Προκαλεί πολλά ερωτήματα το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι αποφάσισαν την εκ νέου αναβολή της συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ , με πρόσχημα αφενός την εκκρεμότητα με τα 325 ετατ. ευρώ που θα κοπούν από τις συντάξεις και αφετέρου το αίτημα για νέες γραπτές εγγυήσεις των πολιτικών αρχηγών.
Οι ξαφνικές νέες απαιτήσεις της ΕΕ , σε συνδυασμό με μια περίεργη εμμονή της Τρόικας σε λεπτομέρειες , που είχε γίνει φανερή κατά το διάστημα των τελευταίων διαπραγματεύσεων, εντείνουν τις ανησυχίες που υπάρχουν για ενδεχόμενη αλλαγή στάσης απέναντι στη χώρα μας.
Γιατί, δεν μπορεί να δίνεται έμφαση σε ένα θέμα που αφορά μόλις 325 εκατ, το οποίο άλλωστε,επιλύθηκε κιόλας, τη στιγμή που πρόκειται για ένα κολοσσιαίο συνολικό πρόγραμμα ύψους δεκάδων δισ. ευρώ. Και επιπλέον καταντά τουλάχιστον αστείο , κάθε τρεις και λίγο , να ζητούνται έγγραφες δεσμεύσεις , όταν τα συμφωνηθέντα έχουν ψηφιστεί από τη Βουλή με τεράστια πλειοψηφία.
Είναι φανερό ότι η στάση αυτή των Ευρωπαίων μπορεί να οφείλεται σε δύο λόγους.
Πρώτον , στην εύλογη δυσπιστία τους απέναντι στην Ελλάδα και στο κατά πόσον η πολιτική ηγεσία της είναι πράγματι αποφασισμένη να εφαρμόσει τα μέτρα για τα οποία έχει δεσμευθεί έναντι της Τρόικας, δεδομένου ότι την προηγούμενη διετία η κυβέρνηση Παπανδρέου με την αναξιοπιστία της είχε κλονίσει σοβαρότατα την εμπιστοσύνη των ξένων προς τη χώρα.
Δεύτερον, στην αλλαγή πλεύσης των ιδίων των Ευρωπαίων, οι οποίοι προετοιμάζουν πλέον το έδαφος για τη χρεοκοπία της Ελλάδας και αναζητούν πρόσχημα ώστε να ακυρώσουν το πρόγραμμα δανειοδότησης της χώρας μας , έχοντας αντιληφθεί ότι η οικονομική πολιτική ακραίας λιτότητας που μας επέβαλαν είναι λανθασμένη και αδιέξοδη και επιχειρώντας να φορτώσουν ολόκληρη την ευθύνη της αποτυχίας στην ελληνική πλευρά.
Είναι προφανές ότι, στην περίπτωση αυτή, η χώρα μας οδηγείται από τους Ευρωπαίους με μαθηματική ακρίβεια προς τη χρεοκοπία και , μάλιστα, δι’ ασήμαντον αφορμήν.
ΕΤ
