Ο ρεβανσισμός είναι πολιτική και πνευματική αδυναμία.

Διαβάζοντας την σημερινή συνέντευξη του υπουργού Δικαιοσύνης, κ.Καστανίδη στην «Ελευθεροτυπία» διακρίνω έντονο χρώμα ρεβανσισμού.

Αυτού του ρεβανσισμού που δεν διακατείχε τόσο τον κ. Καραμανλή όσο και τα μέλη των κυβερνήσεων του. Καθείς , με την πάροδο του χρόνου ,θα κριθεί από την Ιστορία και θα λάβει το αντίστοιχο μερίδιο στην συνείδηση των Ελλήνων πολιτών .

Για την iστορία και μόνο θα αναφέρω ορισμένα στοιχεία για μια πολιτική απάτη με ποινικές προεκτάσεις ,για την οποία όμως ο κ. Καραμανλής μπροστά στο εθνικό συμφέρον και στο πνεύμα των συναινετικών και ήπιων τόνων , δεν την εκμεταλλεύτηκε και δεν επέδειξε τον σημερινό ρεβανσισμό του ΠαΣοΚ.

Γνωρίζετε ότι υπήρχαν διαπιστωμένες ποινικές ευθύνες του κ. Γ.Παπανδρέου, που ενώ αρχικά εντοπίστηκαν και αναφέρθηκαν από την Ελληνική Δικαιοσύνη στη συνέχεια ...αποσιωπήθηκαν και φυσικά δεν έγιναν αντικείμενο ρεβανσιστικών και μικρόψυχων διαθέσεων;

Μιλώ για την υπόθεση με τους αλλογενείς που εν μια νυκτί βαφτίστηκαν Έλληνες και για την οποία ο κ. Γ.Παπανδρέου, με την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικών, απέκρυψε αποδεδειγμένα από τη Βουλή στοιχεία – φωτιά.

Στο πόρισμα - βόμβα που συνέταξε το 2001 ο τότε εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ισίδωρος Ντογιάκος, προέκυψαν πολιτικές και ποινικές ευθύνες για τον σημερινό πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου, αφού παρότι είχε ενημερωθεί εγκαίρως ( από τον πρέσβη Χαρ. Δημητρίου που είχε διεξάγει τη σχετική Ένορκη Διοικητική Εξέταση ) για τα πρόσωπα που χορηγούσαν παράνομες παλιννοστήσεις (μόνο η πρεσβεία μας στη Μόσχα έδωσε την περίοδο 1996-2000 150.000 τέτοιες εγκρίσεις), δεν προέβη σε καμία ενέργεια, προκειμένου να διωχθούν οι εμπλεκόμενοι διπλωματικοί υπάλληλοι.

Η έκθεση Δημητρίου, της οποίας πρώτος αποδέκτης ήταν ο νυν Πρωθυπουργός ανέφερε ότι … «από το σύνολο σχεδόν των καταθέσεων των διπλωματικών υπαλλήλων φαίνεται ότι τα μηχανογραφημένα προξενικά μητρώα της πρεσβείας της Μόσχας που είχαν δημιουργηθεί με τη συνδρομή της ΑΤΕ (Αγροτική Τράπεζα Ελλάδας .Αλήθεια ...ποιος... ήταν τότε πρόεδρος της; ), όχι μόνο δεν χρησιμοποιήθηκαν για τον έλεγχο των …“παλιννοστήσεων”, αλλά εξαφανίστηκαν μαζί με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές».

Ο κ. Γ. Παπανδρέου όχι μόνο προσπάθησε να κρύψει τα ενοχοποιητικά έγγραφα από την ελληνική Δικαιοσύνη ώστε να υπάρξει παραγραφή του εγκλήματος, αλλά την απέκρυψε και από τη Βουλή για τουλάχιστον δυο μήνες, χωρίς καμία επίσημη αιτιολογία.
Αποτέλεσμα ήταν να χαθεί πολύτιμος χρόνος, σε μια προσπάθεια να εξαφανισθούν οι αποδείξεις και να ξεχασθεί η υπόθεση.

O τότε εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ισίδωρος Ντογιάκος προσκρούοντας στις ποινικές ευθύνες όχι μόνο του κ.Γ.Παπανδρέου, που αρνήθηκε να υπάρξει περαιτέρω έρευνα για το θέμα, αλλά κι άλλων υπουργών του ΠαΣοΚ, όπως ο Θόδωρος Πάγκαλος, ο Γρ. Νιώτης, ο Γιώργος Φλωρίδης, ο Μιχ. Χρυσοχοϊδης, ο Φίλιππος Πετσάλνικος και ο Γιώργος Ρωμαίος, κατέθεσε το πόρισμά του στο γραφείο του τότε προέδρου της Βουλής Απόστολου Κακλαμάνη.

Ο κ. Καραμανλής απέδειξε το πατριωτικό, πολιτικό και προσωπικό ποιόν του και δεν θέλησε να κάνει μια χώρα ...άνω κάτω! Είχε στη διάθεσή του τις καταγγελίες πιλότων που έκαναν παραμονές των εκλογών του 2000 το δρομολόγιο Ελλάδας και Κύπρου και μετέφεραν χιλιάδες άτομα που δεν μιλούσαν ελληνικά, ενώ στα αεροπλάνα υπήρχε πάντα κάποιος που τα εφοδίαζε με διαβατήρια και εκλογικά βιβλιάρια.

Ο Κώστας Καραμανλής είναι η σημερινή απόδειξη των λόγων του μεγάλου Άγγλου Ιστορικού Edward Gibbon που έλεγε ότι :«Κάθε άνθρωπος που φτάνει πάνω από ένα συνηθισμένο επίπεδο, έχει λάβει δύο εκπαιδεύσεις. Την μία από την οικογένεια του και τους δασκάλους του και την άλλη -πιο προσωπική και πιο σημαντική- από... τον εαυτό του».

Να θυμίσω ότι η Ιστορία δεν είναι χρήσιμη επειδή διαβάζει κανείς εκεί το παρελθόν, αλλά επειδή διαβάζει ...το μέλλον!