«Κρανίου τόπος»

Για τις καταστροφές που έγιναν από τους κουκουλοφόρους τις προηγούμενες ημέρες στον ιδιωτικό τομέα, τα ΜΜΕ αφιέρωναν καθημερινά δεκάδες άρθρα , πλάνα , ρεπορτάζ και …τόνους κροκοδείλια δάκρυα.

Για την αποκατάσταση των ζημιών δόθηκε από την κρατική μηχανή ένα αρκετά μεγάλο ποσό. Στην ουσία δηλαδή βάλαμε όλοι τον οβολό μας , άσχετα εάν αυτός είναι όπως οι αγορές με τις πιστωτικές κάρτες . Δεν πονάει όταν τις «ξεκοκαλίζουμε» , πονάει και τσούζει όμως όταν καλούμαστε να τις πληρώσουμε.

Με αυτό όμως που δεν ασχολήθηκε κανείς, είναι με την ….ξεχασμένη πανεπιστημιακή δημόσια περιουσία. Δεν είδα καμιά κάμερα να πάει να καταγράψει τις ζημιές, κανένα μεγαλοδημοσιογράφο να ασχολείται με το θέμα.

«Κρανίου τόπο» άφησαν πίσω τους οι καταληψίες στα κτίρια των πανεπιστημιακών σχολών ,που τα είχαν μετατρέψει σε «ορμητήρια».

Ας δούμε τι άφησε ή μάλλον τι δεν ..άφησε πίσω του ο ..εγκέλαδος των γνωστών-αγνώστων. Δεν άφησε πίσω του οτιδήποτε κινητό μηχάνημα , ηλεκτρονικό υπολογιστή , εκτυπωτή κλπ. Το κόλπο παλιό και συνεχώς επαναλαμβανόμενο..

Οι πρυτανείες θα απευθυνθούν σε …ορισμένα καταστήματα (γνωστά και μη εξαιρετέα) θα …ξαναπάρουν (όχι φυσικά έναντι πινακίου φακής) πίσω υπολογιστές και μηχανήματα και θα είναι και υποχρεωμένοι που δεν χάθηκαν τα …data .

Αλλά δεν είναι μόνο αυτά που θα κληθούμε να πληρώσουμε όλοι οι φορολογούμενοι με τον …επόμενο λογαριασμό. Θα πληρώσουμε κατεστραμμένα εργαστήρια, γραφεία καθηγητών και διοικητικού προσωπικού, τραπέζια, καρέκλες ,κατεστραμμένους τοίχους, σπασμένα μάρμαρα , τζάμια και πόρτες….

Σε κάποιες περιπτώσεις έχουν ξηλωθεί ακόμα και οι «κάσες» των θυρών από τους τοίχους , πιθανών για να χρησιμοποιηθούν ως …μεταμοντέρνα όπλα στο «αντάρτικο των πόλεων».

Κανένας από τους πρυτάνεις των κεντρικών πανεπιστημίων της χώρας (σύμφωνα με δηλώσεις τους), δεν ήταν σε θέση τις προηγούμενες ημέρες να εκτιμήσει με ακρίβεια τις ζημιές που υπέστησαν τα κτίρια των ιδρυμάτων τους, παρ΄ ότι όλοι τους δήλωναν ότι ….ευελπιστούν σε άμεση υλοποίηση της εξαγγελίας του υπουργείου Παιδείας για έκτακτη οικονομική ενίσχυση των πανεπιστημίων ( ξανά μανά ….ο οβολός μας).

Είναι ανάγκη όμως να υπάρξει πλήρης και εξακριβωμένη καταγραφή όλων των ζημιών που προκλήθηκαν στα ελληνικά πανεπιστήμια κατά τις ημέρες των πρόσφατων ταραχών.

Φθορές που καταλήγουν πάντα στην απώλεια δημόσιου χρήματος και στην παρακώλυση της προσφοράς του κοινωνικού έργου για το οποίο οι χώροι αυτοί είναι εντεταλμένοι.

Ορισμένοι πρυτάνεις διστάζουν να δημοσιοποιήσουν την ακριβή εικόνα των καταστροφών, προφανώς γιατί δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την παθητική τους στάση και την ατολμία τους.

Οι καταστροφές έγιναν όμως σε δημόσια περιουσία και η αποκατάστασή τους θα πληρωθεί, για άλλη μια φορά, από χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου.

Είναι συνεπώς σημαντικό να δοθεί η συνολική εικόνα στον Έλληνα πολίτη ο οποίος δικαιούται να γνωρίζει πόσο ακριβά πληρώνει το «άσυλο» το οποίο επιτρέπει σε κάποιους, να μετατρέπουν τα ελληνικά πανεπιστήμια σε χώρους ανεξέλεγκτης βίας και μανίας.

Και κατόπιν όλοι μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για το ποιος προστατεύει πραγματικά το δημόσιο πανεπιστήμιο και ποιος όχι.

Καλή πρωτοχρονιά ! Ο λογαριασμός έτσι και αλλιώς θα έρθει … με το νέο έτος !

Εντός , εκτός και επί τα αυτά ..της Παλαιστίνης.

Καμία κυβέρνηση του κόσμου, έγραφε σε σχόλιο της η Deutsche Welle,δεν θα ανεχόταν να πλήττεται επί ημέρες με ρουκέτες το έδαφός της. Κανένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να παρακολουθεί άπρακτος τις πόλεις και τα χωριά της χώρας του να γίνονται στόχος επιθέσεων.

Και αυτό το γνωρίζει η ισραηλινή κυβέρνηση, η οποία πόνταρε στην κατανόηση της διεθνούς κοινότητας και, επικαλούμενη τις συνεχείς παλαιστινιακές επιθέσεις με ρουκέτες «Κασάμ», ξεκίνησε μια πρωτοφανή πολεμική επιχείρηση από αέρος εναντίον στόχων της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.

Οι επικεφαλής της ισλαμικής οργάνωσης καλούν τώρα σε αντίποινα κι αν δεν συμβεί κάποιο ....θαύμα, θα γίνουμε μάρτυρες μια νέας κλιμάκωσης της βίας με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Άλλη μία -περιττή μεν, ισχυρή δε- απόδειξη ότι ήταν κούφια λόγια οι υποσχέσεις των συμμετεχόντων στην ειρηνευτική διάσκεψη της Αννάπολης τον Νοέμβριο του 2007.

Αν τελικά το 2009 μας φέρει μια ανοιχτή πολεμική σύγκρουση στην Εγγύς Ανατολή, αυτό ελάχιστη σχέση θα έχει με τους πυραύλους «Κασάμ» των ακραίων παλαιστινιακών οργανώσεων.

Η νέα κλιμάκωση της βίας συνιστά αποτέλεσμα της επιστροφής στο παρελθόν του Ισραήλ και της Χαμάς. Το Ισραήλ διαπράττει εκ νέου ένα κεφαλαιώδες σφάλμα, πιστεύοντας ότι μπορεί να εξουδετερώσει τη Χαμάς με νέες στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Το ίδιο σφάλμα διάπραξε και πριν από 2,5 χρόνια έναντι της Χεζμπολάχ. Οι μαζικές επιθέσεις είχαν τελικά αποτέλεσμα να ενισχύσουν το κύρος της ακραίας οργάνωσης του Λιβάνου και να την καταστήσουν ισχυρό παράγοντα των εξελίξεων.

Την ίδια πολιτική ακολουθεί σήμερα -αυτή τη φορά με τη Χαμάς- η ισραηλινή κυβέρνηση. Οι μαζικές επιθέσεις, με τα εκατοντάδες θύματα, θα σπρώξουν στην αγκαλιά της Χαμάς δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους.

Από την άλλη πλευρά, το ίδιο ολέθρια είναι η «υπόθεση εργασίας» της ισλαμικής οργάνωσης. Η ηγεσία της Χαμάς πιστεύει ότι η ασυμβίβαστη στάση και η εμμονή στην απόρριψη του δικαιώματος ύπαρξης του Ισραήλ θα οδηγήσουν κάποτε στη δικαίωση και στην ειρήνευση.

Το αδιέξοδο αντελήφθη πριν από πολλά χρόνια και ο τότε ηγέτης της PLO, Γιάσερ Αραφάτ, και προτίμησε έναν έντιμο συμβιβασμό με την ισραηλινή πλευρά. Η τελευταία με τη σειρά της έκανε ότι μπορούσε για να «αλλοιώσει» και τελικά να ακυρώσει το περιεχόμενο των συμφωνιών του Οσλο.

Τότε, όπως και σήμερα, τα θύματα είναι οι αθώοι άμαχοι. Οι βόμβες άλλωστε δεν κάνουν διακρίσεις. Αυτό το γνωρίζει η διεθνής κοινότητα, που στέλνει παντού πολεμικά πλοία και στρατό για να αντιμετωπίσουν τους πειρατές και τους τρομοκράτες.

Δεν μπορεί να κάνει το ίδιο και για τις παλαιστινιακές περιοχές; Όχι για να επιβάλει την ειρήνευση, αλλά για να προλάβει τα χειρότερα.

Αυτή είναι η μια άποψη. Γιατί υπάρχει και η άλλη (όχι απαραίτητα αντίθετη, αλλά ....συνδυαστική). Ξέροντας ότι το παιχνίδι στην γεωπολιτική σκακιέρα ως επί το πλείστον παίζεται σε διάφορα σκοτεινά υπόγεια ,και πολλές φορές …..συγχωρούνται και οι …..παράπλευρες απώλειες (στην οργουελική γλώσσα. ) εν γνώσει των «παικτών», έχω λοιπόν τους ….ενδοιασμούς και τα εύλογα ερωτήματα μου.

Τι παιχνίδι παίζεται εντός ,εκτός και επί τα αυτά των Παλαιστινιακών εδαφών ; Ποιος ο λόγος που η Χαμάς στις 18 Δεκεμβρίου βάζει τέλος στην εκεχειρία με το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας και αρνείται πεισματικά λίγες ημέρες αργότερα στις 23 Δεκεμβρίου να επανεξετάσει το ενδεχόμενο να ισχύσει και πάλι η εκεχειρία ;

Ποιος ο λόγος που προχώρησε η Χαμάς σε επίθεση με ρουκέτες πυροδοτώντας έναν νέο κύκλο βίας ;

Δεν ήξερε αυτό ,που και ο πιο «άσχετος» στην πολιτική γνωρίζει ,ότι δηλαδή ενόψει εκλογών τον Φεβρουάριο στο Ισραήλ , η πολιτική του ηγεσία θα το εκμεταλλευόταν με ….δυσανάλογη απάντηση (αεροπορικές επιδρομές και βομβαρδισμούς.) ;

Ποιος ο λόγος η Χαμάς να σκληρύνει την στάση της προκαλώντας τεράστια αιματοχυσία , όταν από τις 19 Μαΐου είχαν γίνει βήματα προόδου με την προσπάθεια της Γαλλίας να ξεκινήσει πολιτικές επαφές με την Χαμάς , «ξεστρατίζοντας» από ….τη γραμμή ΗΠΑ, και στην ουσία να την επαναπροσδιορίσει στον διεθνή χάρτη ως πολιτική οργάνωση και όχι τρομοκρατική;

Παίζει ρόλο η χρονική περίοδος που διανύουμε και η προγραμματισμένη ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Μπαράκ Ομπάμα, λίγες μέρες αργότερα, στις 20 Ιανουαρίου;

Συνειρμοί πολλοί ! Σχεδιασμοί και κινήσεις στο παρασκήνιο (το επαναλαμβάνω : εντός ,εκτός και επί τα αυτά της Παλαιστίνης) που θα δουν το φως της δημοσιότητας μετά από πολλά χρόνια, με το άνοιγμα κάποιων απόρρητων φακέλων .

Όμως … Φωτιές, εκρήξεις, κραυγές απόγνωσης, πτώματα. Ο λαός της Παλαιστίνης ξανά «πρωταγωνιστής» στο ίδιο αιματοβαμμένο σενάριο...

Γράμμα Σοκ στον Άγιο Βασίλη

Ίσως είναι το κυρίαρχο πρόσωπο του εορτασμού της Πρωτοχρονιάς και των Χριστουγέννων για τα παιδιά. Ίσως είναι και το μόνο στοιχείο που ενώνει όλους τους λαούς την περίοδο των Χριστουγέννων.

Ο Άγιος Βασίλης συναντάται σε όλες τις χώρες του κόσμου και αποτελεί μια διεθνή λαογραφική μορφή , η οποία διανέμει δώρα σε παιδιά και …ενηλίκους που υπήρξαν "καλοί" κατά τη διάρκεια του χρόνου.

Παρά την ανατολίτικη καταγωγή του, καθώς ήταν από την Καισαρεία, η επιβολή του ως χριστουγεννιάτικο σύμβολο πραγματοποιήθηκε από τη διαφημιστική καμπάνια της γνωστής εταιρίας αναψυκτικών (coca cola) με την συγκεκριμένη στολή, το 1931.

Επιβολή του δυτικού μάρκετινγκ στους μύθους όλου του κόσμου; Ίσως.

Αυτό που έχει όμως σημασία είναι η λαμπρότητα που έχει στα μάτια των μικρών παιδιών και η χαρά που τους προσφέρει.

Τα παιδιά αυτές τις άγιες ημέρες γράφουν στον Άγιο Βασίλη και του ζητούν παιχνίδια ή διάφορες επιθυμίες τους.

Έτσι και σε κάποιο δημοτικό σχολείο στο Τέξας των ΗΠΑ , η δασκάλα αποφάσισε να ζητήσει απ` τα παιδιά , λόγω των ημερών , να γράψουν αντί για έκθεση ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη.

Έμεινε έκπληκτη , όταν ανάμεσα στα χαριτωμένα γράμματα των μαθητών της , βρήκε κι εκείνο μιας 9χρονης μαθήτριας που δεν ζητούσε δώρα, αλλά …ένα τέλος στον εφιάλτη της.

Ούτε λίγο ούτε πολύ , το κοριτσάκι ζητούσε απ` τον Άγιο να σταματήσει ένας 55χρονος συγγενής της να …«ακουμπά» εκείνη και την αδελφή της.

Η δασκάλα ενημέρωσε το συμβούλιο των καθηγητών και αφού διακριτικά ρωτήθηκε η μικρή μαθήτρια κατόπιν ειδοποίησαν την Αστυνομία. Το γράμμα κρατήθηκε ως αποδεικτικό στοιχείο.

Η έρευνα αποκάλυψε ότι ο 55χρονος καθηγητής πληροφορικής Andres Enrique Cantu και συγγενής του κοριτσιού, επί τέσσερα χρόνια κακοποιούσε σεξουαλικά τις δυο αδελφές , ηλικίας σήμερα 9 και 10 ετών.

Συνελήφθη και αντιμετωπίζει τώρα ποινή φυλάκισης από 25 έως 99 χρόνια.

Όλα άρχισαν όπως είπε σε παιδοψυχολόγο της Πρόνοιας η 9χρονη , τον Αύγουστο του 2004 , όταν φιλοξενούνταν στο σπίτι τους , ενώ οι γονείς της κοιμόντουσαν.

Τα κοριτσάκια απειλούνταν απ` το κτήνος να μη μιλήσουν σε κανένα. Και φοβισμένα όπως ήταν δεν το έκαναν.

Πίστεψε το κοριτσάκι πως στον Άγιο Βασίλη δεν πείραζε να μιλήσει….και ζήτησε το «δώρο» της εμπιστευτικά , όπως όλα τα παιδάκια.

Κι αν η διπλανή της δε λάβει τελικά την κούκλα που ζήτησε …μικρό το κακό.

Το πιο σημαντικό «δώρο» στην τάξη πραγματοποιήθηκε……

Πηγή :«πολιτικά θέματα»

Νέα εποχή ; Ας αναρωτηθούμε !

Μετά τον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου (1990-1991), πολλοί αναλυτές μιλούσαν για την αυγή ενός αμερικανικού 21ου αιώνα έλεγε σε άρθρο στην «Le Monde-Diplomatique» ο Alain Gresh.

Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, ένας άλλος συσχετισμός δυνάμεων, φαντάζει πλέον περισσότερο ρεαλιστικός : διανύουμε το κατώφλι ενός « μετα-αμερικανικού κόσμου ».

Άραγε ο κόσμος θα καταστεί πολυπολικός; Οι προφητείες είναι πάντοτε παρακινδυνευμένες. Εκείνο όμως το οποίο ξεφεύγει από την σφαίρα της προφητείας αφού εμφανίζεται ολοφάνερα μπροστά στα μάτια μας , είναι η παγκοσμιοποίηση.

Όχι με την μορφή που την τελευταία 50κονταετια την «προφητεύαμε». Όχι σε τόσο έντονη μορφή ,τουλάχιστον, όσο παρουσιαζόταν μέσω του περίφημου «1984», κορυφαία ίσως στιγμή του συγγραφέα και πολιτικού στοχαστή Τζορτζ Όργουελ, αλλά στην άλλη της μορφή . Της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και της ελεύθερης αγοράς.

Η σημερινή κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος συντελεί στην αλλαγή των γεωπολιτικών τοποθετήσεων στην διεθνή σκακιέρα , πράγμα που θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους , πολιτικές ηγεσίες , πολιτικούς και απλούς πολίτες.

Θα πρέπει να παραδειγματιστούμε από τα φωτεινά παραδείγματα χωρών, που από το βάθρο της οικονομικής και κατ` επέκταση και κοινωνικής κόλασης, βρέθηκαν στο σημείο να προβάλουν σήμερα στο κατώφλι της νέας παγκόσμιας εποχής, ως οι ανερχόμενοι ισχυροί πόλοι στην αναδιάταξη των διεθνών συσχετισμών.

Κράτη τα οποία θεωρούνταν βέβαιο ότι θα καταρρεύσουν μετά τον εμβολισμό τους από τον πολιορκητικό κριό της παγκοσμιοποίησης, επιζητούν μια θέση στον ήλιο.

Η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία, η Βραζιλία εκφράζουν τις βλέψεις τους και αμφισβητούν μια παγκόσμια τάξη πραγμάτων που τις περιθωριοποιούσε.

Ορισμένες άλλες χώρες -από το Ιράν και το Ισραήλ μέχρι τη Νότια Αφρική, τα έθνη της Νοτίου Αμερικής και την Ινδονησία- έχουν μεν μικρότερες φιλοδοξίες, αλλά υπερασπίζονται με αποφασιστικότητα τα « εγωιστικά » τους συμφέροντα.

Στις αρχές της χιλιετίας μας, πολλές χώρες -η Ρωσία, η Ταϊλάνδη, η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Σερβία, η Ινδονησία κ.ά.- είχαν φανεί προνοητικές, αποφασίζοντας να εξοφλήσουν το χρέος τους στο ΔΝΤ ,για να αποδεσμευτούν από τις αξιώσεις που επέβαλαν οι διεθνείς οργανισμοί στις οικονομίες τους.

Κανένα από τα παραπάνω κράτη δεν εμψυχώνεται από κάποια παγκόσμια ιδεολογία, όπως ίσχυε στην περίπτωση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Κανένα δεν εμφανίζεται ως εναλλακτικό μοντέλο. Όλα, ανεξαιρέτως, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, έχουν αποδεχτεί την οικονομία της αγοράς.

Όμως, κανένα δεν θα υπονόμευε σ’ αυτή τα εθνικά του συμφέροντα. Αντίθετα μέσω αυτής τα υπερασπίζεται.

Οι νέοι ισχυροί πόλοι , που πολλοί από εμάς αγνοούμε ζώντας πεισματικά μέσα στον μικρόκοσμο μας και στην … «πολιτική» ανάλυση των κεραμιδόγατων της δημοσιογραφίας, βασίστηκαν σε τέσσερεις πυλώνες που προσδιόρισαν τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να εδραιωθούν στην παγκόσμια σκακιέρα.

Κατ’ αρχάς, έμφαση στην καινοτομία και, κατά δεύτερον, επιδιώκοντας όχι μόνον την αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ), αλλά και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής όπως και την εγκαθίδρυση της αρχής της ισοτιμίας κατά τρόπο ώστε να αποφεύγεται ...το χάος.

Τρίτος και σημαντικός πυλώνας η δραματική μείωση έως εξάλειψη του δημόσιου χρέους τους.

Τέταρτος πυλώνας η έμφαση στην ανεξαρτησία και στην αυτοδιάθεση κατά τη λήψη αποφάσεων, καθώς και στην αντίσταση έναντι της έξωθεν χειραγώγησης (ιδίως από τον Αμερικανό-Βρετανικό άξονα).

Διάγουν ανεξάρτητο πολιτικό βίο και αναζητούν εταίρους -κράτη αλλά και επιχειρήσεις- οι οποίοι δεν ευθυγραμμίζονται με την Ουάσιγκτον.

Και ερχόμαστε στα …καθ` ημάς . Είμαστε διατεθειμένοι να κοιτάξουμε την κατάσταση μέσα από το πρίσμα της ωμής πραγματικότητας ;
Είμαστε διατεθειμένοι να παραδειγματιστούμε ; ή τα «θυσιάζουμε» όλα (το δικό μας μέλλον , αλλά και των παιδιών μας) στο βωμό διαφόρων προσωπικών μικροσκοπιμοτήτων ;

Τι εννοώ ; Ας πάρουμε το παράδειγμα ότι ένας δημοκρατικά εκλεγμένος Πρωθυπουργός της χώρας μας , εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αναλαμβάνει ο ίδιος το υπουργείο Οικονομικών , βασιζόμενος στην συνεργασία και την βοήθεια Ελλήνων καταξιωμένων και διεθνώς αναγνωρισμένων από την οικονομική κοινότητα.

Θα συναινούσαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι στο έργο αυτής της εθνικής οικονομικής… «dream team» ;
θα συνέβαλαν ο καθένας με τον τρόπο του και τις δυνατότητες του ,στην εθνική προσπάθεια για την αποφυγή του στραγγαλισμού της εθνικής μας οικονομίας και ….κατ`επέκτασης της εθνικής μας ανεξαρτησίας , (αφού αυτά τα δύο είναι πλήρως συνδεδεμένα) ή θα σαμποτάριζαν μια τέτοια εθνική προσπάθεια , αποσκοπώντας σε μικροπολιτικά οφέλη ;

Από την άλλη πλευρά , αυτή των πολιτών. Θα αποτινάζαμε από επάνω μας το προσωπείο της αυτάρεσκης υπανάπτυξης , αποδεχόμενοι ότι με αυτό το προσωπείο ένα δημόσιο χρέος ΜΗΔΕΝΙΚΟ στην έναρξη της μεταπολίτευσης και ένα ιδιωτικό χρέος στα όρια μονοψήφιου αριθμού, σήμερα τα φτάσαμε να καλύπτουν ..το 200% του ΑΕΠ ;

Θα προβάλαμε ως φορείς κοινωνικής υπευθυνότητας , ή ...ως φιλάρεσκοι συντηρητές αυτού του παρασιτισμού;

Ας κοιταχτούμε στον ψυχικό μας καθρέπτη τούτες τις Άγιες ημέρες και ας αναρωτηθούμε.

Είμαστε διατεθειμένοι στην νέα εποχή που ξεκίνησε να ακολουθήσουμε τα παραδείγματα των ανωτέρω χωρών , ή θα βολευτούμε στην πολυθρόνα του σπιτιού μας (που και για τα δύο, -πολυθρόνα και σπίτι- χρωστάμε ) ακούγοντας κάποιο ωραιοποιημένο –όπως πάντα- παραμύθι ;

Θέλουμε να ζούμε επάνω σε ένα «Τιτανικό» που βουλιάζει ,ζώντας το παραμύθι και την εικονική πραγματικότητα ή θα αποδεχτούμε την ωμή πραγματικότητα ,θα πολεμήσουμε συντονισμένα και οργανωμένα και ...θα σωθούμε;

Η αποδόμηση ενός ….«Μεσσία».

Ο σκεπτικισμός και η αβεβαιότητα έχουν αντικαταστήσει το χαμόγελο του Αλέξη Τσίπρα τις τελευταίες εβδομάδες. Η περίοδος του μέλιτος φαίνεται ότι έχει παρέλθει και ο 34χρονος πολιτικός, που συμβόλιζε την ελπίδα αναγέννησης της Αριστεράς (για τους πιο υπερβολικούς και του σαθρού πολιτικού συστήματος) και της αλλαγής, φαίνεται ότι έχει χάσει το κέφι του, καθώς γίνεται για τα καλά κοινωνός των προβλημάτων ενός προέδρου κόμματος.

Τα κολακευτικά σχόλια των ΜΜΕ έδωσαν τη σκυτάλη στις επικρίσεις, τα δυσθεώρητα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις (…!) ψαλιδίστηκαν και ο πολιτικός σχηματισμός επιστρέφει, σύμφωνα με ευρήματα κάποιων εταιρειών, στην τέταρτη θέση.

Στελέχη της Κουμουνδούρου έλεγαν ότι τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ τους πρώτους μήνες της προεδρίας Τσίπρα ,είχαν φέρει ένα πρωτόγνωρο κύμα ενθουσιασμού που μετατράπηκε σταδιακά σε άγχος για τη διατήρησή τους, από το νεαρό πρόεδρο και το επιτελείο του.

Εν τω μεταξύ σταμάτησαν σχεδόν απότομα και οριστικά -από τη στιγμή που το ΠαΣοΚ πέρασε ….μπροστά στις δημοσκοπήσεις (……! )- και τα ρεσάλτα φιλίας που είχαν ανατεθεί στον κ. Σκανδαλίδη.

Κάτι οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα ,τύπου … «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση», κάτι η συμμετοχή του πατέρα του στην εταιρεία του κ. Θεοδωρόπουλου που ενεπλάκη στη αγορά του Ολυμπιακού ακίνητου από την μονή Βατοπαιδίου (και που προκάλεσε διαφόρους ….παράξενους συνειρμούς), συνέβαλαν στην απότομη αποκαθήλωση του θείου βρέφους των ΜΜΕ.

Αυτά που τον ανέβασαν, αυτά και τον κατεβάζουν. Κάτι σαν …πολιτικό ασανσέρ.

Παράλληλα, η πτέρυγα των Ανανεωτών στο ΣΥΝ τον αμφισβητεί ευθέως. Η εσωκομματική αντιπολίτευση κατηγορεί προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα, για έλλειμμα δημοκρατίας στο κόμμα, αλλά και υποβάθμιση των κορυφαίων οργάνων στη διαμόρφωση των πολιτικών επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα η κοινή γνώμη ζώντας τα κουκουλοφόρα φασιστοειδή αθύρματα απέδωσε δυο …πολιτικούς χαρακτηρισμούς. «Σιγανοπαππαδιά» και «πατρόνος». Το δεύτερο αφορούσε τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το πρώτο αφορούσε τον ...εν δυνάμει συνεταίρο του.

Ο πιο... πρόσφατος πονοκέφαλος, όμως, του Αλέξη Τσίπρα έχει να κάνει με το νέο γήπεδο του ΠΑΟ στο Βοτανικό.

Έξαλλοι είναι οι οπαδοί του συλλόγου με τον πρόεδρο του ΣΥΝ, καθώς θεωρούν ότι με τις ενέργειες τόσο του ίδιου και του κόμματός του, όσο και με τις δραστηριότητες της παράταξης «Ανοιχτή Πόλη», στην οποία είναι επικεφαλής στο δήμο της Αθήνας, βάζει συνεχώς εμπόδια στην πρόοδο των εργασιών με διάφορα προσχήματα.

Ήδη, κατά τη διάρκεια αγώνα, οι οργανωμένοι οπαδοί της ομάδας σήκωσαν ένα πολύ μεγάλο πανό, που έγραφε «Τσίπρα, η Θύρα 13 δεν ξεχνά!!! Θα μας βρεις μπροστά σου. Θα δεις τα ποσοστά σου»...

Υπό το πρίσμα της …καθόδου στο Άδη , είναι φανερό ότι ο πολιτικός μέντορας του κ. Αλαβάνος, με ενέργειες και πρωτοβουλίες παίρνει ξανά το παιχνίδι στα χέρια του, ώστε να σταματήσει η κατρακύλα. Τσίπρας ήταν και …ξεφούσκωσε !

Πηγή : «paraskinio»

Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις...

Όποια (επιστημονική) πέτρα και αν σηκώσεις, έγραφε προ ημερών η κα. Θ. Τσώλη κάποιο πολυμήχανο Έλληνα θα βρεις από κάτω.

Μόνο που δυστυχώς- η πέτρα αυτή βρίσκεται συνήθως οπουδήποτε μπορείτε να φανταστείτε ανά τον κόσμο και όχι στην Ελλάδα.

Είναι άκρως συχνό φαινόμενο το να παρουσιάζονται στα μεγαλύτερα πρακτορεία ειδήσεων ονόματα επικεφαλής μεγάλων επιτευγμάτων με καταλήξεις σε-opoulos,-akis,-idis ..κλπ.

Με χαρά ο έλληνας δημοσιογράφος σκέφτεται τότε ότι θα γράψει για ένα επίτευγμα... από τον τόπο του, μόνο που γρήγορα ανακαλύπτει ότι οι κυρίες και οι κύριοι-opoulos,-akis,-idis βρίσκονται σχεδόν στο σύνολο των περιπτώσεων μακριά από τον τόπο τους: στο Χάρβαρντ, στο ΜΙΤ, σε μεγάλα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, ακόμη και σε μακρινά αστεροσκοπεία της Αργεντινής, όπου εφέτος ανακαλύψαμε έλληνα ερευνητή.

Και όταν ο έλληνας επιστήμονας του οποίου το όνομα έχει κάνει τον γύρο του κόσμου εντοπίζεται, το ερώτημα είναι πάντα το ίδιο: «Γιατί εκεί και όχι εδώ;».

Ίδιες όμως, παρά τα χρόνια που περνούν, είναι και οι απαντήσεις: «Διότι εκεί δίνονται οι ευκαιρίες, επικρατεί μεγαλύτερη αξιοκρατία, δίνονται χρήματα για έρευνα, δίνεται ελπίδα στους νέους ερευνητές».

Και το μοτίβο αυτών των απαντήσεων έρχεται από τα πέρατα του κόσμου, ίδιο και απαράλλαχτο χρόνο με τον χρόνο. Τα επιστημονικά αυτά μυαλά θα ήθελαν να επιστρέψουν και να προσφέρουν στη χώρα τους, φτάνει και εκείνη να τους προσέφερε τα «εργαλεία» για να κάνουν πράξη το αυτονόητο: να θέσουν τις γνώσεις, το κέφι και την επιστημονική φαντασία τους στην υπηρεσία της επιστήμης και της ανθρωπότητας.

Ακούει όμως ποτέ κανείς από τους «χορτάτους» του τόπου μας;

Θα συμπλήρωνα δε εάν ακούει και κανείς από τους «προοδευτικούς-οπισθοδρομικούς» πανεπιστημιακούς που αντί να δώσουν την απαραίτητη λύση σε αυτό το πρόβλημα , προσαρμόζοντας τις σπουδές και στρεφόμενοι προς την σωστή πλευρά αναβαθμίζοντας την έρευνα, κοιτάζουν πως θα …διασφαλίσουν την οικογενειακή –συγγενική «αποκατάσταση» και …διαδοχή , συνάπτοντας ανίερες συμμαχίες με διαφόρους , μεταξύ των οποίων και με τους … «γνωστούς-αγνώστους».

Πανεπιστημιακοί που το κύριο μέλημα τους είναι πως τα αντίστοιχα κονδύλια που διατίθενται από τον κρατικό και ευρωπαϊκό κορβανά , θα μετατραπούν σε ….τζακούζι, σάουνες και άλλα …πνευματικά προϊόντα .

Από την άλλη υπάρχει και μια πολιτεία που παρ`όλες τις προσπάθειες που καταβάλει τα τελευταία χρόνια, θα πρέπει να αυξήσει ακόμη τα χρήματα που δαπανά για την έρευνα.

Είναι ενδεικτικό ότι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος χρηματοδότησης για ανάπτυξη της έρευνας φθάνει στο 1,9% του AEΠ, με ισόποσες την ιδιωτική και τη δημόσια δαπάνη , έναντι του 0,8 % του AEΠ στην Ελλάδα , εκ του οποίου το 0,2% είναι η ιδιωτική δαπάνη και το 0,6% η δημόσια.

Βλέπουμε λοιπόν, έξω από λαϊκισμούς και δαιμονοποιήσεις, ότι σημαντικός παράγοντας είναι, επίσης, ότι και οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν δίνουν ουσιαστικό βάρος στην έρευνα, καθώς εστιάζουν σε βραχυπρόθεσμους στόχους…..εταιρικής κερδοφορίας.

Κύριο δε χαρακτηριστικό τους είναι ότι οι εταιρείες είναι κρατικοδίαιτες σε θέματα έρευνας μέσω ευρωπαϊκών ή εθνικών προγραμμάτων ή για να το πούμε ποιο απλά ….ενισχύουν στην ουσία την κερδοφορία τους με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά ή εθνικά κονδύλια.

Μια κατάσταση που, για τους γνωρίζοντες ,τα αίτια και η απαρχή του «φαινομένου» μας οδηγεί αρκετά χρόνια πίσω. Ξέρετε τότε με τα …..Μεσογειακά προγράμματα.

Με αυτό τον τρόπο όμως η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της…..

Πηγή:«tovima»

Η ανθρώπινη συμπεριφορά αλλάζει στις γιορτές

Πάνω από δέκα χιλιάδες χρόνια γιορτάζουμε τα ίδια πράγματα με τις ίδιες τελετές και με τρία διαχρονικά γνωρίσματα: Άφθονο φαγητό, χορούς και «θρησκευτικό αντάμωμα» .

Εκτός όμως του θρησκευτικού χαρακτήρα τους και την σημειολογία τους , τι άλλο είναι εκείνο που μας ωθεί τελικά να γιορτάζουμε αυτές τις επετείους;

Η συμμετοχή σε μια γιορτή είναι το πέρασμα σ’ ένα χρόνο ιερό , έξω από τον συνηθισμένο, σε μια περίοδο κατά την οποία η οικογένεια, η κοινότητα και οι φίλοι ξανασμίγουν ή επισφραγίζουν την ιδιαίτερή τους ταυτότητα.

Οι λεγόμενες προγραμματισμένες γιορτές τελούνται για να πληροφορούν τα μέλη μιας ομάδας σχετικά με τις ρίζες και την τύχη τους.

Σύμφωνα με τους κοινωνιολόγους, οι οποίοι μελετούν το φαινόμενο της γιορτής, ανταποκρίνονται σε βασικές ανάγκες του ανθρώπου.

Φυσικά, δεν πρόκειται για άμεσες πληροφορίες, αλλά για συμβολισμούς που σχετίζονται με τις τελετουργίες.

Το να αγοράσουμε δώρα για τα αγαπητά μας πρόσωπα, να ετοιμάσουμε ένα γεύμα για τους συγγενείς είναι ενέργειες τελετουργικές. Σημαίνουν πως αποτελούμε μέλη μιας ομάδας.

Η τελετουργία απαιτεί και το συνηθισμένο πάρτι-εορτή. Το περιεχόμενο των φιλοφρονήσεων που ανταλλάσσονται είναι εντελώς αδιάφορο. Σημαντική είναι η θέρμη με την οποία εκφράζονται.

Ακόμα και το στήσιμο ενός μπουφέ ή ένα επίσημο γεύμα αποτελούν ένα τμήμα της τελετή. Οι γιορτές συνδέονται πάντα με την προσφορά τροφής. Το τραπέζι είναι επίδειξη αφθονίας, αφού σ’ αυτό εκφράζονται οι ευχαριστίες για την τωρινή αφθονία και οι ευχές για τη μελλοντική.

Η γιορτή δημιουργεί ένα κοινό σημείο αναφοράς για τους συμμετέχοντες, ένα υπόβαθρο προορισμένο να μετριάζει τις συγκρούσεις και να ενισχύει τις φιλικές ή και τις οικογενειακές ακόμα σχέσεις.

Ας αποδεχτούμε λοιπόν την αγάπη που όλοι κρύβουμε μέσα μας , άλλοι σε ξεκλείδωτα «ψυχικά σεντούκια» και άλλοι σε κλειδαμπαρωμένες «αισθηματικές θυρίδες» και ας την αφήσουμε να ελευθερωθεί.

Η ψυχική και αισθηματική πληρότητα που θα νιώσουμε θα είναι τόσο μεγάλη που θα μηδενίσει οποιοδήποτε άλλο αρνητικό συναίσθημα.

Χαμογελάστε στο συγγενή ,στο φίλο, στο γείτονα, στο συνάδελφο, στο γνωστό, ακόμα και στον …άγνωστο.

Μη φοβάστε να πείτε Χρόνια Πολλά .Μη φοβάστε να εκφράσετε αγάπη, και τρυφερότητα.

Ανοίξτε την πόρτα σας και αφήστε τις παιδικές φωνούλες να σας φτιάξουν τη διάθεση με τα κάλαντα τους !

Να είστε σίγουροι πως αυτό που δίνουμε θα επιστρέψει σε μας με τον ίδιο τρόπο.

Χρόνια Πολλά ……!

«Focus»

Τρίβουν τα χέρια τους .

Ως προς όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας, πρέπει να λεχθεί ότι κάποιοι «τρίτοι» τρίβουν τα χέρια και κάποια στελέχη εδώ πρεσβειών μιλούν σχεδόν ανοικτά για «το τέλος του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα» και για «συνθήκες χάους που επέρχονται»! Αυτά γράφει το πάντα καλά πληροφορημένο «Παρόν» στο τελευταίο του φύλλο,(και που έρχεται να επιβεβαιώσει μέχρι κεραίας το άρθρο μου την περασμένη Τετάρτη με τίτλο «Κάτι ετοιμάζουν» ).

Συνεχίζει δε γράφοντας ότι υψηλόβαθμος αμερικανός διπλωμάτης (το όνομα του οποίου κατέχουμε) σε προ μερικών ημερών συνάντησή του με γνωστούς πρωτοκλασάτους παράγοντες της οικονομικής ζωής δεν απέφυγε «να προβλέψει» σύντομη κατάρρευση της σημερινής κυβερνήσεως, οξεία προεκλογική ένταση «και στη συνέχεια μετεκλογική αστάθεια με απροσδιόριστη κατάληξη».

Ανεξαρτήτως των αιτιών και των αφορμών που πυροδότησαν την εσωτερική αναταραχή, γεγονός παραμένει –και υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις προς αυτή την κατεύθυνση– ότι κάποια ισχυρά κέντρα σχεδιασμών και αποφάσεων, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη, επενδύουν σ' αυτήν τη δυσοίωνη προοπτική στην Ελλάδα, η οποία και θα καταστεί φύσει αδύναμη μπροστά σε πιέσεις που θα προκύψουν όσον αφορά σημαντικά περιφερειακά ζητήματα προς διευθέτηση. Όπως είναι το Κυπριακό, τα Ελληνοτουρκικά και το Σκοπιανό.

Σχετικά με το πρώτο και τα δεύτερα, βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη προοπτική παροξυνόμενης έντασης, που θα κλιμακωθεί μέσα στο νέο έτος, με κύριους άξονες:

1. Το θέμα των θαλασσίων ζωνών οικονομικής εκμεταλλεύσεως α) στην περιοχή της Κύπρου, όπου η τελευταία έχει αρχίσει έρευνες για κοιτάσματα υδρογονανθράκων και όπου τουρκικά πολεμικά περιπολούν με σαφώς επιδρομικές διαθέσεις, και β) στην ευρύτερη περιοχή του Καστελλορίζου, που εκτείνεται κι εφάπτεται προς την αιγυπτιακή περιοχή. Με την Τουρκία να προσεγγίζει ήδη το Κάιρο για ρυθμίσεις!

2. Το θέμα της αμφισβητήσεως εναερίου χώρου και γενικότερα κυριαρχικών δικαιωμάτων σε αιγαιωτικές περιοχές, με την Άγκυρα να δημιουργεί μείζονα πλέον ζητήματα για τις λεγόμενες γκρίζες ζώνες, δημιουργώντας ζητήματα και κρίσεις.

Ως προς το τρίτο, τις τριβές δηλαδή με τα Σκόπια, υπάρχουν ήδη σαφείς ενδείξεις ότι από πλευράς Ουάσινγκτον υπάρχει τελική φόρμουλα η οποία και θα ενεργοποιηθεί πριν από την άνοιξη, με την άσκηση εκβιαστικότερων πιέσεων προς την Αθήνα, προκειμένου να συναινέσει σε μια «μέση τομή», κάμνοντας «ακόμη ένα βήμα» χάριν συμβιβασμού.

Αυτά επιβεβαιώνουν άριστα ενημερωμένες διπλωματικές πηγές, ενώ αρμόδιοι του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών φαίνεται ότι είναι ήδη γνώστες των πληροφοριών. Όπως βεβαίως και δεν αποκρύπτουν τις σοβαρότατες ανησυχίες τους όσον αφορά την αποδόμηση των δυνατοτήτων και των αντιστάσεων της Ελλάδος, λόγω ακριβώς των εσωτερικών περισπασμών που παροξύνονται.

Τις ίδιες ανησυχίες διετύπωσε σε στενούς συνεργάτες του και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, αναφέροντας ότι: Εάν δεν υπάρξουν ομαλές και υπεύθυνες υπερβάσεις, τότε η αστάθεια θα είναι η φυσική μετεξέλιξη όσων συμβαίνουν, με όλα τα προβλεπτά παράγωγα και άλλες απροσδιόριστες (κι εκ των πραγμάτων μοιραίες) συνέπειες.

Σε σχέση με αυτά, πρέπει να λεχθεί επίσης ότι: Τις ανησυχίες της Αθήνας επιτείνουν εκθέσεις από πρέσβεις της Ελλάδος σε διάφορες πρωτεύουσες και ιδιαίτερα κάποια μηνύματα που κατατάσσονται στα απόρρητα και τα οποία είναι αποκαλυπτικά των διαθέσεων και κυρίως των προθέσεων που καλλιεργούνται στην Ουάσινγκτον και το Λονδίνο. Και οι οποίες εν πολλοίς αντανακλώνται ακόμη και σε δημοσιεύματα μεγάλων εντύπων, που απηχούν συνήθως ….απόψεις κέντρων σχεδιασμών και αποφάσεων.

Πηγή: «toparon»

Μπούμερανγκ στα σχέδια τους.

«Ουδέν καλόν αμιγές κακού» και το αντίστροφο, έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι και, όπως πάντα, είχαν δίκιο. Τα τελευταία γεγονότα με τον θάνατο του Αλέξη μπορεί να είχαν σοβαρό κόστος για όλους τους πολίτες, αλλά μέσα από την επιδρομή των κατευθυνόμενων κουκουλοφόρων και το σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας μας, μπορούμε να ανιχνεύσουμε και κάτι θετικό.

Αυτό έγκειται στ` ότι επιτέλους τα κόμματα και οι πολιτικοί είδαν αυτό το μακροχρόνιο και πολυσύνθετο φαινόμενο που ονομάζεται «νεολαία και παιδεία». Αυτό που κρύβει χρόνιες παθογένειες, αδυναμίες που διαιωνίζονται, νοοτροπίες και σκοπιμότητες αδιανόητες για την σύγχρονη εποχή μας .

Διαπίστωσαν ότι όταν μια «άπλαστη» και εύθραυστη παιδική ψυχή, την σπρώχνεις σε ρυθμούς που δεν αντέχουν ούτε οι μεγαλύτεροι και πιο σκληραγωγημένοι , το αποτέλεσμα ….είναι οδυνηρό.

Το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα τόσο θεσμικά όσο και ιδεολογικά δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες συνθήκες.

Περιορίζει μικρά 15χρονα- 16χρονα παιδιά σε μονοδρομικές ψυχοφθόρες καταστάσεις , που οδηγούν στην ουσία από το δημοτικό στο…. πανεπιστήμιο.

Στο ενδιάμεσο διάστημα του Γυμνασίου και Λυκείου λόγω του συστήματος εισαγωγής στα Ανώτατα ιδρύματα αλλά και των «νεοπλουτίστικων μεταμοντέρνων εμμονών μας», έχουν μεταβληθεί σε «παιδιά –ρομπότ» με ωράριο που πλησιάζει πολλές φορές τις 16 ώρες.

Όμως με αυτόν τον ρυθμό που τα αναγκάζουμε να βαδίζουν , «χάνετε» η σπουδαιότερη ηλικία από πλευράς ανατροφής , ψυχικής ισορροπίας και .. «κοινωνικού βουλκανισμού».

Ας επιδείξουμε ως υπεύθυνη κοινωνία τα αντανακλαστικά μας προχωρώντας στην έναρξη διαλόγου όλων των φορέων με τους μαθητές για μια σοβαρή μεταρρύθμιση στην παιδεία. Ας αρπάξουμε την ευκαιρία για να αποκομίσουμε τα οφέλη από την θετική πλευρά των γεγονότων .

Σε πρώτη φάση να υπάρξει η δυνατότητα προκαταρκτικών συζητήσεων μέσα στις αίθουσες μεταξύ των μαθητών και των καθηγητών τους.

Σε δεύτερη φάση , να προχωρήσουν στην ανάδειξη μαθητικών εκπροσώπων οι οποίοι θα συμμετάσχουν σε ομάδες εργασίας που θα πρέπει να συγκροτηθούν γι' αυτό το σκοπό από το υπουργείο Παιδείας.

Κύριο αίτημα των μαθητών είναι η απαγκίστρωση από αυτό το εξοντωτικό σύστημα εισαγωγής στα Ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Μπορούν και πρέπει να εξεταστούν οι καλύτερες λύσεις για την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων.

Με αυτό τον τρόπο οδηγούμε τα παιδιά μέσα από ένα σχολείο ανοιχτό για ελεύθερους ανθρώπους με κριτική σκέψη, μακριά από .. «παπαγαλίες» και βαθμολογικές ή φροντιστηριακές σκοπιμότητες , στην υγιή ωρίμανση τους και στην πλήρη ένταξη τους στο κοινωνικό σύνολο .

Με την αποσύνδεση το σχολείο μετατρέπεται από εξεταστικό κέντρο σε χώρο ώσμωσης ιδεών, γνώσεων και αντιλήψεων.

Είτε προχωρήσουμε στο μοντέλο του 12+1 ( δηλ. του μεταλυκειακού προπαρασκευαστικού έτους και που μέσα από αυτό θα γίνεται η επιλογή από τα πανεπιστήμια) , είτε στο μοντέλο του 12-1 (θεσμοθέτηση προπαρασκευαστικού έτους στα πανεπιστήμια με αντίστοιχη μείωση του χρόνου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης), είτε σε οποιοδήποτε άλλο σύστημα προκύψει μέσα από το διάλογο, στο τέλος … θα είμαστε κερδισμένοι.

Πώς θα αξιολογούνται οι υποψήφιοι, πόσες ευκαιρίες θα έχουν και πώς ακριβώς θα προσαρμοστεί στα ελληνικά δεδομένα, αυτό θα προκύψει μέσα από τον διάλογο και τις ομάδες εργασίας.

Ας εξετάσουμε και όλα τα άλλα θέματα που έχουν βραχυκυκλώσει επί σειρά ετών την Παιδεία. Την ενίσχυση της πανεπιστημιακής έρευνας , την ευαισθητοποίηση όλων των εμπλεκομένων στην υπόθεση του ασύλου, ώστε να καταστεί πραγματικά χώρος διακίνησης ελευθέρων ιδεών και όχι χώρος φωλεών επώασης των αυγών του.. Φιδιού , όπως στην πραγματικότητα είναι σήμερα.

Ας εξετάσουμε την τακτοποίηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, μη συμβιβαζόμενοι με συμφέροντα και οπισθοδρομικές αντιλήψεις.Ας τινάξουμε από την παιδεία την τεχνική σκόνη που καλύπτει τα πραγματικά προβλήματα της .

Ας καταστήσουμε μπούμερανγκ τα όποια σχέδια εκπονήθηκαν από εξωθεσμικούς και εξωελλαδικούς κύκλους …. για εμάς , αλλά χωρίς εμάς.

Ας κοιτάξουμε να εκμεταλλευτούμε την θετική πλευρά των γεγονότων και ας αδράξουμε την ευκαιρία για την διαμόρφωση μιας νέας καλύτερης γενιάς και της επίλυσης χρόνιων προβλημάτων στον χώρο της Παιδείας.

Ας πάρουμε στα χέρια μας την πυξίδα που θα μας οδηγήσει με ασφάλεια στο λιμάνι και ας πάψουμε να χρησιμοποιούμε και να βιώνουμε την Παιδεία σύμφωνα με την αλληγορική παιδική ιστορία «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων».

Εκεί που η Αλίκη συναντά σε μια διασταύρωση τον λαγό και τον ρωτά …Ποιον δρόμο να διαλέξει. «Πού θέλεις να πας;» ρωτά ο λαγός. «….Δεν ξέρω » απαντά η Αλίκη. «Ε τότε πάρε όποιον δρόμο θέλεις» καταλήγει ο λαγός.

Ο φασισμός της σαχλαμάρας.

Ο μεγάλος Μάνος Χατζηδάκης τον είχε χαρακτηρίσει ως τον χειρότερο φασισμό στην εποχή μας . Δεν είναι άλλος από τον φασισμό της σαχλαμάρας .

Σε αντίθεση με όλες τις άλλες μορφές του ..Τέρατος που τις αντιμετωπίζεις αποτελεσματικά χρησιμοποιώντας λογικά επιχειρήματα , όταν εμφανίζεται αυτή η μορφή του σε αναγκάζει απλά ....να σηκώσεις ψηλά τα χέρια .

Θέλοντας να σου αφαιρέσει το πλεονέκτημα των λογικών επιχειρημάτων , σου ανταπαντά με …σαχλαμάρες και ειρωνείες.

Σε αυτή την μορφή φασισμού έχει εισέλθει τελευταίως ο όμιλος Αλαφούζου, στην προσπάθεια του να εξυπηρετήσει τα πέραν του Ατλαντικού συμφέροντα.

Έχω αναφερθεί εκτεταμένα σε προηγούμενες αναρτήσεις μου (εδώ) τόσο για την Αμερικανόφιλη θωριά του ομίλου(Καθημερινή-Σκάι) που έχει καταντήσει .. «press room» των γερακιών του Στέητ Ντηπάρτμεντ ,όσο και για την εργολαβία που έχει αναλάβει σχετικά με το ….. «πατρονάρισμα» του κόμματος των Οικολόγων Πράσινων (εδώ).

Μη θεωρείτε ότι τα δύο αυτά θέματα είναι ανεξάρτητα γιατί στην πραγματικότητα είναι τόσο αλληλένδετα όσο οι κρίκοι μιας αλυσίδας.

Μετά λοιπόν από το ηθικό και πολιτικό ατόπημα που πραγματοποίησε ο όμιλος Αλαφούζου, προ ημερών μέσω της εκπομπής «Ελληνοφρένεια» του Σκάι (εδώ), έρχεται και ένα άρθρο της «Καθημερινής» να επιβεβαιώσει την στροφή του ομίλου στον …… φασισμό της σαχλαμάρας.

Το υπογράφει ο Παντελής Μπουκάλας με του οποίου την αρθρογραφία άλλοτε συμφωνώ και άλλοτε διαφωνώ, δεν παύω όμως συνεχώς να την παρακολουθώ. Αυτό άλλωστε είναι το κύριο γνώρισμα της Δημοκρατίας.

Το άρθρο ,το όποιο φωνάζει από μακριά ότι είναι «παραγγελία» και κατευθυνόμενο, αναφέρεται στα γεγονότα των τελευταίων ημερών χρησιμοποιώντας όχι επιχειρήματα (πράγμα που θα ΟΦΕΙΛΕ να κάνει εάν…. (;) είχε την αντίθετη άποψη ), αλλά χρησιμοποιεί τον … φασισμό της ειρωνείας και της σαχλαμάρας.

Η αντίθετη άποψη λοιπόν κατά την «Καθημερινή» (είπαμε …φωνάζει από μακριά ότι είναι ..παραγγελία ) στις …συμπτώσεις : 1) του Crisis Evacuation Plan της Φιλανδικής Πρεσβείας πριν λίγους μήνες , πράγμα που δεν είχε γίνει ούτε στο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας .

2) Της παρόμοιας ενημέρωσης που έγινε και σε φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Μακεδονίας που ο πατέρας της είναι Βέλγος ,στα τέλη … Οκτωβρίου.. από την αντίστοιχη βελγική πρεσβεία, ότι δηλ. αν συμβούν επεισόδια και χρειαστεί βοήθεια να ειδοποιήσει αμέσως την πρεσβεία.

3) Στην άφιξη στις …15 Νοεμβρίου στην Αθήνα ειδικών τηλεοπτικών συνεργείων του BBC και του Reuters. Έχω αναφέρει ότι η «επιχείρηση κουκουλοφόροι» είχε σχεδιαστεί για τις 17 Νοέμβρη , αλλά η καταρρακτώδης βροχή δεν επέτρεψε την έναρξη των … επιχειρήσεων..

Εκείνη την ημέρα ήδη ευρίσκονταν στην χώρα μας (μέσα στο Πολυτεχνείο) οι …. «εισαγόμενοι κουκουλοφόροι».

Την μετέθεσαν για λίγο αργότερα και συγκεκριμένα για την ημέρα παράδοσης του πορίσματος της εξεταστικής επιτροπής. Τους προέκυψε όμως ο θάνατος του μικρού Αλέξη και άμεσα ενεργοποίησαν τον μηχανισμό.

4) Στις επίσημες δηλώσεις της κας Παπαρήγα ότι : «το καθοδηγητικό κέντρο τους συνδέεται με μυστικές κρατικές υπηρεσίες και από κέντρα που βρίσκονται στο εξωτερικό»

5) Των 156 αλλοδαπών που συνελήφθησαν τις .... τρεις πρώτες ημέρες και για την …εθνικότητα τους.

6) Στα 27 φορτηγά αυτοκίνητα με πέτρες ….θαλάσσης …που μάζεψε ο Δήμος Αθηναίων μόνο από την οδό Μάρνης. Ως γνωστόν τα κύματα του Σαρωνικού δεν φτάνουν έξω από το Πολυτεχνείο της Αθήνας. Μπορεί στο μέλλον να φτάσουν , αλλά σήμερα απέχουν κάποια χιλιόμετρα.

7) Στα νέου τύπου εκρηκτικά που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα χέρια των …κουκουλοφόρων.

8) Στις ΧΙΛΙΑΔΕΣ μηνύματα (sms) που στάλθηκαν ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ τις πρώτες ώρες των γεγονότων και που ….όλως τυχαίως ..είχαν παραλήπτες μαθητές. Τέτοια δυνατότητα όμως έχουν μόνο ορισμένες εταιρείες κινητής τηλεφωνίας που μπορούν να έχουν πρόσβαση στα αρχεία των συνδρομητών ,στα «οικογενειακά πακέτα»κλπ

Για αυτά και άλλα τόσα ερωτήματα που ακούστηκαν στην Ολομέλεια της Ευρωβουλής και που αν μη τι άλλο, το επάγγελμα της δημοσιογραφίας απαιτούσε ενδελεχές ρεπορτάζ , η απάντηση της «Καθημερινής» ήταν : «Ήρθαν λοιπόν πράκτορες φοβεροί και τρομεροί, μπήκαν με σατανικά μηχανήματα στο μυαλό του ειδικού φρουρού, τον υπνώτισαν και σαν ρομπότ τον έστειλαν να σκοτώσει τον Αλέξανδρο.
Κι ύστερα, με τα ίδια μηχανήματα, αλλά και με ραντίσματα σκοτεινών ουσιών από αεροπλάνα δήθεν συμβατικά, εξερέθισαν χιλιάδες μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, άνεργους, μετανάστες.
Γιατί δεν αποκαλύπτουν ότι στο λιμάνι της Πάτρας συνελήφθησαν 521 Αγιοβασίληδες που κάτω από την κόκκινη στολή του γελαστού παππού φορούσαν τη μαύρη στολή του ιταλικού Μπλακ Μπλοκ; ….»

Και συνεχίζει (σχολιάζοντας συζήτηση στην …. Ολομέλεια της Ευρωβουλής ! ) με άλλα τέτοια ευτράπελα βαδίζοντας στο γνωστό Φασισμό της σαχλαμάρας , όχι από ανικανότητα να κάνουν ρεπορτάζ επί των … «συμπτώσεων»(;), αλλά εξυπηρετώντας ευσυνείδητα τα πέραν του Ατλαντικού συμφέροντα.

Απαντήστε μου κύριοι του ομίλου Αλαφούζου, πιστεύετε ότι έχω ιδιαίτερο χάρισμα ενόρασης , ως σύγχρονη Πυθία, όταν την πρώτη ( 1) Δεκεμβρίου (εδώ) έγραφα για τις … «συναναστροφές» της Αμερικανικής Πρεσβείας με διευθυντές ΜΜΕ καταλήγοντας ότι : «…Η κατευθυντήρια γραμμή της τελευταίας συνάντησης με τα εδώ φερέφωνα τους ήταν η ….αλλαγή στην …..καταλληλότητα … μέχρι το τέλος του Δεκέμβρη».

Πράγματι σήμερα δημοσιεύσατε … «δημοσκόπηση»(;) που φέρνει για πρώτη φορά τον κ. Παπανδρέου ως …καταλληλότερο για πρωθυπουργό.

Είναι δυνατόν να ήξερα (με ακρίβεια ημερών) τα αποτελέσματα μιας δημοσκόπησης 15-20 ημέρες πριν …..αυτή πραγματοποιηθεί ;

Αιδώς Αργείοι….!