Είναι πάγια αρχή μου να μην δημοσιεύω άρθρα άλλων και ιδιαίτερα δημοσιογράφων.
Σήμερα όμως θα την παραβώ.
Και αυτό γιατί χθες ψάχνοντας να βρω στοιχεία στο διαδύκτιο, σχετικά με τον θάνατο μιας κρατούμενης στην απομόνωση των φυλακών από το κρύο (κάτι που φυσικά πέρασε στα ψιλά πολύ λίγων εφημερίδων) έπεσα πάνω σε ένα άρθρο που οφείλω να ομολογήσω με συγκίνησε και με προβλημάτισε ιδιαίτερα .
Το άρθρο αυτό είναι Το χαρακτηριστικό δείγμα για το πώς πρέπει να λειτουργούν τα ΜΜΕ ,ποιος ο ρόλος τους και ποια η χρησιμότητα τους .
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στις 19/2 ,το υπογράφει ο δημοσιογράφος Μιχάλης Μητσού, η πηγή είναι η εφημερίδα EL PAIS και έχει τίτλο …..“Είναι τρελοί, συμβιώνουν αρμονικά”
”Κι όμως υπάρχει ένας τόπος στο Κόσσοβο όπου Σέρβοι και Αλβανοί συνυπάρχουν αρμονικά. Οι πρώτοι βλέπουν αλβανικά κανάλια, οι δεύτεροι τραγουδούν σέρβικα τραγούδια. Τους λένε τρελούς, αλλά μάλλον είναι οι πιο λογικοί απ΄ όλους.
Ο Φράνγιο και ο Νενάντ είναι δύο από τους 132 τροφίμους του φρενοκομείου του Στίμε, που βρίσκεται στο κέντρο του Κόσσοβου, νοτίως της Πρίστινα.
Από αυτούς, 58 είναι Αλβανοί, 49 Σέρβοι, 9 Τσιγγάνοι, 7 Βόσνιοι, 6 Ούγγροι από τη Βοϊβοντίνα και 3 Κροάτες.
«Ποτέ δεν τσακώνονται για τα προγράμματα της τηλεόρασης», λέει στον δημοσιογράφο της Ελ Παΐς η Χαμπίμπε, μια επόπτρια με 25χρονη εμπειρία από το κέντρο.
«Οι Σέρβοι παρακολουθούν τα αλβανικά κανάλια. Ύστερα από τόσα χρόνια, όλοι μιλούν και τις δύο γλώσσες. Μερικές φορές, είναι οι Αλβανοί εκείνοι που ζητούν να ακούσουν τι λέγεται στο Βελιγράδι».
Την ώρα που μιλά η Χαμπίμπε, ακούγεται ένας τρόφιμος από τον κήπο να τραγουδά σέρβικα πατριωτικά τραγούδια μπροστά σε μια ομάδα Αλβανών.
Στη Μιτροβίτσα, κάτι τέτοιο μπορεί να του κόστιζε τη ζωή. Αλλά στο Στίμε είναι αλλιώς. Εδώ οι άνθρωποι είναι τρελοί, γι΄ αυτό και σέβονται ο ένας τον άλλο.
Ο Τζούρο είναι Κροάτης. Το μόνο που ξέρει είναι ότι ήλθε από το Βελιγράδι, αλλά η Χαμπίμπε διευκρινίζει ότι κατάγεται από την Κράινα. Η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών αναζητεί εδώ και χρόνια την οικογένειά του, όπως και τις οικογένειες των άλλων δύο Κροατών.
«Ψάχνουμε τις οικογένειες και προσπαθούμε να τις πείσουμε να τους δεχθούν οι συγγενείς τους στο σπίτι», λέει ο διευθυντής του ιδρύματος Κουζτίμ Τζελίλι.
Υπερβολική απαίτηση. Γιατί να λύσει δηλαδή η διαλυμένη Γιουγκοσλαβία ένα πρόβλημα που δεν έχει καταφέρει δεκαετίες τώρα να επιλύσει ολόκληρη η Δύση;
Όσο κι αν ακούγεται κυνικό, αυτοί οι 132 ξεχασμένοι ναυαγοί δεν αποτελούν το χαρακτηριστικότερο σύμβολο της παράνοιας των εθνικισμών;”
Απίθανο το άρθρο της EL PAIS.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να αρχίσουν και οι δικοί μας να μαθαίνουν .
Θα πάθω κατάθλιψη διαβάζοντας αυτό το άρθρο και και να το "συγκρίνω" με τα πρωτοσέλιδα των σημερινών εφημερίδων μας .
Πράγματι το άρθρο αυτό πρέπει να διδάσκετε στις σχολές δημοσιογραφίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα σε 25-30 γραμμές ασχολείται με την επικαιρότητα και συγχρόνως περνάει και πληθώρα άλλων κοινωνικών μηνυμάτων.
Συγχαρητήρια στην El Pais αλλά και στον κ. Μητσού που το δημοσίευσε στα Νέα.
Πως το έλεγε ο Κώστας Χατζής;
ΑπάντησηΔιαγραφήTης γειτονιάς μας ο τρελός όλα ανάποδα τα βλέπει μες του μυαλού του το καθρέπτη.
Και κατέληγε σto : αχ θεέ μου νάχαμε κι άλλους τέτοιους τρελούς.
Ας τους στείλουμε την διεύθυνση της el pais να κοιτάξουν τι εστί δημοσιογραφία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά εκεί δηλ. στην Ισπανία δεν έχουν καμία δουλειά οι εκδότες με τα δημόσια έργα και γι`αυτό εκεί που ήσαν πίσω από εμάς τώρα δεν μπορούμε να τους πιάσουμε.
Οταν καταλάβει κάποιος την απέχθεια των πολιτών για τα ΜΜΕ και φτιάξει μια εφημερίδα ανεξάρτητη,χωρίς εργολαβικά συμφέροντα , με καθαρά δημοσιογραφικό χαρακτήρα και πάνω από όλα σοβαρή , τότε νομίζω ότι θα έχει και την προτίμηση του συνόλου των αναγνωστών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑΙ ΕΙΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΛΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ.
ΔΕΝ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΕΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
ΝΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥΣ.
Φίλε ανώνυμε10.12
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ αυτό κατάλαβες απο το άρθρο;
Μάλλον εσύ πας να μας τρελάνεις.
Λυπάμαι πολύ γιατί ενώ έχουμε κάποιους εξαίρετους ρεπόρτερ και μάλιστα διεθνώς βραβευμένους , αυτοί μένουν αναξιοποίητοι από τα ΜΜΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε λίγο θα μας εθίσουν τόσο πολύ στην παραπληροφόρηση που αυτούς τους δημοσιογράφους θα τους θεωρούμε γραφικούς.