Οι τελευταίες έρευνες για υδρογονάνθρακες στην υποθαλάσσια περιοχή απεκάλυψαν την ύπαρξη τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στις ανατολικές ακτές της Πάφου, σύμφωνα με πληροφορίες του «Π» από άριστα ενημερωμένες πηγές, τόσο της Λευκωσίας όσο και της Αθήνας (μεταξύ των οποίων υπάρχει συνεχής αλληλοενημέρωση για όλα τα κρίσιμα ζητήματα).
Αυτές είναι οι δεύτερες έρευνες (με σκοπό την επιβεβαίωση προηγουμένων ενδείξεων) για τις οποίες υπάρχουν σχετικές εκθέσεις εμπειρογνωμόνων νορβηγικής εταιρείας και αμερικανικού κολοσσού που ασχολείται με τα ενεργειακά.
Οι εκθέσεις είναι μεν απόρρητες, αλλά πρέπει να λεχθεί ότι: Και η Άγκυρα έχει τις δικές της έρευνες, τα στοιχεία των οποίων δεν απέχουν, όπως φαίνεται, από τις προαναφερθείσες.
Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι: Αυτά τα κοιτάσματα βρίσκονται κυρίως στη ζώνη αποκλειστικής ευθύνης της Λευκωσίας, αλλά προεκτείνονται δυτικότερα στην ελληνική περιοχή, μέχρι το Καστελλόριζο.
Μέρος δε νοτίως της ελλαδικής ζώνης αποκλειστικής εκμεταλλεύσεως ανήκει στη Λιβύη και άλλο ανατολικότερα εφάπτεται προς αιγυπτιακά σύνορα.
Οι κυβερνήσεις και των δύο αυτών χωρών (Λιβύης και Αιγύπτου) είναι απολύτως ενήμερες για το θέμα και αποφασισμένες να προχωρήσουν στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, που είναι από τα μεγαλύτερα γνωστά στην περιοχή.
Αυτό ακριβώς φαίνεται ότι βρίσκεται πίσω από τη κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων στην περιοχή Καστελλορίζου μέχρι και την Πάφο, έξω από την οποία εμφανίζονται συνεχώς τουρκικά πολεμικά, που διακινούνται μέχρι τις παρυφές της Ρόδου, προκαλώντας συνεχώς σοβαρά προβλήματα, όπως αυτό της προπερασμένης Τρίτης, οπότε και απειλήθηκε, εξαιτίας πολύ επικίνδυνων ελιγμών, κρουαζιερόπλοιο που κατευθυνόταν στο Καστελλόριζο.
Η Λευκωσία δεν αποκρύπτει μεν τις ανησυχίες της, δείχνει ωστόσο αποφασιστικότητα όσον αφορά τη διαχείριση των συμφερόντων της στις περιοχές όπου με βάση το διεθνές δίκαιο έχει αποκλειστική δικαιοδοσία για εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου.
Βρίσκεται δε σε επαφή και προωθεί συμφωνίες με γνωστές διεθνείς εταιρείες έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων. Κάτι που φαίνεται ότι ενδιαφέρει και τις Βρυξέλλες ιδιαίτερα, πέραν άλλων, όπως αναφέρει ο καλά πληροφορημένος συντάκτης του δημοσιεύματος.
Από την δική μας πλευρά η κυβέρνηση δείχνει έτοιμη και αποφασισμένη να προχωρήσει στις κινήσεις αυτές που θα διασφαλίζουν τα εθνικά και οικονομικά συμφέροντα μας.
Στο παρασκήνιο πάντα, διπλωματικοί κύκλοι έχουν ήδη προβεί στην προπαρασκευή των αναγκαίων βημάτων τόσο με την Λιβύη όσο και την Αίγυπτο, για τον καθορισμό των ΑΟΖ.
Οι τελευταίες πληροφορίες μιλούν για θετική μεταστροφή των προβλημάτων που είχαν παρουσιαστεί. Βέβαια τίποτα δεν έχει τελειώσει και χρειάζεται σοβαρότητα , σύνεση και κατάλληλοι στρατηγικοί χειρισμοί.
Οι αντιδράσεις είναι πολυμέτωπες και ποικιλόμορφες , θυμίζοντας τις αντίστοιχες που είχε δεχτεί ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στην θεληματική κίνηση του να δώσει σάρκα και οστά στο όραμά του για την μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό δίαυλο για την Ευρώπη, τη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Για μια Ελλάδα που τόλμησε ( σε πείσμα ..πολλών) μεγάλες διεθνείς συμφωνίες που ενίσχυσαν τη γεωστρατηγική της θέση.
Αυτό άλλωστε είναι ένα ιστορικό πλέον γεγονός και κανείς δεν μπορεί να το ....παραχαράξει !
Αυτές είναι οι δεύτερες έρευνες (με σκοπό την επιβεβαίωση προηγουμένων ενδείξεων) για τις οποίες υπάρχουν σχετικές εκθέσεις εμπειρογνωμόνων νορβηγικής εταιρείας και αμερικανικού κολοσσού που ασχολείται με τα ενεργειακά.
Οι εκθέσεις είναι μεν απόρρητες, αλλά πρέπει να λεχθεί ότι: Και η Άγκυρα έχει τις δικές της έρευνες, τα στοιχεία των οποίων δεν απέχουν, όπως φαίνεται, από τις προαναφερθείσες.
Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι: Αυτά τα κοιτάσματα βρίσκονται κυρίως στη ζώνη αποκλειστικής ευθύνης της Λευκωσίας, αλλά προεκτείνονται δυτικότερα στην ελληνική περιοχή, μέχρι το Καστελλόριζο.
Μέρος δε νοτίως της ελλαδικής ζώνης αποκλειστικής εκμεταλλεύσεως ανήκει στη Λιβύη και άλλο ανατολικότερα εφάπτεται προς αιγυπτιακά σύνορα.
Οι κυβερνήσεις και των δύο αυτών χωρών (Λιβύης και Αιγύπτου) είναι απολύτως ενήμερες για το θέμα και αποφασισμένες να προχωρήσουν στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, που είναι από τα μεγαλύτερα γνωστά στην περιοχή.
Αυτό ακριβώς φαίνεται ότι βρίσκεται πίσω από τη κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων στην περιοχή Καστελλορίζου μέχρι και την Πάφο, έξω από την οποία εμφανίζονται συνεχώς τουρκικά πολεμικά, που διακινούνται μέχρι τις παρυφές της Ρόδου, προκαλώντας συνεχώς σοβαρά προβλήματα, όπως αυτό της προπερασμένης Τρίτης, οπότε και απειλήθηκε, εξαιτίας πολύ επικίνδυνων ελιγμών, κρουαζιερόπλοιο που κατευθυνόταν στο Καστελλόριζο.
Η Λευκωσία δεν αποκρύπτει μεν τις ανησυχίες της, δείχνει ωστόσο αποφασιστικότητα όσον αφορά τη διαχείριση των συμφερόντων της στις περιοχές όπου με βάση το διεθνές δίκαιο έχει αποκλειστική δικαιοδοσία για εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου.
Βρίσκεται δε σε επαφή και προωθεί συμφωνίες με γνωστές διεθνείς εταιρείες έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων. Κάτι που φαίνεται ότι ενδιαφέρει και τις Βρυξέλλες ιδιαίτερα, πέραν άλλων, όπως αναφέρει ο καλά πληροφορημένος συντάκτης του δημοσιεύματος.
Από την δική μας πλευρά η κυβέρνηση δείχνει έτοιμη και αποφασισμένη να προχωρήσει στις κινήσεις αυτές που θα διασφαλίζουν τα εθνικά και οικονομικά συμφέροντα μας.
Στο παρασκήνιο πάντα, διπλωματικοί κύκλοι έχουν ήδη προβεί στην προπαρασκευή των αναγκαίων βημάτων τόσο με την Λιβύη όσο και την Αίγυπτο, για τον καθορισμό των ΑΟΖ.
Οι τελευταίες πληροφορίες μιλούν για θετική μεταστροφή των προβλημάτων που είχαν παρουσιαστεί. Βέβαια τίποτα δεν έχει τελειώσει και χρειάζεται σοβαρότητα , σύνεση και κατάλληλοι στρατηγικοί χειρισμοί.
Οι αντιδράσεις είναι πολυμέτωπες και ποικιλόμορφες , θυμίζοντας τις αντίστοιχες που είχε δεχτεί ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στην θεληματική κίνηση του να δώσει σάρκα και οστά στο όραμά του για την μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό δίαυλο για την Ευρώπη, τη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Για μια Ελλάδα που τόλμησε ( σε πείσμα ..πολλών) μεγάλες διεθνείς συμφωνίες που ενίσχυσαν τη γεωστρατηγική της θέση.
Αυτό άλλωστε είναι ένα ιστορικό πλέον γεγονός και κανείς δεν μπορεί να το ....παραχαράξει !
Καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα νομίζω είναι παλιό. Νομίζω υπάρχει συμφωνία Ελλάδος,Λιβύης και Κύπρου για εξόρυξη πετρελαίων. Είχαν συμφωνήσει και για εταιρείες που θα συμμετέχουν στην εξόρυξη. Μotoroil από πλευρά Ελλάδος (διορθώστε με αν κάνω λάθος)
Οι Άγγλοι γνωρίζουν από το 1936 για τα πετρέλαια.
Επειδή δεν μπορώ να βάλω ολόκληρες αναρτήσεις από Κυπριακές πηγές σας δίνω σύνδεσμο.
http://macedoinearchiv.blogspot.com/2009/06/blog-post_2605.html
Το κόλπο με τις ΑΟΖ το εφάρμοσε ο μεγάλος έλληνας Τάσσος Παπαδόπουλος που παρέδωσε μαθήματα υψηλής διπλωματίας. Στην πραγματικότητα βρήκε λύση και για το Αιγαίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Καστελόριζο δεν είναι τυχαίο σημείο. Αν ήταν Τουρκικό ή αν δεν υπήρχε μπροστά από την Τουρκία, θα μπορούσε να συναφθεί ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου.
Η Τουρκία δν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα γιατί το ενδιαφέρον είναι πλέον της ΕΕ που θέλει ενεργειακή αυτονομία χωρίς πλήρη εξάρτηση από τη Ρωσία η τις ΗΠΑ.
Σε λίγο καιρό,καποιοι που σήμερα τους αποκαλείτε "γραφικούς" θα δικαιωθούν οταν θα βγούν στην επιφάνεια τα κοιτάσματα του Αιγαίου και του Ιονίου!Οταν μάλιστα η τιμή θα ειναι ακόμη περισσότερο συμφέρουσα και θα καλύπτη το κόστος εξόρυξης(τα κοιτάσματα ειναι σε μεγάλο βάθος και υψηλής περιεκτικότητας σε Θείο)τότε θα αρχίση το πραγματικό πανηγύρι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνας μεταλλειολόγος!!!
Αυτά δεν είναι καινούργια. Τα έχει πει και ο Λιακόπουλος. Άρα είναι γκαραντί 100%. Πολίτης και Λιακόπουλος ποιός μπορεί να τους αμφισβητήσει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα θυμίσω την υπόθεση Ματέϊ της Ιταλίας. Όταν ανακαλύφθηκε το φυσικό αέριο στη Β.Ιταλία, οι πολυεθνικές ισχυρίζονταν ότι τα κοιτάσματα ήσαν ασήμαντα, για να τα βάλουν στο χέρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας εμπνευσμένος Ιταλός, ο Ματέϊ, ξεκίνησε έναν τεράστιο αγώνα για να αποδείξει με στοιχεία ότι τα κοιτάσματα αυτά ήσαν πολύ σημαντικά.
Τα στοιχεία που έδωσε ο Ματέϊ στη δημοσιότητα υποχρέωσαν την Ιταλική κυβέρνηση να ιδρύσει κρατική εταιρεία εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου.
Όπως είναι γνωστό, στο φυσικό αέριο οφείλεται η εκβιομηχάνιση της Β.Ιταλίας.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή@norma
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί δεν τα λες τα πράγματα με το όνομά τους. Δεν βλέπεις εδώ καίνε την ελλάδα.
Η διαχείριση των ενεργειακών αποθεμάτων και της ενεργειακής ασφάλειας έχει εξελιχτεί αδιαμφισβήτητα σε μία από τις βασικές προκλήσεις της εποχής μας.Ίσως η κυριότερη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά για τον όρο "Ενεργειακή Ασφάλεια" μπορεί να ερμηνεύεται με διαφορετικό τρόπο από τα διάφορα έθνη.
Όμως ήδη υφίσταται κοινή κατανόηση και ομοφωνία, η οποία αναγνωρίζει την αμοιβαία εξάρτηση όλων των ενδιαφερόμενων πλευρών.
Όπως είχε πει ΄πολύ σωστά ο Κ. Kαραμανλής στο ενεργειακό forum της Σόφιας, κάθε πρόβλημα στην ομαλή λειτουργία του διεθνούς μηχανισμού εξόρυξης και μεταφοράς του αερίου προς τους καταναλωτές προκαλεί ζημιές σε όλους τους ενδιαφερόμενους, ανεξάρτητα αν είναι παραγωγοί, μεταφορείς ή τελικοί καταναλωτές.
Για να εμπεδώσουν την ενεργειακή ασφάλεια και για να μειώσουν την εξάρτηση από εισαγόμενη ενέργεια,οφείλουν ( και είναι καθήκον τους)λοιπόν οι κυβερνήσεις να εξασφαλίσουν την μακροπρόθεσμη ανεμπόδιστη τροφοδοσία της χώρας μας με ενέργεια.
Σε πολιτικό επίπεδο αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η υποβάθμιση όλων αυτών των θεμάτων (αγωγών, εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου) από την πλευρά του κ. Παπανδρέου. Το θέμα το έχει πάρα πολύ χαμηλά στην ατζέντα του ( θαμμένο σχεδόν θα έλεγα)προτείνοντας συνεχώς την καραμέλα της πράσινης ανάπτυξης και των εναλλακτικών μορφών ενέργειας. Μορφές που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να καλύψουν την ενεργειακή επάρκεια της χώρας μας ούτε κατά 50%.
Το να έχουμε λοιπόν αποδεδειγμένα πετρέλαιο και φυσικό αέριο στο Αιγαίο και ο κ. Παπανδρέου να το υποβαθμίζει, το θεωρώ "παράξενο" για να μην πω "ύποπτο" και επαναστατήσουν κάποιοι άλλοι σχολιαστές.
Το ζήτημα της ιμπεριαλιστικής κηδεμονίας της Κύπρου δεν αποτελεί σίγουρα καινούριο φαινόμενο. Ο μελετητής της κυπριακής ιστορίας των προηγούμενων δεκαετιών θα βρει σίγουρα ένα πλήθος μορφών, ενεργειών και σχεδίων με την ίδια πάντοτε στόχευση: Την ουσιαστική κυριαρχία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ιδιαίτερα των ΗΠΑ και της Βρετανίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι προβλέψεις του "σχεδίου Κόφι Ανάν"( αυτό που επεξεργάζονται και τώρα αλλά με άλλο όνομα), για τη διαδικασία λήψης αποφάσεων της κυβέρνησης του νέου "κοινού κράτους" και τη θεσμοθέτηση του Ανώτατου Δικαστηρίου για την προάσπιση του νέου Συντάγματός του, αποτελούν το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για το μέλλον που επιφυλάσσουν οι ιμπεριαλιστές για τον κυπριακό λαό.
Ούτε λίγο - ούτε πολύ, σύμφωνα με το "Σχέδιο", αν η τουρκοκυπριακή πλευρά της κυβέρνησης του "κοινού κράτους" προβάλει βέτο, δε θα ισχύει καμία κυβερνητική απόφαση.
Οι όποιες κυβερνητικές διαφορές θα επιλύονται από το Ανώτατο Δικαστήριο, στο οποίο θα συμμετέχουν 3 ξένοι δικαστές!
Θεσμοθετείται, μ' άλλα λόγια, επίσημα η κηδεμονία απ' τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την ΕΕ .
Ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι το υπουργείο Ανάπτυξης ανάβει το "πράσινο φως" για έρευνες πετρελαίου στο Αιγαίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι μέχρι το τέλος αυτού του χρόνου το νομοσχέδιο θα έχει πάρει την έγκριση της Βουλής . Εκτός εάν ...έχουμε πριν από αυτό ...εκλογές.
Οι περιοχές όπου θα γίνονται οι έρευνες θα προσδιορίζονται από διυπουργική επιτροπή, αποτελούμενη από τους υπουργούς Οικονομίας, Ανάπτυξης και ΠΕΧΩΔΕ και ...Εξωτερικών.
Και έτσι είναι το σωστό αφού κάθε οικονομική δραστηριότητα θα πρέπει να εξετάζεται και υπό το πρίσμα της εξωτερικής πολιτικής.
Αυτό άλλωστε είναι ένα ιστορικό πλέον γεγονός και κανείς δεν μπορεί να το ....παραχαράξει !
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπες μεγάλη αλήθεια πολίτη!
Για αρκετά χρόνια εμφανίζονται στο πολιτικό σκηνικό της χώρας διάφορα γεγονότα. Θα δώσω μερικά παραδείγματα:
1. Το 1980 το δημόσιο χρέος ήταν μηδέν και είχαμε μπει στην ΕΕ. Ξαφνικά εμφανίστηκε στη χώρα κάποια δύναμη, δήθεν σοσιαλιστική (περισσότερο συνεταιριστική) και δημιούργησε ένα τεράστιο δημόσιο χρέος αυξάνοντας το κόστος του δημοσίου τομέα. Ως αποτέλεσμα δεν υπήρξε ανάπτυξη για 25 χρόνια.
2.Εμφανίστηκε το κλέψιμο του χρηματιστηρίου ώστε να χάσει ο Έλληνας τις οικονομίες χρόνων ή την περιουσία του
3. Καπάκι έρχεται η οικονομική κρίση ώστε να υπάρξει εξαθλίωση.
Κι όμως επιζούμε!
Ας κοπιάασει και πάλι ο Ροζάκης με τον Ρόντο. Θα επιζήσουμε!!!
Οι σημερινές Τουρκικες προκλήσεις και αιτιάσεις στην περιοχή είναι αποτελέσματα της ατυχεστάτης και απολύτως λανθασµένη, από διπλωµατικής απόψεως, Συµφωνίας της Νέας Υόρκης της 13ης Φεβρουαρίου, όπου ο αγγλοσαξωνικός και ο τουρκικός παράγων επανεγκατεστάθησαν επισήµως ως καθοριστικοί δρώντες αυτού του γεωστρατηγικού παιγνίου στη Ν/Α Μεσόγειο: του κυπριακού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια Συµφωνία για την οποία κάποτε η τότε κυβέρνηση του κ. Κ. Σηµίτη θα κληθεί να δώσει ειλικρινείς πολιτικές και διπλωµατικές εξηγήσεις.
Διότι τα σηµερινά οδυνηρά διλήµµατα οφείλονται ακριβώς σε αυτόν τον απολύτως αδικαιολόγητο διπλωµατικό χειρισµό ο οποίος φέρνει στο νου την εξίσου θλιβερών αποτελεσµάτων για την ελληνική πλευρά, Διεθνή Διάσκεψη του Λονδίνου του 1955, όταν η παραιτηθείσα από οποιοδήποτε δικαίωµα επί της Κύπρου Τουρκία (λόγω της Συνθήκης της Λωζάνης) επανεγκατεστάθη ως αποφασιστικός δρών και ενδιαφερόµενο µέρος, από την βρετανική διπλωµατία.
Ποία η ανάγκη της Συµφωνίας της Ν. Υόρκης όταν η ελληνική πλευρά είχε ήδη κερδίσει τις εντυπώσεις από τον προηγηθέντα κύκλο συνοµιλιών και είχε αποδείξει τις προθέσεις της τουρκικής και τουρκοκυπριακής πλευράς;
Και αφού το λάθος αυτό διεπράχθη γιατί έπρεπε να δεχθούµε την επιδιαιτησία Ανάν-Ντε Σότο;
H επιδιαιτησία αυτή προσέφερε πλήρη κάλυψη στις ακραία εθνικιστικές τουρκικές απαιτήσεις εµφανίζουσα εν αδίκω την ελληνική πλευρά και ανέτρεπε την διπλωµατική ισορροπία εις βάρος των Αθηνών και της Λευκωσίας.
Ποιος, αλήθεια, θα απαντήσει κάποτε (διότι είναι βέβαιον ότι θα απαντήσει κάποιος ή κάποιοι) στα ερωτήµατα αυτά;
Ιων.Μ