήτων , αλλά και μια σειρά άλλων τεχνολογιών που βρίσκουν απήχηση στην καθημερινότητα μας και σε εμπορικούς σκοπούς πέραν του αυτοκινήτου.Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με την έρευνα και την τεχνολογία των οπλικών συστημάτων.

Και αφού η σημερινή νέα κυβέρνηση υπό τον κ. Γ. Παπανδρέου, έχει ως διακύβευμα την πράσινη ανάπτυξη , να θυμίσω ότι το «οικοσύστημα» καινοτομιών και τεχνογνωσίας στην ηλιακή ενέργεια και τις ΑΠΕ έχει προέλθει από αυτές ακριβώς τις έρευνες και την τεχνολογία των οπλικών συστημάτων.

Δεν είναι καιρός λοιπόν να εκμεταλλευτούμε το «καρκίνωμα» της οικονομίας μας ; Δεν είναι καιρός να ακολουθήσουμε ( υπό κλίμακα πάντα) τα βήματα του Ισραήλ; Οι εξειδικευμένοι στρατιωτικοί υπάρχουν, οι Έλληνες επιστήμονες και επιχειρηματίες (εντός και εκτός τειχών) το ίδιο ! Τι μένει ; ...Η πολιτική βούληση !

Αυτή που επιτέλους θα πει ΟΧΙ στην κυρίαρχη κουλτούρα των αντιπροσώπων ξένων οίκων, ΟΧΙ στην εχθρική αντιμετώπιση των νεωτερισμών, ΟΧΙ στην αποξένωση στρατιωτικών, επιστημόνων και επιχειρηματιών.